Hipowentylacja otyłości

Wprowadzenie Zespół otyłości i hipowentylacji płucnej, znany również jako zespół otyłości i hipowentylacji płucnej, otyłość z niewydolnością krążeniowo-oddechową, niewydolność krążeniowo-oddechowa, idiopatyczna hipowentylacja pęcherzyków płucnych Zespół, zespół kardio-otyłości, zespół otyłości-duszności-senności, narkolepsja z cukrzycowym zespołem hiperinsulinowym. Ten objaw jest powszechny u dzieci z wyjątkowo otyłym ciałem i jest klinicznym zespołem ciężkiej otyłości. Jest związany z otyłością i hipowentylacją i jest rodzajem zespołu hipowentylacji pęcherzykowej, szczególnego rodzaju choroby płuc i częstym i poważnym powikłaniem u pacjentów z otyłością. Objaw ten odnosi się do szeregu objawów spowodowanych słabą wentylacją pęcherzyków płucnych u pacjentów z ekstremalną otyłością bez pierwotnej choroby serca lub płuc .. Jeśli waga zostanie zmniejszona, objawy kliniczne można znacznie poprawić.

Przyczyna

(1) Przyczyny choroby

Długotrwałe zużycie energii przewyższa zużycie, co powoduje nadmierne gromadzenie się tkanki tłuszczowej, a waga jest znacznie wyższa niż normalne dzieci w tym samym wieku i wzroście. Osoby otyłe potrzebują więcej tlenu ze względu na przyrost masy ciała, ale osoby otyłe mogą nie tylko zwiększyć swoją funkcję, ale ich pojemność płuc jest znacznie niższa niż u normalnych dzieci. Główną przyczyną zespołu niewydolności krążeniowo-oddechowej i wzrostu tkanki tłuszczowej w jamie klatki piersiowej, jamy brzusznej i ogólnoustrojowej, co prowadzi do zmniejszenia objętości jamy klatki piersiowej, ograniczonego ruchu przeponowego, ograniczonej czynności płuc, wentylacji oraz upośledzenia funkcji serca i układu nerwowego. Poczekaj na serię zmian.

(dwa) patogeneza

Gromadzenie się tłuszczu w jamie brzusznej, zwiększone ciśnienie w jamie brzusznej, zwiększone ciśnienie ziewania, zwiększone ciśnienie w klatce piersiowej, masywne nagromadzenie tłuszczu w śródpiersiu, gruba ściana klatki piersiowej, ograniczone rozszerzanie klatki piersiowej i ruchy przeponowe, ograniczające funkcje oddechowe płuc. Zmniejszyła się ogólna podatność klatki piersiowej, co skutkuje słabą wentylacją płuc, zmniejszoną objętością oddechową, zmniejszoną wentylacją płuc, zmniejszoną czynnością płuc i zmniejszoną pojemnością płuc, rezerwową objętością wydechową, funkcjonalną pojemnością resztkową i objętością całkowitą. W miarę wzrostu masy ciała zwiększa się stopień nierównomiernej wentylacji, tak że ciśnienie cząstkowe dwutlenku węgla we krwi tętniczej wzrasta, a ciśnienie cząstkowe tlenu maleje.

Ludzie z ciężką otyłością mają również nadmiar tłuszczu na szyi, przerost języka i opadanie korzenia języka, co może prowadzić do różnego stopnia niedrożności górnych dróg oddechowych. Ponadto ograniczenie wentylacji jest ograniczone, a wentylacja ograniczona. W wyniku tego zatrzymuje się dwutlenek węgla i hipoksemia. Objawy Trudno oddychać, nie może być na wznak, oddychanie przerywane podczas snu, sinica, nadmierne gromadzenie się dwutlenku węgla we krwi, powodujące kwasicę oddechową, może wydawać się nieprzytomny i senny. Powoduje okresową niedrożność tchawicy podczas snu, zespół bezsenności lub pozbawienia snu, zespół bezdechu sennego (niedrożność dróg oddechowych lub ośrodkowy), a przerwa między oddechami wydłuża się po zaśnięciu. Długotrwały wzrost ciśnienia parcjalnego dwutlenku węgla we krwi tętniczej, odpowiedź ośrodkowego układu nerwowego na hiperkapnię jest niska, ośrodek oddechowy wywołany wzrostem dwutlenku węgla we krwi jest wzbudzony, w stanie utraty i nie jest wrażliwy na niedotlenienie odpowiedzi oddechowej. Oddychanie, niepokojenie reszty pacjenta, powodujące senność w dzień i w nocy, brak energii i tak dalej.

