Komorowe zaburzenia rytmu

Wprowadzenie do arytmii komorowych Arytmia komorowa odnosi się do arytmii, która powstaje w komorze i jest częstą arytmią, w tym przedwczesnymi uderzeniami komorowymi (częstoskurcz komorowy), częstoskurcz komorowy (tachykardia komorowa) i migotanie komór (migotanie komór). Tachykardia komorowa, szczególnie częstoskurcz komorowy w połączeniu z organiczną chorobą serca, to zwykle arytmia, która może powodować poważne konsekwencje, takie jak migotanie komór i nagła śmierć. Konieczne jest potwierdzenie diagnozy na czas, określenie przyczyny częstoskurczu komorowego, przyczyny częstoskurczu komorowego oraz wpływu na rokowanie. Występowanie komorowych zaburzeń rytmu serca u osób starszych wzrasta wraz z wiekiem, podobnie jak organiczne choroby serca. Wczesna zapadalność na starszych pacjentów wynosi 70% -80%. Liczba wczesnych pomieszczeń wzrastała wraz z wiekiem, ale złożoność pomieszczenia nie zwiększała się odpowiednio. Często towarzyszą temu nieprawidłowości, takie jak przerost serca i zawał. Przedwczesne rytmy komorowe mają zupełnie inne znaczenie kliniczne i rokowanie w różnych sytuacjach i są związane z obecnością lub brakiem strukturalnej choroby serca, typów chorób serca i czynności serca. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,001% - 0,005% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: niewydolność serca, wstrząs, omdlenie

Przyczyna arytmii komorowych

Przedwczesne bicie komorowe (wcześnie w pokoju) (35%):

Wczesna zapadalność na starszych pacjentów wynosi 70% -80%. Liczba wczesnych pomieszczeń wzrastała wraz z wiekiem, ale złożoność pomieszczenia nie zwiększała się odpowiednio. Często towarzyszą temu nieprawidłowości, takie jak przerost serca i zawał. Przedwczesne rytmy komorowe mają zupełnie inne znaczenie kliniczne i rokowanie w różnych sytuacjach i są związane z obecnością lub brakiem strukturalnej choroby serca, typów chorób serca i czynności serca.

Tachykardia komorowa (tachykardia komorowa) (30%):

Częstoskurcz komorowy występuje rzadko u osób starszych, ale jest niebezpieczny i stanowi śmiertelną arytmię. Często w AMI, tętniaku komorowym, niewydolności serca, zaburzeniu równowagi elektrolitowej i zatruciu lekami. Częstoskurcz komorowy typu skrętnego jest spowodowany ponownym wprowadzeniem wielu pętli lub nieregularności ponownego wejścia spowodowanym zwiększoną dyspersją repolaryzacji komór. Bardziej powszechne w zatruciach niskotasowych, chinidynowych, amiodaronowych, trójpierścieniowych lekach przeciwdepresyjnych.

Zapobieganie arytmii komorowej

1. Zachęty zapobiegawcze

Po zdiagnozowaniu pacjenci są często bardzo zdenerwowani, zaniepokojeni, przygnębieni, poważnie zaniepokojeni, często szukają pomocy medycznej i pilnie wymagają leczenia w celu kontroli arytmii. Całkowite zaniedbanie przyczyny i zapobieganie jej często powodowało, że kajdany przejmowały prowadzenie i stawiały wózek przed koniem. Najczęstsze przyczyny: palenie tytoniu, alkoholizm, przepracowanie, nerwowość, pobudzenie, przejadanie się, niestrawność, przeziębienia i gorączka, nadmierne spożycie soli, niski poziom potasu we krwi, niski poziom magnezu we krwi. Pacjent może połączyć rzeczywistą sytuację z poprzedniej choroby, podsumować doświadczenie, uniknąć zachęty, i jest prostszy, bezpieczniejszy i bardziej skuteczny niż zwykłe przyjmowanie leku.

