Wypieracz bez odruchu

Wprowadzenie Odruch pozbawiony wypieracza jest jednym z rodzajów neurogennych funkcji wypieracza pęcherza. Normalna aktywność oddawania moczu jest powodowana przez centrum odruchowe kręgosłupa oraz nerwy współczulne, przywspółczulne i nerwowe. Zgodnie z funkcją wypieracza dzieli się na dwie kategorie: 1 hiperrefleksja wypieracza; 2 wypieracz bez odbicia. Neurogenne zaburzenie cewki moczowej jest rodzajem zaburzenia czynności pęcherza i / lub cewki moczowej spowodowanego neuropatią lub uszkodzeniem, któremu często towarzyszy skoordynowane zaburzenie funkcji pęcherza i cewki moczowej. Neurogenne zaburzenia pęcherza i cewki moczowej powodują złożone objawy oddawania moczu, a słabe oddawanie moczu lub zatrzymanie moczu jest jednym z najczęstszych objawów. Powikłania ze strony dróg moczowych są główną przyczyną zgonów u pacjentów.

Przyczyna

(1) Przyczyny choroby

Choroba mózgu

(1) choroba naczyniowo-mózgowa: często z nadciśnieniem krwotokiem śródczaszkowym, miażdżycowym zawałem mózgu, zatorem mózgu, wewnątrzczaszkowym zapaleniem tętnic, krwotok podpajęczynówkowy, wada naczyniowa mózgu i pęknięcie tętniaka podstawnego itp. Krwawienie wewnętrzne jest najczęstsze. Badania wykazały, że wiązki przewodnictwa nerwowego kontrolujące wypieracz i zwieracze cewki moczowej są prawie identyczne z ścieżkami chodzącymi po nerwach, które rządzą ruchami somatosensorycznymi i ruchowymi, i dlatego często są narażone na szwank w tym samym czasie. Istnieje wiele jąder zaangażowanych w kontrolę moczu w mózgu, takich jak zwoje podstawy, móżdżek, globus pallidus, prążkowie, wzgórze itp. Gdy powyższy szlak nerwowy lub jądra są uszkodzone, pacjent ma szczególną świadomość i dysfunkcję sensomotoryczną. Oprócz objawów klinicznych pierwotnej choroby często występuje dysfunkcja dróg moczowych. Rodzaj dysfunkcji dróg moczowych różni się w zależności od lokalizacji zmiany.

(2) Choroba Parkinsona: Jest to przewlekła postępująca dysfunkcja ośrodkowego układu nerwowego, objawiająca się drżeniem kończyn, powolną aktywnością fizyczną, niestabilnym chodem i sztywnością podczas biegu podobną do sprzętu. Od 25% do 75% pacjentów ma nieprawidłową czynność pęcherza, charakteryzującą się głównie trudnościami w funkcjonowaniu układu moczowego, nagłym nagłym nietrzymaniem moczu.

(3) Guzy mózgu: Gdy guz wpływa na płat czołowy, zwoje podstawy lub śródmózgowia, może wystąpić zaburzenie czynności układu moczowego, dlatego objaw ten może w pewnym stopniu wskazywać na znaczenie rozpoznania lokalizacji. Głównymi objawami są częste oddawanie moczu, nagląca potrzeba i nietrzymanie moczu. W kilku przypadkach występuje bolesne oddawanie moczu i zatrzymanie moczu.

(4) Stwardnienie rozsiane: przewlekły postępujący ośrodkowy układ nerwowy charakteryzujący się obecnością rozproszonych demielinizowanych płytek w mózgu i rdzeniu kręgowym, powodujących różnorodne różne objawy lub objawy neurologiczne. Około 5% pacjentów we wczesnym stadium może mieć zaburzenia czynności pęcherza, do 90% w zaawansowanym stadium. Można to wyrazić jako częste oddawanie moczu, pilne potrzeby, nietrzymanie moczu i sporadyczne zatrzymanie moczu.

