Niedomykalność mitralna

Wprowadzenie Główną zmianą patofizjologiczną w niedomykalności mitralnej jest niedomykalność mitralna, która zwiększa obciążenie lewego przedsionka i obciążenie rozkurczowe lewej komory. Przewlekła niedomykalność zastawki mitralnej, bierne poszerzenie lewego przedsionka bez znacznego wzrostu ciśnienia, zapobiega wczesnej duszności (bardzo często w zwężeniu zastawki mitralnej), ale przewlekle zwiększa napięcie wstępne lewej komory, prowadząc do poszerzenia lewej komory i dysfunkcji skurczowej .

Przyczyna

Przewlekła wczesna kompensacja, zwiększona objętość wyrzutowa i frakcja wyrzutowa, objętość i ciśnienie końcowo-rozkurczowe lewej komory mogą nie wzrosnąć, mogą nie wystąpić objawy kliniczne; zmniejszona dekompensacja, objętość wyrzutowa i frakcja wyrzutowa, rozkurcz lewej komory Pod koniec tego okresu objętość i ciśnienie znacznie wzrosły i obserwowano objawy kliniczne niewydolności lewej serca, takie jak przekrwienie płuc i niska perfuzja ogólnoustrojowa. Nadciśnienie płucne i niewydolność całego serca mogą wystąpić w zaawansowanym stadium.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Angiografia sercowo-naczyniowa, MRI serca, elektrokardiogram, mapa dźwiękowa serca

1, kontrola rentgenowska

Pod fluoroskopią można zaobserwować wzmocnienie pulsacji lewej komory i pulsację poszerzenia lewego przedsionka, takie jak promieniowanie rentgenowskie: tylna przednia pozycja widzi lewy przedsionek, cień lewej komory wzrasta; prawy przedsionek pokazuje cień podwójnego przedsionka, widoczne przekrwienie płucne, prawą przednią pozycję skośną Pokazuje, że lewe przedsionek rozszerza się, a przełyk porusza się do tyłu, przesuwa się w prawo, a prawa komora wzrasta w późnym stadium. Gdy ostra niedomykalność mitralna jest niepełna, lewe przedsionek i lewa komora mogą być małe lub tylko nieznacznie powiększone, objawiające się głównie jako obrzęk płuc. Znaki

2, EKG

Łagodna niedomykalność mitralna EKG może być normalny, umiarkowany do ciężkiego przerost lewego przedsionka i przerost lewej komory, obciążenie.

3. Echokardiografia (UCG)

(1) UCG typu M i dwuwymiarowe: u pacjentów z reumatyczną chorobą zastawkową można zaobserwować pogrubienie zastawki, struny, pogrubienie, skrócenie lub wydłużenie mięśni brodawkowych, a pęknięcie struny można postrzegać jako „ciągłe kołysanie”, widoczne po wypadnięciu ulotki Zmiany „przypominające hamak”; skurczowa zastawka mitralna przednia i tylna dysplazja oraz widoczne szczeliny, odstępy> 2 mm, dwuwymiarowe UCG mogą wskazywać konkretne miejsce zamknięcia złamania lub otworu na ulotkę, plwociny itp .; objawy pośrednie mają powiększenie lewej komory Przewód odpływowy lewej komory jest poszerzony, lewe przedsionek jest powiększone, a pierścień przedsionkowo-komorowy rozszerzony.

(2) Doppler UCG: Doppler pulsacyjny wykrył szybkie, szerokie częstotliwości turbulentne widmo po lewej stronie przedsionka, a kolorowy doppler wykazał wielobarwny mozaikowy przepływ przeciwny w lewym przedsionku okresu skurczowego. Można wyświetlić początek i kierunek wiązki wstecznego przepływu.

(3) Diagnoza ilościowa: UCG jest półilościową diagnozą niedomykalności zastawki mitralnej i istnieje wiele metod. Zastosowanie kliniczne należy dokładnie przeanalizować:

1 Pobieranie próbek w lewym przedsionku za pomocą pulsacyjnego Dopplera, zgodnie z długością pakietu wstecznego w lewym przedsionku.

2 Stosując stosunek powierzchni kolorowej wiązki dopplerowskiej do lewego obszaru przedsionkowego w celu oszacowania przepływu wstecznego, można zastosować następujący wzór: MR = maksymalny obszar refluksu / lewy obszar przedsionkowy, <20% jest łagodny, 20% do 40 % jest umiarkowane, 40% do 60% jest umiarkowane do ciężkiego, a> 60% jest ciężkie.

3 Metoda konwergencji przepływu krwi określa ilościowo niedomykalność mitralną, którą zgłoszono w kraju i za granicą, a jego wartość kliniczna wymaga dalszych badań.

