Objaw >> Otorynolaryngologia >> ENT

Nadmierny odwrotny nieżyt nosa

Wprowadzenie
Patogen
Zbadać
Diagnoza

Wprowadzenie

Wprowadzenie Wazomotoryczny nieżyt nosa dzieli się na trzy typy kliniczne, a niektórzy pacjenci z reakcją fizyczną często rozwijają specyficzne reakcje nosowe na niektóre racjonalne bodźce. Takie jak epizody kichania, którym towarzyszą bardziej wodniste nosy, takie jak wystawienie na działanie zimnego powietrza, nagłe zmiany temperatury, wilgotności itp. Pacjenci często mają wyraźne wskazanie przyczyny choroby. Ten typ może być również odwrotnym nadciśnieniem nieżytu nosa. Wazomotoryczny nieżyt nosa jest wysoce reaktywną chorobą nosa spowodowaną zaburzeniem równowagi neuroendokrynnej w regulacji naczyń krwionośnych i gruczołów w błonie śluzowej nosa. Mechanizm patologiczny tej choroby jest skomplikowany, a wiele powiązań jest nadal niejasnych, co stwarza pewne trudności w diagnozie klinicznej i skutecznym leczeniu. Początek choroby nie wykazywał istotnej różnicy płci, a u dzieci występowało niewiele naczynioruchowego nieżytu nosa.

Patogen

Przyczyna

Błona śluzowa nosa zawiera dużą liczbę gruczołów, obfite łożyska naczyniowe i wiele źródeł unerwienia, tworząc delikatny, wrażliwy i aktywny narząd końcowy, który pełni różne funkcje fizjologiczne dróg oddechowych. Opiera się na krwi nerwowej, neuroendokrynnej i innych czynnościach w celu utrzymania równowagi między jamą nosową a środowiskiem wewnętrznym i zewnętrznym. Ta powierzchnia równowagi opiera się na dwóch ścieżkach z podwzgórza: jednym z nich jest regulacja funkcji błony śluzowej nosa przez przysadkę mózgową za pomocą łańcucha hormonalnego, a druga jest wykonywana bezpośrednio przez autonomiczny układ nerwowy. Jeśli jeden z powyższych szlaków zmienia swoją funkcję, może powodować dysfunkcję naczyń krwionośnych i gruczołów w błonie śluzowej nosa, a reaktywność jest zwiększona. Jest to główna patofizjologiczna podstawa patogenezy naczynioruchowego nieżytu nosa.

(1) Dysfunkcja autonomiczna

Zwykle, gdy nerw współczulny jest wzbudzony, dalsza część uwalnia noradrenalinę i neuropeptyd y, a odpowiedni receptor na ścianie naczynia krwionośnego służy do utrzymania napięcia naczyniowego błony śluzowej nosa. Kiedy nerw przywspółczulny jest stymulowany, jego dalszy koniec uwalnia acetylocholinę, co powoduje rozszerzenie naczyń i gruczołowe wydzielanie przez receptor M na ścianie naczynia i gruczołu. Ostatnie badania wykazały, że włókna immunoreaktywne wazoaktywne peptydy jelitowe (VIP) są obecne w nerwach przywspółczulnych błony śluzowej nosa. Gdy nerw pterygoidowy (zawierający głównie nerw przywspółczulny) jest stymulowany, włókno immunoreaktywne VIP uwalnia VIP, co powoduje rozszerzenie naczyń, a rozszerzenie naczyń nie może być zablokowane przez atropinę. Uddman (1987) uważa, że wydzielanie gruczołów wywołane przez pobudzenie przywspółczulne jest wywoływane przez acetylocholinę, podczas gdy rozszerzenie naczyń pochodzi od nie-cholinowego środka rozszerzającego naczynia krwionośne-VIP.

