Implantacja miękkiej soczewki wewnątrzgałkowej

W 1982 r. Kelman zaproponował dziesięć zasad idealnej soczewki wewnątrzgałkowej: 1 Bez względu na to, czy gałka oczna jest w spoczynku, czy jest zdeformowana, soczewka wewnątrzgałkowa nie może w ogóle poruszać się w oku. 2 W tych samych okolicznościach soczewka nie może uciskać tkanki oka. 3 Gdy gałka oczna jest zdeformowana, nie ma zmian w obszarze kontaktu między soczewką a okiem. 4 nie fizyczne i irytujące. 5 nie zwiększy szansy na ponowną operację z powodu dyslokacji lub dyskomfortu wielkości. 6 Nie tylko dla ekspertów, ale także dla początkujących. 7 Żadna część soczewki wewnątrzgałkowej nie przylega do żadnej tkanki oka. 8 Soczewka wewnątrzgałkowa musi być odpowiednia do każdego rodzaju operacji, w tym do zaćmy wewnątrztorebkowej, zewnątrztorebkowej i fakoemulsyfikacyjnej oraz wtórnej implantacji soczewki wewnątrzgałkowej. Należy się spodziewać 9 późnych powikłań i można je leczyć. 10 soczewek tego samego rozmiaru powinno być odpowiednie dla wszystkich oczu. Hollady (1986) stawia także pewne wymagania dotyczące konfiguracji obiektywu z perspektywy optycznej i fizyki: 1 dobra rozdzielczość mierzona w powietrzu powinna być większa niż 100 lp / mm. 2 brak aberracji sferycznej. 3 Gdy soczewka jest mimośrodowa, wynikająca z niej zmiana refrakcji i aberracja sferyczna powinny być małe. 4 Gdy soczewka jest przechylona, ​​powinna być mała, aby powodować zmiany aberracji refrakcyjnej i sferycznej. 5 charakterystyka transmisji spektralnej powinna być zgodna z soczewką naturalną. 6 powinien mieć wystarczająco dużą średnicę optyczną, aby nie dochodziło do wcięcia krawędzi w przypadku wystąpienia mimośrodowości. 7 powinien być materiałem obojętnym i nie ulega biodegradacji z powodu czynników chemicznych, takich jak promieniowanie ultrafioletowe. 8 Powierzchnia jest gładka, bez szorstkich lub ostrych krawędzi. 9 mały ciężar właściwy w celu zmniejszenia bezwładności i masy ruchu. Grubość 10 powinna być możliwie jak najcieńsza. Oczywiste jest, że idealna soczewka wewnątrzgałkowa nie istnieje. Ale pewne jest to, że jakość IOL osiągnęła znaczny poziom po wielokrotnej praktyce klinicznej i nieustających wysiłkach personelu projektowego i produkcyjnego. Wybierając soczewkę wewnątrzgałkową, należy powołać się na standard idealnej soczewki wewnątrzgałkowej w połączeniu z innymi czynnikami wpływającymi, aby dokonać wszechstronnej oceny. Leczenie chorób: ektopia kryształów i zwichnięcie kryształu Technika implantacji podłużnej (1) Soczewkę wyjmuje się z opakowania czystą, suchą nicią bezzębną. Umieść soczewkę wewnątrzgałkową na pół, umieszczając ją w specjalnym składanym zatrzasku. Złożona soczewka wewnątrzgałkowa jest następnie zaciskana za pomocą implantu. (2) Włóż złożoną soczewkę wewnątrzgałkową do przedniej komory, wkładając złożoną krawędź w lewo i równolegle do nacięcia tunelu. Wyreguluj kąt, tak aby dolna szczęka wchodziła do kieszeni. (3) Po potwierdzeniu, że dolna szczęka dostała się do torebki torebki, delikatnie obróć implant 向 w prawo, obróć zagiętą krawędź do góry i powoli zwolnij plwocinę implantu; gdy soczewka zostanie całkowicie wyłożona, powoli wycofaj się z plwociny implantu. (4) Wszczepienie górnej szczęki tą samą metodą sztywnego wszczepienia soczewki wewnątrzgałkowej. 2. Technika implantacji bocznej różni się od techniki implantacji podłużnej tym, że technika implantacji bocznej jest metodą, w której soczewka wewnątrzgałkowa jest fałdowana bocznie, to znaczy grzebień biodrowy jest złożony, a następnie ponownie wszczepiony. Zaletą tego sposobu jest to, że gdy soczewka wewnątrzgałkowa jest dostarczana do woreczka w celu zwolnienia implantu, soczewka wewnątrzgałkowa zostanie umieszczona bezpośrednio w woreczku bez konieczności usuwania podniebienia. Konkretna metoda działania jest następująca. (1) Soczewka wewnątrzgałkowa jest zagięta bocznie na pół przez wszczepienie. (2) Szczelina jest umieszczona równolegle do zewnętrznej szczeliny tunelu, tak że dwie szczęki są dociskane do bocznej krawędzi złożonego otworu. Soczewka jest złożona i zetknięta