Mięsień sercowy blady i zrelaksowany

Wprowadzenie Szarość i rozluźnienie mięśnia sercowego jest rodzajem uszkodzenia mięśnia sercowego, które może być związane z uszkodzeniem mięśnia sercowego po infekcji wirusowej i jest ogólnie widoczne w ultrasonografii kardiomiopatii rozstrzeniowej. Może być stosowany jako diagnostyka różnicowa z innymi kardiomiopatiami.

Przyczyna

Etiologia tej choroby nie była dotychczas znana i uważa się, że jest ona spowodowana uszkodzeniem mięśnia sercowego po infekcji wirusowej i jest główną teorią kardiomiopatii rozstrzeniowej.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Angiografia sercowo-naczyniowa Elektrokardiogram echokardiograficzny

Badanie ultrasonograficzne rozszerzonej kardiomiopatii można znaleźć: ciężar serca jest zwiększony, komora serca jest powiększona, mięsień sercowy jest szary i rozluźniony; grubość ściany jest prawie normalna, wsierdzie można również pogrubić, aw komorze serca może znajdować się zakrzep ściany, często ze zwłóknieniem mięśnia sercowego. Może również uszkodzić ścianę serca, a także można zaatakować system stymulacji serca. Kardiomiopatia rozstrzeniowa może wystąpić w każdym wieku, ale najczęściej w średnim wieku. Początek był powolny, a serce zostało powiększone podczas pierwszego badania, a czynność serca została skompensowana bez świadomego dyskomfortu. Objawy pojawiają się stopniowo po pewnym czasie, czasem dłuższym niż 10 lat. Objawami są głównie zastoinowa niewydolność serca, przy czym najczęstsze są pilność i obrzęk powietrza.

Dalsza szczegółowa historia medyczna i badanie fizykalne, echokardiografia, badanie rentgenowskie, elektrokardiogram, enzymy mięśnia sercowego i inne badania są pomocne w diagnozie i klasyfikacji, a diagnoza czasami zależy od biopsji mięśnia sercowego i angiografii sercowo-naczyniowej.

Diagnostyka różnicowa

Zawał mięśnia sercowego: odnosi się do przerwania przepływu wieńcowego na podstawie choroby wieńcowej, powodując ciężkie i długotrwałe ostre niedokrwienie w odpowiednim mięśniu sercowym, ostatecznie prowadzące do martwicy niedokrwiennej mięśnia sercowego.

Niedotlenienie mięśnia sercowego: Serce jest pozbawione tlenu z powodu niedostatecznego dopływu krwi. Głównymi objawami są: kołatanie serca, dyskomfort w sercu, czasem ból serca lub uznanie kolki; duszność, ćwiczenia, pełnia lub pobudzenie są poważniejsze, ciało jest słabe; w ciężkich przypadkach krótkotrwały wstrząs.

Ropień mięśnia sercowego: Obrzęk mięśnia sercowego jest jednym z głównych objawów klinicznych kardiomiopatii rozstrzeniowej.

Ogłuszenie mięśnia sercowego, znane również jako dysfunkcja mięśnia sercowego po niedokrwieniu, oznacza, że ​​przemijające niedokrwienie mięśnia sercowego nie spowodowało martwicy mięśnia sercowego, ale sprężystość mechaniczna po powrocie reperfuzji do normalnego przepływu krwi wymaga godzin, dni lub tygodni. Zjawisko całkowitego wyzdrowienia.

Przerost mięśnia sercowego: Jest to wolniejsza, ale bardziej skuteczna funkcja kompensacyjna, głównie w przypadku długotrwałego przeciążenia stresem, zwiększonej objętości mięśnia sercowego, zwiększonej kurczliwości, umożliwiając sercu utrzymanie prawidłowego krążenia krwi, a jednocześnie Moc rezerwowa. Jednak ta funkcja kompensacyjna ma również swoje wady, głównie z powodu przerostowego wzrostu tlenowego mięśnia sercowego, a ukrwienie naczyń wieńcowych często nie jest możliwe, co powoduje niedokrwienie mięśnia sercowego, co ostatecznie prowadzi do zmniejszenia kurczliwości mięśnia sercowego. Kardiomiopatia przerostowa charakteryzuje się przerostem serca. Charakteryzuje się przerostem komór komorowych, zwykle w lewej komorze, z przegrodą międzykomorową, czasami koncentrycznym przerostem.

Badanie ultrasonograficzne rozszerzonej kardiomiopatii można znaleźć: ciężar serca jest zwiększony, komora serca jest powiększona, mięsień sercowy jest szary i rozluźniony; grubość ściany jest prawie normalna, wsierdzie można również pogrubić, aw komorze serca może znajdować się zakrzep ściany, często ze zwłóknieniem mięśnia sercowego. Może również uszkodzić ścianę serca, a także można zaatakować system stymulacji serca.

Kardiomiopatia rozstrzeniowa może wystąpić w każdym wieku, ale najczęściej w średnim wieku. Początek był powolny, a serce zostało powiększone podczas pierwszego badania, a czynność serca została skompensowana bez świadomego dyskomfortu. Objawy pojawiają się stopniowo po pewnym czasie, czasem dłuższym niż 10 lat. Objawami są głównie zastoinowa niewydolność serca, przy czym najczęstsze są pilność i obrzęk powietrza. Dalsza szczegółowa historia medyczna i badanie fizykalne, echokardiografia, badanie rentgenowskie, elektrokardiogram, enzymy mięśnia sercowego i inne badania są pomocne w diagnozie i klasyfikacji, a diagnoza czasami zależy od biopsji mięśnia sercowego i angiografii sercowo-naczyniowej.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.