Niedowidzenie deprywacji

Wprowadzenie Niedowidzenie odnosi się do normalnego badania gałki ocznej i nieprawidłowego wzroku w jednym oku lub obu oczach i nie może sięgać 0,8 lub więcej w okularach. Według różnych typów niedowidzenie medyczne dzieli się na niedowidzenie zezowe, niedowidzenie połowicze i deprywację postaci. Istnieje pięć kategorii niedowidzenia, niedowidzenia ametropowego i wrodzonego niedowidzenia. Amblyopia pozbawienia formy: u niemowląt i małych dzieci, ze względu na zmętnienie rogówki, zaćmę wrodzoną lub opadanie powieki w celu zablokowania źrenicy, stymulacja światła nie może w pełni dostać się do oka, co pozbawia plamkę możliwości otrzymania normalnej stymulacji świetlnej, co powoduje zaburzenia czynnościowe Niedowidzenie.

Przyczyna

Niedowidzenie niedowidzenia wzrokowego jest często spowodowane przez wrodzone lub wcześnie nabyte czynniki, które powodują zmniejszenie bodźców wzrokowych. U niemowląt i małych dzieci, z powodu zmętnienia oka (takiego jak zaćma, blizny rogówki itp.), Kompletność Opadanie powiek, nieodpowiednia maska ​​oka zakrywająca oczy itp., Ograniczają pełny wkład percepcji percepcyjnej, zakłócają normalny rozwój widzenia i wszystkie powodują niedowidzenie. Na przykład prawe oko jest zaćmą, a obiekty zewnętrzne nie mogą być wyraźnie zobrazowane na siatkówce, tylko częściowo rozproszone. Światło dostaje się do oka, a skuteczna stymulacja siatkówki jest niewystarczająca, co powoduje słabe widzenie w prawym oku. Niedowidzenie niedowidzenia jest najpoważniejszą i najmniej widoczną postacią niedowidzenia.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie przesiewowe retinoskopia widzenie rogówkowe

Testy fizyczne i laboratoryjne:

1. Małe dzieci mogą nie mieć żadnych symptomów. Starsze dzieci mogą narzekać na słaby wzrok. Rodzice mogą znaleźć pewne nieprawidłowe zachowania wzrokowe, takie jak mruganie, przechylenie głowy i wolą umieszczać przedmioty, gdy znajdują się blisko przedmiotów. Czekam na rzut oka.

2. Pacjenci mogą mieć wrodzoną zaćmę, bliznę rogówki itp., Wrodzone opadanie powiek i tak dalej.

3. Słabe widzenie i brak korekty. Ponieważ większość pacjentów z niedowidzeniem to dzieci, ważne jest, aby wybrać odpowiednią metodę oceny wizualnej.

4. Zmiany postrzegania światła. Ostrość widzenia płata światła o średniej gęstości umieszczonego przed niedowidzeniem nie jest obniżona, a ostrość widzenia zmniejsza się w obecności zmian organicznych. W słabym i słabym świetle ostrość wzroku niedowidzącego oka niewiele się zmienia.

5. Występuje zatłoczenie. Zdolność rozpoznawania pojedynczej czcionki jest znacznie większa niż czcionki o tym samym rozmiarze, ale ustawionej w jednej linii.

6. Stereoskopowe widzenie spada lub znika.

7. Amplituda regulacji niedowidzącego oka maleje.

8. Towarzyszy egzotropia, oczopląs itp.

9. Funkcja czułości kontrastu oka niedowidzącego zmniejsza się przy średnich i wysokich częstotliwościach przestrzennych ze szczytowym przesunięciem w lewo.

10. W niedowidzącym oku istnieją dwa rodzaje spojrzeń, a mianowicie: spojrzenie centralne i spojrzenie ekscentryczne: spojrzenie spogląda na punkt inny niż fovea i jest podśrodkowe. Rozejrzyj się wokół plamki i wokół.

11. Dzieci z niedowidzeniem wykazywały zmniejszenie amplitudy wzrokowego potencjału wywołanego korą (VEP) i wydłużenie czasu szczytowego. Ta zmiana w niedowidzącym oku jest bardziej wyraźna przy wysokich częstotliwościach.

Diagnostyka różnicowa

Niedowidzenie zeza: u pacjenta występuje zez lub zez, któremu towarzyszy niedowidzenie, ale nie występują żadne nieprawidłowości dna oka. Obecnie uważa się, że dzieje się tak, ponieważ zez powoduje podwójne widzenie i zaburzenia widzenia, które powodują, że pacjent czuje się wyjątkowo nieswojo. Kora wzrokowa mózgu aktywnie tłumi impuls wzrokowy plamki doprowadzającej przez ukośne oko. Funkcja plamki oka jest przez długi czas hamowana, tworząc niedowidzenie. Ta niedowidzenie jest konsekwencją zeza, wtórnego i funkcjonalnego, a zatem odwracalnego, a rokowanie jest dobre. Czasami jednak niewielka liczba pacjentów pierwotnych nie ulega znaczącej poprawie, nawet przy aktywnym leczeniu.

Anizometropijna niedowidzenie: ze względu na niespójność tworzenia obrazu utworzoną przez plamkę w obu oczach, nawet jeśli błąd refrakcji zostanie skorygowany, rozmiar obiektu spowodowany anizometropią jest nadal różny, co sprawia, że ​​oczy oczu są trudne lub niemożliwe do połączenia w jedno. Centrum korowe może jedynie tłumić zjawisko błędów refrakcji i większych oczu i jest to niedowidzenie długoterminowe. Ten rodzaj niedowidzenia jest również funkcjonalny, a zatem odwracalny.

Wrodzona niedowidzenie: patogeneza nie jest jeszcze w pełni poznana. VonNoorden spekulował, że noworodki często mają krwawienie z siatkówki lub dróg wzrokowych, co może wpływać na normalny rozwój funkcji wzrokowych. Niektóre wrodzone niedowidzenie jest wtórne do oczopląsu.

Niedowidzenie refrakcyjne: głównie obustronne, występujące u pacjentów z wysokimi błędami refrakcji, którzy nie nosili okularów korekcyjnych. Widzenie obuoczne jest równe lub podobne. Niedowidzenie refrakcyjne występuje częściej w hiperkopicznych błędach refrakcji. Ten rodzaj niedowidzenia jest podobny do widzenia obuocznego. Nie występuje zaburzenie zespolenia między dwojgiem oczu, więc nie powoduje zahamowania funkcji plamki. Dlatego po założeniu odpowiednich okularów korekcyjnych samopoczucie wzrokowe można stopniowo poprawić bez specjalnego leczenia, ale jest ono dłuższe.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.