Zakażenie szpitalne

Wprowadzenie do zakażeń szpitalnych Zakażenia szpitalne (zakażenia szpitalne) to zakażenia występujące podczas hospitalizacji, zakażenia występujące przed hospitalizacją, dodatnie okresy inkubacji podczas hospitalizacji lub hospitalizacja po hospitalizacji, natomiast zakażenia nabyte podczas hospitalizacji nie są usuwane po hospitalizacji. Chora osoba powinna zostać uznana za infekcję szpitalną. Zakażenia, które pojawiają się, gdy noworodek przechodzi przez kanał rodny, takie jak zakażenie paciorkowcami grupy B, są zakażeniami szpitalnymi; zakażenia płodu przenoszone przez łożysko, takie jak kiła wrodzona, różyczka, zakażenie wirusem cytomegalii, opryszczka zwykła, toksoplazmoza itp. Znajdują się poza szpitalem Infekcja Zakażenia, które już występują podczas hospitalizacji, można uznać za zakażenia szpitalne z powodu ekspansji lub powikłań podczas hospitalizacji, chyba że patogen się zmienił, a zakażenie wystąpiło podczas hospitalizacji. Zakażenie to oparte jest na danych epidemiologicznych. Zaangażowana w hospitalizację ta sytuacja powinna być stosowana jako zakażenie szpitalne, zakażenie o nieznanym okresie inkubacji, a występowanie w ciągu 48 do 72 godzin po hospitalizacji należy uznać za zakażenie szpitalne, chyba że dane epidemiologiczne i kliniczne wskazują, że zakażenie jest poza szpitalem. . Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,02% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: kontaktowe kropelki rozprzestrzeniają transmisję krwi Komplikacje: posocznica

Zakażenie w szpitalu

Bakterie (25%):

Zdecydowana większość (ponad 95%) zakażeń szpitalnych jest wywoływana przez bakterie, z których 60% do 65% stanowią pałeczki Gram-ujemne, głównie Escherichia coli, Klebsiella, Proteus i inne bakterie Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa i Sytuacja posocznicy wywołanej infekcją rodzaju Enterobacter i aglomeranami Enterobacter odnotowano w ostatnich latach: Od czasu do czasu zdarzały się przypadki infekcji na oddziałach noworodkowych, pałeczki duru brzusznego i bakterii czerwonkowych, a patogeny wywołujące zakażenia szpitalne są często Odporność na antybiotyki.

Staphylococcus aureus (S. aureus), Staphylococcus epidermidis (S. albicans) oraz inne gronkowce koagulazo-ujemne i enterokoki są częstymi Gram-dodatnimi ziarniniakami w zakażeniach szpitalnych. Oporność na gronkowiec złocisty jest nadal bardzo poważna. Wzrasta również ponad 90% szczepów wytwarzających penicylinazę, Staphylococcus aureus oporny na metycylinę, co stanowi 60% lub więcej klinicznych izolatów gronkowców w niektórych dużych szpitalach i może powodować wybuchy na niektórych oddziałach szpitali Epidemia, u pacjentów z założonymi na stałe cewnikami żylnymi, cewnikami żylnymi i komorowymi rurkami drenażowymi, obecność Staphylococcus aureus jest bardziej powszechna, wykazując tendencję wzrostową, a Staphylococcus aureus może również powodować infekcje sztucznych urządzeń ortopedycznych, sztucznych zastawek serca itp. Enterococcus powoduje głównie infekcje dróg moczowych. A infekcja ran, w ostatnich latach, przy szerokim zastosowaniu cefalosporyn, różne infekcje enterokokowe mają tendencję wzrostową, paciorkowce hemolityczne grupy B są głównym patogenem noworodkowego zapalenia opon mózgowych i posocznicy, paciorkowce hemolityczne grupy A Może powodować pooperacyjne zakażenie rany.

