Peloplastyka
Jeśli powyższa operacja nie złagodzi niedrożności połączenia cewki moczowo-miednicznej, często konieczne jest zrekonstruowanie nowego otwarcia przetoki w celu uzyskania prawidłowego drenażu miedniczek nerkowych. Chociaż istnieje wiele metod piroplastyki, podstawowym celem jest użycie szerokiej ściany miedniczki nerkowej do naprawy średnicy światła zwężenia, a jednocześnie osiągnięcie zmniejszenia jamy miedniczki nerkowej w najniższej części moczowodu. Uformuj lej usta w kształcie przetoki. Technika chirurgiczna zwykle wykorzystuje cięcie odcinka miedniczki nerkowej i moczowodu, ponowną synchronizację po przycięciu lub nie przecięcie stawu i tylko przy użyciu różnych płatów ściany miednicznej nerki w celu uzupełnienia części ścianki wąskiego odcinka. Taka angioplastyka jest bardziej skomplikowana niż te opisane powyżej. Jeśli nie ma problemów technicznych, efekt chirurgiczny jest bardziej pewny. Piroplastyka nerkowa jest stosowana w leczeniu wodonercza od stu lat, ale do połowy XX wieku pojawiły się nowe doniesienia o metodach, ale nie ma stereotypu jako jedynego leczenia zwężenia połączenia moczowodów. Wynika to z różnej skali choroby, ale ważne są również doświadczenie i nawyki stosowania każdego urologa. Zespolenie moczowodu i moczowodu jest odcięte, chociaż ma tę zaletę, że całkowicie usuwa ścianę dysplazji, nadaje się do zespolenia idealnej części po przecięciu, ale także krwotok moczowodu i moczowodu jest poważny, wpływając na gojenie zespolenia, prowadząc do niepowodzenia operacji lub przetoki moczowej. Możliwość Zespolenie moczowodu i moczowodu nie jest odcięte, chociaż część krążenia krwi i tkanki moczowej jest zachowana w celu ułatwienia gojenia się nacięcia, gdy zwężenie jest zbyt długie, pedicled płat ściany ściany miednicy jest trudny do naprawy i nie można go całkowicie usunąć. Dysplazja jest nieunikniona, że pooperacyjne przewodzenie fali perystaltycznej jest zablokowane. Mimo że te dwa rodzaje metod mają wady, można je zrekompensować pewnymi ulepszeniami technicznymi, na przykład po przecięciu moczowodu zachowane są wewnętrzne naczynia krwionośne z miedniczki nerkowej i zespolenia górnego moczowodu. Spiralna klapa ściany miednicy może przedłużyć naprawę długiego zwężenia moczowodu. Ust. W podejściu chirurgicznym często stosuje się nacięcie lędźwiowe lub przednie nacięcie brzuszne drogi otrzewnowej o średnicy zewnętrznej lub połączenie lędźwiowe i brzuszne drogi otrzewnowej o średnicy zewnętrznej, tak aby nerka i moczowód mogły być dobrze odsłonięte. W wolnym biegunie podnerkowym, miedniczce nerkowej, połączeniu przetoki i górnym moczowodzie, zwracaj uwagę na obecność lub brak nieprawidłowych naczyń krwionośnych w celu zaopatrzenia dolnego bieguna, nie może łatwo przeciąć podwiązania, staraj się zachować naczynia odżywcze ściany. Po wyraźnym zbadaniu zmiany określa się plan chirurgiczny i stopniowo wykonuje się procedurę chirurgiczną zgodnie z wybraną angioplastyką. W znieczuleniu zewnątrzoponowym zwykle stosuje się chirurgię, au dzieci znieczulenie ogólne. To, czy rurka stentu i rurka drenażowa miedniczki nerkowej są umieszczone po formacji, jest kontrowersyjnym problemem. Uważa się, że rurka stentowa moczowodu ma następujące zalety: oddzielenie zespolenia jest korzystne dla wzrostu bez przywierania, pożądane