Zimne guzki

Wprowadzenie Gruczolak tarczycy: przeważnie pojedynczy, powolny wzrost, bezobjawowy. Skan tarczycy jest „ciepłym guzkiem”. Jeśli jest to gruczolak toksyczny, pokazuje „gorące guzki”. Gruczolaki mogą również rozwinąć krwotok, martwicę i upłynnienie jako „zimne guzki”. Przyczyna guzów tarczycy jest nieznana i może być związana z płcią, czynnikami genetycznymi, ekspozycją na promieniowanie, nadmierną stymulacją TSH i być może endemiczną chorobą wola. Większość pacjentów to kobiety, często w wieku poniżej 40 lat, zwykle pojedynczy guzek w tarczycy. Przebieg choroby jest powolny, głównie w miesiącach, latach lub nawet dłużej, a u pacjenta stwierdzono masę szyi z powodu niewielkiego dyskomfortu lub bez objawów.

Przyczyna

(1) Przyczyny choroby

Przyczyna guzów tarczycy jest nieznana i może być związana z płcią, czynnikami genetycznymi, ekspozycją na promieniowanie, nadmierną stymulacją TSH i być może endemiczną chorobą wola.

1. Płeć: Częstość występowania nowotworów tarczycy u kobiet jest 5-6 razy większa niż u mężczyzn, co sugeruje, że płeć może być związana z patogenezą, ale nie znaleziono dowodów na wzrost komórek nowotworowych stymulowanych estrogenami.

2. Onkogen: ekspresję onkogenu c-myc można znaleźć w gruczolakach tarczycy. Aktywujące mutacje i nadekspresję kodonów 12, 13 i 61 onkogenu H-ras można również znaleźć w gruczolakach. Mutacje w białkach uczestniczących w szlaku sygnałowym cyklazy adeninowej białka TSH-G, w tym pozakomórkowe i transbłonowe mutacje w domenie transbłonowej receptora TSH i stymulujące białka wiążące GTP, można również znaleźć w wysoce funkcjonalnych gruczolakach. Mutacja Wszystkie powyższe ustalenia wskazują, że początek gruczolaka może być związany z onkogenami, ale powyższe mutacje występują tylko w niewielkiej liczbie gruczolaków.

3. Nowotwory rodzinne: Gruczolaki tarczycy można znaleźć w niektórych rodzinnych zespołach nowotworowych, w tym w chorobie Cowdena i Catney.

4. Promieniowanie zewnętrzne: We wczesnych latach częstość występowania raka tarczycy wzrosła około 100 razy w głowie, szyi i klatce piersiowej, które były leczone promieniowaniem rentgenowskim, a częstość występowania gruczolaka tarczycy również znacznie wzrosła.

5. Nadmierna stymulacja TSH: Niektórzy pacjenci z gruczolakiem tarczycy mogą stwierdzić, że ich poziomy TSH we krwi są podwyższone, co może być związane z ich początkiem. Stwierdzono, że TSH stymulował normalne komórki tarczycy do ekspresji pro-onkogenu c-myc, promując w ten sposób proliferację komórek.

(1) Gruczolak pęcherzykowy

Typowe gruczolaki pęcherzykowe są zasadniczo okrągłe lub eliptyczne, z kilkoma torbielami i kompletną kapsułką; obraz mikroskopowy jest podzielony na pięć podtypów:

1 zarodkowy gruczolak.

2 gruczolaki płodu.

3 gruczolak koloidalny.

4 gruczolak eozynofilowy lub guz komórek Hurthle'a.

5 atypowy gruczolak.

(2) gruczolak brodawkowaty

Jest to rzadki łagodny guz nabłonkowy. Niektórzy patolodzy uważają, że łagodne gruczolaki brodawkowate nie istnieją, a struktury brodawkowate są diagnozowane jako gruczolakorak brodawkowaty niskiej jakości, sklasyfikowany zgodnie ze stanem gałęzi brodawki sutkowej. Gruczolaki brodawkowate są ogólnie uważane za charakteryzujące się strukturami brodawkowatymi i tendencjami torbielowatymi.