Legionella pneumophila i inne Legionella są powszechnymi patogenami zakażenia płuc w szpitalach. Doniesiono, że zapadalność na Legionella pneumophila zapalenie płuc stanowi około 3% do 10% pozaszpitalnego zapalenia płuc oraz prędzej rosnących prątków, takich jak ptaki. Mykobakterie, M. chelonei i M. fortuitum mogą powodować pooperacyjne zapalenie kości i szpiku, zapalenie osierdzia i zapalenie wsierdzia, a także inne chirurgiczne infekcje ran i mięśni po operacji serca. Zakażenie wywołane wstrzyknięciem, Campylobacter fetus jest jednym z patogenów biegunki.

Bacteroides jest najczęstszym patogenem infekcji beztlenowej, która może powodować infekcje brzucha i miednicy po operacjach żołądkowo-jelitowych i ginekologicznych. Clostridium, trawienie i promieniowce mogą powodować infekcje jamy ustnej i układu oddechowego, takie jak inhalacja. Zapalenie płuc, martwicze zapalenie płuc, ropień płuc, ropień itp., Posocznica i zapalenie wsierdzia wywołane przez bakterie, Propionibacterium nie są rzadkie, a zapalenie jelit wywołane antybiotykami jest wywoływane przez Clostridium difficile, ten ostatni Może być dystrybuowany w szpitalu.

Grzyb (25%):

Candida, Aspergillus i niektóre inne choroby Grzyby chorobotwórcze są powszechnymi patogenami podwójnego zakażenia, głównie u pacjentów z antybiotykami i kortykosteroidami oraz u pacjentów z neutropenią. 80% gatunków Candida to Candida albicans. W ostatnich latach Candida tropicalis, Candida krusei ma tendencję wzrostową. Oprócz patogenów infekcji płuc i zakażeń przewodu pokarmowego w szpitalach Candida może również powodować różaniec skóry błony śluzowej u pacjentów z posocznicą i niedoborem odporności podczas intubacji dożylnej. Choroba bakteryjna, Aspergillus jest jednym z powszechnych patogenów w zakażeniu pacjentów z ostrą białaczką nielimfocytową. Zakażenie płuc Aspergillus nie jest rzadkie. Ponadto kryptokokowe zapalenie opon mózgowych może również wystąpić u pacjentów z niedoborem odporności z powodu bandaży i kształtu kanalików. Zanieczyszczenie gipsem może powodować zapalenie rizopa i Aspergillus.

Wirus (20%):

Wirus jest również ważnym patogenem zakażeń szpitalnych. Do powszechnych zakażeń wirusowych w szpitalu należą syncytialny wirus oddechowy i zakażenia dróg oddechowych wywołane wirusem grypy, wirus grypy, różyczki, wirusowe zapalenie wątroby itp. Noworodki są najbardziej podatne na wirusy nieżytu nosa. Dziwny wirus B może powodować infekcje i epidemie u noworodków. Biegunka wywołana przez rotawirus i czynnik Novak występuje głównie u niemowląt i osób starszych. Wirus opryszczki pospolitej, wirus cytomegalii i wirus opryszczki i ospy wietrznej mogą znajdować się w szpitalu. Utworzony popularny.

Inne (15%):

Zapalenie spojówek i zapalenie płuc wywołane przez Chlamydia trachomatis występuje u noworodków. Ureaplasma i Gardnarella vaginalis mogą być kolonizowane u pacjentów po przeszczepieniu nerki, które są również podatne na Pneumocystis i Toxoplasma, przenoszenie malarii podczas transfuzji, ameba, Infekcja Aphis sinensis i A. faecalis jest powszechna u dzieci chorych psychicznie lub inteligentnie nisko leżących, a A. elegans można również rozprzestrzenić przez przeszczep organów.

Zapobieganie zakażeniom wewnątrzszpitalnym

Uwaga liderów administracji zdrowia na wszystkich poziomach oraz personelu medycznego wszystkich szczebli, dobrze zorganizowanych organizacji oraz reklamy i edukacji odgrywają ważną rolę w kontrolowaniu zakażeń w szpitalach.