(5) Choroba Alzheimera: Nietrzymanie moczu jest najczęstszym objawem układu moczowego, głównie z powodu nietrzymania moczu i utraty przytomności w celu kontrolowania oddawania moczu. Mechanizm jego występowania polega głównie na tym, że kora mózgowa traci kontrolę nad środkiem wypieracza rdzenia kręgowego.

2. Zmiany rdzenia kręgowego

(1) Uraz: Uraz rdzenia kręgowego dzieli się na uraz bezpośredni, uraz pośredni i uraz pocisku o dużej prędkości, spośród których najczęściej występuje uraz pośredni, taki jak złamanie kręgosłupa, zwichnięcie lub podwichnięcie. Wczesny etap urazu rdzenia kręgowego to okres wstrząsu rdzenia kręgowego, podczas którego rdzeń kręgowy poniżej płaszczyzny urazu traci kontrolę nad wszystkimi podległymi mu tkankami i narządami. Wstrząs rdzenia kręgowego zwykle trwa od 2 do 3 tygodni, a niektóre trwają dłużej niż 2 lata. W późniejszym etapie urazu powstaje blizna zwłóknieniowa w miejscu urazu i mogą wystąpić zrosty kręgosłupa, neurony w miejscu urazu zastępowane są przez komórki gwiaździste, a rdzeń kręgowy jest zżelowany.

(2) Choroby rdzenia kręgowego: takie jak gruźlica kręgosłupa, przepuklina dysku, guzy przerzutowe, spondyloza szyjki macicy itp.

(3) choroba naczyniowa: embolizacja tętnicy kręgowej może spowodować uszkodzenie rdzenia kręgowego w odpowiednim miejscu.

(4) niewydolność cewy nerwowej: najczęstsza w okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Duże wady mogą powodować oponiak kręgosłupa, a częściej dysplazję kręgosłupa.

(5) Inne: jamistość rdzenia, polio, poprzeczne zapalenie rdzenia i stwardnienie rozsiane mogą powodować zaburzenia czynności cewki moczowej pęcherza.

3. Neuropatia obwodowa

(1) Cukrzyca: Z powodu zaburzeń metabolizmu glukozy pacjenci z długotrwałą cukrzycą zwiększają oporność naczyń endometrium, powodując niedokrwienie i niedotlenienie, powodując komórki neuronalne, mutację aksonów i demielinizację włókien nerwowych. Gęstość neuronów w ścianie pęcherza staje się cieńsza, aksony mają zmiany zwyrodnieniowe i fragmenty nerwowe, a impulsy przewodzące i odprowadzające włókna pęcherza prowadzą do dysfunkcji pęcherza i cewki moczowej. Dysfunkcja pęcherza jest jednym z częstych powikłań u chorych na cukrzycę, a częstość występowania u pacjentów z cukrzycą typu 1 wynosi od 43% do 87%.

(2) Po resekcji narządu miednicy: takiej jak radykalna resekcja raka odbytnicy, radykalna resekcja raka macicy itp., Często występują nieprawidłowości w oddawaniu moczu po operacji, częstość występowania wynosi aż 7,7% ~ 68%. Potwierdzono, że operacja jest spowodowana przez nerwy przywspółczulne, nerwy współczulne, zwoje miednicy i uszkodzenie nerwu pęczkowego w miednicy.

(3) Półpasiec: Wirus półpaśca czai się w komórkach tylnego rogu rdzenia kręgowego i rozprzestrzenia się wzdłuż pochwy nerwu, niszcząc nerwy. Gdy zaangażowany jest nerw lędźwiowy lub nerw krzyżowy, może wystąpić częstotliwość oddawania moczu i zatrzymanie moczu.

Istnieje wiele metod klasyfikacji pęcherza neurogennego. W przeszłości powszechnie stosowaną metodą klasyfikacji jest metoda klasyfikacji Borsa, która klasyfikuje następujące pięć kategorii:

Uszkodzenie górnego neuronu ruchowego

Zmiana znajduje się powyżej środka rdzenia kręgowego (S2 ~ S4), w tym gałęzi sensorycznej i gałęzi motorycznej.

