Utrata pamięci

Wprowadzenie Pamięć jest funkcją odtwarzania informacji przechowywanych w mózgu do świadomości i jest procesem zachowania i przywoływania przeszłych doświadczeń. Istnieją trzy podstawowe procesy pamięci: 1. Zapamiętywanie: proces pozostawiania doświadczenia w ośrodkowym układzie nerwowym. Zależy od poziomu świadomości i tego, czy uwaga jest skoncentrowana. Zmęczenie psychiczne, brak zainteresowania, brak koncentracji i zamieszanie mogą wpływać na proces zapamiętywania. Poważne wady umiejętności czytania i pisania są generalnie spowodowane przyczynami organicznymi. 2. Zapisz: czyli przechowywanie informacji. Istnieją trzy etapy, początkowy etap polega na tworzeniu śladów pamięci poprzez uczucie, ślad ten jest bardzo niestabilny, drugi etap to krótkotrwała konserwacja, a trzeci etap to długoterminowa ochrona. Zachowanie jest cechą tkanki nerwowej: kiedy przeszkody zostaną zapisane, nie można ustanowić nowych wspomnień, a zakres zapominania rośnie z dnia na dzień. Poważne wady zachowania obserwuje się w chorobach organicznych mózgu. 3. Powielanie: proces wzbudzania i odkrywania przeszłych doświadczeń. Częściowo lub całkowicie utraciła zdolność do odtwarzania przeszłych doświadczeń, zwana zapominaniem. Zapominanie ma miejsce, gdy jeden lub oba z trzech podstawowych procesów pamięci są zagrożone. Utrata pamięci widoczna jest w objawach układu nerwowego choroby Whipple'a.

Przyczyna

Częstymi przyczynami zapominania są zaburzenia świadomości i choroby organiczne. Zaburzenie świadomości może być procesem zapamiętywania, który zakłóca pamięć, lub może wynikać z wpływu zaburzeń świadomości, które nie mogą utworzyć trwałego śladu pamięciowego do zachowania lub trzy procesy pamięci są uszkodzone, a płat skroniowy w chorobie organicznej Uszkodzenie płata czołowego najprawdopodobniej spowoduje zapomnienie.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Badanie EKG mózgu

Utrata pamięci może być wykorzystana jako jedna z klinicznych podstaw diagnozy. Ale należy zwrócić uwagę na rozróżnienie przyczyny choroby.

Powiązane badanie przeprowadza się w połączeniu z wywiadem medycznym. Badanie musi zostać podsumowane i przeanalizowane na podstawie obiektywnego materiału znanego w historii medycznej, z którego można zaproponować kilka możliwości diagnostycznych, a następnie należy rozważyć te badania w celu potwierdzenia diagnozy.

Diagnostyka różnicowa

1. Wcześniejsze zapominanie: to znaczy przypominanie o wydarzeniach, które wystąpiły w okresie po wystąpieniu choroby, a czas zapominania i choroba rozpoczynają się w tym samym czasie. Jeśli nie pamiętasz, jak zostać zranionym, jak zostać w szpitalu.

2. Zapominanie wsteczne: to znaczy przywoływanie wydarzeń na pewnym etapie przed wystąpieniem choroby. Pacjent nie może sobie przypomnieć, gdzie był przed urazem, co robił, a zapominanie może być całkowite lub częściowe, ale większość z nich wymaga jedynie krótszego okresu czasu.

3. Zapominanie o sercu: Przyczyną choroby jest często ciężkie traumatyczne przeżycie emocjonalne, ponieważ pacjent popełnia poważny błąd lub przestępstwo. Zapomniana treść ogranicza się do rzeczy związanych z pewnymi bolesnymi doświadczeniami.

4. Postępujące zapominanie: to znaczy, oprócz zapominania, pacjentom towarzyszy nasilenie demencji i apatii. Gdy mózg uszkadza, pamięć ulega stopniowemu pogorszeniu. Najbardziej dotknięte są rozpoznawanie i przypominanie.

5. Zapominanie etapowe: Z powodu czynników umysłowych może wystąpić całkowite zapominanie o doświadczeniach życiowych przez pewien czas, a pamięć przed i po jest dobra.

6. Miejscowe zapominanie: z powodu różnych części kory mózgowej mogą wystąpić zaburzenia widzenia, słuchu, ruchów i pamięci.

7. Kompleksowe zapominanie: rozproszone uszkodzenie mózgu może powodować uogólnioną demencję i kompleksowe upośledzenie pamięci zwane kompleksowym zapominaniem.

8. Tylna amnezja: Na początku odzyskiwania zaburzenia świadomości po uszkodzeniu mózgu pamięć była nadal dobra, a po pewnym czasie pojawiły się oczywiste objawy amnezji.

9. Systematyczne zapominanie: w amnezji uszkodzenia mózgu po prostu zapomina się o uzyskaniu późnej znajomości języka obcego, ale utrzymanie znajomości języka ojczystego.

10. Tymczasowe całkowite zapominanie jest nagłym początkiem choroby, charakteryzującym się głównie napadowym ciężkim upośledzeniem pamięci. Przed atakiem nie ma aury, a struktura pamięci pacjenta nagle i całkowicie przestaje funkcjonować, dzięki czemu pacjent nie może zapamiętać doświadczenia w momencie wystąpienia. Po kontynuacji ataku pacjent nie pamięta, że ​​sytuacja jest bardziej oczywista, a pamięć długoterminowa pacjenta pozostaje nienaruszona. Zwykle trwa od jednej do kilku godzin. Gdy napad ustępuje, funkcja pamięci stopniowo powraca do zdrowia. Po pierwsze, może pamiętać wydarzenia długoterminowe. Później może przywoływać wydarzenia bliższe epizodowi. W tym samym czasie pacjent stopniowo wykazuje oznaki rozpoczęcia zapamiętywania lokalnych doświadczeń w tym czasie. Po ponad godzinie pamięć pacjenta wróciła do normy, a po całkowitym przywróceniu pamięci pacjenta wciąż występowało trwałe zapomnienie podczas epizodu, a także trwała amnezja wsteczna od kilku minut do kilku godzin.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.