(1) Środki ogólne Ponieważ zakażenia szpitalne mają poważny niekorzystny wpływ na zdrowie pacjenta i powodują ogromne straty ekonomiczne, wszyscy administratorzy zdrowia i pracownicy medyczni powinni poważnie traktować zwalczanie zakażeń szpitalnych. Zespół zapobiegania zakażeniom szpitalnym, składający się z lekarzy, pielęgniarek zdrowia publicznego i techników laboratoryjnych, często sprawdza dokumentację medyczną oddziału, wyniki badań laboratoryjnych i badania rentgenowskie; po wykryciu chorób zakaźnych należy prześledzić źródło zakażenia i drogę przenoszenia oraz opracować skuteczne środki zapobiegawcze. W dowolnym momencie, aby zmodyfikować i ulepszyć, personel szpitala, w tym cały personel medyczny i niemedyczny, taki jak kucharze, pracowity personel itp. W celu prowadzenia promocji zdrowia i edukacji, aby każdy mógł opanować podstawową wiedzę na temat infekcji szpitalnych, aby zapobiec infekcji krzyżowej między pacjentami, Zapobiega także infekcjom pacjentów przez pracowników i pracowników zakażonych w szpitalach. Pracownicy powinni ściśle przestrzegać i wdrażać system dezynfekcji i izolacji. Nie należy zapominać o prostych i łatwych sposobach mycia rąk. Myć ręce przed i po kontakcie z pacjentami, aby każdy mógł rozpoznać Mycie rąk jest ważnym środkiem zapobiegającym zakażeniom w szpitalach.

Należy przeprowadzić nowe badanie fizykalne nowych pracowników w szpitalu, w tym test tuberkulinowy, oznaczenie antygenu i przeciwciała przeciw wirusowi zapalenia wątroby typu B oraz oznaczenie przeciwciał wirusa różyczki itp., A wszystkim odpowiednim jednostkom należy podać szczepionkę przeciw odrze, śwince pracownikom w wieku poniżej 30 lat. , wstrzyknięcie toksoidu tężca i błonicy, kontakt z kobietami w ciąży w każdym wieku, mężczyznami i kobietami podatnymi na szczepienie powinno być szczepieniem, w niektórych przypadkach można rozważyć szczepionkę przeciw grypie, personel oddziału mózgowego jest bardzo rzadki, więc przepływ szczepionki Lub znaczenie profilaktyki narkotykowej jest nadal trudne do potwierdzenia, pracownice w ciąży powinny unikać różyczki, wirusowego zapalenia wątroby typu B i wirusa cytomegalii, kobiety w ciąży nie powinny być szczepione przeciwko różyczce, powinny unikać kontaktu z pacjentami z różyczką, powinny również unikać ekspozycji na krew lub produkty krwiopochodne pacjentów z wirusowym zapaleniem wątroby typu B. Nie można pracować na oddziale z dzieckiem zakażonym wirusem cytomegalii. Pracownicy, którzy pracują na oddziale przez długi czas, powinni regularnie wykonywać hodowlę bakteryjną nosa i dłoni. Jeśli istnieje lek zakażony Staphylococcus aureus, należy go aktywnie leczyć mupirocyną ( Jest odpowiedni głównie dla nosicieli Staphylococcus aureus w nosie, a ci, którzy nadal noszą Staphylococcus aureus, powinni przestać pracować na oddziale.

Zanieczyszczenie bakteryjne środowiska szpitalnego ma pewne znaczenie dla występowania zakażeń szpitalnych; dlatego należy regularnie pobierać próbki i badać je w środowisku oddziału, zgodnie z wykrywaniem bakterii, odpowiednimi środkami, zastosowaniem technologii dezynfekcji i nowoczesnej technologii dezynfekcji, właściwym usuwaniem odpadów i kuchni, Poprawa kodeksu higieny toalety może zmniejszyć zanieczyszczenie środowiska spowodowane przez bakterie.

