Kryzys jelita cienkiego

Wprowadzenie Choroba popromienna jelit występuje w przewodzie pokarmowym po około 1 tygodniu. Ostra choroba popromienna jest chorobą ogólnoustrojową powodowaną przez duże dawki (> 1 Gy) promieniowania jonizującego w krótkim okresie czasu. Narażenie zewnętrzne i wewnętrzne może powodować ostrą chorobę popromienną, ale promieniowanie zewnętrzne jest dominujące. Promienie powodujące ostrą chorobę popromienną wywołaną przez zewnętrzne napromienianie obejmują promienie γ, neutrony i promieniowanie rentgenowskie. Zmiany limfocytów (głównie śledziony i węzłów chłonnych) są podobne do zmian w szpiku kostnym, są również spowodowane hamowaniem podziału komórek, martwicą komórek, redukcją i krwotokiem. Ich rozwój jest szybszy niż szpik kostny, a powrót do zdrowia jest szybszy niż szpik kostny, ale pełny powrót do zdrowia wymaga dłuższego Czas Wraz z rozwojem chorób narządów krwiotwórczych proces kliniczny choroby popromiennej ma oczywiste stadia, które można podzielić na etap początkowy, okres pseudo-gojenia, okres ekstremalny i okres powrotu do zdrowia. Zwłaszcza średnie i ciężkie etapy są oczywiste.

Przyczyna

(1) Wojna nuklearna

Narażenie i osłanianie personelu podczas wybuchów jądrowych poniżej 101 kt, personel ekranowany w czasie wybuchu powyżej 101 kt, osoby, które przeszły i przebywały w silnie skażonym obszarze, narażone na wczesne promieniowanie jądrowe lub skażenie radioaktywne, duża liczba ostrych chorób popromiennych Główny czynnik rannych.

(dwa) zwykle

1. Wypadek promieniowania jądrowego

Obecnie na całym świecie działa ponad 430 elektrowni jądrowych, a nowe elektrownie jądrowe wciąż się powiększają. Największym z nich był wypadek w elektrowni jądrowej w Czarnobylu w 1986 r., W którym doszło do ponad 200 przypadków ostrej choroby popromiennej i zginęło 29 osób. Różne rodzaje źródeł promieniowania są coraz częściej wykorzystywane w różnych obszarach produkcji i leczenia, a ze względu na niewłaściwe użytkowanie lub przechowywanie miały miejsce setki rodzajów wypadków radiacyjnych. Od lat 60. XX wieku miało miejsce wiele incydentów ze źródłami promieniowania w Chinach i wiele osób poniosło straty.

2, wypadki medyczne

Medyczne zastosowania radionuklidów i urządzeń radiacyjnych mogą również powodować nadużycia medyczne. Na przykład zdarzały się wypadki związane z zastosowaniem nadmiernego leczenia radionuklidami w obcych krajach w celu spowodowania ostrej śmierci spowodowanej promieniowaniem z powodu promieniowania wewnętrznego, a także zdarzały się wypadki, w których pacjent był narażony na nadmierne promieniowanie z powodu wadliwego działania urządzenia radiacyjnego.

3. Napromienianie terapeutyczne

Duża dawka promieniowania dla pacjenta na potrzeby leczenia może spowodować terapeutyczną ostrą chorobę popromienną. Na przykład naświetlanie całego ciała wysokimi dawkami (> 6 Gy) lub naświetlanie systemowe węzłów chłonnych jest zwykle stosowane jako leczenie wstępne przed przeszczepem szpiku kostnego.

Uszkodzenie hematopoetyczne jest cechą charakterystyczną choroby popromiennej typu szpiku kostnego, która przebiega przez cały proces choroby. Szpik kostny wykazywał spadek indeksu podziału komórkowego w ciągu kilku godzin po napromieniowaniu, a sinusoidy zostały rozszerzone i zatkane. Następnie następuje martwica komórek szpiku kostnego, zmniejszenie liczby komórek krwiotwórczych, krwawienie i pęknięcie zatoki krwi, krwawienie. Erytrocyt erytrocytów jest wcześniejszy niż granulocyt, początkowo niedojrzałe komórki są zmniejszone, a dojrzałe komórki są również zmniejszone. Zakres zmian w szpiku kostnym jest związany z dawką promieniowania. W małych dawkach komórki krwi są tylko nieznacznie zmniejszone, a krwawienie nie jest oczywiste. W przypadku dużych dawek promieniowania komórki krwiotwórcze mają poważny niedobór, a nawet całkowicie znikają. Pozostają tylko komórki tłuszczowe, komórki siatkowe i komórki plazmatyczne, a limfocyty mogą być względnie zwiększone. Inne, takie jak bazofile tkankowe, osteoklasty i osteoblasty, również zwiększają się i występuje silne krwawienie, które jest poważnym hamowaniem szpiku kostnego. Po zniszczeniu szpiku kostnego, jeśli masz wystarczającą liczbę krwiotwórczych komórek macierzystych, możesz odbudować krew. Odzyskiwanie hematopoezy szpiku kostnego można rozpocząć w trzecim tygodniu po napromieniowaniu, a znaczną regenerację przywraca się po 4 do 5 tygodniach po napromieniowaniu. Jeśli dawka jest duża, funkcji krwiotwórczej często nie można samodzielnie odzyskać.

