Zanik kosmków jelitowych

Wprowadzenie Zanik kosmków jelitowych jest jednym z klinicznych objawów zespołu żołądkowo-jelitowego z rakiem. Zespół raka żołądka i jelit odnosi się do niektórych zespołów związanych z niektórymi nowotworami układu pokarmowego. Nie obejmuje ogólnych skutków ogólnoustrojowych nowotworów, takich jak żółtaczka, gorączka, utrata masy ciała itp., Ani nie odnosi się do pozajelitowych objawów klasycznych nowotworów układu pokarmowego.

Przyczyna

Istnieją trzy główne patogenezy chorób żołądkowo-jelitowych powodujących utratę białka:

1. Erozja lub owrzodzenie błony śluzowej żołądka i jelit powoduje wyciek białka lub wyciek.

2. Komórki błony śluzowej są uszkodzone lub ich brakuje, a ciasne połączenia między komórkami zostają poszerzone, co powoduje zwiększenie przepuszczalności błony śluzowej i wycieku białek osocza do światła jelita.

3. Niedrożność jelitowa, zwiększone ciśnienie śródmiąższowe w jelitach, tak że bogata w białko stroma jelitowa nie może być utrzymywana w śródmiąższu ani wchłaniana do krążenia krwi, ale przepłynie i dostanie się do światła jelit i zostanie utracona. Mechanizm, dzięki któremu zapalenie jelit powoduje utratę białka zaburzenia żołądkowo-jelitowe, jest niejasne, prawdopodobnie z powodu wydzielania płynu pozakomórkowego i płynów zapalnych w strefie zapalnej. W normalnych okolicznościach ilość białka w osoczu wyciekającego do przewodu pokarmowego nie jest duża, szacuje się, że białka te stanowią mniej niż 6% krążącej albuminy, co odpowiada 10% do 20% dziennej szybkości rozkładu tych białek osocza, z czego ponad 90% to Ponowne wchłanianie po trawieniu, dlatego katabolizm przewodu pokarmowego nie odgrywa istotnej roli w całkowitym katabolizmie białek osocza. W zaburzeniach żołądkowo-jelitowych z utratą białka utrata białka w przewodzie pokarmowym znacznie przewyższa normalną utratę. Szybkość degradacji białka w przewodzie pokarmowym może wynosić nawet od 40% do 60% całkowitego krążącego białka w osoczu. Utrata białka z przewodu pokarmowego nie jest związana z masą cząsteczkową białka w zaburzeniach żołądkowo-jelitowych z utratą białka. Duża ilość białka osocza wycieka do przewodu pokarmowego, co powoduje skrócenie okresu półtrwania białka osocza i przyspieszenie obrotu.

Badania wykazały, że w tej chorobie białko osocza jest wyciekane z błony śluzowej przewodu pokarmowego niezależnie od jego wielkości cząsteczkowej, więc im wolniejsze tempo syntezy i / lub dłuższy okres półtrwania, tym bardziej oczywiste jest zmniejszenie białka osocza. Okres półtrwania albuminy i IgG jest długi, a nawet jeśli organizm wykonuje syntezę kompensacyjną, jego zdolność jest ograniczona, a szybkość syntezy albuminy w wątrobie może być zwiększona maksymalnie co najwyżej; a synteza immunoglobulin, takich jak IgG, nie jest stymulowana przez spadek stężenia w osoczu. Dlatego stężenia albuminy i IgG w osoczu są najcięższe w tej chorobie, dlatego pacjentom z tą chorobą często towarzyszy hipoalbuminemia. Białka osocza o szybkim obrocie i krótkim okresie półtrwania, takie jak transferyna, ceruloplazmina, IgM itp., Nie są łatwo zmienione, a choroba ta jest tylko nieznacznie zmniejszona. Fibrynogen ma najkrótszy okres półtrwania i najwyższą szybkość syntezy, więc stężenie w osoczu jest na ogół normalne. Białko utracone w jamie żołądkowo-jelitowej jest rozkładane na aminokwasy i peptydy w świetle jelita i ponownie wchłaniane do krążenia krwi. Jako źródło azotu w ciele, jeśli ilość białka utraconego w przewodzie pokarmowym jest duża, szybkość wchodzenia do jelita jest większa lub Perystaltyka jelit jest szybsza, a duża ilość białka jest wydalana z jelita. Jeśli białko zostanie utracone z jelita z powodu niedrożności jelit limfatycznych, limfocyty mogą zostać utracone z jelita i limfocyty krwi mogą zostać zmniejszone. Ponadto inne składniki osocza, takie jak miedź, wapń, żelazo, lipidy i tym podobne, mogą również zostać utracone z przewodu pokarmowego.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie TK żołądkowo-jelitowe chorób żołądkowo-jelitowych, badanie ultrasonograficzne, zaburzenia czynności przewodu pokarmowego, kolonoskopia włóknista