z nacięciem, a obrót wewnętrzny / zewnętrzny wynosi 90 °, tak że oś wzdłużna soczewki jest prostopadła do nacięcia, a następnie włożona do nacięcia. (3) Gdy część optyczna soczewki wewnątrzgałkowej wchodzi do torebki torebki, złożony grzbiet jest obracany o 90 ° w prawo w celu złożenia w pionie. Delikatnie rozluźnij składaną płytkę, soczewka wewnątrzgałkowa rozszerzy się swoją własną elastycznością, a dwa worki również wejdą do worka i rozciągną się do równika. Komplikacja 1. Poelastyczne oderwanie membrany występuje w przypadkach, gdy nacięcie jest zbyt małe, nacięcie jest z przodu, a tunel jest zbyt długi. Krawędź optyki obiektywu można popchnąć bezpośrednio, co powoduje odłączenie tylnej elastycznej membrany. Jeśli tak się stanie, klej należy wstrzyknąć na soczewkę, aby zmienić stan odwrócenia, tak aby krawędź wiodąca zsunęła się w dół. 2. Uszkodzenie śródbłonka rogówki Jeśli komora przednia jest zbyt płytka, aby wszczepić soczewkę, szczególnie w komorze przedniej pozbawionej ochrony lepkosprężystej, dolna krawędź soczewki może zeskrobać śródbłonek rogówki, powodując poważne uszkodzenie. Wstrzyknięcie wystarczającej lepkosprężystej powierzchni, aby stworzyć wystarczającą przestrzeń w przedniej komorze, aby tego uniknąć. 3. Uraz tęczówki Gdy jest płytka komora przednia, pozycja nacięcia powraca, dolna szczęka soczewki może popchnąć górną tęczówkę, jaśniejsze odbarwienie, ciężka może spowodować pęknięcie korzenia tęczówki, a nawet krwotok z przedniej komory. Prostą metodą leczenia jest wstrzyknięcie środka lepkosprężystego na powierzchnię tęczówki poniżej nacięcia przed wszczepieniem soczewki wewnątrzgałkowej w celu wcięcia tęczówki w celu utworzenia szerokiego kanału, a następnie wszczepienie soczewki wewnątrzgałkowej, jeśli jest to wymagane. 4. Zerwanie tylnej torebki Kiedy maksymalna średnica soczewki wewnątrzgałkowej soczewki przechodzi nad nacięciem, ma tendencję do zmniejszania się na próżno W tym momencie, jeśli nie zwracasz uwagi na kontrolowanie kąta nachylenia i chwytasz siłę pchania, dolna szczęka może złamać tylną torebkę i mieć poważne konsekwencje. . Środki zapobiegawcze obejmują opanowanie prawidłowego kąta i intensywności zaawansowania oraz uniknięcie „zaginięcia”. Gdy maksymalna średnica soczewki przechodzi nad nacięciem, najlepiej trzymać grzbiet biodrowy tylny i delikatnie popychać soczewkę, aby powoli wsuwać się do torebki torebki przez siłę elastyczną przenoszoną przez plwocinę, tak zwaną „miękką implantację”; „Twardy implant” w torebce jest podatny na uszkodzenie tylnej torebki. 5. Więzadło zawieszające jest zerwane. Gdy soczewka nie ma elastyczności, a działanie nie jest znormalizowane, łatwo jest złamać więzadło zawieszające oprócz uszkodzonej torebki. Może się to również zdarzyć, gdy soczewka wewnątrzgałkowa o dużej średnicy zostanie wszczepiona z niewielką kapsuloreksją. 6. Soczewka jest zepsuta Kiedy nacięcie jest zbyt małe lub nieregularne, a wszczepiona soczewka wewnątrzgałkowa jest zbyt gruba, jeśli ma być wszczepiona sztywno, często pęka, szczególnie podczas wszczepiania złożonej soczewki wewnątrzgałkowej. . Ostrożne podejście polega raczej na nieznacznym powiększeniu nacięcia niż na utrzymaniu koncepcji „absolutnie małego nacięcia”. Ponadto, gdy implantowana jest soczewka wewnątrzgałkowa, dolna szczęka jest najpierw wkładana do nacięcia, a następnie wszczepiana w część optyczną, aby zmniejszyć zjawisko „stłoczenia” spowodowane nakładaniem się źrenicy i części optycznej. 7. Odwrócenie soczewki wewnątrzgałkowej Niezależnie od tego, czy jest to soczewka twarda, czy soczewka składana, istnieje możliwość jej odwrócenia, zwłaszcza złożenia soczewki, co jest bardziej prawdopodobne. Gdy okaże się, że soczewka wewnątrzgałkowa jest odwrócona, należy ją zresetować. Po wstrzyknięciu środka lepkosprężystego część optyczna jednej strony jest dociskana przez urządzenie pomocnicze, aby spowodować odwrócenie płytki osnowy. Należy zachować ostrożność w celu ochrony śródbłonka rogówki, tęczówki i tylnej torebki podczas operacji.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.