2. Obniżyć zmiany neuronu ruchowego

Uszkodzenie znajduje się w nerwach obwodowych rdzenia kręgowego (S2 ~ S4) lub poniżej centralnej, w tym gałęzi sensorycznej i gałęzi ruchowej.

3. Pierwotna choroba neuronu ruchowego

Zmiana jest ograniczona do gałęzi ruchowej, a gałąź sensoryczna nie ma zmian, takich jak polio.

4. Pierwotna czuciowa choroba neuronalna

Zmiana jest ograniczona do gałęzi sensorycznej. Zmiany neuronu ruchowego, takie jak pęcherz neurogenny wywołany cukrzycą i skurczem rdzenia kręgowego.

5. Zmiany „mieszane”

Autonomiczne uszkodzenia neuronu ruchowego (nerwy przywspółczulne) związane z oddawaniem moczu nie są na tym samym poziomie, co uszkodzenia neuronu ruchowego ciała, jeden w górnym neuronie ruchowym, drugi w dolnym neuronie ruchowym lub jeden w uszkodzeniu, a drugi w uszkodzeniu.

Chociaż ta metoda klasyfikacji jest bardziej szczegółowa, jest zbyt skomplikowana i nie ma przewodniego znaczenia przy wyborze metod leczenia. W ostatnich latach, zgodnie z międzynarodowym wypełnieniem pęcherza, nie występuje hamowanie skurczu wypieracza w dwóch kategoriach:

Hiperrefleksja wypieracza

Reakcja wypieracza na bodziec jest hiperrefleksyjna i nie występuje hamowanie skurczu podczas pomiaru ciśnienia dopęcherzowego. Dysfunkcja z zwieraczem cewki moczowej lub bez niego.

2. Wypieracz bez odbicia

Wypieracz tego typu pęcherza neurogennego nie ma odbicia ani utraty odruchów. Podczas pomiaru ciśnienia dopęcherzowego nie występuje hamowanie skurczu. Dysfunkcja z zwieraczem cewki moczowej lub bez niego.

(dwa) patogeneza

Neuropatyczny pęcherz patofizjologicznie dzieli się na wypieraczową nadczynność tarczycy i wypieracz bez odbicia. Niestabilność wypieracza (DI), hiperrefleksja wypieracza (DHR) i zmniejszona podatność pęcherza to trzy główne typy nadaktywności wypieracza. Zwieracze można scharakteryzować jako normalną koordynację, dyssynergię zwieracza zewnętrznego lub dyssynergię zwieracza wewnętrznego. . Słabość wypieracza (DVA) jest powszechna u pacjentów z chorobami neurologicznymi, a pacjenci z niedrożnością ujścia pęcherza moczowego (BOO) z nadczynnością zwieracza moczu są również często z okresem wypełnienia hiperrefleksji wypieracza, mężczyźni z DVA Syndrom jest trudny do zidentyfikowania u pacjentów z BOO. Ponieważ DVA może towarzyszyć koordynacja zwieraczy, skurcz zwieraczy zewnętrznych, odnerwienie zwieraczy zewnętrznych, skurcz zwieraczy wewnętrznych i tak dalej.

Istnieje kilka sposobów klasyfikacji neurogennych zaburzeń pęcherza i cewki moczowej:

1. Klasyfikacja Hald-Bradley: zmiany funkcjonalne znajdują odzwierciedlenie w zmianie:

(1) Skurcz wypieracza i koordynacja rozkurczowa zwieracza cewki moczowej w zmianach na rdzeniu kręgowym i więcej hiperrefleksji wypieracza, normalna funkcja sensoryczna.

(2) Większość pacjentów z uszkodzeniami miazgi krzyżowej ma hiperrefleksję wypieracza, wypieracz i aktywność zwieracza cewki moczowej nie są skoordynowane, a funkcja sensoryczna jest związana ze stopniem uszkodzenia nerwu, którym może być częściowa utrata lub całkowita utrata.

