Bliznowacenie błony bębenkowej

Wprowadzenie Blizny gruczołowe wytwarzają tympanosklerozę, stwardnienie tympaniczne, zwane również zwyrodnieniem szkła bębenkowego, podobna do płytki nazębnej tkanka kolagenowa osadza się podskórnie w błonie śluzowej błony bębenkowej, głównie w błonie śluzowej błony bębenkowej i oskrzelowej, i jest również znana jako zwapniona płytka nazębna na błonie bębenkowej. Aby uczynić błonę śluzową tym mleczną substancją przypominającą skórę, pokrywającą kości kości słuchowych, owalne okno i okrągłe okno oraz przyklejającą się do kości, jakby pokrytą warstwą filmu, obejmująca górną jamę bębenkową jest cięższa, a dolna jama bębenkowa jest lżejsza. Najbardziej podatna jest kość młota, kowadło, piszczel i ścięgno, więc wiele osób jest głuchych. Choroba ta została odkryta przez Cassebohm'a w XVIII wieku, ale nie przyciągnęła uwagi, dopiero w czasach współczesnych (1955) przeprowadzono wiele operacji mikrochirurgicznych.

Przyczyna

1, powszechne w ostrym martwiczym zapaleniu ucha środkowego, z powodu dużej liczby zniszczeń błony śluzowo-rzęskowej i gruczołu, wysięku nie można wyładować, a następnie mechanizowanej denaturacji szkła i tworzenia się stwardniałej płytki nazębnej.

2, spowodowane przewlekłym zapaleniem ucha środkowego, co stanowi około 10%. Częściej u młodych i średnich kobiet, więcej kobiet. Powód, dla którego indukowany jest rozrost tkanki kolagenu, może być związany z poważnym zniszczeniem rzęsek i wydzielania gruczołów przez zapalenie ucha środkowego. Chora tkanka jest tkanką łączną środkowego podmuchu, powodując wchłanianie kości. Struktura jest podobna do keloidu, ale przyczyna jest zupełnie inna. Bez alergii, bez specyficznych infekcji bakteryjnych i wirusowych. Tkanka płytki nazębnej pod mikroskopem jest podzielona na dwa rodzaje: 1 miękka skorupa przypominająca ser i przyczepność kości nie są ciężkie, podobnie jak skórkę cebuli można oderwać. 2 solidne, białe grudki, ściśle przymocowane do kości, trudne do usunięcia i powstałe wkrótce po usunięciu. Płytka to szklista tkanka kolagenowa, wolna od komórek i naczyń krwionośnych, pokryta bardzo cienkim nabłonkiem płaskonabłonkowym. Martwica kosteczek słuchowych jest gryziona przez owady, często powodując przerwanie i utrwalenie łańcucha kosteczek słuchowych. Harris (1961) podzielił miażdżycę bębenków na dwa typy: 1 powierzchowne sklerotyczne zapalenie błony śluzowej, które nie uszkadza głębokich warstw błony śluzowej i kory. 2 głębokie zapalenie śluzówki kości może zniszczyć głęboką kość. Niektórzy sprzeciwiają się temu argumentowi, argumentując, że stwardnienie tympanonu jest chorobą nieaktywną, bez niszczenia funkcji kości, a zniszczenie kości, które może nastąpić, jest spowodowane uciskiem martwicy niedokrwiennej. Ultrastrukturalna mikroskopia elektronowa wykazała zwłóknienie kolagenu, zwyrodnienie i odkładanie wapnia w przestrzeni pozakomórkowej. Gibb (1976) opisał analizę biochemiczną łysinek z głównym składnikiem fosforanu wapnia.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Test słuchu błony bębenkowej

Gibb zgłosił 138 przypadków z historią przewlekłego zapalenia ucha środkowego, 80% miało suche uszy, a 84% miało dużą perforację błony bębenkowej. Blizna na powierzchni błony bębenkowej to szaro-białe płytki o różnych rozmiarach. Czasami, poprzez duże perforacje, na pierścieniu bębna, powierzchni podudzia, trzonie młota i piszczeli występują szaro-żółte twarde płytki, które bezpośrednio wpływają na błonę bębenkową i czynność kostną. Audiometria czystego tonu jest głuchotą przewodzącą, poziom słyszenia wynosi 30 ~ 50dB, impedancja błony bębenkowej nie jest perforowana, impedancja błony bębenkowej jest normalna, schemat akustyczny to As, a rentgen wyrostka sutkowatego pokazuje mastoidę śródmiąższową lub sklerotyczną.

Diagnostyka różnicowa

1. Stwardnienie ucha: Stwardnienie uszne jest chorobą, w której warstwa kostna kości jest gęsto zastąpiona przez gąbczastą nową kość bogatą w komórki i naczynia krwionośne Może być bezobjawowa, występuje tylko podczas sekcji zwłok Zmiany obejmują utratę słuchu piszczeli lub ślimaka i objawy kliniczne. Choroba występuje częściej u osób rasy białej. Częstość występowania jest znacząco różna. Jest wielu młodych pacjentów w średnim i średnim wieku, a kobiety są około 2,5 razy bardziej prawdopodobne niż mężczyźni. Stwardnienie ucha nie ma historii zapalenia ucha środkowego, normalnej błony bębenkowej, postępującej głuchoty, a identyfikacja nie jest trudna.

2, przylepne zapalenie ucha środkowego: Przylepne zapalenie ucha środkowego (przylepne zapalenie ucha środkowego) to powstanie przerostu tkanki włóknistej lub blizny w uchu środkowym, jest wynikiem wcześniejszego zapalenia ucha środkowego. Często choruje w dzieciństwie. Blizny gruczołowe i przylepne zapalenie ucha środkowego są trudne do zidentyfikowania, a czasem opierają się na badaniach chirurgicznych w celu potwierdzenia diagnozy.

Gibb zgłosił 138 przypadków z historią przewlekłego zapalenia ucha środkowego, 80% miało suche uszy, a 84% miało dużą perforację błony bębenkowej. Blizna na powierzchni błony bębenkowej to szaro-białe płytki o różnych rozmiarach. Czasami, poprzez duże perforacje, na pierścieniu bębna, powierzchni podudzia, trzonie młota i piszczeli występują szaro-żółte twarde płytki, które bezpośrednio wpływają na błonę bębenkową i czynność kostną. Audiometria czystego tonu jest głuchotą przewodzącą, poziom słyszenia wynosi 30 ~ 50dB, impedancja błony bębenkowej nie jest perforowana, impedancja błony bębenkowej jest normalna, schemat akustyczny to As, a rentgen wyrostka sutkowatego pokazuje mastoidę śródmiąższową lub sklerotyczną.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.