Ponadto, z powodu przedłużającego się niedotlenienia, pacjenci są podatni na wtórną policytemię, zwiększoną lepkość krwi, zwiększony opór krążenia, wczesne wykorzystanie rezerwy serca podczas aktywności i niewystarczającą czynność serca. Pacjentom z ciężką otyłością często towarzyszy Przeciążenie lewej komory i zaburzenie powrotu żylnego spowodowane zwiększoną całkowitą objętością krwi krążącej, podwyższonym ciśnieniem żylnym, zwiększonym nadciśnieniem płucnym i obciążeniem prawej serca, obrzękiem, obrzękiem żył szyjnych, a nawet niewydolnością serca. Zmniejszona funkcja wentylacji, zmniejszona wydolność tlenowa itp., Powodująca duszność, trudności w oddychaniu, niedotlenienie, sinicę, zespół otyłości z niewydolnością krążeniowo-płucną w fazie terminalnej, skłonność do przerostu prawej komory, powiększonej lub zastoinowej niewydolności serca.

Sprawdź

Główne objawy kliniczne pacjenta to: objawy, które nie mogą być na wznak, kołatanie serca, sinica warg, obrzęk układowy i trudności w oddychaniu. W miarę postępu choroby pacjent ma przerywany lub pływowy oddech, splątanie, letarg lub letarg.

1. Niewystarczające objawy i oznaki hipowentylacji

Istnieje szereg objawów niewydolności oddechowej, takich jak zasinienie i niewydolność oddechowa, badanie gazometrii, patrz hipoksemia i zatrzymywanie dwutlenku węgla.

2. Objawy oddechowe i oznaki

Duszność, częste epizody bezdechu w nocy, bezdech obwodowy lub mieszany bezdech senny, któremu towarzyszy niedrożność górnych dróg oddechowych i chrapanie w nocy.

3. Objawy i oznaki serca

Wczesne objawy obejmują kaszel, duszność, kołatanie serca, obrzęk kończyn dolnych i długotrwałe duszności, które mogą prowadzić do przewlekłej choroby płuc i niewydolności serca.

W przypadku zaostrzenia niewydolności prawej serca może wystąpić duszność, zasinienie, skąpomocz itp., A niewielka liczba pacjentów ma objawy niewydolności serca.

4. Objawy i oznaki neurologiczne

Niedotlenienie, zmęczenie, ból głowy, zawroty głowy, kołatanie serca, nadmierne pocenie się, drażliwość, paraliż, drgawki, zatrzymywanie dwutlenku węgla, może powodować omamy, zaburzenia psychiczne, senność w ciągu dnia, niewielką liczbę dzieci z upośledzeniem umysłowym lub otępieniem.

Tacy pacjenci nie reagują dobrze na skutki ogólnego leczenia kardiotonicznego i moczopędnego, dając przerywany tlen lub selektywne stosowanie podniecenia ośrodkowego układu oddechowego.

Osoby ważące więcej niż 20% tej samej płci i normalnej wysokości są otyłe, ponad 30% do 39% masy ciała jest średnio otyłe, ponad 40% do 59% jest poważnie otyłych, a ponad 60% jest wyjątkowo otyłych. Według osób otyłych z ograniczoną funkcją wentylacji można zdiagnozować objawy kliniczne objawów i oznak serca i układu nerwowego w połączeniu z testami czynności płuc i analizą gazometrii.

Diagnostyka różnicowa

Hipowentylacja otyłości różni się od następujących objawów:

1. Hamowanie ośrodka oddechowego: W przypadku leków, zapalenia mózgu i innych chorób ośrodek oddechowy zostaje zahamowany, ruchliwość oddechowa jest osłabiona, a dysfunkcja oddechowa jest przyczyną, co prowadzi do identyfikacji niedotlenienia i zatrzymania dwutlenku węgla.

2. Zmiany w płucach

(1) Fizjologicznie nieefektywna jama zwiększa wentylację: w zapaleniu płuc, zapaleniu oskrzelików, astmie i obrzęku płuc, oddychanie jest płytkie, drogi oddechowe są sparaliżowane, zwężone lub zablokowane, wentylacja jest zmniejszona, fizjologicznie nieskuteczna jama jest powiększona, a wydolność oddechowa zmniejszona. Gdy porażenie mięśni oddechowych, takie jak zakaźne zapalenie polikalikulozy i wysięk opłucnowy, ekspansja klatki piersiowej i płuc jest ograniczona, pęcherzyki płucne nie mogą się normalnie rozszerzać, a objętość oddechowa zmniejsza się, co powoduje zmniejszenie wentylacji, co powoduje wzrost PaCO2 i spadek PaO2.

(2) Nierównowaga stosunku wentylacji / przepływu krwi (V / Q): normalna średnia V / Q wynosi 0,8, stosunek V / Q wzrasta wraz z nieskuteczną wentylacją wnękową, tj. Wentylacją pęcherzykową, ale niewystarczającym przepływem krwi, obserwowanym, gdy miejscowa perfuzja krwi jest zmniejszona . Dostępny stosunek objętości pustej (VD) i objętości oddechowej (VT) (VD / VT) wynosi zwykle 0,3. VD / VT było znacznie zwiększone w zatorowości płucnej, ostrym uszkodzeniu płuc i ARDS. ARDS można zwiększyć do 0,75. Spadek V / Q jest patologicznym przetoką tętniczo-żylną płuc, która odnosi się do przepływu krwi przez nie wentylowane lub słabo wentylowane pęcherzyki płucne, co jest przyczyną ciężkiej hipoksemii. Głównym objawem jest znaczne zmniejszenie PaO2. Zwiększenie stężenia tlenu nie poprawia natlenienia tętnic. Częściowe ciśnienie. Częstsze w lokalnych nieprawidłowościach wentylacyjnych, takich jak zapalenie płuc, niedodma, obrzęk płuc. Wyrażony przez frakcję bocznikową, normalny tylko 5%, większy niż 15% poważnie wpływa na natlenienie.

