Podejrzenie

Wprowadzenie Podejrzenie, podejrzenie; nie martw się o ludzi.

Przyczyna

1. Zamknięte myślenie o powściągliwości

Podejrzenie zwykle zaczyna się od określonego wyimaginowanego celu, a ostatecznie wraca do wyobrażonego celu. Podobnie jak koło, im bardziej obraz jest grubszy, tym bardziej obraz staje się bardziej okrągły. Najbardziej typowym przykładem jest alegoria „podejrzenia topora”: osoba traci topór i podejrzewa, że ​​ukradł go syn sąsiada. Zaczynając od tego wyimaginowanego celu, obserwuje obyczaje i maniery syna sąsiada i wygląda jak kradnąca siekiera, a wynik myślenia dalej utrwala i wzmacnia pierwotny hipotetyczny cel. Stwierdza, że ​​złodziej nie jest sąsiadem. Wkrótce jednak znalazł siekierę w dolinie, a potem spojrzał na syna sąsiada, to nie jest jak kradnąca siekiera. Generowanie i rozwój podejrzeń w prawdziwym życiu są prawie zawsze ściśle związane z tego rodzaju zamkniętym myśleniem, które dominuje w normalnym myśleniu.

2. Brak zaufania do środowiska, wobec innych i dla siebie

Starożytni powiedzieli: „Długofalowo wie, bez wątpienia.” Przeciwnie, jeśli się nie znacie, musicie być podejrzliwi. Jednak brak „Thaksin” często wiąże się z brakiem „pewności siebie”. Podejrzani ludzie, pozornie podejrzliwi wobec innych, faktycznie mają wątpliwości co do siebie, a przynajmniej brak pewności siebie. Niektórzy uważają, że pod pewnymi względami nie są tak dobrzy jak inni, dlatego zawsze myślą, że inni mówią o sobie, patrzą na siebie z góry i liczą się. Im bardziej osoba jest pewna siebie, tym łatwiej jest zaufać innym, tym mniej prawdopodobne jest wzbudzenie podejrzeń.

3. Samoobrona przed niepowodzeniami społecznymi

Niektórzy ludzie zostali oszukani w swoich kontaktach, ponieważ utajnili innych, ponieśli ogromne straty duchowe i frustracje emocjonalne, w wyniku czego wszyscy są ignorantami i nie wierzą już w nikogo.

Podejrzenie opiera się na zgadywaniu. Tego rodzaju zgadywanie często nie jest oparte na faktach, ale opiera się na własnych subiektywnych założeniach, by policzyć i wątpić w słowa i czyny innych ludzi.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie uszne

Nie polegaj na innych, aby podejrzewać innych i podejrzewaj, że robią coś dla siebie. W procesie komunikacji tendencja do angażowania się jest zbyt duża, co oznacza, że ​​zawsze ma się poczucie, że inne rzeczy będą związane z samym sobą, a także jest zbyt wrażliwe i podejrzane w stosunku do słów i czynów innych.

Diagnostyka różnicowa

Podejrzenie różni się od podejrzliwości. Podejrzenie jest jedynie podejrzeniem ogólnym, które może być nieuzasadnione, jest spowodowane wyłącznie nerwowością, ale może również zawierać pewną prawdę i być zgodne z obiektywnymi faktami. Występują normalne podejrzenia, a nie problemy psychologiczne. Podejrzenie jest krańcowym stanem podejrzeń. Ogromna większość to nieuzasadnione wątpliwości. Nie tylko wykazują więcej podejrzeń ilościowych, ale są jakościowo nieuzasadnione wyłącznie w celu udowodnienia stereotypów, podejrzeń uprzedzeń i nierównowagi psychicznej. Wydajność

Nie polegaj na innych, aby podejrzewać innych i podejrzewaj, że robią coś dla siebie. W procesie komunikacji tendencja do angażowania się jest zbyt duża, co oznacza, że ​​zawsze ma się poczucie, że inne rzeczy będą związane z samym sobą, a także jest zbyt wrażliwe i podejrzane w stosunku do słów i czynów innych.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.