Krwotok z błony śluzowej

Wprowadzenie Z powodu hemostazy organizmu lub zaburzeń krzepnięcia krwi, zwykle charakteryzuje się klinicznie spontanicznym krwawieniem z układowej lub zlokalizowanej skóry i błon śluzowych lub trudnym do zatrzymania krwawieniem po urazie. Krwotok skóry i błon śluzowych charakteryzuje zastój krwi pod skórą lub pod błonami śluzowymi, tworząc czerwone lub ciemnoczerwone plamy, które nie są wyblakłe. Rozmiar obszaru krwawienia można podzielić na plwociny, plamę i wybroczyny. Ciężkie przypadki mogą powodować krwotok mózgowy. Istnieją trzy typowe przyczyny najczęstszych przyczyn, a mianowicie nieprawidłowe funkcjonowanie ściany naczyń, nieprawidłowa liczba lub dysfunkcja płytek krwi oraz koagulopatia.

Przyczyna

1. Nieprawidłowa funkcja ściany naczynia krwionośnego: W normalnych okolicznościach, gdy naczynie krwionośne jest uszkodzone, lokalne małe naczynia krwionośne będą miały odblaskowy skurcz, co spowoduje spowolnienie przepływu krwi, aby ułatwić wczesną hemostazę, a następnie pod wpływem serotoniny, takiej jak angiotensyna uwalniana przez płytki krwi. Aby naczynia włosowate skurczyły się dłużej i miały efekt hemostatyczny. Kiedy występuje wrodzona wada lub uszkodzenie ściany naczyń włosowatych, zwykle nie może skurczyć się w celu wywierania hemostazy i powodować krwawienie skóry i błon śluzowych.

2. Nieprawidłowość płytek krwi: Płytki krwi odgrywają ważną rolę w procesie hemostazy Przy uszkodzeniu naczyń płytki krwi przylegają do siebie i łączą się w białą skrzeplinę, aby zablokować ranę. Fosfolipidy z błony płytkowej uwalniają kwas arachidonowy pod wpływem fosfolipazy, a następnie przekształcają się w tromboksan (TXA2), dalej promują agregację płytek krwi i mają silne zwężenie naczyń, promując miejscową hemostazę. Gdy liczba lub funkcja płytek krwi jest nieprawidłowa, może to powodować krwawienie skóry i błon śluzowych.

3. Zaburzenia krzepnięcia: proces krzepnięcia jest bardziej skomplikowany i wiąże się z nim wiele czynników krzepnięcia, a brak czynników krzepnięcia lub niewystarczająca funkcja może powodować koagulopatię, prowadząc do pojawienia się skóry i błon śluzowych.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie chirurgiczne rutynowego obrazowania szpiku kostnego

1. Objawy czterech kończyn z plamą związane z bólem stawów, bólem brzucha, krwiomoczem, występujące w plamicy alergicznej.

2. Rozległa plamica błony śluzowej skóry, z krwawiącymi dziąsłami, wydzieliną z nosa, a nawet krwią w kale, krwiomocz, częściej w plamie małopłytkowej, rozsiana wewnątrznaczyniowa krzepnięcie.

3. Astragalus: choroba wątroby.

4. Od dzieciństwa, czyli krwawienia po drobnych urazach, często z krwawieniem śródstawowym i wywiadem rodzinnym, należy wziąć pod uwagę hemofilię, wrodzoną dysfunkcję płytek krwi.

Diagnostyka różnicowa

Krwotok małopłytkowy charakteryzuje się jednocześnie krwawieniem, plamą i wybroczyną, krwotokami z nosa, krwawiącymi dziąsłami, krwotokami krwotocznymi, krwiomoczem i meleną, które mogą powodować krwotok mózgowy. Pacjenci z chorobą płytek krwi mają prawidłową liczbę płytek krwi i łagodny krwotok, są to głównie podskórne, krwawienie z nosa i krwotok miesiączkowy, ale podczas operacji może wystąpić krwawienie.

Krwawienie spowodowane nieprawidłową czynnością ściany naczynia krwionośnego charakteryzuje się plwociną i wybroczyną skóry i błon śluzowych, na przykład plamica alergiczna charakteryzuje się symetrią kończyn lub ramion i wyżej niż plamica skórna (pokrzywka lub grudka), której może towarzyszyć swędzenie. , ból stawów i ból brzucha, mogą mieć krwiomocz, gdy zaangażowane są nerki. Plamica starcza to często bok dłoni i stopy.

Prosta plamica to sporadyczne wybroczyny w przewlekłych kończynach, które są częste w miesiączkach pacjentek.

Krwotok spowodowany koagulopatią często charakteryzuje się krwotokiem trzewnym, krwawieniem mięśniowym lub krwiakiem tkanek miękkich i często ma krwawienie z jamy stawowej i często ma wywiad rodzinny lub wywiad wątrobowy.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.