2, stabilny nastrój

Zachowaj spokojny i stabilny nastrój, zrelaksuj się i nie denerwuj się zbytnio. Szczególnie stresujące emocje związane z czynnikami umysłowymi są łatwe do wywołania arytmii. Dlatego pacjenci powinni być traktowani z zachowaniem spokoju, unikając radości, smutku i gniewu, niezależnie od drobnych spraw. Jeśli masz kłopoty, możesz się pocieszyć, nie oglądając nerwowej telewizji, gier w piłkę itp.

3. Samokontrola

Gdy arytmii nie można łatwo wykryć, pacjent może sam znaleźć problem. Niektóre arytmia często mają objawy aury, jeśli można znaleźć środki na czas w celu zmniejszenia lub nawet uniknięcia arytmii. U pacjentów z migotaniem przedsionków często występują oznaki aury lub objawy prodromalne, takie jak kołatanie serca, a liczba żył rośnie. W tym czasie odpoczynek i doustne podawanie tabletek może zapobiec problemom przed ich wystąpieniem.

4, racjonalne zażywanie narkotyków

Leczenie arytmii podkreśla indywidualizację leków. Niektórzy pacjenci często chętnie przyjmują porady swoich pacjentów i zmieniają własne leki oraz zmieniają dawkowanie. Jest to niebezpieczne. Pacjent musi wziąć lek zgodnie z wymaganiami lekarza i zwrócić uwagę na reakcję po przyjęciu leku. Niektóre leki przeciwarytmiczne mogą czasami powodować arytmię, dlatego powinieneś stosować tak mało leków, jak to możliwe, aby osiągnąć rozsądną zgodność.

5. Regularne badania lekarskie

Regularnie kontroluj EKG, elektrolity, czynność wątroby, czynność tarczycy itp., Ponieważ leki przeciwarytmiczne mogą wpływać na działanie elektrolitów i narządów. Po przyjęciu leku należy regularnie sprawdzać stan pacjenta i dostosowywać działanie leku oraz dawkę.

6. Prawo życia

Rozwijaj nawyk pracy na czas, aby zapewnić sen. Ponieważ bezsenność może wywoływać arytmię. Ćwiczenia powinny być odpowiednie, rób co możesz, nie niechętnie ćwicz lub nadmiernie ćwicz, nie wykonuj energicznych i konkurencyjnych czynności, możesz ćwiczyć qigong, Tai Chi. Nie bierz za dużo wody do kąpieli, czas kąpieli nie powinien być zbyt długi. Rozwijaj nawyk wypróżniania na czas i utrzymuj stolec gładki. Dieta powinna być regularnie określana ilościowo. Umiarkowane życie, nie pij mocnej herbaty i nie pal. Unikaj przeziębienia i zapobiegaj przeziębieniom. Nie angażuj się w intensywną pracę.

Powikłania arytmii komorowej Powikłania, niewydolność serca, wstrząs, omdlenie

Powikłaniami tej choroby są na ogół niewydolność serca, wstrząs, omdlenie i zatorowość mózgowa.

Komorowe objawy arytmii często występujące objawy roztrzęsione roztrzęsione niedobory migotania komór po wentylacji przedwczesne bicie komór

Po pierwsze, przedwczesne bicie komorowe (wcześnie)

Przedwczesne skurcze komorowe często nie wiążą się z żadnymi objawami bezpośrednio związanymi z tym, czy to, czy u każdego pacjenta występują objawy czy objawy, nie jest bezpośrednio związane z częstością skurczów skurczowych. Pacjent może czuć się winny, jak nieważkość szybkiego podnoszenia windy lub silne bicie serca po okresie kompensacji.

W czasie osłuchiwania nastąpiła długa przerwa po skurczu komorowym, a dźwięk drugiego serca skurczu komorowego został osłabiony i słychać było tylko pierwszy dźwięk serca. Bicie tętnicy promieniowej osłabło lub zniknęło. W żyle szyjnej widoczne są fale normalne lub duże.