(3) Zmiany śródszpikowe obejmują neuropatię aferentną i odprowadzającą miazgi biodrowej Z powodu uszkodzenia nerwu wypierającego wypieracz może być wytwarzany bez odruchu, a uszkodzenie nerwu czuciowego może powodować utratę funkcji czuciowej.

(4) Zdecydowaną większość obwodowej autonomicznej neuropatii obserwuje się u pacjentów z cukrzycą, charakteryzujących się niewydolnością czuciową pęcherza, zwiększoną objętością resztkowego moczu, a na koniec dekompensacją, osłabieniem skurczu wypieracza.

(5) Zmiany mięśniowe mogą obejmować sam mięsień wypieracza, zwieracz mięśni gładkich, całość lub część zwieracza mięśni poprzecznie prążkowanych. Dysfunkcja wypieracza jest najczęstszą i wielokrotną dekompensacją po długotrwałej niedrożności ujścia pęcherza.

2. Klasyfikacja Lapidesa: klasyfikacja na podstawie zmian funkcji sensorycznych i motorycznych po uszkodzeniu neurologicznym:

(1) Zaburzenia czucia Pęcherz nerwowy jest spowodowany zablokowanym przewodzeniem włókien czuciowych między pęcherzem a rdzeniem kręgowym lub między rdzeniem kręgowym a mózgiem. Częściej występujące w cukrzycy, ataksji sportowej, niedokrwistości złośliwej. Urodynamikę zmieniono na dużą pojemność pęcherza, wysoką podatność, krzywą napełniania pod niskim ciśnieniem i dużą ilość resztkowego moczu.

(2) Ćwiczenie 瘫痪 pęcherz: z powodu uszkodzenia przywspółczulnego nerwu ruchowego pęcherza. Najczęstsze przyczyny to operacja miednicy lub uraz. Wczesne objawy obejmują bolesne oddawanie moczu, bolesne zatrzymanie moczu i tym podobne. Pomiar ciśnienia w pęcherzu pokazuje, że wypełnienie pęcherza jest normalne, ale trudno jest zainicjować spontaniczne skurcze pęcherza, gdy osiągnięta zostanie maksymalna pojemność pęcherza. Później zmiany funkcji sensorycznej pęcherza i duża ilość resztkowego moczu, pomiar ciśnienia pęcherza wykazał zwiększoną pojemność pęcherza, pęcherz o wysokiej podatności, niezdolny do zainicjowania skurczu wypieracza.

(3) Niehamujący pęcherz nerwowy: Jest to spowodowane zniszczeniem ośrodka nerwowego lub włókien przewodnictwa nerwowego, które może hamować krzyżowe centrum moczu, a hamowanie krzyżowego ośrodka moczowego zostaje utracone. Jest to powszechne w chorobach naczyniowo-mózgowych, mózgu lub rdzenia kręgowego. Guz, choroba Parkinsona, choroba demielinizacyjna itp. Większość z nich objawiała się częstym oddawaniem moczu, nagłym oddawaniem moczu i nietrzymaniem moczu. Urodynamika wykazywała mimowolne skurcze pęcherza podczas przechowywania. Mogły inicjować przykurcz wypieracza i oddawać mocz spontanicznie. Zasadniczo nie było trudności z oddawaniem moczu i resztkowym oddawaniem moczu.

(4) Odruchowy pęcherz nerwowy: z powodu całkowitego uszkodzenia szlaku czuciowego i motorycznego między miazgą biodrową a pniem mózgu. Najczęściej występuje w urazowym uszkodzeniu rdzenia kręgowego i poprzecznym zapaleniu rdzenia, może również występować w chorobach demielinizacyjnych, a także w każdym procesie, który może powodować znaczne uszkodzenie rdzenia kręgowego. Typowe objawy to to, że pęcherz traci swoje odczucie i traci zdolność do inicjowania spontanicznego skurczu, ale spontaniczne zwyrodnienie pęcherza może wystąpić podczas napełniania pęcherza, z zaburzeniami synergistycznymi wypieracza i zwieracza.

