Demielinizacja

Wprowadzenie Demielinizacja odnosi się do klasy chorób, w których mielina jest zagubiona lub rozcieńczona, a akson jest względnie nienaruszony. Patologiczną zmianą jest utrata mieliny włókien nerwowych i względne utrzymanie komórek nerwowych, co wpływa na przekazywanie impulsów nerwowych. Ostra otoczka mielinowa demielinizowana może zostać zregenerowana i jest szybsza i pełna, z niewielkim wpływem na regenerację funkcjonalną. W przewlekłej neuropatii demielinizacyjnej regeneracyjne komórki błony nerwowej powtarzającej się demielinizacji i otoczki mielinowej namnażają się, nerwy stają się grube i aksonalne, a funkcjonalne odzyskiwanie jest niepełne.

Przyczyna

Przyczyna demielinizacji:

Przyczyna jest nieznana i może być związana z następującymi czynnikami:

1 Czynniki genetyczne: antygen HLA-A3, -B7 i -DW2 dodatni u białych i białych pacjentów.

2 Czynniki geograficzne człowieka: Choroba występuje częściej w zimnej strefie umiarkowanej, a mniej w tropikach. Częstotliwość występowania Europejczyków jest wysoka, natomiast rozpowszechnienie na Wschodzie i w Afryce jest niskie.

3 Czynniki zakaźne: Podejrzewa się, że wirus odry, wirus opryszczki i wirus HIV są związane z tą chorobą, ale nawet jeśli metody biologii molekularnej są stosowane do wykrywania genomów wirusowych w tkance mózgowej i wokół niej, nie można wyciągnąć jednoznacznych wniosków.

Eksperymenty na zwierzętach wykazały, że wstrzyknięcie składników tkanki mózgowej lub szczepionki przeciw wściekliźnie może powodować zmiany demielinizacyjne, co sugeruje, że choroba może być chorobą alergiczną wywołaną przez różne czynniki. Komórki CD4T (adiuwant) i CD8T (supresor) można wykryć w zmianach demielinizacyjnych, ale dokładna patogeneza pozostaje niejasna.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie neurologiczne, układ nerwowy, cytologia, MRI kręgosłupa

Diagnoza demielinizacji:

1. Choroba demielinizacyjna występuje, gdy utracona jest osłona mielinowa czaszki rdzenia kręgowego. Istnieją dwa rodzaje przyczyn: zniszczenie mieliny; zaburzenia tworzenia mieliny. Zapalenie szpiku kostnego zapalna choroba demielinizacyjna jest obecnie uważana za chorobę immunologiczną, a jej cechy kliniczne to:

1 pacjenci to dzieci i młodzi dorośli;

2 ostry początek, 1 miesiąc przed chorobą często ma przeziębienie, gorączkę, infekcję, wysypkę, szczepienia, przeziębienie, poród lub historię operacji;

3 kompleksowe badania neurologiczne często mogą znaleźć dowody na zajęcie innego ośrodkowego układu nerwowego poza objawami objawów rdzenia kręgowego;

4 badanie płynu mózgowo-rdzeniowego dodatnia strefa oligoklonalna dodatnia;

5 elektrofizjologię i mri można znaleźć w niektórych subklinicznych zmianach w mózgu; mri wykryło, że istota biała ma nieprawidłowe sygnały w mózgu. Niektóre zapalne zmiany demielinizujące rdzenia kręgowego mają wygląd „fałszywie podobny do guza”, a ich mri wykazuje łagodny efekt masy, z łagodnym obrzękiem wokół, może mieć łuszczący się sygnał krwotoczny i łatwo można go błędnie rozpoznać jako guz rdzenia kręgowego. Obecnie leczenie chorób wewnętrznych nie jest skuteczne.

