Twarz z demencją

Wprowadzenie Demencja twarz: krótka głowa i szyja, małe pęknięcia oczu, szeroki nos, płaski nos, duży nos, szeroki i gruby język i często wystają. Istnieje wiele przypadków apatii, niestabilności chodu, demencji, twarzy demencji, drgawek, niedoczynności przysadki, zmęczenia i braku reakcji. Często u pacjentów ze stagnacją i demencją starczą. Może również pojawić się w chrapaniu, wyglądzie gruczolakowatym. Kiedy dziecko śpi, jego usta oddychają, a twarz może rozwijać się nienormalnie pod wpływem przepływu powietrza, stając się bez twarzy i wyglądając jak twarz „demencji”.

Przyczyna

Często u pacjentów ze stagnacją i demencją starczą. Może również pojawić się w chrapaniu, wyglądzie gruczolakowatym. Kiedy dziecko śpi, jego usta oddychają, a twarz może rozwijać się nienormalnie pod wpływem przepływu powietrza, stając się bez twarzy i wyglądając jak twarz „demencji”.

Wygląd gruczolaka odnosi się do rozwoju kości twarzy z powodu przerostu gruczolaka, szczęki stają się długie, kość ramienna ma wysoki łuk, uzębienie jest nierówne, górne siekacze są wydatne, wargi grube, a brak wyrażenia może również stać się „ Twarz demencji. ”

Sprawdź

Powiązana kontrola

Surowica tyroksyny

W ciągu 9 tygodni po porodzie pacjenci z małymi dolegliwościami mogą wyrazić specjalną twarz z grubymi wargami, dużym językiem i często wyciągniętymi, często otwartymi i plwocinami, jasnymi lub żółtymi, krótkim nosem i zadartym, zapadnięciem nosa i zmarszczkami na czole.

Choroba Alzheimera: demencja twarzy, powolny ruch, niestabilność chodu, siedzenie, odpowiadanie na pytania, nie można opisać wywiadu, blady język, zapiekanka, normalne ciśnienie krwi.

Kiedy dziecko śpi, jego usta oddychają, a twarz może rozwijać się nienormalnie pod wpływem przepływu powietrza, stając się bez twarzy i wyglądając jak twarz „demencji”.

Wygląd gruczolaka odnosi się do rozwoju kości twarzy z powodu przerostu gruczolaka, szczęki stają się długie, kość ramienna ma wysoki łuk, uzębienie jest nierówne, górne siekacze są wydatne, wargi grube, a brak wyrażenia może również stać się „ Twarz demencji. ”

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa twarzy demencji:

1. Smiley face: Tężec to zespół układu nerwowego wywołany przez toksynę Clostridium tetanus. Pacjenci z miejscowymi lub układowymi mięśniami lub skurczem tonicznym, często dotknięci mięśniami twarzy i szyi, zamkniętymi szczękami i „uśmiechniętą twarzą”.

2, twarz przewlekła: twarz szara lub blada, twarz oszołomiona, spojrzenie. Częste w przewlekłych chorobach wyniszczających, takich jak marskość, nowotwory złośliwe, ciężka gruźlica.

3, twarz odry: dwoje oczu jest zaczerwienionych i boi się światła, zwiększone wydzielanie w oczach, niedrożność nosa, któremu towarzyszy gorączka i kaszel.

4, twarz niedokrwistości: blada i matowa, powieki, usta i język blady, wyraz zmęczenia i osłabienia.

5, dur brzuszny: wyraz jest obojętny, powolna reakcja, brak pożądania. Głównie twarz pacjentów z wysoką gorączką i gorączką, takich jak dur brzuszny, zapalenie mózgu i zapalenie opon mózgowych.

6, maska ​​twarzy: wyraz twarzy jest tępy, jak noszenie maski, często u pacjentów z zapaleniem mózgu, porażeniem drżącym.

7, akromegalia twarzy: powiększenie głowy, wydłużenie twarzy, duża szczęka i wystające do przodu, podniesienie dwóch kości, zwiększenie ucha i nosa, grubsze usta, częste u pacjentów z guzami przysadki.

8, połowa twarzy: nieregularne drgawki twarzy, mięśnie półboczne, czasem tylko w przypadku mrugnięcia okiem lub drgania ust, często u pacjentów z następstwami skurczu nerwu twarzowego i nerwobólu nerwu trójdzielnego, zaburzeniami ośrodkowego układu nerwowego.

9, twarz z obrzękiem śluzowym: charakterystyczna twarz niedoczynności tarczycy w wieku dorosłym. Medycyna chińska uważa, że ​​należy do niedoboru qi śledziony i zespołu niedoboru yang w nerkach; medycyna zachodnia uważa, że ​​występuje częściej w niedoczynności tarczycy. Ten typ twarzy można również zaobserwować w zaburzeniach jąder i przysadki mózgowej.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.