Powtarzająca się stymulacja współczulna (przepracowanie, drażliwość, niepokój, nerwowość itp.) Może pochłaniać nadmierną syntazę neuroprzekaźników i przekaźniki, które zostały zsyntetyzowane i przechowywane na zakończeniach nerwowych, co powoduje odpowiedni spadek liczby receptorów alfa 1 i beta. Może powodować zmniejszenie napięcia współczulnego. Niektóre leki przeciwnadciśnieniowe, nieselektywne beta-adrenolityki i leki przeciwdepresyjne są blokadami współczulnymi, a wielokrotne stosowanie może również powodować obniżenie napięcia współczulnego. Kiedy ton współczulny jest obniżony, pobudliwość nerwu przywspółczulnego zwiększa się, co może powodować rozszerzenie naczyń krwionośnych i wydzielanie gruczołów oraz wywoływać objawy kliniczne naczynioruchowego nieżytu nosa. Już w 1943 r. Fowler odkrył, że sympatektomia szyjna może powodować naczynioruchowy nieżyt nosa u pacjentów. Usunięcie zwojów szyjnych współczulnych może prowadzić do rozszerzenia naczyń, obrzęku podśluzówkowego i przerostu gruczołów w błonie śluzowej nosa zwierzęcia, a wokół gruczołu znajduje się wzmacniająca aktywność cholinoesteraza. Zmiany te są identyczne z tymi obserwowanymi w histopatologii błony śluzowej u pacjentów z naczynioruchowym zapaleniem błony śluzowej nosa.

(dwa) zaburzenia endokrynologiczne

Zaburzenia endokrynologiczne mogą również powodować reaktywne zmiany w błonie śluzowej nosa. Niedoczynność tarczycy może powodować obniżenie autonomicznego napięcia współczulnego. U tych pacjentów często występuje przekrwienie błony śluzowej nosa jako główny objaw. Zmiany poziomu estrogenu mogą również powodować objawy z nosa. Wiele danych klinicznych wykazało, że niektóre kobiety mają wyraźne objawy z nosa podczas napięcia przedmiesiączkowego lub ciąży, takie jak przekrwienie błony śluzowej nosa, wielokrotne kichanie i usuwanie. Eksperymenty na zwierzętach potwierdziły, że zwiększenie poziomu estradiolu w organizmie może znacznie zwiększyć reaktywność błony śluzowej nosa zwierzęcia, wykazując pogrubienie nabłonka błony śluzowej nosa, obrzęk tkanek, rozszerzenie małych naczyń krwionośnych i przerost gruczołowy. Mechanizm działania estradiolu jest niejasny. Stwierdzono jednak, że gdy poziom estradiolu w organizmie wzrasta, cholinergiczny receptor M i receptor α1-adrenergiczny zmniejszają się w błonie śluzowej nosa. Estradiol zwiększa również nieimmunologiczne uwalnianie histaminy z komórek tucznych.

(3) mediatory zapalne, takie jak histamina

Jakościowe nieimmunologiczne uwalnianie powoduje różnorodne czynniki, takie jak nieimmunologiczne uwalnianie histaminy i innych mediów, takich jak chemiczne (znieczulające, preparat kwasu salicylowego), fizyczne (nagła temperatura, wilgotność, klimat, kurz), nerwy Seks (zmiana emocjonalna) i tak dalej. Specyficzny mechanizm nieimmunologicznego uwalniania histaminy jest niejasny, ale niezależnie od dokładnego mechanizmu jest regulowany przez poziomy wewnątrzkomórkowego cAMP. Tak długo, jak może powodować spadek poziomów wewnątrzkomórkowego cAMP, komórki tuczne mogą uwalniać pożywkę.

Zbadać

Sprawdź

Powiązana kontrola

Otolaryngologia Badanie CT Endoskopia MRI nosogardła

Według czynników początkowych Goldman (1987) klasyfikuje naczynioruchowy nieżyt nosa na trzy typy kliniczne, które mają wpływ na diagnozę i leczenie.

(A) typ reakcji fizycznej Niektórzy pacjenci często wywołują określone reakcje nosowe dla niektórych racjonalnych bodźców. Takie jak epizody kichania, którym towarzyszą bardziej wodniste nosy, takie jak wystawienie na działanie zimnego powietrza, nagłe zmiany temperatury, wilgotności itp. Pacjenci często mają wyraźne wskazanie przyczyny choroby. Ten typ może być również odwrotnym nadciśnieniem nieżytu nosa.

(2) Reagujący psychicznie stres psychiczny, strach lub uraza, depresja i inne powtarzane pobudzenia, powodujące reakcje nosowe u pacjentów. Sprzeczność między zmianami treści współczesnego życia neuronowego a przyspieszeniem rytmu i tradycyjnymi pojęciami zwiększyła liczbę takich pacjentów.