2. Objawy i objawy demielinizacyjnego zapalenia rdzenia: demielinizacyjne zapalenie rdzenia najczęściej stwardnienie rozsiane (MS), typ rdzenia kręgowego, objawy kliniczne i zapalenie rdzenia po infekcji podobne, ale postęp jest powolny, często w 1-3 Osiągnął szczyt w ciągu tygodnia. Wstępne zakażenie może być niepozorne, w większości niekompletne uszkodzenie poprzeczne, objawiające się osłabieniem lub porażeniem jednej lub obu kończyn dolnych, z drętwieniem, zaburzeniem poziomu czuciowego lub dwóch płaszczyzn oraz zaburzeniem czynności układu moczowego. Wywołane potencjały i badanie mri mogą ujawnić zmiany w innych częściach cns.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa demielinizacji:

Demielinizacyjna zmiana rdzenia kręgowego szyjki macicy: jest to choroba, w której rdzeń kręgowy szyjki macicy jest ściskany i uszkadzany przez centrum nerwowe. Gdy choroba jest poważna, może zaatakować komórki rogu przedniego rdzenia kręgowego i jądro pnia mózgu oraz komórki piramidy kory mózgowej i mózgu, które zagrażają życiu.

Po pierwsze, historia i objawy: więcej młodych i zdrowych, objawy infekcji dróg oddechowych lub historia szczepień w ciągu dwóch tygodni przed chorobą. Istnieją przyczyny przeziębienia, przepracowania, urazu i innych przyczyn. Pierwszym objawem było drętwienie i osłabienie kończyn dolnych, ból pleców i pasmowanie w odpowiednich częściach zmiany, zatrzymanie moczu i nietrzymanie stolca.

Po drugie, kontrola pomocnicza:

1. Liczba białych krwinek w fazie obwodowej ostrej fazy jest normalna lub nieznacznie wyższa.

2. Ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego jest prawidłowe, niektórzy pacjenci mają nieznacznie podwyższone białe krwinki i białko oraz normalną zawartość cukru i chlorków.

3. MRI kręgosłupa wykazało pogrubienie rdzenia kręgowego i nieprawidłowy sygnał.

Demielinizacja istoty białej: Normalna mielina, która jest już dojrzała, jest niszczona, to znaczy demielinizacja istoty białej. Obejmuje to przede wszystkim: stwardnienie rozsiane, postępującą wieloogniskową leukoencefalopatię, ostre sporadyczne zapalenie mózgu i rdzenia, podostre stwardniające zapalenie mózgu, centralna mielinoliza mostka, zwyrodnienie ciałka modzelowatego, podkorowa encefalopatia miażdżycowa i koncentryczność Hartowanie okrągłe itp. Początek może być nagły lub powolny, objawiający się jako: (1) objawy psychiczne: takie jak drażliwość, silny płacz, silny śmiech, utrata pamięci itp .; (2) dyzartria lub różnice w głosie; (3) zaburzenia widzenia; (4) ) uczucie omdlenia lub parestezji; (5) niekorzystne lub sparaliżowane ruchy kończyn; (6) zaburzenia czynności układu moczowego, impotencja itp. Choroba ma zmienność, to znaczy objawy mogą być łagodzone same po jednym ataku lub łagodzone po leczeniu i mogą nawrócić po pewnym czasie. Jednak każdy nawrót może pozostawić pewien stopień upośledzenia funkcjonalnego, a ogólną tendencją jest to, że stan stopniowo się pogarsza. Rokowanie w tej chorobie jest ogólnie niezbyt złe, średni okres przeżycia po wystąpieniu wynosi 25-30 lat.

Opóźniona mielinizacja: rodzaj nieprawidłowości mielinowej, zwykle opóźniony przez mielinizację istoty białej. Objawy kliniczne dystrofii istoty białej charakteryzują się stopniowym postępem, a wczesne objawy są często pomijane. U normalnych niemowląt lub dzieci zmiany napięcia mięśniowego, postawy, ćwiczeń, chodu, języka, ruchów jedzenia, wzroku, uczenia się pamięci, myślenia behawioralnego itp. Mogą następować stopniowo. Objawy te można stopniowo nasilać, a tempo postępu choroby jest szybsze u dzieci.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.