Sztywność w pasie

Wprowadzenie Sztywność lędźwiowa odnosi się do sztywności talii spowodowanej chorobami takimi jak rwa kulszowa. Jest to jeden z klinicznych objawów rwy kulszowej. Rwa kulszowa odnosi się do neuropatii kulszowej, grupy bolesnych objawów, które występują wzdłuż ścieżek nerwu kulszowego, a mianowicie dolnej części pleców, pośladków, tylnej części uda, tylnej części dolnej części nogi i bocznego aspektu stopy. Nerw kulszowy jest głównym pniem nerwowym, który rządzi kończynami dolnymi. Rwa kulszowa odnosi się do bólu w ścieżce nerwu kulszowego i jego dystrybucji (biodro, tył uda, tylny aspekt łydki i boczny aspekt stopy).

Przyczyna

Przyczyny sztywności lędźwiowej:

Nerw kulszowy składa się z 5 ~ 3 korzeni nerwowych. Według ukorzeniania miejsca uszkodzenia i suchej rwy kulszowej, dawniej bardziej powszechne zmiany korzeniowe rwy kulszowej zlokalizowane w kanale kręgowym, najczęstsza przyczyna przepukliny dysku lędźwiowego, a następnie guz wewnątrzrdzeniowy, gruźlica lędźwiowa, lędźwiowo-krzyżowe zapalenie korzonków itp. . Zmiany suchej rwy kulszowej znajdują się głównie w nerwu kulszowym zewnątrzopochodowym. Przyczynami są zapalenie stawów krzyżowych, guz miednicy, ucisk macicy, uraz biodra, zespół piriformis, niewłaściwy zastrzyk pośladkowy i cukrzyca.

Przyczyna pierwotnego rwy kulszowej (rwa kulszowa) jest nieznana i klinicznie rzadka.

Wtórna rwa kulszowa jest spowodowana uciskiem lub stymulacją sąsiednich zmian i jest podzielona na korzeń i suchą rwę kulszową, co odnosi się do tego, czy miejsce ucisku znajduje się w korzeniu nerwowym, czy w pniu nerwowym. Korzeń jest bardziej powszechny, przyczyna najczęstszej przepukliny dysku, inne przyczyny guza wewnątrzrdzeniowego, przerzuty do kręgosłupa, gruźlica lędźwiowa, zwężenie kręgosłupa lędźwiowego itp.; Suchość może być spowodowana zapaleniem stawu skokowego, guzem miednicy, ciążą ucisk macicy, stawem biodrowym Zapalenie, uraz biodra, cukrzyca itp.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Test zgięcia ciała w pozycji siedzącej odbicie odbicia twórcy

Badanie i diagnoza sztywności lędźwiowej:

Historia i objawy: Neuropatia kulszowa występuje częściej u mężczyzn w średnim wieku i starszych, z bardziej jednostronnym. Nagły początek, po raz pierwszy odczułem ból dolnej części pleców i sztywność talii. Lub kilka tygodni przed początkiem występuje krótkotrwały ból kończyn dolnych podczas chodzenia i ćwiczeń. Stopniowo narastał i stawał się silnym bólem. Ból zaczyna się w talii, biodrach lub biodrach i rozciąga się z tyłu uda, na zewnątrz łydki i na grzbiecie stopy. Wybuch bolesnego lub podobnego do akupunktury bólu polega na uporczywym bólu. W nocy jest poważniej.

Po pierwsze, rwa kulszowa: początek różni się w zależności od przyczyny. Najczęstsze przepukliny dysku lędźwiowego, często spowodowane ostrym, podostrym początkiem, takim jak wysiłek, zginanie lub forsowna aktywność. Kilka z nich ma charakter przewlekły. Ból często promieniuje od talii do jednej strony pośladków, za udami, na zewnątrz gniazda, na zewnątrz łydki i stóp. Jest to ból palący lub podobny do noża. Ból może być nasilony przez kaszel i wysiłek, a nawet gorzej w nocy. Aby uniknąć ciągnięcia nerwów i ucisku, pacjent często przyjmuje specjalne postawy zmniejszające ból, takie jak leżenie po zdrowej stronie podczas snu, zginanie bioder i kolan oraz koncentrowanie się na zdrowej stronie podczas stania, powodując skoliozę i zginanie przez długi czas. Z boku siedzisko jest przechylone w pośladki na zdrową stronę, aby zmniejszyć nacisk na korzenie nerwowe. Ciągnięcie nerwu kulszowego może wywoływać ból lub ból jest nasilony, na przykład pozytywny znak Kerniga (pacjent leży na plecach, biodro i kolano są ustawione pod kątem prostym, a następnie łydka jest uniesiona. Z powodu ścięgna zginacza przedłużenie kolana jest ograniczone do mniej niż 130 stopni i występuje Ból i opór); test podniesienia prostej nogi (znak Lasegue'a) jest dodatni (pacjent leży na plecach, kończyna dolna jest wyciągnięta, a dotknięta kończyna jest uniesiona poniżej 70 stopni, aby spowodować ból nóg). Ścieżka nerwu kulszowego może mieć tkliwość, taką jak punkt talii, punkt biodrowy, punkt wiejski, punkt plwociny i punkt plwociny. Zewnętrzna część łydki i tył stopy często mają drętwienie i utratę czucia. Mięśnie pośladkowe są rozluźnione, a mięśnie kciuka i zginacza osłabione. Odruchy ścięgna Achillesa osłabiają lub znikają.