(C) typ reakcji idiopatycznej Ten typ pacjenta często nie może znaleźć żadnych podejrzanych czynników predysponujących, odpowiadających za większość przypadków naczynioruchowego nieżytu nosa. Pacjenci często mają wodnisty nos, obrzęk błony śluzowej nosa, polipy błony śluzowej lub polipy nosa. Dysfunkcja hormonalna może być jedną z jej przyczyn.

Zgodnie z cechami klinicznymi można je podzielić na dwa typy:

1. Rodzaj nosa Ten typ objawów to głównie przekrwienie błony śluzowej nosa, głównie sporadyczne. Niektórzy pacjenci mają poważne przekrwienie błony śluzowej nosa rano i zmniejszają się lub znikają w ciągu dnia. Niektórzy pacjenci są zaostrzeni każdej nocy, często towarzyszy im przemijające przekrwienie błony śluzowej nosa ze zmianami pozycji ciała. Jeśli polip błony śluzowej nosa lub polip występuje w błonie śluzowej nosa, mogą występować różne stopnie uporczywego przekrwienia błony śluzowej nosa. Kicha, ale w mniejszym stopniu. Po kichnięciu nos można na chwilę ulżyć. Pacjenci są często bardzo wrażliwi na zmiany klimatu i temperatury otoczenia.

2. Głównym objawem jest wyciek nosa z wodnistego nosa, któremu towarzyszy epizodyczne kichanie. Występuje często kilka dni z rzędu, zmieniając kilka chusteczek dziennie lub zużywając dużo papieru toaletowego. Swędzenie w nosie, ale jest kilka objawów, takich jak zajęcie spojówek i swędzące oczy. Objawy można złagodzić lub zniknąć po kilku dniach lub tygodniach, a po pewnym okresie czasu mogą na nie wpływać pewne bodźce. Ten typ występuje częściej u kobiet w wieku od 20 do 40 lat, a typ psychiczny jest niestabilny.

Inne objawy są nadal spowodowane uporczywym obrzękiem i przekrwieniem błony śluzowej, obrzękiem spowodowanym obrzękiem, zawrotami głowy i innymi objawami. Badanie nosa nie wykazało stałej zmiany koloru błony śluzowej nosa. Występuje ciemnoczerwony kolor spowodowany zatkaniem lub jasnoniebieski kolor spowodowany rozszerzeniem objętości naczyń krwionośnych lub bladość spowodowana obrzękiem błony śluzowej. Część błony śluzowej nosa była ciemnoczerwona, a druga strona była blada i obrzękowa. Osoby z powiększonymi nosami ogólnie dobrze reagują na skurcz efedryny, ale osoby z długim przebiegiem choroby lub wielokrotnym stosowaniem „kroplówki” mają słabą odpowiedź na skurcze. Starsi pacjenci z przewlekłą chorobą mogą wykazywać obrzęk błony śluzowej i zmiany polipowatości. Tylną kaniulę nosową można zobaczyć w tylnej małżowinie powiększonej, obrzękowej.

Diagnoza

Diagnostyka różnicowa

Diagnostyka różnicowa nadmiernego nieżytu nosa:

Alergiczny nieżyt nosa

Test alergenowy skóry był pozytywny, aw wydzielinach z nosa znajdowały się eozynofile i bazofile. Sezonowe epizody nieżytu nosa są sezonowe.

2. Zakaźny nieżyt nosa

Są punkty ostrego nieżytu nosa i przewlekłego nieżytu nosa. Wydzieliny z nosa są często śluzowate lub śluzowo-ropne, a większość z nich to neutrofile.

3. Bardzo alergiczny eozynofilowy nieżyt nosa

W wydzielinach z nosa znajduje się duża liczba eozynofili, ale nie ma innej podstawy do reakcji alergicznych.

4. Triada nietolerancji aspiryny

Chociaż w wydzielinach z nosa może znajdować się duża liczba eozynofili, u pacjenta występowała w przeszłości alergia na preparaty kwasu salicylowego lub innych przeciwgorączkowych leków przeciwbólowych oraz historia astmy i polipów nosa w nosie.