Nerwica natręctw

Wprowadzenie Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD). Opiera się na powtarzających się uporczywych lub obsesyjnych ruchach. Objawy te są poza sercem pacjenta, ale nie są doświadczane i dobrowolnie wywoływane, ale raczej pacjent nie chce o tym myśleć. Świadomość, że jest to nierozsądne, ale nie jest w stanie się go pozbyć, powoduje, że pacjent odczuwa ból i jest niezgodny z własną osobowością. Przyczyna jest nieznana, czynniki genetyczne, kompulsywne cechy osobowości i czynniki psychospołeczne odgrywają rolę w wystąpieniu zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego. Kształtowanie się kompulsywnej osobowości nie jest wydarzeniem jednorazowym i musi zostać zidentyfikowane lub skorygowane na wczesnym etapie dzieciństwa i dojrzewania.

Przyczyna

Po pierwsze, czynniki genetyczne: taki sam wskaźnik pacjentów wśród bliskich krewnych jest wyższy niż przeciętny mieszkaniec. Na przykład częstość występowania tej choroby u rodziców pacjenta wynosi od 5 do 7%. Wyniki podwójnego badania potwierdzają również zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne.

Po drugie, cechy osobowości: 1/3 pacjentów obsesyjno-kompulsyjnych ma pewien stopień wymuszonej osobowości przed chorobą, a ich rodacy, rodzice i dzieci również mają cechy osobowości kompulsywnej. Charakteryzuje się powściągliwością, wahaniem, oszczędnością, starannością, dbałością o szczegóły, dobrym myśleniem i doskonałymi wymaganiami, ale jest zbyt sztywny i nieelastyczny.

3. Czynniki mentalne: 35% danych ankiety w Szanghaju ma czynniki psychiczne przed chorobą. Wszelkie czynniki społeczne lub psychologiczne, które powodują długoterminowe napięcie i lęki ideologiczne lub wypadki, które powodują silne uderzenia psychiczne, są czynnikami predysponującymi do zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych.

W przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych społeczne czynniki psychologiczne są jednym z czynników chorobotwórczych, których nie można zignorować. Kiedy ciało nie jest zdrowe lub długotrwałe zmęczenie fizyczne i psychiczne, może powodować zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne u osób z kompulsywną osobowością. Istnieją również różne wyjaśnienia dotyczące patogenezy; szkoła pawłowska uważa, że ​​pod wpływem silnego doświadczenia emocjonalnego pobudliwość lub hamowanie kory mózgowej jest nadmiernie napięta lub konfliktowa, tworząc izolowane patologicznie obojętne ogniska pobudzające, które są patofizjologiczną podstawą obsesyjnej koncepcji. Psychodynamika uważa, że ​​objawy obsesyjno-kompulsywne pochodzą z tłumionych agresywnych impulsów lub „pragnień seksualnych”. Niektóre osoby wykorzystują teorię uczenia się, aby wyjaśnić, że obsesyjno-kompulsywność jest wynikiem pobudzenia lęku i ustanowienia warunkowego połączenia między pojęciami. Nie ma bezpośrednich dowodów na zmiany strukturalne lub funkcjonalne zakrętu obręczy, które mogą być związane z występowaniem zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego.

Sprawdź

Po pierwsze objawy

Objawy kliniczne tej choroby mają następujące wspólne cechy:

(1) Wymuszone objawy:

Obsesyjno-kompulsywne objawy nie są życzeniem pacjenta, ale są trudne do pozbycia się i opanowania, co powoduje, że pacjent odczuwa niepokój i ból.

(2) Obsesyjne objawy obejmują:

Przymusowe myślenie, wymuszone intencje, wymuszone zachowania itp., Niektóre są związane z czynnikami duchowymi, treść nie jest absurdalna i dziwna, samoświadomość pacjenta istnieje, nie ma innych chorób psychicznych i oczywistych cech psychicznych osłabiających osobowość.

Po drugie, stwierdzono badanie przedmiotowe

Badanie fizykalne i neurologiczne nie wykryło oznak Yang.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego:

1. Schizofrenia: Mogą wystąpić objawy obsesyjno-kompulsyjne na wczesnym etapie, ale treść stopniowo staje się śmieszna, niezrozumiała, bez lęku, bólu i innych odpowiednich reakcji emocjonalnych; słaba samoświadomość, nie wymagająca aktywnego leczenia lub odmawiająca choroby i odmawiająca leczenia, z Wraz z rozwojem choroby stopniowo pojawiały się charakterystyczne objawy schizofrenii.

Po drugie, depresja: pacjenci z zaburzeniem obsesyjno-kompulsyjnym z powodu choroby, długotrwałego wyleczenia, mogą wywoływać depresję, a nawet negatywne postawy, ale bez zachowań samobójczych i depresji, braku zainteresowania, powolnego myślenia, powolnego zachowania i niskiego nastroju.

Po trzecie, epilepsja płata skroniowego: czasami mogą występować obsesyjne postawy i zachowania, prezentujące drgawki i inne objawy epilepsji płata skroniowego, EEG i inne testy mogą pomóc w identyfikacji.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.