Zespół zapobiegania zakażeniom szpitalnym powinien często szukać pacjentów. Pacjentów z chorobami zakaźnymi lub personelu szpitala należy znaleźć na wczesnym etapie w celu szybkiego leczenia. Ci, którzy wymagają izolacji, powinni podjąć odpowiednie środki zgodnie z rutynową procedurą izolacji, ale należy unikać niepotrzebnej izolacji lub skomplikowanych środków izolacji. I zwolnij izolację zgodnie z harmonogramem.

(B) szczególne środki Aby zmniejszyć częstość zakażeń dróg moczowych, staraj się unikać cewnikowania, kultura moczu nie jest oznaką cewnikowania, czyste pobieranie próbek moczu może spełniać wymagania kultury moczu, utrzymywanie cewnikowania musi być ściśle kontrolowane, Jeśli istnieje wskazanie do zastosowania, wymagany jest sterylny zamknięty system drenażowy. Podczas wprowadzania cewnika i urządzenia z zamkniętym systemem drenażowym należy stosować ścisłą aseptyczną technikę. Worek zbiorczy należy przymocować poniżej pozycji pacjenta, aby uniknąć odwrócenia moczu. Przepływ i odprowadzanie moczu na czas utrzymują cewnik przez krótszy okres. Cewnik należy często sprawdzać pod kątem wycieków podczas umieszczania cewnika. Antybiotyki lub inne antybiotyki nie mogą zapobiec infekcji dróg moczowych. Występowanie, które doprowadzi do pojawienia się opornych na leki infekcji bakteryjnych, antybiotyki należy podawać przed usunięciem cewnika, aby zapobiec zakażeniu dróg moczowych lub bakteriemii po przeziębieniu. W ostatnich latach zgłaszano stosowanie cewnikowania pokrytego srebrem. Rurka może zmniejszyć częstość bakteriurii, niektórzy uczeni uważają, że cewnikowanie przerywane jest bardziej fizjologiczne, eliminując negatywne skutki działania ciał obcych (cewnika) oraz bakteriurii lub dróg moczowych Częstość infekcji jest znacznie niższa niż u osób, które zachowują cewnikowanie. Cewnikowanie przerywane stosuje się u pacjentów z neurogennym uszkodzeniem pęcherza i rdzenia kręgowego.

Precyzyjne działanie chirurga podczas operacji, zmniejszenie urazu tkanki, zmniejszenie martwej przestrzeni i zatrzymanie krwawienia może zmniejszyć częstość infekcji pooperacyjnych Napromieniowanie ultrafioletem w sali operacyjnej może zmniejszyć częstość infekcji podczas czystej operacji, a przepływ laminarny powietrza może zmniejszyć infekcję w powietrzu. Zapobiegawcze stosowanie leków przeciwbakteryjnych ma działanie zapobiegające niektórym infekcjom chirurgicznym, takim jak przezpochwowa histerektomia, niektóre operacje ortopedyczne, rewaskularyzacja, drogi żółciowe i operacje okrężnicy itp. Oraz stosowanie leków przeciwbakteryjnych przed i po operacji przez 24 do 48 godzin. Może zapobiec wystąpieniu infekcji pooperacyjnej.

Wyeliminuj lub zapobiegaj bakteriom, które mogą powodować chorobę, w wyniku kolonizacji jamy ustnej i gardła. Jest to ważny środek zapobiegający zakażeniu płuc w szpitalach. Dezynfekcja aspiratora lub nebulizatora, częsta wymiana sprzętu do leczenia oddechowego oraz działanie niektórych zabiegów oddechowych powinny być Wzmocnienie mycia rąk lub działania rękawiczek może zapobiec kolonizacji egzogennych bakterii jamy ustnej i gardła. Przewód żołądkowo-jelitowy jest często głównym źródłem endogennych bakterii kolonizacyjnych układu oddechowego, zwłaszcza redukcji kwasu żołądkowego spowodowanego różnymi przyczynami i florą jelitową. Dlatego u pacjentów z rozregulowaniem pacjenci z krwawieniem z żołądka powinni zaprzestać stosowania leków zobojętniających sok żołądkowy lub blokerów receptorów H2 i stosować sukralfat, aby zapobiec krwawieniu z żołądka bez zmiany pH żołądka, tym samym zapobiegając kolonizacji bakteryjnej i zmniejszając płuca szpitalne. Występowanie infekcji, oprócz selektywnego odkażania układu trawiennego SDD (SDD), jest nowym środkiem zapobiegającym kolonizacji obcych bakterii w drogach oddechowych w ostatnich latach, podobno zmniejszonym zakażeniu dróg oddechowych wywołanym przez bakterie Gram-ujemne Częstość występowania skraca czas hospitalizacji pacjentów na oddziale intensywnej terapii, a przerywane wdychanie przerywanych leków przeciwbakteryjnych ma pewien wpływ na eliminację kolonizacji bakterii jamy ustnej i gardła. Wczesne chodzenie, aby mieć środki przeciwbólowe uśmierzają ból rany, tak aby nie kolidować z kaszlu lub głębokie oddychanie, trudności w połykaniu dla pacjentów krytycznie chorych powinna być podawana przez zgłębnik nosowo-żołądkowy, aby zapobiec występowaniu aspiracji zapalenie płuc.