Zmiany limfocytów (głównie śledziony i węzłów chłonnych) są podobne do zmian w szpiku kostnym, są również spowodowane hamowaniem podziału komórek, martwicą komórek, redukcją i krwotokiem. Ich rozwój jest szybszy niż szpik kostny, a powrót do zdrowia jest szybszy niż szpik kostny, ale pełny powrót do zdrowia wymaga dłuższego Czas Wraz z rozwojem chorób narządów krwiotwórczych proces kliniczny choroby popromiennej ma oczywiste stadia, które można podzielić na etap początkowy, okres pseudo-gojenia, okres ekstremalny i okres powrotu do zdrowia. Zwłaszcza średnie i ciężkie etapy są oczywiste.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Ustna angiografia jelita cienkiego

1. Krew obwodowa

(1) Zmieniające się prawo białych krwinek wskazuje etap rozwoju choroby. Istnieje siedem etapów zmiany liczby leukocytów we krwi obwodowej w trakcie choroby. Zgodnie z procesem zmian białych krwinek można przewidzieć rozwój choroby.

1. Zwiększenie;

2, w dół;

3, odbicia niepowodzeń;

4, najniższa wartość;

5, odzyskiwanie;

6. Nadmierny wzrost;

7, wróć do normy.

(2) Szybkość i minimalna wartość spadku leukocytów może odzwierciedlać nasilenie choroby, a szybkość redukcji indeksu (× 109 / L? D) wynosi 7 dni po zdjęciu (× 109 / L) i 10 dni po zdjęciu (× 109 / L) <1 × 109 / L Czas (po d) Najniższa wartość (× 109 / L) minimalna wartość czasu (po d).

Łagodny 4.54.0> 3.0

Umiarkowany <0,253,53,020 ～ 321,0 ～ 3,035 ～ 45

Ciężkie 0,25 ~ 0,62,52,08 ~ 20 <1,025 ~ 35

Niezwykle ciężki> 0,611,51,0 <8 <0,5 <21

(3) Osoby z odwróceniem stosunku granulocytów do limfocytów są umiarkowane lub wyższe, a osoby, które się nie pojawiają, są na ogół łagodne.

(4) Oprócz zmian ilościowych białe krwinki mają również zmiany morfologiczne. Neutrofile można zaobserwować w jądrze, wakuolach plazmy, cytoplazmatycznych cząstkach zatrucia, nadmiernych płatach jądrowych, dużych komórkach lub dużych jądrach, a także w kolczastych jądrach, piknozie jądrowej, rozpuszczaniu jąder i tak dalej. Limfocyty wykazywały kondensację chromatyny jądrowej, piknozę jądrową, fragmentację jąder, lobulację jądrową lub dwujądrową, a podczas odzyskiwania zaobserwowano atypowe limfocyty.

Zmiany morfologiczne płytek krwi można postrzegać jako zanik pseudopodów, zwyrodnienie wakuolarne, redukcję zwartych ciał (organell 5-HT) i rozpuszczanie cząstek. W okresie rekonwalescencji można zaobserwować gigantyczne lub nieprawidłowe płytki krwi.

Erytrocyty mają również zmiany morfologiczne, takie jak nierównomierny rozmiar komórek, komórki heterotypowe i barwiące wiele komórek, a czerwone krwinki można zobaczyć we krwi obwodowej podczas odzyskiwania.

