Słaby zielony

Wprowadzenie Częściowe osłabienie koloru to czerwony słaby (pierwszy kolor słaby), zielony słaby (drugi kolor słaby) i niebieski żółty słaby (trzeci kolor słaby), wśród których czerwony i zielony są słabsze, pacjenci mają słabe odczucie czerwieni i zieleni, a gdy oświetlenie jest słabe, Zdolność rozróżniania kolorów jest zbliżona do ślepoty czerwonej i zielonej, ale gdy kolor materiału jest ciemny, wyraźny, a oświetlenie jest dobre, zdolność rozróżniania kolorów jest prawie normalna. A. Fick uważa, że ​​siatkówka pacjenta ma również dwa rodzaje komórek piramidalnych, które normalni ludzie czują na czerwono i zielono, ale informacje z tych dwóch komórek są mieszane razem, więc mózg nie może odróżnić ich od światła czerwonego. lub zielone światło.

Przyczyna

Ślepota barw i słabość kolorów są łącznie nazywane zaburzeniami widzenia barwnego, które dzielą się na dwie kategorie: wrodzoną i nabytą. Wrodzone zaburzenie widzenia kolorów najprawdopodobniej jest czerwono-zieloną ślepą, a ta ślepota barwna jest chorobą genetyczną, która wynika z dziedziczenia recesyjnego. Oznacza to, że mężczyźni ze ślepotą na kolory przekazują genetykę (chromosom X) swojemu wnukowi (męskiemu) pokoleniu przez swoje córki, to znaczy dziadek wykazuje czerwono-zieloną ślepotę, która jest przekazywana córce, ale córka nie wydaje się ślepa na kolory, ale z czynnikami genetycznymi. Jej syn, wnuk, wykazywał ślepotę kolorów. Tylko matka, która urodziła gen zaburzenia widzenia barw oraz córka urodzona przez ojca ze ślepotą koloru, wykazywały doskonałą ślepotę. Dlatego częstość męskiej ślepoty w tłumie jest wyższa niż u kobiet, która jest pięciokrotnie wyższa niż u kobiet.

Wrodzona ślepota na kolory lub słabość kolorów jest dziedziczną chorobą i jest związana z płcią. Badania kliniczne pokazują, że ślepota na kolory męskie stanowi 4,9%, ślepota na kolory męskie tylko 0,18%, a liczba mężczyzn jest znacznie wyższa niż u kobiet, ponieważ genetyka ślepa na kolory jest obecna na chromosomie X chromosomu płciowego i przyjmuje towarzyszące jej dziedziczenie recesywne. Zwykle mężczyźni charakteryzują się ślepotą na kolor, podczas gdy kobiety są nosicielami genów ślepych na kolor o normalnym wyglądzie, więc pacjenci nieświadomi koloru są bardziej płci męskiej niż żeńskiej.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Farnsworth Standardowy test 15 kolorów Test kolorów FM-100 Badanie wzroku kolorów Nagel badanie okulistyczne badanie funkcji oka

Pacjenci niewidomi w kolorze (słabi) rodzą się bez prawidłowej zdolności rozróżniania kolorów i myślą, że inni są tacy sami, więc nie mogą być świadomie chorzy, a wielu pacjentów z daltonizmem nie ma nieprawidłowych wyników w badaniu wzroku.

Większość ślepoty barw i testu koloru to kontrole subiektywne, które są zwykle przeprowadzane w jaśniejszym świetle naturalnym. Powszechnie stosowane metody kontroli są następujące.

Fałszywa mapa homochromatyczna: powszechnie określana jako książka ślepa na kolory, która używa kropek o tym samym odcieniu i różnych kolorach do tworzenia liczb lub cyfr i czyta w odległości 0,5 m w świetle naturalnym. Ślepotę kolorów należy poprawić podczas sprawdzania, a każda liczba nie powinna przekraczać 5 sekund. Zaburzenia widzenia kolorów są trudne do zidentyfikowania, błędnie odczytane lub niemożliwe do odczytania i można je potwierdzić zgodnie z tabelą ślepoty barw.

Test wiązki kolorów: Jest to mieszanina różnych odcieni przędzy o różnych kolorach, dzięki czemu egzaminowany wybiera ten sam pakiet kolorów, co standardowa wiązka przewodów. Ta metoda jest dość czasochłonna i może być jedynie jakościowa i nie może być określona ilościowo, i nie nadaje się do testów przesiewowych na dużych powierzchniach.

Tester mieszania kolorów: Jest to rodzaj spektrometru zaprojektowanego przez nagela w oparciu o zasadę czerwony + zielony = żółty, który może ilościowo rejestrować ilość dopasowanego światła czerwonego i zielonego w celu ustalenia anomalii czerwonej i zielonej. Ta metoda może być jakościowa. Można to określić ilościowo.

Diagnostyka różnicowa

Cały kolor jest słaby, znany również jako czerwony, zielony, niebieski i żółty. Zaburzenie widzenia kolorów jest niższe niż ślepota na pełne kolory, nie ma żadnych nieprawidłowości w ostrości wzroku i nie ma innych komplikacji z powodu ślepoty na kolory. Gdy obiekt jest ciemny i żywy, można go rozróżnić; jeśli kolor jest płytki i nie nasycony, trudno jest go rozróżnić. Pacjenci są również rzadcy.

Częściowo słaba

Są czerwone słabe (pierwszy kolor słaby), zielone słabe (drugi kolor słaby) i niebiesko żółte słabe (trzeci kolor słaby), wśród których czerwony i zielony są słabsze, pacjenci są mniej wrażliwi na czerwony i zielony, a gdy oświetlenie jest słabe, Zdolność kolorów jest bliska ślepo czerwono-zielonej, ale gdy kolor materiału jest ciemny, wyraźny, a oświetlenie jest dobre, jego zdolność rozróżniania kolorów jest prawie normalna. Pacjenci niewidomi w kolorze (słabi) rodzą się bez prawidłowej zdolności rozróżniania kolorów i myślą, że inni są tacy sami, więc nie mogą być świadomie chorzy, a wielu pacjentów z daltonizmem nie ma nieprawidłowych wyników w badaniu wzroku.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.