trakcja

Technologia trakcji polega na przykładaniu siły i siły reakcji od tkanki miękkiej, aby przeciwdziałać naprężeniom i cofaniu, aby naprawić złamania lub zwichnięcia, zapobiec i skorygować deformację. Klasyfikacja przyczepność jest głównie stosowana do kończyn lub kręgosłupa w postaci przyczepności skóry, kości, przyczepności pasa i siły mechanicznej. Leczenie chorób: przepuklina dysku lędźwiowego, złamanie i zwichnięcie kręgosłupa szyjnego Wskazanie 1. Jeśli złamanie kręgosłupa lub zwichnięcie stawu jest niestabilne, konieczne jest utrzymanie przeciwstawności. 2. Zwichnięcie złamania wymaga ciągłej przyczepności w celu zmniejszenia, takiego jak złamanie i zwichnięcie szyjki macicy. 3. Konieczne jest skorygowanie i zapobieganie deformacjom stawów spowodowanym przykurczem mięśni. 4. Spondyloza szyjki macicy i przepuklina dysku lędźwiowego wymagają leczenia trakcyjnego. 5. Złuszczanie się dzieci łatwo ulega uszkodzeniu. Unikaj igieł lub trakcji skóry podczas noszenia igieł. W przypadku dzieci w wieku 6,3 lat złamania trzonu kości udowej należy pociągać podwójnymi kończynami dolnymi. Przeciwwskazania 1. Uszkodzenie skóry, stany zapalne i uczulenie na taśmę nie powinny być stosowane do przyczepności skóry. 2. W miejscu igły występuje stan zapalny i nie można go uniknąć, nie stosuje się przyczepności kości. 3. Starsi ludzie, którzy są nieprzytomni, nie mogą korzystać z trakcji opaski na głowę. Zabieg chirurgiczny 1, przyczepność kości (1) Miejsce przekłucia igłą: 1 łokieć olecranon: staw łokciowy jest zgięty o 90 °, a przedramię znajduje się w środkowej pozycji. Na przedłużeniu środkowej krawędzi kości ramiennej narysowana jest pionowa linia przecinająca grzbietową boczną krawędź kości łokciowej (co odpowiada odległości 2,5-3 cm od wierzchołka olecranonu). Następnie weź grzbietową boczną krawędź kości łokciowej jako środek i narysuj linię równoległą do łokci na 1,5-2,5 cm po obu stronach. Dwa punkty przecięcia to punkt wejścia i wyjścia igły (dodatni do dolnego końca kości ramiennej), a igła jest wkładana od wewnątrz na zewnątrz, aby zapobiec przypadkowemu uszkodzeniu nerwu łokciowego. 2 guzowatość piszczeli: najpierw narysuj poziomą linię prostopadłą do osi podłużnej piszczeli z guzowatości piszczeli 1 cm; następnie narysuj dwie pionowe linie równoległe do osi podłużnej na 2,5-3 cm po obu stronach osi pionowej, dwie linie przecinają się Igła jest wkładana i wyprowadzana z miejsca. Od zewnątrz do wewnątrz nie rań wspólnego nerwu. U pacjentów w podeszłym wieku igłę umieszcza się na dystalnym końcu w odległości 1 cm, a dzieci powinny zachować ostrożność, aby nie uszkodzić nasad. 3 kości piętowe: neutralne położenie stawu skokowego, igła jest wprowadzana od środka linii łączącej końcówkę grzebienia biodrowego i dolną część pięty. Igła od wewnątrz na zewnątrz, nie rani przyśrodkowych naczyń nerwowych stopy. 4 górna część nasady: dotknięta kończyna zostaje umieszczona na bankiecie lub w odpowiedniej pozycji. W odległości 1 cm od górnej krawędzi kości ramiennej narysuj poziomą linię prostopadłą do trzonu kości udowej (starsza osoba jest nieco wyżej od górnej krawędzi kości ramiennej, coraz młodsza), a następnie wzdłuż przedniej granicy głowy kości ramiennej i najwyższego punktu kłykcia kości udowej. Linia pionowa przecinająca poziomą linię górnej krawędzi grzebienia biodrowego; dwa punkty przecinające się jako znak (tj. Punkt wejścia i wyjścia igły trakcyjnej), a igła jest wkładana pionowo od wewnątrz. Często stosuje się tutaj zwichnięcie stawu biodrowego lub ostre urazowe zwichnięcie stawu biodrowego. Nie przesuwaj przodu ani tyłu, aby nie uszkodzić worka nadoczodołowego i nerwów pachowych i naczyń krwionośnych. 