Hiperakuza

Wprowadzenie Hiperpneafulowa błona bębenkowa, która utrzymuje błonę bębenkową, jest zdominowana przez nerw pterygoidowy gałęzi nerwu trójdzielnego, który jest zdominowany przez nerw twarzowy, a dwa mięśnie utrzymują równowagę. Kiedy nerw twarzowy jest sparaliżowany, mięsień biodrowy jest sparaliżowany, dlatego błona bębenkowa jest stosunkowo napięta, napięcie błony bębenkowej jest wysokie, a cichy dźwięk wytwarza silne wibracje, co powoduje nadwrażliwość. Jest to widoczne w uszkodzeniu nerwu twarzowego powyżej gałęzi mięśnia krzyżowego. Klinicznie nadwrażliwość nie jest bardzo rzadka. Istnieje wiele chorób, które mogą być powikłane tym objawem. Najczęściej wymienianym jest szum w uszach. Tak zwany subiektywny idiopatyczny szum w uszach odnosi się do dźwięku, który jest nieznany z głowy. Iluzoryczna percepcja słuchowa. Wraz ze wzrostem wzmocnienia ośrodkowego układu słuchowego cichy dźwięk staje się głośny i odczuwa się szum w uszach.

Przyczyna

Porażenie nerwu twarzowego. Przyczyna przyczyny ścieżki słyszenia jest wadliwa, konkretne przyczyny nie są rozstrzygające. Nie wyklucza związku z alergiami (reakcje alergiczne).

Sprawdź

Powiązana kontrola

Otolaryngologia badanie TK otoskopia

Objawy pacjenta można zdiagnozować. Ponadto pacjenci z nadwrażliwością powinni również zwracać uwagę na związek między alergią słuchu a szumem usznym: wiele osób na początku słyszy tylko alergie, ale w końcu stopniowo przekształca się w szum uszny (prawdziwy szum uszny polega na słyszeniu ciągłego dźwięku, gdy tylko jest to możliwe, Wywołało to u pacjentów wiele stresu psychicznego. Obecnie nie ma skutecznego leczenia. Niektóre z nich mogą zostać wyleczone. Może być to dobry stan. Nie ma to nic wspólnego z leczeniem. Na całym świecie uznaje się, że nie ma skutecznych leków i metod leczenia. Oprócz adaptacji za pomocą TRT zaleca się wykonanie otoskopii.

Diagnostyka różnicowa

Należy odróżnić od innych chorób, które mogą powodować szum w uszach i głuchotę.

Podrażnienie opon mózgowych

1. Ból głowy, wymioty: ból głowy jest często silny, jest najczęstszym objawem, może pojawić się na początku choroby. Na ogół jest rozproszony, a czasem potyliczny i czoło są szczególnie widoczne. Wymioty to głównie rozpryskiwanie.

2. Sztywność mięśni szyi: wytrzymałość mięśni szyi jest odporna na ruch pasywny, taki jak pasywne zgięcie szyi, skurcz mięśni i ból.

3. Znak Klinefeltera: biodra i kolana kończyn dolnych są zgięte pod kątem prostym, a następnie łydki wyprostowane. Zazwyczaj nogi można rozciągnąć do 135 ° lub więcej. W przypadku oporu jest on mniejszy niż 135 ° i jest dodatni, gdy jest bolesny.

4. Znak Brinella: pacjent leży, pasywnie wyginając szyję do przodu, dwie kończyny dolne są automatycznie wyboczone, co jest znakiem podrażnienia opon mózgowo-rdzeniowych.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.