Zatoka lędźwiowa kręgosłupa

Wprowadzenie Wrodzona zatokopodobna skóra: często w poduszce głowy lub w talii, z tyłu pośrodku Pacjenci z ślimakiem rozszczepem kręgosłupa mogą mieć wrodzone masy zarówno śródbłonka, jak i nabłonka. Zatoka ta występuje częściej w okolicy lędźwiowo-krzyżowej, a miejscową tkankę miękką można nieznacznie unieść. Skóra wokół małej dziury w zatoce może być postrzegana jako jasnoczerwona pigmentacja i otoczona kępkami. Czasami z małej dziury wystają delikatne włosy. Czasami wycieka niewielka ilość płynu. Gdy wtórna infekcja, miejscowe zaczerwienienie, obrzęk i ból.

Przyczyna

Przyczyna zatoki dolnej części pleców:

(1) Przyczyny choroby: Patogenem jest Streptococcus pneumoniae i istnieją 83 rodzaje serotypów. Typy I, II i III są wysoce patogenne. Innymi rodzajami chorobotwórczości są słabe lub niewirusowe, głównie pasożyty górnych dróg oddechowych. Pneumokoki mają kształt głowicy i mają średnicę około 0,5 do 1,5 μm. W przypadku podwójnego ułożenia tępe końce lub końcówki są przeciwne. Czasami ułożone w krótkim łańcuchu lub w jednej obecności. Kapsułka może być uformowana w ciele. W zwykłej zabarwionej próbce, ponieważ kapsułka nie jest łatwa do zabarwienia, wokół obwodu bakterii powstaje półprzezroczysty cień, który nie jest zabarwiony. Ta kapsułka może być barwiona przez specjalne zabarwienie, aby pomóc ją zidentyfikować. Streptococcus pneumoniae nie wytwarza egzotoksyny, a jej patogenność zależy głównie od inwazji kapsułki. Po infekcji organizm może uzyskać krótkotrwałą odporność, łatwy do nawrotu, nawrotu i różnych rodzajów bakterii, krótki okres immunizacji.

(B) patogeneza: ropa i zrosty koncentrują się na powierzchni mózgu, górna jest bardziej jak czapka, mniej ropy w dolnej części mózgu. Późne stadia są bardziej powszechne i cięższe. Typowe powikłania obejmują wysięk podtwardówkowy lub ropień. Dłuższy przebieg choroby może powodować rozszerzanie komór, a nawet tworzenie wodogłowia.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Analiza szpiku kostnego

Badanie i diagnoza zatoki pleców i pleców:

1. Badanie płynu mózgowo-rdzeniowego: W ciężkich lub zaawansowanych przypadkach ropa w kanale kręgowym jest lepka i niełatwo wypływa. Jeśli końcówka igły dostała się do jamy kręgosłupa podczas nakłucia lędźwiowego, płyn mózgowo-rdzeniowy nie wypływa. Możesz wstrzyknąć niewielką ilość normalnej soli fizjologicznej i wielokrotnie ją myć, a także przeprowadzić rutynowe badania i hodowlę bakteryjną eluatu. W niektórych przypadkach stopień zmętnienia płynu mózgowo-rdzeniowego nie jest poważny, nawet kilka plwociny, liczba komórek wynosi zaledwie kilkaset, ale pod mikroskopem barwienia rozmazu można zobaczyć dużą liczbę S. pneumoniae (wskazującą na poważną chorobę).

2. Wykrywanie antygenu: W przypadku braku bakterii wykrycie DNA specyficznego dla S. pneumoniae za pomocą PCR może potwierdzić diagnozę. Duński Instytut Serum jest jedyną jednostką na świecie, która produkuje pełny zestaw surowicy. Surowica Omni obejmuje typ 83, który można stosować. Wykonaj wykrywanie antygenu. Jednak typ 7, 14 nie może zostać wykryty metodą CIE. Metody LA i CoA mogą wykryć wszystkie S. pneumoniae.

3. Badanie krwi: krew obwodowa ma znaczny wzrost liczby białych krwinek i neutrofili.

Powinny to być zdjęcia rentgenowskie, B, USG mózgu i inne badania.

Diagnostyka różnicowa

Objawy komplikacji w zatokach dolnej części pleców:

Niewydolność otwartej rurki nerwowej jest również nazywana otwartą szczeliną kręgosłupa, która zwykle występuje w okolicy lędźwiowo-krzyżowej, miejscowym rozerwaniu kanału kręgowego i zawartości wybrzuszenia kanału kręgowego od pęknięcia do tyłu. Zgodnie z zawartością wybrzuszenia dzieli się na dwa typy: wybrzuszenie kręgosłupa i oponiak kręgosłupa.

Zatokowa skóra grzbietowa kończy się torbielą skórną lub torbielą naskórka. Zatok skóry jest często podatny na wtórne infekcje, powodujące zapalenie opon mózgowych lub ropnie podskórne.

Wrodzona wada rozwojowa jest wrodzoną wadą rozwojową Chociaż jest to również nerw boczny w okolicy lędźwiowo-krzyżowej, ma pokrycie skóry, a tkanka nerwowa nie jest wystawiona na działanie powietrza.

Meningocele; obrzęk torbieli rdzenia kręgowego; deformacja zatoki lędźwiowej skóry pleców wynika z faktu, że powierzchowna ektoderma (tkanka skóry) okresu embrionalnego i ektoderma tworząca tkankę nerwową nie są całkowicie oddzielone, pozostawiając lokalną strefę adhezji. Podczas późniejszego rozwoju rdzeń kręgowy jest otoczony tkanką mezenchymalną i przemieszczany w górę w utworzonym później kanale kostnym kanału kręgowego. Taśma klejąca nadal tworzy długą rurową strukturę z wewnętrzną ścianą rurki. Jeden łączy rdzeń kręgowy, a drugi łączy skórę. Na powierzchni skóry występują wgłębienia lub małe dziury w połączeniu z włosami, naczyniakiem krwionośnym lub pigmentacją. Najczęściej znajduje się w okolicy lędźwiowo-krzyżowej, a następnie w okolicy potylicznej. Zatok kończy się w tkance podskórnej, oponie twardej, przestrzeni podpajęczynówkowej, rdzeniu kręgowym lub korzeniach nerwowych. Około 50% przypadków zatoki lędźwiowej skóry grzbietowej kończy się w torbieli skórnej lub torbieli naskórkowej. Zatok skóry jest często podatny na wtórne infekcje, powodujące zapalenie opon mózgowych lub ropnie podskórne. Deformacja zatoki lędźwiowej skóry pleców wynika z faktu, że ektoderma powierzchniowa (tkanka skóry) i ektoderma tworząca tkankę nerwową nie są całkowicie oddzielone w okresie embrionalnym, pozostawiając miejscową strefę adhezji. Podczas późniejszego rozwoju rdzeń kręgowy jest otoczony tkanką mezenchymalną i przemieszczany w górę w utworzonym później kanale kostnym kanału kręgowego. Taśma klejąca nadal tworzy długą rurową strukturę z wewnętrzną ścianą rurki. Jeden łączy rdzeń kręgowy, a drugi łączy skórę. Na powierzchni skóry występują wgłębienia lub małe dziury w połączeniu z włosami, naczyniakiem krwionośnym lub pigmentacją. Najczęściej znajduje się w okolicy lędźwiowo-krzyżowej, a następnie w okolicy potylicznej. Zatok kończy się w tkance podskórnej, oponie twardej, przestrzeni podpajęczynówkowej, rdzeniu kręgowym lub korzeniach nerwowych.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.