(5) autonomiczny pęcherz nerwowy: z powodu uszkodzenia rdzenia rdzeniowego, korzenia nerwu krzyżowego lub nerwu miednicznego odczucie i ruch pęcherza są całkowicie oddzielone. Pacjent nie jest w stanie spontanicznie rozpocząć oddawania moczu i nie ma odruchu pęcherza. Manometria pęcherza nie wykazała autonomicznego lub spontanicznego skurczu wypieracza, niskiego ciśnienia pęcherza i zwiększonej pojemności.

3. Klasyfikacja Krane-Siroky: sklasyfikowana na podstawie nieprawidłowości wykazanych w badaniu urodynamicznym:

(1) Hiperrefleksja wypieracza: Spontaniczny lub wywołany skurcz wypieracza podczas przechowywania nazywa się niestabilnością wypieracza. Jeśli występuje nieprawidłowość ośrodkowego układu nerwowego, nazywa się to hiperrefleksją wypieracza. Kryteriami diagnostycznymi były mimowolne skurcze wypieracza, które wystąpiły powyżej 1,47 kPa (15 cm H2O) w okresie przechowywania. Podtypy są następujące: 1 koordynacja zwieracza jest normalna: odnosi się do koordynacji zwieracza cewki moczowej podczas skurczu wypieracza. 2 dyssynergia zwieracza zewnętrznego: dotyczy oddawania moczu skurczowego wypieracza, zewnętrzny zwieracz moczowy jest nadal w stanie skurczowym, co prowadzi do niewydolności cewki moczowej. 3 dyssynergia zwieracza wewnętrznego: odnosi się do zwieracza cewki moczowej nie rozluźnia się, gdy wypieracz przykurczy się.

(2) Wypieracz bez odruchu: odnosi się do niezdolności wypieracza do skurczu lub skurczu podczas oddawania moczu. Można dalej podzielić na następujące podtypy: 1 normalna koordynacja zwieracza: odnosi się do zwieracza cewki moczowej może koordynować relaksację podczas oddawania moczu. 2 zewnętrzny skurcz zwieracza lub achalazja: objawia się jako zwieracz zwieracza moczu w stanie ciągłego skurczu. 3 wewnętrzny skurcz zwieracza lub achalazja: objawia się tym, że usta układu moczowego nie są otwarte podczas oddawania moczu. 4 odnerwienie zewnętrznego zwieracza: odnosi się do zewnętrznego zwieracza cewki moczowej i mięśni dna miednicy po unerwieniu zaniku mięśni, rozluźnienia, powodując zwis cewki moczowej, zwężenie cewki moczowej powodowało bolesne oddawanie moczu.

Sprawdź

Powiązana kontrola

Rutynowa cystoskopia moczu

Historia

1 zaburzenia czynności układu moczowego z zaburzeniami wypróżniania (takie jak zaparcia, nietrzymanie stolca itp.), Możliwość neuropatii przez oryginalny pęcherz. 2 zwróć uwagę na historię urazów, operacji, cukrzycy, polio lub historii stosowania narkotyków. 3 zwracaj uwagę na obecność lub brak czucia w moczu, obrzęku pęcherza i innych uczuć spadku lub utraty, takich jak uczucie pęcherza jest znacznie zmniejszone lub zwiększone, możesz zdiagnozować pęcherz neurogenny.