Aby zapobiec infekcji dożylnej infuzji, należy przeprowadzić dokładne mycie rąk i opanowanie operacji aseptycznych. Podczas umieszczania wysokodawkowej tuby infuzyjnej lub dożylnego nawodnienia u pacjentów ze skłonnością do infekcji należy stosować jałowe rękawiczki. Do nakłuwania żyły należy użyć mniejszej igły. Użyj żył obwodowych, aby uniknąć użycia żył udowych. Dodaj polimyksynę, maść z neomycyny i bacytracyny lub maść jodoforową w miejscu połączenia cewnika. Dodaj membranę filtracyjną do cewnika infuzyjnego, aby zapobiec przenikaniu bakterii przez cewnik. Do nacięcia żylnego na ogół nie stosuje się, ale tylko jako ostatniej metody nawadniania dożylnego, codziennej kontroli i czyszczenia miejsca nakłucia żyły podczas nawodnienia, po wystąpieniu miejscowego zakażenia skóry lub zapalenia żył, rurkę należy usunąć na czas, a rurkę infuzyjną, igłę i krew pacjenta Kultura bakteryjna i grzybowa, czas utrzymywania każdego miejsca infuzji nie powinien przekraczać 48 ~ 72 godzin.

(3) Leczenie zakażeń szpitalnych Z uwagi na fakt, że zakażenia wewnątrzszpitalne występują u pacjentów z niską czynnością immunologiczną, oprócz stosowania leków przeciwbakteryjnych o silnym działaniu bakteriobójczym i silnym działaniu leczniczym na patogeny, należy zwrócić uwagę na poprawę budowy pacjenta i wzmocnienie funkcji odpornościowej pacjenta. Doniesiono, że immunoglobulina zawierająca ospę wietrzną może zapobiegać ospie wietrznej i półpaśca. Przeciwciało monoklonalne endotoksyny HA-IA może zmniejszyć śmiertelność posocznicy Gram-ujemnej, ale jego skuteczność kliniczna jest nadal trudna do oceny. Szczepienia takie jak różyczka, odra, Świnka, wirusowe zapalenie wątroby typu B i inne szczepionki mogą być stosowane u niektórych pracowników szpitala lub podatnych pacjentów, ale mogą nie być promowane i stosowane, a ponadto aktywne leczenie pacjentów z pierwotną chorobą, takich jak kontrolowanie cukrzycy, chemioterapia u pacjentów z białaczką itp. Pomaga kontrolować infekcje w szpitalach.

Powikłania zakażenia szpitala Powikłana sepsa

Infekcje wewnątrzszpitalne mogą powodować komplikacje różnych systemów, a ich wydajność jest złożona i zmienna. Najpoważniejszym powikłaniem jest śmierć.