Manifestacja kliniczna

Po pierwsze, utrata białka choroba żołądkowo-jelitowa

Częściej w raku żołądka i okrężnicy, z powodu martwicy tkanki rakowej, zwiększa się przepuszczalność odpowiedniej błony śluzowej przewodu pokarmowego, a duża część białka osocza jest tracona z przewodu pokarmowego. Rak kompresuje i blokuje naczynia limfatyczne, powodując niedrożność drenażu limfatycznego z przewodu pokarmowego, odkładanie się limfy, pękanie i utratę dużych ilości białka. Klinicznie hipoproteinemia i obrzęk są głównymi objawami.

Po drugie, zanik kosmków jelita cienkiego

Można go zaobserwować w raku jelita grubego, odbytnicy, głównie objawiającym się biegunką.

Po trzecie, biegunka, odwodnienie i wstrząs

Występuje głównie w gruczolakach kosmków okrężnicy, czasami w nowotworach układu APUD przewodu pokarmowego, takich jak guzy VIP, gastrinoma i guzy polipeptydowe trzustki. Charakteryzuje się biegunką wydzielniczą, która może prowadzić do utraty wody, zaburzenia równowagi elektrolitowej, a nawet wstrząsu.

Diagnoza

Zaburzenia żołądkowo-jelitowe pozbawione białka można potwierdzić za pomocą znakowanego radionuklidem testu wydalania substancji makromolekularnych z przewodu pokarmowego lub testu α1-antytrypsyny.

Diagnostyka różnicowa

Należy odróżnić od utraty białka spowodowanej innymi przyczynami lub ścieżkami.

1. Zdekompensowana marskość wątroby: objawy kliniczne choroby wątroby, kurczenie się wątroby, powiększenie śledziony i inne nadciśnienie wrotne oraz nieprawidłowe funkcjonowanie wątroby. Charakterystyka marskości wątroby przyczynia się do ich identyfikacji.

2. Zespół nerczycowy: zespół nerczycowy powoduje utratę dużej ilości białka osocza (zwłaszcza albuminy) z moczem, szybkość wydzielania białka z moczu> 3,5 g / d, głównie albuminy. Podwyższony poziom cholesterolu w osoczu przy zwiększonym stężeniu triacyloglicerolu i lipoproteiny o niskiej gęstości. Testy moczu zawierają czerwone krwinki i granulki. Mogą również występować objawy upośledzenia czynności nerek i nadciśnienia.

3. Choroba nadczynności białek osocza: długotrwała gorączka, nadczynność tarczycy, nowotwory złośliwe, cukrzyca itp. Mogą powodować nadmierne spożywanie hipoproteinemii. Każda z nich ma jednak swoją własną historię choroby i cechy kliniczne, a ponadto występują specyficzne nieprawidłowości w badaniach laboratoryjnych i pomocniczych. Nie ma dowodów na nadmierną utratę białek osocza z przewodu pokarmowego.

4. Trawienie białka i zespół złego wchłaniania: głównie w przypadku resekcji żołądka, przewlekłego zapalenia trzustki i niektórych chorób zespołu złego wchłaniania jelitowego. Białko w kale i jego niekompletne produkty rozkładu zwiększają się, czemu często towarzyszy zwiększona zawartość tłuszczu w kale. Test czynności zewnątrzwydzielniczej trzustki i odpowiadający mu test funkcji wchłaniania w jelicie cienkim były nieprawidłowe i nie znaleziono dowodów na nadmierną utratę białka w osoczu z błony śluzowej żołądka i jelit. Należy jednak zauważyć, że niektóre choroby, które powodują złe wchłanianie białka, mogą również powodować choroby żołądkowo-jelitowe powodujące utratę białka, więc nie można wykluczyć, że oba mogą istnieć jednocześnie lub kolejno.

5. Wrodzona hipoalbuminemia: W dzieciństwie występuje oczywista hipoalbuminemia, albumina w surowicy często wynosi <10 g / l, szybkość sedymentacji erytrocytów jest wysoka, wysoki poziom cholesterolu w surowicy, globula jest normalna lub podwyższona. Czasami konieczne jest identyfikowanie się za pomocą długotrwałej dializy, wielokrotnego pompowania klatki piersiowej, wodobrzusza, niewystarczającego spożycia białka, poważnego krwawienia, oparzeń na dużych powierzchniach i innej hipoproteinemii. Według unikalnej historii medycznej zidentyfikowano objawy kliniczne i brak dowodów na utratę białek osocza z przewodu pokarmowego.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.