Po drugie, tachykardia komorowa (tachykardia komorowa)

Kliniczne objawy częstoskurczu komorowego charakteryzują się różnicami w częstości komorowej, czasie trwania, leżącym u podstaw chorobą serca i czynnością serca. Pacjenci z przewlekłym częstoskurczem komorowym (drgawki krótsze niż 30 sekund i zdolni do samoistnego zakończenia) są zwykle bezobjawowi (ryc. 3-3-24). Utrzymującemu się częstoskurczowi komorowemu (trwającemu dłużej niż 30 sekund, wymagając zakończenia leczenia lub kardiowersji) często towarzyszą znaczące zaburzenia hemodynamiczne i niedokrwienie mięśnia sercowego. Objawy kliniczne obejmują niedociśnienie, skąpomocz, omdlenia, duszność, dusznicę bolesną i tym podobne. Osłuchanie rytmu serca jest łagodne i nieregularne, pierwsze i drugie serce brzmi podzielone, a skurczowe ciśnienie krwi może się zmieniać wraz z biciem serca. W przypadku całkowitego oddzielenia pomieszczenia intensywność pierwszego dźwięku serca często się zmienia, a duża fala pojawia się sporadycznie w żyle szyjnej. Kiedy komora bije z powrotem i nadal przechwytuje przedsionki, przedsionek i komora kurczą się prawie w tym samym czasie, a żyła szyjna przedstawia regularną i ogromną falę.

Po trzecie, trzepotanie komór i migotanie komór

Objawy kliniczne obejmują utratę przytomności, drgawki, przerwy w oddychaniu, a nawet śmierć, osłuchiwanie dźwięków serca, zaburzenia pulsu i niewykrywalne ciśnienie krwi.

W przypadku ostrego zawału mięśnia sercowego bez pierwotnego migotania komór z niewydolnością pompy lub wstrząsem kardiogennym rokowanie jest lepsze, wskaźnik przeżycia jest wyższy, a wskaźnik nawrotów bardzo niski. Natomiast migotanie komór, które nie jest związane z ostrym zawałem mięśnia sercowego, ma wskaźnik nawrotów od 20% do 30% w ciągu jednego roku.

W celu leczenia trzepotania i drżenia komorowego patrz „zatrzymanie akcji serca i nagła śmierć sercowa”.

Badanie arytmii komorowej

Badanie elektrokardiograficzne, badanie elektrofizjologiczne serca, test wysiłkowy.

Inne badania późnego potencjału komorowego, analiza widma EKG, analiza zmienności częstości komór, EKG wysiłkowe i test pochylenia przyczyniają się do diagnozy złożonych lub niektórych szczególnych zaburzeń rytmu serca. Ponadto echokardiografia, zdjęcie rentgenowskie serca, ECT, CT i MRI mają wartość, której nie można nie docenić przy diagnozowaniu arytmii organicznych i nieorganicznych.

Diagnoza arytmii komorowych

Diagnoza

Diagnozę można postawić na podstawie objawów i wyników EKG.

Diagnostyka różnicowa

Chorobę można zdiagnozować za pomocą badania elektrokardiograficznego. Najważniejszą diagnozą kliniczną jest przyczyna arytmii. Wpływ masażu zatoki szyjnej na tachyarytmię może pomóc w rozpoznaniu charakteru arytmii. Aby uniknąć wypadków, takich jak niedociśnienie i zatrzymanie akcji serca, pacjenci powinni być leczeni monitorowaniem elektrokardiogramu w pozycji leżącej na plecach, osoby starsze powinny być stosowane ostrożnie, a osoby z chorobą naczyniowo-mózgową powinny zostać zakazane. Za każdym razem, gdy zatokę szyjną masuje się z jednej strony, czas trwania jednego masażu jest krótszy niż 5 sekund, co może zmniejszyć częstość trzepotania przedsionków, a także może zmienić częstoskurcz nadkomorowy w rytm zatokowy.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.