2. Sprawdź

1 Gdy odczucie krocza zmniejsza się, napięcie zwieracza odbytu jest zmniejszone lub zwiększone, można rozpoznać pęcherz neurogenny, ale brak tych objawów nie wyklucza możliwości pęcherza neurogennego. 2 zwróć uwagę na obecność lub brak rozszczepu kręgosłupa, opon mózgowych, dysplazji piszczeli i innych deformacji. 3 Pozostaje mocz, ale nie ma mechanicznej niedrożności dolnych dróg moczowych. 4 Elektryczna stymulacja testu odruchowego rdzenia kręgowego, ta metoda polega głównie na sprawdzeniu, czy nerwy odruchowe rdzenia pęcherza i cewki moczowej są nienaruszone (tj. Czy występują zmiany w dolnych neuronach ruchowych) i czy neurony od kory mózgowej do jądra wyrostka robaczkowego (centrum rdzenia kręgowego) mają zmiany ( Górne neurony ruchowe nie mają uszkodzeń). Dlatego test ten można zdiagnozować jako pęcherz neurogenny i można rozróżnić uszkodzenia dolnego neuronu ruchowego (brak odbicia wypieracza) od uszkodzeń górnego neuronu ruchowego (hiperrefleksja wypieracza).

Diagnostyka różnicowa

Niestabilność wypieracza: objaw łagodnego przerostu prostaty. Wielkość łagodnego rozrostu gruczołu krokowego nie jest wprost proporcjonalna do objawów, więc często można go zobaczyć w klinice. Objawy kliniczne łagodnego rozrostu gruczołu krokowego są bardzo oczywiste, ale objawy nie są oczywiste. Prostaty przerost gruczołu krokowego nie jest oczywisty, a podczas badania fizykalnego występuje również przerost prostaty. Brak wyraźnych objawów klinicznych lub objawy nie są typowe. Objawy zwykle pojawiają się po 50 roku życia. Objawy zależą od stopnia niedrożności, tempa rozwoju zmiany oraz od tego, czy infekcja i kamienie są połączone, objawy są lekkie i ciężkie, a rozrost nie powoduje niedrożności lub łagodnej niedrożności.

Hiperrefleksja wypieracza: Nadreaktywny pęcherz (OAB) jest częstą chorobą, zmianami miąższowymi i śródpiersiowymi, często objawiającymi się jako hiperrefleksja wypieracza oraz dyssynergia zewnętrznego zwieracza wypieracza, charakteryzująca się moczem Pilne, z lub bez nietrzymania moczu, któremu często towarzyszy częste oddawanie moczu i oddawanie moczu w nocy. Grupa urologiczna Chińskiego Stowarzyszenia Medycznego „Kontrola moczu”, „Kliniczne wytyczne nadreaktywnego pęcherza” jest zdefiniowana jako: OAB to zespół polegający na częstym oddawaniu moczu, naglącym i nietrzymaniu moczu. Objawy te mogą występować same lub w dowolnej kombinacji. Pojawi się formularz. Podczas badania urodynamicznego niektórzy pacjenci w okresie przechowywania pęcherza mimowolnie skurczyły wypieracz pęcherza, powodując wzrost ciśnienia dopęcherzowego, zwany nadmierną aktywnością wypieracza. Oba są połączone i różne. Badanie fizykalne koncentruje się na brzuchu, miednicy, odbytnicy i układzie nerwowym. Rutynowe badanie moczu jest konieczne, jeśli jest dodatnie, wymagana jest dodatkowa bakteriologia, cytologia i inne testy. Do pomiaru resztkowego moczu po oddaniu moczu, badania urodynamicznego itp. Należy go stosować selektywnie w zależności od stanu pacjenta. Po wykluczeniu stanów patologicznych, takich jak zakażenie, kamień i rak pęcherza in situ, można postawić diagnozę nadreaktywnego pęcherza.

Trudności w oddawaniu moczu: oddawanie moczu ma nieprzyjemne i bolesne uczucie, jest pilne i wymaga częstego oddawania moczu, ale nie jest szczególnie pilne, po oddaniu moczu nadal występuje uczucie oddawania moczu, często występujące w ostrym zatrzymaniu moczu. Dolna część brzucha jest pełna smutku i bólu, problemów z oddawaniem moczu, chce oddać mocz, niepokoju i innych bolesnych objawów.

1. Objawy hiperrefleksji wypieracza są powodowane przez niehamujące skurcze, głównie częstość oddawania moczu, pilność i nietrzymanie moczu U niektórych pacjentów występuje wysiłkowe nietrzymanie moczu lub moczenie moczowe.

