Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi

Wprowadzenie Zespół nadpobudliwości z deficytem uwagi jest również znany jako zespół nadpobudliwości u dzieci. Dzieci z zespołem nadpobudliwości, łagodnym zespołem dysfunkcji mózgu, są bardziej powszechnym zespołem zaburzeń zachowania w dzieciństwie. Inteligencja dziecka jest normalna lub bliska normie, zbyt duża aktywność, nieuwaga, niestabilność emocjonalna, impulsywność, słaba samokontrola i różne stopnie trudności w nauce. Choroba charakteryzuje się nadaktywnością, trudnościami w koncentracji, niestabilnością emocjonalną i impulsywnością. Istnieją różne poziomy trudności w nauce, ale inteligencja dziecka jest normalna lub zasadniczo normalna.

Przyczyna

Główna przyczyna tej choroby wynika z braku wrodzonego wyposażenia i ma pewien związek z dziedzicznością, a także powiązane są nabyte czynniki, takie jak uraz porodowy, uraz, słaby wzrost i rozwój.

Patogeneza tej choroby polega głównie na braku równowagi yin i yang. Ludzkie emocje i działania muszą zależeć od równowagi yin i yang w ludzkim ciele, aby zachować normalność, a normalne zachowanie ludzi musi być utrzymywane przez Yin i Yang. Jeśli yin i qi są niewystarczające, pozytywne ruchy będą więcej niż wystarczające.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie EEG glutaminy w moczu w badaniu USG mózgu metodą Dopplera (TCD)

Objawy kliniczne:

Zbyt wiele czynności: w każdej sytuacji, w stanie nieprzerwanej aktywności, klasa nadal wykonuje małe ruchy, puka do stołu, kołysze krzesło, roztrzaskuje ołówek, wycina gumkę, rozdziera papier, ciągnie włosy i ubrania kolegi z klasy. Zwykle chodzi szybko, uwielbia biegać, nie może czekać na zmianę, często bezcelowo chaos, biegać, ręce i stopy i nie słuchać zniechęcania.

Uwaga nie jest łatwa do skoncentrowania: uwaga jest trudna do skoncentrowania, lub czas uwagi jest krótki, gdy jesteś w klasie, Changdong rozgląda się wokół, bezmyślnie, odrabiając zadanie domowe, podczas zabawy, po prostu to zmień. Nie mogę się skoncentrować na robieniu jednej rzeczy. Często robię to bez początku, końca, końca, trudności w nauce, nieostrożności i problemów z czytaniem, pisaniem i wyrażaniem werbalnym. Chociaż większość IQ jest w normalnym zakresie, wyniki testów często nie są idealne.

Zaburzenia osobowości i / lub zachowania: dzieci są bardziej aroganckie, niechętne, impulsywne emocjonalnie i nie mają powściągliwości oraz nie popadają w życie grupowe, więc mogą się kłócić z innymi. Zachowanie jest dziecinne lub ekscentryczne, zachowanie jest bezcelowe, jedzenie, wagarowanie, walka, a nawet kłamstwo, kradzież itp. Często edukacja nie pomaga. W kilku przypadkach w wieku dorosłym nadal występują braki osobowości i zachowania.

Diagnostyka różnicowa

ADHD dla dorosłych: jeśli dzieci cierpią na ADHD, jeśli nie są leczone na czas, mogą przejść do stadium młodości i średniego wieku, ale objawy są różne. Objawy kliniczne dorosłych z ADHD charakteryzują się niecierpliwością, napadem złości, lękiem i depresją.

Nieuwaga: Umyślny dyskomfort może być spowodowany neurastenią i należy poświęcić mu odpowiednią uwagę. Jeśli objawy staromodnego dyskomfortu utrzymują się przez długi czas i nie można ich przezwyciężyć samodzielnie, należy jak najszybciej skonsultować się z psychologiem. Po zdiagnozowaniu należy natychmiast przeprowadzić leczenie psychologiczne, aby uniknąć opóźnienia stanu i nie sprzyjać odzyskaniu neurastenii.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.