Depresja łopatki Woodwarda

Łopatka Woodwarda jest stosowana do chirurgicznego leczenia wrodzonej łopatki z wysokim ramieniem. Wrodzona wysoka deformacja barku (wada Sprengela) odnosi się do normalnej pozycji łopatki odpowiadającej kości piersiowej, której zwykle towarzyszy dysplazja szkaplerza i nieprawidłowości morfologiczne oraz inne części deformacji, takie jak żebra szyjne, deformacja szyjki macicy i tak dalej. Około 1/3 chorych dzieci może stwierdzić, że kręgi barkowe są kawałkiem kości lub chrząstki w kształcie rombu, łączącym górną łopatkę i sąsiednie kolczaste kolce blaszki. Jeśli deformacja nie jest poważna, a dysfunkcja stawu barkowego jest również łagodna, operacja nie jest rozważana. Przeciwnie, należy wybierać różne metody chirurgiczne w zależności od wieku chorego dziecka i stopnia wad rozwojowych w innych częściach. Po 3 roku życia jest najlepszym okresem operacji, ponieważ wraz z wiekiem chorego dziecka wzrasta trudność operacji. Istnieje wiele procedur chirurgicznych w celu skorygowania tej deformacji. W tej części opisano tylko najczęstsze procedury chirurgiczne. Leczenie chorób: wrodzona łopatka z wysokim ramieniem wrodzona łopatka z wysokim ramieniem Wskazanie Woodward Scapula Downward nadaje się do: 1. Wrodzona łopatka z wysokim ramieniem, której łopatka jest większa o ponad 2 cm od strony przeciwnej i odwodząca ramię o mniej niż 120 °. 2. Wiek od 3 do 7 lat, w stanie tolerować operatora. Z zielonym łopatką w dół. Ale ta operacja jest lepsza. Wielu lekarzy chwali tę operację i jest wymienionych jako pierwszy wybór. Przeciwwskazania Nie należy leczyć chorych dzieci z oczywistą łopatką szkaplerzową i dzieci w wieku powyżej 8 lat. W przeciwnym razie nie tylko efekt chirurgiczny nie będzie dobry, ale może również wystąpić uraz splotu ramiennego trakcji. Przygotowanie przedoperacyjne Rutynowe filmowanie rentgenowskie, aby zrozumieć zakres uniesienia łopatki, czy występują kręgi barkowe i ich położenie oraz czy występuje wrodzona deformacja szyjki macicy i deformacja żebra szyjnego. Zabieg chirurgiczny Nacięcie Wykonano środkowe proste nacięcie wzdłuż kolczastego procesu od pierwszego kręgu szyjnego do dziewiątego kręgu piersiowego. 2. Odsłonięcie i oddzielenie mięśni szkaplerza Skórę usuwa się na zewnątrz, tkankę podskórną przenosi się na środkową krawędź łopatki, a zewnętrzną krawędź mięśnia czworobocznego identyfikuje się na dystalnym końcu nacięcia, a mięsień i głęboki mięsień grzbietowo-grzbietowy są tępo oddzielone. Z powięzi ostrego trapezu kręgosłupa można potwierdzić pochodzenie mięśnia romboidalnego i ostro oddzielić od procesu kolczastego. Następnie mięsień jest oddzielany od głębokiego mięśnia ściany klatki piersiowej wraz z górną częścią mięśnia czworobocznego i cofany na zewnątrz. W tym momencie można całkowicie odkryć kręgi barkowe lub opaskę przymocowaną do górnego rogu łopatki. 3. Wycięcie kręgów barkowych i wiązek włókien Po znalezieniu kręgu ramiennego należy wykonać wycięcie poza okostną i zbadać opaskę między łopatką górną a procesem kolczastym. Jeśli istnieje opaska z włókien, należy ją całkowicie odciąć, a skurczone mięśnie ramion skurczu należy odciąć. Jeśli górna część łopatki jest zdeformowana, można ją usunąć razem z okostną. Uważaj, aby nie uszkodzić nerwu dodatkowego i nerwów oraz poprzecznej tętnicy szyjnej, które unerwiają mięsień romboidalny. 4. Przesuń łopatkę w dół W czwartej płaszczyźnie kręgu szyjnego zwężenie mięśnia czworobocznego ścina się poprzecznie. W tym momencie łopatkę można zepchnąć w dół, a ramię można przesunąć w dół do tej samej płaszczyzny, co przeciwległe ramię. Po ustabilizowaniu łopatki rozcięgno czworoboku i mięśnia romboidalnego jest zszywane do kolczastego procesu poniżej pierwotnego punktu początkowego. Pozostałą część dystalnej części mięśnia czworobocznego można wyciąć lub nałożyć na siebie. 5. Nacięcie szwów Dokładnie zatrzymaj krwawienie, zszywaj nacięcie warstwowo i umieść gumowy drenaż, miejscowy opatrunek uciskowy.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.