2. Pacjenci z brakiem odbicia wypieracza nie mogą otwierać ani otwierać szyi pęcherza podczas oddawania moczu, często objawiające się bolesnym oddawaniem moczu, zatrzymaniem moczu i nietrzymaniem moczu.

3. Oprócz objawów ze strony układu moczowego może towarzyszyć zaparcie, nietrzymanie stolca, utrata lub utrata czucia krocza, porażenie kończyn i inne objawy.

Badanie fizykalne: 1 Test napięcia zwieracza odbytu: rozluźnienie zwieracza odbytu, wskazujące na zmniejszenie nieaktywności lub aktywności rdzenia kręgowego. Skurcz zwieracza odbytu jest zbyt silny, co wskazuje na hiperrefleksję rdzenia kręgowego. 2 test odruchu odbytu: stymuluj skórę wokół odbytu, np. Skurcz odbytu wskazuje na obecność aktywności rdzenia kręgowego. Test odruchu 3 gąbek mięśni gąbki: stymuluj głowę prącia lub łechtaczkę, powodując skurcz zwieracza odbytu, wskazując na aktywność rdzenia kręgowego.

Rozpoznanie neurogennej dysfunkcji cewki moczowej obejmuje głównie trzy aspekty: diagnozę chorób neurologicznych, takich jak charakter, lokalizacja, zasięg i zasięg zmiany; diagnozę dysfunkcji cewki moczowej, takich jak rodzaj, stopień dysfunkcji, górny mocz Warunki drogowe, powikłania ze strony dróg moczowych itp .; inne powiązane układy, diagnoza zaburzeń czynności narządów.

Metoda identyfikacji dwóch neurogennych pęcherzy

1. Podczas pomiaru ciśnienia dopęcherzowego obserwuj, czy występuje skurcz hamujący; w razie potrzeby użyj pomiaru ciśnienia stojącego, kaszlu, wyciągnij cewnik i inne metody wzbudzenia. Jeśli nie ma hamowania skurczu, jest to rodzaj hiperrefleksji wypieracza. W przeciwnym razie należy do wypieracza bez odbicia.

Ten test jest jednym z głównych kryteriów klasyfikacji, ale: 1 Zapalenie, kamienie, guzy i niedrożność dolnych dróg moczowych (takie jak łagodny rozrost stercza) w pęcherzu, pacjenci z neuronowym pęcherzem mogą również wydawać się niehamowaniem skurczu. 2 pacjentów z hiperrefleksją wypieracza w pomiarze ciśnienia w pozycji leżącej, niektórzy pacjenci muszą stymulować włosy, aby wydawały się niesprawdzone

2. Test wody lodowej

Po opróżnieniu pęcherza cewnikiem F16 szybko wstrzyknięto 60 ml wody lodowej o temperaturze 14 ° C. Jeśli odruch wypieracza dostanie się do pęcherza, w ciągu kilku sekund woda lodowa (na przykład z cewnikiem) zostanie wyrzucona z cewki moczowej; wypieracz odbija pęcherz, a woda z lodu powoli wypływa z cewnika.

3. Napięcie zwieracza odbytu

Relaksacja zwieracza odbytu jest rodzajem wypieracza bez odbicia.

4. Mapa ciśnienia zamknięcia cewki moczowej

Maksymalne ciśnienie zamknięcia cewki moczowej jest normalne lub wyższe niż normalne, hiperrefleksja wypieracza, maksymalne ciśnienie zamknięcia cewki moczowej jest niższe niż normalne, wypieracz nie ma odbicia.

5. Określenie oporu cewki moczowej

Normalny opór cewki moczowej wynosi 10,6 kPa (80 mmHg). Wypieracz nie odbija światła, a cewka moczowa jest niższa niż normalnie.

W powyższych badaniach dokładniej jest zaobserwować, czy nastąpiło zahamowanie skurczu, a inne prawie inspekcje mają większe szanse na błąd. Przyczyną błędu może być zmiana „mieszana”.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.