(3) Zaburzenie dyspersji: Występuje nieprawidłowość w dyfuzji tlenu przez błonę kapilarną pęcherzyków płucnych. Dyfuzje (takie jak zapalenie płuc, niedodma) lub rozproszone pogrubienie błony (takie jak obrzęk płuc, zwłóknienie płuc) prowadzą do zaburzeń dyfuzyjnych. Ponieważ zdolność dyfuzyjna dwutlenku węgla jest około 20 razy większa niż tlenu, bariera dyfuzyjna odnosi się głównie do tlenu, który charakteryzuje się spadkiem PaO2, ale bez zatrzymywania dwutlenku węgla. Zazwyczaj zaburzenie wentylacji ocenia się na podstawie różnicy w ciśnieniowo-pęcherzowej tętniczo-żylnej różnicy ciśnienia tlenu, która jest bardziej wrażliwa niż PaO2 i może wcześniej reagować na pobranie tlenu. Normalna wartość pęcherzykowej tętniczej różnicy ciśnienia tlenu [(Aa) DO2] wynosi 0,67-2,0 kPa (5-15 mmHg). Różnica ta wynika głównie z pewnego zwarcia w normalnej anatomii i niespójnych wartości V / Q w różnych częściach płuca. (Aa) podwyższony DO2 sugeruje zaburzenia wentylacji, a jeden zaproponował> 6,7 kPa (50 mmHg) jako jedno z kryteriów diagnostycznych ostrej niewydolności oddechowej. Należy jednak zauważyć, że pojemność minutowa serca jest zmniejszona, a wartość można zwiększyć, gdy tlen zostanie wchłonięty. Konsekwencje niedostatecznej funkcji wentylacji mają następujące trzy cechy: PaO2 musi się zmniejszyć, PaCO2 zasadniczo nie wzrasta; zwiększenie absorpcji tlenu nie może poprawić PaO2.

Podsumowując, najczęstszą przyczyną spadku PaO2 w ostrej niewydolności oddechowej jest nierównowaga V / Q, najpoważniejsza przyczyna zwiększonego przecieku tętniczo-żylnego w płucach. Najbardziej podstawową przyczyną wzrostu PaCO2 jest niewystarczająca wentylacja pęcherzyków płucnych. Kiedy dzieci cierpią na choroby układu oddechowego, mogą wystąpić zaburzenia wentylacji spowodowane z różnych przyczyn. ARDS zwiększała się wraz z zastawką śródpłucną, nierównowagą V / Q, która występuje częściej w ogólnych zmianach w płucach.

3. Prosta i wtórna otyłość: W połączeniu z wywiadem medycznym, objawami fizycznymi i danymi laboratoryjnymi, pierwsza diagnoza to prosta wtórna depresja. Jeśli występuje nadciśnienie, otyłość dośrodkowa, fioletowa smuga, brak miesiączki itp. W przypadku 24-godzinnych 17-hydroksysteroidów w moczu, należy to uznać za hiperkortyzolizm i do identyfikacji należy zastosować test hamowania deksametazonem w niskiej dawce (2 mg). Osoby z niskim tempem metabolizmu powinny dodatkowo sprawdzić T3, T4 i TSH oraz inne testy czynności tarczycy, aby ustalić, czy występuje niedoczynność tarczycy. Pacjenci z zaburzeniami czynności podwzgórza lub zespołem podwzgórza powinni zostać przebadani pod kątem testów endokrynnych przysadki i docelowego gruczołu, strupu, pola widzenia, ostrości wzroku itp., W razie potrzeby należy wykonać tomografię komputerową, a pacjenci z powiększonym siodłem powinni rozważyć guzy przysadki. Z wyłączeniem zespołu pustej selli. Brak miesiączki, niepłodność i męskość powinny wykluczać policystyczne jajniki. Żadnych oczywistych zaburzeń endokrynologicznych, obrzęk stóp po południu, poranną ulgę należy wykluczyć z wody, otyłość zatrzymująca sód, test wody w pozycji pionowej jest dość pomocny. Ponadto często należy zwracać uwagę na obecność cukrzycy, choroby wieńcowej serca, miażdżycy, dny moczanowej, kamicy żółciowej i innych współistniejących chorób. Jeśli chodzi o inne rodzaje rzadkiej otyłości, można ją połączyć z jej cechami klinicznymi, aby ocenić.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.