(4) UCG przezprzełykowy: Oprócz bardziej szczegółowej i dokładnej obserwacji dwuwymiarowej struktury zastawki mitralnej i jej przyczepów (struny, mięśnia brodawkowego, pierścienia), wskaźnik wykrywalności skrzepliny przedsionkowej jest wyższy na drugim końcu Wykrywanie niedomykalności jest bardziej czułe niż konwencjonalne przezklatkowe UCG i często jest możliwe wykrycie wyjątkowo łagodnego refluksu, który nie jest łatwo wykrywany przez przezklatkowe UCG.

(5) Trójwymiarowy, czterowymiarowy UCG: może obserwować strukturę i ruch ulotek w trójwymiarowym kierunku, bardziej intuicyjnie obserwować pozycję początkową, kierunek i kształt wiązki zwrotnej, co jest bardzo pomocne w diagnozie i może dać plan chirurgiczny Podaj cenniejsze informacje.

4, angiografia lewej komory

Prawe przednie ukośne położenie i lewe boczne położenie Zgodnie z sytuacją środka kontrastowego pojawiającego się w lewym przedsionku podczas angiografii lewej komory, refluks dzieli się na 4 poziomy:

(1) 1/4 stopnia: Wiązka refluksu środka kontrastowego nie znajduje się za lewym przedsionkiem i jest usuwana po rozszerzeniu następnej komory.

(2) 2/4 stopnia: Refluksujący środek kontrastowy dociera do tylnej ściany lewego przedsionka, ale nie osiąga tego samego poziomu szarości co lewa komora.

(3) 3/4 stopnia: Lewy przedsionkowy środek kontrastowy jest zwiększany do tego samego poziomu szarości co lewa komora.

(4) 4/4 stopnie: Środek kontrastowy z pierwszego skurczowego refluksu dotarł do całego lewego przedsionka, a środek kontrastowy jest widoczny w żyle płucnej.

Diagnostyka różnicowa

Rozpoznanie kliniczne opiera się głównie na typowym skurczowym szmerie w okolicy wierzchołkowej oraz powiększeniu lewego przedsionka i lewej komory. Echokardiografia może potwierdzić diagnozę. Szmer niedomykalności zastawki mitralnej należy rozpoznać za pomocą szmeru skurczowego w obszarze wierzchołkowym następujących stanów:

(1) Względna niedomykalność mitralna może wystąpić w nadciśnieniowej chorobie serca, niedomykalności aorty lub zapaleniu mięśnia sercowego spowodowanej różnymi przyczynami, rozszerzoną kardiomiopatią, niedokrwistością i chorobą serca. Ponieważ lewa komora lub pierścień mitralny jest znacznie powiększony, zastawka mitralna jest stosunkowo zamknięta i dochodzi do szmeru szczytowego skurczowego.

(B) funkcjonalny szczytowy szmer skurczowy około połowy normalnych dzieci i nastolatków słyszy szmer skurczowy w okolicy przedniej, głośność wynosi poziom 1 ~ 2/6, krótki, miękki, nie obejmuje pierwszego dźwięku serca, brak atrium I rozszerzenie komory. Można go również zaobserwować w stanach krążenia o dużej mocy, takich jak gorączka, niedokrwistość i nadczynność tarczycy. Po wyeliminowaniu przyczyny hałas znika.

(C) ubytek przegrody międzykomorowej można usłyszeć w trzeciej do czwartej przestrzeni międzyżebrowej na granicy mostka i szorstkim pełnym skurczowym szmerie, któremu często towarzyszy skurcz skurczowy, szmer w przewodzeniu regionu szczytowego, zrywane są wierzchołkowe uderzenia. Badanie elektrokardiograficzne i rentgenowskie wykazało wzrost lewej i prawej komory. Echokardiografia wykazała ciągłe przerwanie przegrody międzykomorowej, a echokardiografia potwierdziła obecność przecieku od lewej do prawej na poziomie komory.

(4) Niedomykalność zastawki trójdzielnej Lewa dolna krawędź mostka pachnie zlokalizowanym piskliwym piskliwym pisknięciem Podczas wdechu szmer jest wzmacniany przez wzrost objętości krwi, a wydech jest osłabiony. Gdy nadciśnienie płucne jest wysokie, drugim dźwiękiem serca zastawki płucnej jest nadczynność tarczycy, a fala V żyły szyjnej jest powiększona. Może wystąpić pulsacja i obrzęk wątroby. Badanie elektrokardiograficzne i rentgenowskie wykazało przerost prawej komory. Echokardiografia może potwierdzić diagnozę.

(5) Zwężenie zastawki aortalnej W okolicy zastawki aortalnej lub w obszarze wierzchołkowym serca słychać głośny i szorstki szmer skurczowy, który jest przenoszony na szyję z drżeniem skurczowym. Może wystąpić wczesny skurcz skurczu, a wierzchołek wierzchołka zostaje zniesiony. Badanie elektrokardiograficzne i rentgenowskie wykazało przerost i powiększenie lewej komory. Echokardiografia może potwierdzić diagnozę.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.