5 Trakcja czaszki: Najpierw połącz linie przez mastoidy po obu stronach, a następnie narysuj linię od czubka nosa do krętarza. Wejście łuku trakcyjnego znajduje się 5 cm od przecięcia dwóch linii. (2) Metoda trakcji: 1 Po określeniu punktu wejścia igły (lub gwoździa) rutynowo dezynfekuje się ją, kładzie, częściowo infiltruje i znieczula do okostnej. Zakres wejściowy jest nieco mniejszy, a wyjście przypomina parasol. 2 Asystent pociągnie skórę lekko w górę, a następnie przesunie się (w przeciwnym kierunku trakcji) i zwróci szczególną uwagę na kierunek igły podczas procesu wkładania igły i stale ją poprawi. Główny operator zwraca uwagę na kierunek poziomy, a asystent zwraca uwagę na wysokość. 3 Zamontuj dwa końce sworznia lub gwoździa pociągowego na haku holowniczym (końcówka nie powinna być odsłonięta, aby uniknąć zakleszczenia lub zahaczenia pościeli), i przeciągnij przez linę pociągową, koło pasowe, wspornik trakcyjny i ciężar. 4 W zależności od różnej masy trakcji, stopę łóżka można podnieść o 10, 30, 50 cm. I zwróć uwagę na linię trakcyjną, aby wyeliminować opór. 5 Trakcja czaszki: ogolone włosy przed operacją, małe nacięcie po znieczuleniu zewnętrznej płytki kostnej, użyj wiertła bezpieczeństwa, aby wywiercić zewnętrzną płytkę czaszki (nie wchodź do płytki wewnętrznej, kierunek otworu powinien być zgodny z kierunkiem końcówki gwoździa na łuku trakcyjnym) Włóż końcówki gwoździ po obu stronach łuku trakcyjnego do otworu, dokręć śruby mocujące i dokręć je, aby zapobiec poślizgnięciu. 2, skórzana przyczepność 1 Oczyść skórę, owłosione włosy należy ogolić, nałożyć złożoną benzoinę na proponowaną taśmę samoprzylepną i umieścić taśmę przed wyschnięciem. 2 Paski samoprzylepne przymocowane do kończyn powinny być wcześniej przygotowane i powinny być płaskie bez zmarszczek oraz rozszczepione na obu końcach. 3 Grzbiety kości są chronione gazą, unikaj stosowania pasków taśmy wokół kończyn. 4 Płytka dylatacyjna zastosowana do końca taśmy pociągowej powinna być wąska i odpowiednia. 5 Rama Blanc i rama Thomas powinny być owinięte płasko, a pachy i krocze powinny być pokryte bawełną. 6 plus odpowiedni ciężar trakcyjny (zwykle nie więcej niż 3 kg), podnieś ogon łóżka, ciągnąc kończyny dolne, aby zwiększyć efekt antypoślizgowy. Huśtawka jest umieszczona na łóżku, dzięki czemu pacjent może ćwiczyć mięśnie kończyn górnych oraz wstawać i poruszać się. 3, przyczepność pasa (1) Przyczepność opaski: odpowiednia dla pacjentów ze spondylozą szyjki macicy. Można go przyjmować w pozycji siedzącej lub leżącej, z regularną i przerywaną przyczepnością, a dolna szczęka i tylna głowa są odpowiednio wyściełane wacikami. (2) przyczepność kieszeni miednicy: odpowiednia do przepukliny krążka lędźwiowego. Używaj specjalnych kieszeni na piersi i miednicy, używaj bawełnianych poduszek na wypukłościach kości, przykręć paski na klatce piersiowej do ramy łóżka, aby uzyskać odwrotną przyczepność, dodaj odpowiedni ciężar na kieszeniach miednicy i przerywaj je w regularnych odstępach czasu. Jeśli jest dostępny, można go również holować na specjalnym elektrycznym łóżku trakcyjnym.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.