2, badanie szpiku kostnego

(1) Wskaźnik podziału komórek szpiku kostnego: Wczesne wykrycie wskaźnika podziału komórek szpiku kostnego (liczba komórek dzielących / 1000 komórek jądrzastych szpiku kostnego) jest również pomocne w ocenie stanu. Normalny wskaźnik podziału komórek męskiego szpiku kostnego wynosił średnio 8,8 ‰ (6,3 ‰ do 10,0 ‰). Stopień zmniejszenia wskaźnika podziału komórek szpiku kostnego w dniu 4 po ekspozycji na 0,5 do 3 Gy był istotnie skorelowany z dawką napromieniania. Ogólnie uważa się, że wskaźnik podziału komórek szpiku kostnego jest nadal wyższy niż 1,8 ‰ 3 do 4 dni po napromieniowaniu, co może być łagodną chorobą popromienną; spadek do 1,8 ‰ ～ 0,9 ‰ może być umiarkowany; spadek do 0,8 ‰ ～ 0,2 ‰ może być poważny ; zejście do 0 jest bardzo poważne.

(2) Obraz szpiku kostnego: Obraz szpiku kostnego można badać raz w tygodniu w trakcie choroby. Szpik kostny jest zasadniczo normalny i jest łagodną chorobą popromienną. „Ciężka supresja szpiku kostnego” występowała 20 do 30 dni po napromieniowaniu, ale stopień był łagodniejszy. „Silne zjawisko supresji szpiku kostnego” pojawiło się poważnie 15 do 25 dni po napromieniowaniu. Wydaje się być bardzo ciężki w ciągu 10 dni po napromieniowaniu.

3, badanie biochemiczne

(1) Zwiększona zawartość amylazy we krwi i moczu: Zawartość amylazy w normalnej ludzkiej krwi wynosi 40–180 u. Po napromieniowaniu ślinianki przyusznej można znacznie zwiększyć zawartość amylazy we krwi i moczu, a stopień podniesienia zależy od dawki promieniowania. Poważne obrażenia w elektrowni jądrowej w Czarnobylu wzrosły do ​​10 do 100 razy normalnie po 36 do 48 godzin po napromieniowaniu.

(2) Zwiększone wydalanie aminokwasów z moczem: emisja niektórych aminokwasów w moczu wzrosła po napromieniowaniu, a prolina, cystyna i tryptofan były bardziej oczywiste. Tauryna jest metabolitem związków sulfhydrylowych (takich jak cysteina, glutation itp.) W organizmie i jest jednym z aminokwasów wydalanych z moczem przez normalnych ludzi. Ilość moczu odprowadzanego po napromieniowaniu może być kilkakrotnie wyższa niż wartość normalna i jest odprowadzana najczęściej po 1 do 4 dniach po napromieniowaniu i jest związana z dawką napromieniania w pewnym zakresie.

(3) Zwiększona produkcja kreatyny, zwiększony stosunek kreatyny do kreatyny: kreatyna jest syntetyzowana w wątrobie, przekształcana do fosforanu kreatyny w mięśniach, z których większość jest wydalana z moczem, a niewielka część odwodnienia jest wydalana przez kreatyninę z moczem. Po napromieniowaniu ilość wydalanego kreatyny wzrosła, a ilość wydzielanej kreatyniny była względnie stała, więc stosunek kreatyny do kreatyniny wzrósł.

(4) Wydalanie produktów katabolicznych DNA z moczu: takich jak deoksycytydyna (CdR) i kwas β-aminoizomasłowy (BAIBA), ilość wydalania wzrosła po napromieniowaniu.

Diagnostyka różnicowa

Zmiany w układzie krwiotwórczym należy odróżnić od przewlekłego zatrucia benzenem, małopłytkowości, niedokrwistości z niedoboru żelaza, infekcji, niektórych chorób (zapalenie wątroby, hipersplenizm itp.) Oraz zmian hematologicznych spowodowanych przez niektóre leki i substancje chemiczne. Zjawisko hamowania hematopoetycznego można odzyskać po odłączeniu promieniowania Po usunięciu promieniowania i aktywnym leczeniu, hematopoetyczne hamowanie długotrwałego nieleczonego musi rozważyć możliwość (lub połączenia) innych przyczyn. Objawy kliniczne należy odróżnić od chorób, takich jak neurastenia, zawroty głowy ucha wewnętrznego i zespół menopauzalny. Zaćmę promieniotwórczą należy odróżnić od zaćmy związanej ze współistniejącym (pigmentoza siatkówki, wysoka krótkowzroczność itp.), Metabolizm starczy, wrodzony i układowy.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.