Po drugie, sucha rwa kulszowa: początek choroby zależy również od przyczyny. Jeśli przeziębienie lub uraz wywołały ostrzejszy początek. Ból często promieniuje od pośladków do tylnej części uda, tylnej części łydki i na zewnątrz stopy. Ból nasila się podczas chodzenia, poruszania się i ciągnięcia nerwu kulszowego. Punkt czułości znajduje się poniżej punktu biodrowego, znak Lasegue jest dodatni, a znak Kerniga jest bardziej ujemny, a skolioza jest bardziej zgięta w stronę dotkniętą, aby zmniejszyć ciągnięcie pnia nerwu kulszowego.

Znaleziono badanie fizykalne:

1. Punkt przetargowy: W obszarze dystrybucji nerwu kulszowego znajdują się delikatne punkty, takie jak talia, plwocina, biodro, plwocina i plwocina.

2. Nerw kulszowy: znaki pozytywne, takie jak znak Kerniga, znak Laseque, znak maski i inne pozytywne.

3. W zakresie unerwienia nerwu kulszowego występują różne stopnie ruchu, czucia, odruchu i dysfunkcji autonomicznej. Zgięcie grzbietowe dotkniętej strony palców jest słabe, ból skóry na zewnątrz łydki jest zmniejszony, odruch ścięgna Achillesa znika, a napięcie mięśni bioder jest zmniejszone.

Diagnostyka różnicowa

Objawy komplikacji sztywności lędźwiowej:

Po pierwsze, przepuklina dysku lędźwiowego: pacjenci często mają dłuższą historię powtarzającego się bólu dolnej części pleców lub ciężkiej fizycznej pracy, często w urazie lędźwiowym lub zginaniu po ostrym występowaniu porodu. Oprócz objawów i objawów typowej rwy kulszowej występuje skurcz mięśni lędźwiowych, ograniczony ruch lędźwiowy i utrata zgięcia przedniego odcinka lędźwiowego Przestrzeń międzykręgowa przepukliny dysku może mieć wyraźną tkliwość i ból popromienny. Film rentgenowski może mieć zwężoną przestrzeń międzykręgową, a badanie CT może potwierdzić diagnozę.

Po drugie, guz skrzypu: początek jest powolny, stopniowo się pogarsza. Choroba jest często jednostronnym rwa kulszowa, stopniowo rozwija się w obustronną. Ból w nocy jest oczywiście nasilony, a przebieg choroby jest coraz gorszy. Występują również zaburzenia zwieracza i utrata czucia w okolicy siodła. Nakłucie lędźwiowe ma niedrożność podpajęczynówkową i ilościowo zwiększone białko płynu mózgowo-rdzeniowego, a nawet znak Froina (żółty płyn mózgowo-rdzeniowy, samokrzepnięcie po umieszczeniu), angiografia rdzenia kręgowego jodu lub MRI można zdiagnozować.

Po trzecie, zwężenie kręgosłupa lędźwiowego: częściej u mężczyzn w średnim wieku, często we wczesnym „chromaniu przestankowym”, ból kończyn dolnych po chodzeniu, ale objawy ustępują lub ustępują po chodzeniu lub odpoczynku. Gdy korzeń nerwowy lub ogon koński jest poważnie obciążony, mogą występować objawy rwy kulszowej po jednej lub obu stronach, a przebieg choroby jest stopniowo pogarszany. Leczenie, takie jak leżenie w łóżku lub trakcja, jest nieskuteczne. Można zdiagnozować RTG lędźwiowego odcinka krzyżowego lub tomografię komputerową.

Po czwarte, zapalenie korzonków lędźwiowo-krzyżowych: z powodu infekcji, zatrucia, zaburzeń metabolicznych lub wysiłkowych, cierpiących na przeziębienie i inne czynniki. Zasadniczo początek jest bardziej nagły, a zakres obrażeń często przekracza obszar nerwu kulszowego Cała słabość kończyny dolnej, ból, łagodny zanik mięśni i odruch ścięgna Achillesa są często osłabiane lub zanikają.

Ponadto należy również wziąć pod uwagę gruźlicę lędźwiową, przerzuty do kręgów i tym podobne. W przypadku suchej rwy kulszowej należy zwrócić uwagę na historię przeziębienia lub infekcji, a także kostkę, biodro, miednicę i pośladki, w razie potrzeby oprócz prześwietlenia lędźwiowo-krzyżowego można wykonać prześwietlenie kostki. W celu ustalenia przyczyny wykonano zdjęcia, palce odbytu, badania ginekologiczne i USG B narządów miednicy.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.