(dwa) patogeneza

1. Kształt brutto: ogólnie pojedyncza okrągła lub eliptyczna masa z pełną kapsułką, gładką powierzchnią i twardą teksturą. Większość z nich to masy stałe o średnicy od 1,5 do 5 cm, a niektóre mogą być torbielowate. Powierzchnia cięcia jest żółtawo-biała lub żółtawo-brązowa ze względu na inną strukturę tkanki. Niektóre powierzchnie cięcia są drobniejsze, a niektóre powierzchnie plastra miodu lub drobnej ziarnistości. Guz może być nekrotyczny, zwłókniony i zwapniony w zmiany torbielowate.

2. W ramach obserwacji histologicznej typy histologiczne gruczolaków tarczycy można podzielić na gruczolaki pęcherzykowe, gruczolaki brodawkowate i gruczolaki atypowe, które mają pewne wspólne cechy histologiczne i różne Objawy patologiczne.

(1) Typowe cechy histologiczne:

1 często pojedynczy guzek z pełną włóknistą otoczką.

2 Struktura tkanki guza różni się od otaczającej tkanki tarczycy.

3 Wewnętrzna struktura guza ma względną spójność (z wyjątkiem zmian spowodowanych zwyrodnieniem).

4 Występuje zjawisko wyciskania na otaczającej tkance.

(2) Histologiczne objawy różnych gruczolaków:

1 gruczolak pęcherzykowy: jest najczęstszym rodzajem łagodnego guza tarczycy. Zgodnie z morfologią tkanki guza dzieli się na:

A. Gruczolak zarodkowy: składa się z litych gniazd komórkowych i sznurów komórkowych bez widocznych pęcherzyków i tworzenia koloidu. Komórki nowotworowe są przeważnie prostopadłościenne, małe i spójne pod względem wielkości. Mniej cytoplazmy, bazofilowe, mniej wyraźne granice; duże jądra, więcej chromatyny, zlokalizowane w centrum komórki. Istnieje niewiele reklam pełnoekranowych i wiele obrzęków. Kapsułka i naczynia krwionośne nie są atakowane.

B. Gruczolak płodu: składa się głównie z małych i jednorodnych małych pęcherzyków. Pęcherzyki mogą zawierać żelatynę lub nie. Komórki pęcherzykowe są małe, prostopadłościenne, z głębokim wybarwieniem jądra, a ich morfologia, wielkość i wybarwienie mogą się różnić. Mieszki włosowe są rozproszone w tkance łącznej luźnego obrzęku, w śródmiąższu występują liczne cienkościenne naczynia krwionośne, a także krwotoki i torbielowate zmiany.

C. Gruczolak gumowaty: zwany także gruczolakiem olbrzymim gruczolakiem, najczęstsza, tkanka nowotworowa składa się z dojrzałych pęcherzyków, a jej morfologia komórek i zawartość koloidalna są podobne do prawidłowej tarczycy. Jednak wielkość pęcherzyków jest bardzo duża, ściśle ułożona i może być również wtopiona w kapsułkę.

D. Prosty gruczolak: morfologia pęcherzyków i zawartość glejowa są podobne do prawidłowej tarczycy. Jednak pęcherzyki są ułożone ściśle, są wielokątne i mają niewiele śródmiąższowych.

F. Guz eozynofilowy: znany również jako guz komórek Hurthle'a. Komórki nowotworowe są duże i wielokątne, a cytoplazma zawiera granulki eozynofilowe ułożone w paski lub skupiska, czasami w pęcherzykowe lub brodawkowate.

2 gruczolak brodawkowaty: łagodny gruczolak brodawkowaty występuje rzadko, głównie torbielowaty, jest również znany jako torbiel brodawkowaty. Sutek składa się z pojedynczej warstwy sześciennych lub niskich komórek kolumnowych pokrywających naczynia krwionośne i tkankę łączną. Morfologia komórek jest podobna do prawidłowego nabłonka tarczycy spoczynkowej. Sutek jest krótki, gałęzie są nieliczne, a czasami sutki zawierają komórki glejowe. Sutki wystają do worków o różnych rozmiarach, a jama jest bogata w koloid. Komórki nowotworowe są małe, mają spójną morfologię i nie mają wyraźnych postaci morfologicznych i mitotycznych. Wśród gruczolaków tarczycy te ze strukturami brodawkowatymi mają większą złośliwą tendencję.

