językowa pieloplastyka płatów miednicy

Jeśli powyższa operacja nie złagodzi niedrożności połączenia cewki moczowo-miednicznej, często konieczne jest zrekonstruowanie nowego otwarcia przetoki w celu uzyskania prawidłowego drenażu miedniczek nerkowych. Chociaż istnieje wiele metod piroplastyki, podstawowym celem jest użycie szerokiej ściany miedniczki nerkowej do naprawy średnicy światła zwężenia, a jednocześnie osiągnięcie zmniejszenia jamy miedniczki nerkowej w najniższej części moczowodu. Uformuj lej usta w kształcie przetoki. Technika chirurgiczna zwykle wykorzystuje cięcie odcinka miedniczki nerkowej i moczowodu, ponowną synchronizację po przycięciu lub nie przecięcie stawu i tylko przy użyciu różnych płatów ściany miednicznej nerki w celu uzupełnienia części ścianki wąskiego odcinka. Taka angioplastyka jest bardziej skomplikowana niż te opisane powyżej. Jeśli nie ma problemów technicznych, efekt chirurgiczny jest bardziej pewny. Piroplastyka nerkowa jest stosowana w leczeniu wodonercza od stu lat, ale do połowy XX wieku pojawiły się nowe doniesienia o metodach, ale nie ma stereotypu jako jedynego leczenia zwężenia połączenia moczowodów. Wynika to z różnej skali choroby, ale ważne są również doświadczenie i nawyki stosowania każdego urologa. Zespolenie moczowodu i moczowodu jest odcięte, chociaż ma tę zaletę, że całkowicie usuwa ścianę dysplazji, nadaje się do zespolenia idealnej części po przecięciu, ale także krwotok moczowodu i moczowodu jest poważny, wpływając na gojenie zespolenia, prowadząc do niepowodzenia operacji lub przetoki moczowej. Możliwość Zespolenie moczowodu i moczowodu nie jest odcięte, chociaż część krążenia krwi i tkanki moczowej jest zachowana w celu ułatwienia gojenia się nacięcia, gdy zwężenie jest zbyt długie, pedicled płat ściany ściany miednicy jest trudny do naprawy i nie można go całkowicie usunąć. Dysplazja jest nieunikniona, że ​​pooperacyjne przewodzenie fali perystaltycznej jest zablokowane. Mimo że te dwa rodzaje metod mają wady, można je zrekompensować pewnymi ulepszeniami technicznymi, na przykład po przecięciu moczowodu zachowane są wewnętrzne naczynia krwionośne z miedniczki nerkowej i zespolenia górnego moczowodu. Spiralna klapa ściany miednicy może przedłużyć naprawę długiego zwężenia moczowodu. Ust. Leczenie chorób: nefropatia obturacyjna Wskazanie Językowa odmiana miednicy nerkowej ma zastosowanie do: Po uwolnieniu moczowodu, niedrożność moczowodu nie może być złagodzona, zwężenie jest dłuższe niż 1 cm, a gdy powiększona miednica nerkowa wymaga częściowej resekcji, można zastosować tę zmodyfikowaną procedurę piroplastyki Foleya. Zabieg chirurgiczny Po odsłonięciu plwociny i moczowodu adhezja tkanki łącznej wokół połączenia moczowodów miedniczki nerkowej zostaje całkowicie uwolniona, a niedrożność nie może być zmniejszona. Jeśli zwężenie jest większe niż 1 cm, można zaprojektować nacięcie. Przywiązanie miedniczki nerkowej do moczowodu nie jest przecięte. W trakcie usuwania nadmiaru ściany miednicy nerkowej, która ma zostać usunięta, z odpowiedniego miejsca pobierana jest odpowiednia klapa ściany miednicy o pełnej długości i szerszej szyjce. Po nacięciu miedniczki nerkowej nie stwierdzono żadnych innych zmian w miedniczce nerkowej. Po całkowitym otwarciu zwężenia umieszczono rurkę stentową moczowodu i rurkę stomijną nerki. Zszyto port wady po usunięciu częściowej miedniczki nerkowej, a następnie naciągnięto płatek ściany języka. , tak aby jego czubek był wyrównany z najniższą krawędzią nacięcia. Wypełnienie ściany języka jest wypełnione otwartym obszarem ubytku zwężenia, dzięki czemu światło jest całkowicie powiększone, a płat ściany ściany języka jest pobierany z dolnej części ściany miedniczki nerkowej, a nowy otwór znajduje się w najniższym położeniu miedniczki nerkowej. Jeśli ściana miedniczki nerkowej zostanie pogrubiona z powodu długotrwałego rozszerzenia, najpierw zawiesić warstwę za pomocą nici wchłanialnej 4-0, a następnie wzmocnić warstwę za pomocą przerywanego szwu.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.