światło można utrzymać, moczowód utrzymuje się pionowo bez skręcania i skręcania, a zespolenie zapobiega przepełnieniu; Uważa się, że powoduje infekcję, która może powodować erozję błony śluzowej moczowodu w obszarach niezwężonych. W ostatnich latach zastosowanie podwójnych rurek „J” o cieńszych średnicach może przezwyciężyć wady rurek stentowych. Większość chirurgów używa rurek stentowych po formowaniu. Istnieją również dwie przeciwstawne opinie dotyczące stosowania rurki drenażowej miedniczki nerkowej po i po angioplastyce. Zastosowanie rurki do nefrostomii może skutecznie oczyścić skrzep, koagulum nekrotycznego białka itp. I ma funkcję ustalania nerki. Gdy zespolenie jest zablokowane, bezpieczeństwo zastawki można bezpiecznie wykonać, a plwocinę można wykonać lub wykonać przez rurkę stomijną. Niektóre operacje techniczne. Jego wady wprowadzają również infekcję, niszczą tkankę nerkową wokół rurociągu i zmniejszają funkcję perystaltyczną miedniczki nerkowej. Większość osób nadal używa rurki drenażowej miednicy nerkowej po operacji. W przypadku izolowanej nerki miedniczkę nerkową należy stosować bez stomii nerkowej. Wcześniejsza metoda może nie tylko zachować funkcjonalny miąższ nerkowy, ale także uniknąć krwotoku miąższu nerkowego, a nawet ryzyka śródotrzewnowej przetoki tętniczo-żylnej. Po zakończeniu angioplastyki należy wykonać utrwalenie nerki, a nerkę należy ustawić możliwie jak najwyżej w normalnej pozycji. Nawet doświadczeni chirurdzy mają wyższy wskaźnik awaryjności dla pierwszej lub re-plastyki. Regularne monitorowanie operacji po operacji nie jest bez znaczenia. Ta spiralna piroplastyka ściany miednicy została zaprojektowana przez Culpos. Leczenie chorób: niedrożność połączenia cewki moczowej Wskazanie Kiedy część moczowodu i moczowodu część zwężenia moczowodu jest dłuższa, piroplastyka ściany miednicznej języka lub płata ściany języka nie wystarcza do naprawy wady zwężenia, można zastosować pirodoplazję nerkowej ściany miednicy o długiej spirali. Zabieg chirurgiczny 1. Ujawnij całą rozszerzoną miedniczkę nerkową i górny odcinek moczowodu 1/3. Nacięcie wykonuje się od dolnego końca odcinka zwężenia moczowodu, a cała długość odcinka zwężenia jest otwarta, a złącze rzepkowo-udowe nadal rozciąga się w górę w kierunku miedniczki nerkowej. W zależności od długości zwężenia nacięcie ściany miedniczki nerkowej może nadal kręcić się w górę, a następnie przyjąć wymaganą szerokość. Nacięcie jest składane w dół iw dół do najniższej części miedniczki nerkowej, aby utworzyć długą na całej długości długą szeroką klapkę płata nerkowej miednicy w kształcie języka. 2. Obróć płat ściany miedniczki nerkowej i pociągnij w dół, tak aby jego koniec był wyrównany z dolną krawędzią nacięcia moczowodu, a tylna ściana zostanie zszyta. 3. Po zaszyciu tylnej ściany umieszcza się rurkę stentową moczowodu i rurkę stomijną nerki. 4. Na koniec zszyj przednią ścianę miedniczki nerkowej, na przykład miedniczkę nerkową, jest nadal zbyt duża, a następnie przytnij część ściany miedniczki nerkowej. Druga boczna krawędź płata ściany miedniczki nerkowej została zszyta do krawędzi nacięcia ściany moczowodu, a szew wyłożono wchłanialną linią 4-0. Szwy nerkowe często wymagają dwóch warstw wzmocnienia.
Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.