3 atypowy gruczolak: rzadziej. Koperta gruczolaka jest nienaruszona, tekstura jest twarda, a powierzchnia cięcia jest w porządku bez galaretowatego połysku. Mikroskopowo komórki są bogate i gęste, często w postaci plastrów, gniazd, nieregularnych struktur i nie tworzą pęcherzyków. Jest niewiele reklam pełnoekranowych. Komórki mają oczywisty heteromorfizm, niespójny kształt i rozmiar i mogą być prostokątne lub wrzecionowate; jądro jest nieregularne, barwienie jest głębokie, a obraz mitotyczny jest również widoczny, więc często podejrzewa się, że jest on rakowy, ale nie ma infiltracji torebki, naczyń krwionośnych i naczyń limfatycznych.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Wykrywanie markera antygenu związanego z nowotworem

Rozpoznanie gruczolaka tarczycy opiera się głównie na historii choroby, badaniu fizykalnym, skanie izotopowym i ultrasonografii typu „B”.

1. Bezbolesna masa z przodu szyi, wczesne bezobjawowe, indywidualne dyskomfort w połykaniu lub zawał. Częściej u kobiet w średnim wieku.

2. Pojedyncze tarczowe guzki można dotknąć w tarczycy, a wiele z nich jest indywidualnych. Powierzchnia jest gładka, granica jest wyraźna, nie ma przyczepności do skóry, a wraz z połykaniem porusza się w górę i w dół. Tekstura jest inna, ciało stałe jest miękkie, a torbielowata jest twarda. Niektórzy pacjenci nagle zwiększyli się z powodu krwotoku z guza, miejscowego bólu i tkliwości oraz objawów nadczynności tarczycy. Gdy guz jest powiększony, może powodować objawy ucisku sąsiednich narządów.

3. Badanie radionuklidowe może być „ciepłym guzkiem”, a osoba z torbielowatą „zimnym guzkiem”. Stopień wchłaniania tarczycy przez jod jest na ogół normalny.

4. USG w trybie B pozwala rozróżnić gruczolaka litego lub torbielowatego.

5. Test czynności tarczycy jest normalny.

6. Nie ma obrzęku w węzłach chłonnych szyi.

7. Po przyjmowaniu hormonu tarczycy przez 3 do 6 miesięcy masa nie kurczy się ani nie staje się bardziej widoczna.

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa zimnych guzków:

1, gorące guzki: zdolność do wchłaniania jodu w guzkach jest większa niż normalna tkanka tarczycy. Przeważnie łagodny autonomiczny funkcjonalny gruczolak tarczycy. Ze względu na wydzielanie dużej ilości hormonu tarczycy w guzkach, wydzielanie TSH jest hamowane, co powoduje zmniejszenie absorpcji 131I w tkance tarczycy innej niż guzki. Dlatego wokół guzka nawet cała tkanka tarczycy nie wchłania 131I.

2. Ciepłe guzki: Intensywność promieniowania w guzkach nie różni się od innych tkanek tarczycy. Większość to łagodne nowotwory.

3, zimne guzki: tkanka guzkowa nie absorbuje jodu, więc nie ma radioaktywności w guzkach. Ten typ węzła oszczędza około 20% raka. W przypadku pojedynczego włosa granica z otaczającą tkanką nie jest bardzo wyraźna, prawdopodobieństwo raka jest większe. W połączeniu z oznaczeniem kalcytoniny w surowicy częstość diagnozy można poprawić. Zimne guzki występują częściej w niezróżnicowanym raku tarczycy, raku rdzeniastym, zmianach torbielowatych tarczycy i podostrym zapaleniu tarczycy w ostrej fazie.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.