Objawy zakażenia w szpitalu Częste objawy Zakażenie pałeczkami Gram-ujemnymi Zakażenie bakteryjne Zakażenie rany Zakażenie płuc bakterie Posocznica moczowa Wstrząs śpiączkowy

(1) Zakażenie w szpitalu : po tym, jak bakterie lub patogeny trądzikowe, które są skolonizowane w przewodzie pokarmowym, zanieczyszczą otwór cewki moczowej, mogą zaatakować pęcherz za pomocą cewnika lub cienką warstwą płynu między cewnikiem a błoną śluzową cewki moczowej, aby dotrzeć do pęcherza przez cewnik. Wnęka jest najczęstszym sposobem inwazji bakteryjnej. Bakterie dostają się do światła cewnika po zanieczyszczeniu cewnika, rurki drenażowej i kolektora moczu. Zanieczyszczenie krzyżowe systemu cewnika zatrzymującego spowodowane przez rękę personelu rozprzestrzenia się po infekcji bakteryjnej. Ponadto bakterie nadal mogą dostać się do dróg moczowych poprzez zanieczyszczony roztwór irygacyjny i różne roztwory leków, cystoskopy, które nie są ściśle sterylizowane, a prawdopodobieństwo bakteriurii po cewnikowaniu wynosi od 1% do 5%. Cewnik moczowy bez zamkniętego urządzenia do dezynfekcji, po 48 godzinach bakteriurię można zaobserwować u 90% pacjentów; w urządzeniach do dezynfekcji zamkniętej bakteriurię obserwuje się tylko u 20% do 25% pacjentów, częstość zakażeń jest kierowana Cewnik moczowy umieszcza się na dłuższy czas, a prawdopodobieństwo bakteriurii wynosi od 5% do 10% dziennie, a po 2 tygodniach u ponad 50% pacjentów rozwinie się infekcja.

(2) Chirurgiczne zakażenie rany : Staphylococcus aureus jest ważnym patogenem zakażenia rany. Zakażenie zwykle pojawia się 3 do 8 dni po operacji. Infekcja kontaktowa jest ważniejsza niż przenoszenie powietrza podczas operacji. Zakażenie krzyżowe między pacjentami na oddziale pooperacyjnym może pochodzić Nosiciele nosiciela są na ogół przenoszone przez kontakt. Niektóre zakażenia rany Staphylococcus aureus mogą pochodzić od samych pacjentów. Gronkowce koagulazo-ujemne, paciorkowce i enterokoki są również powszechnymi patogenami zakażeń ran. Pałeczki Gram-ujemne są bardzo zakaźne. Mniej na sali operacyjnej, głównie na oddziale, zakażenie rany wywołane przez pałeczki Gram-ujemne stanowi około 60% wszystkich zakażeń ran, w tym Pseudomonas aeruginosa, Escherichia coli itp .; z wyjątkiem źródła patogenów, kolonizacji jelit pacjenta Bakterie w drogach oddechowych mogą być również stosowane jako bakterie chorobotwórcze w zakażeniach ran, takich jak zakażenia w obrębie jamy brzusznej i ran po operacji żołądkowo-jelitowej i ran kłutych brzucha, które są spowodowane głównie przez endogenne kruche pałeczki i tlenowe pałeczki Gram-ujemne. Bakterie beztlenowe, takie jak Bacteroides, są również powszechnymi patogenami infekcji po operacji ginekologicznej.

(3) Zakażenie dolnych dróg oddechowych : Patogen kolonizacji gardła może pochodzić z przewodu pokarmowego pacjenta lub może być uzyskany przez zakażenie krzyżowe między pacjentami lub przez personel szpitalny. Respiratory, opryskiwacze, nawilżacze itp. Jako medium do przenoszenia bakterii niektóre urządzenia terapeutyczne z urządzeniami do gromadzenia płynów mogą stwarzać warunki do wzrostu pałeczek Gram-ujemnych, pacjenci z tracheotomią tracą swoją funkcję obronną gardła oraz niesterylne lub traumatyczne ssanie podczas leczenia痰, zanieczyszczony płyn do płukania, leczenie antybiotykami, długotrwałe leżenie w łóżku u osób starszych, sporadycznie wdychane wydzieliny i zanieczyszczone przerywane respiratory ciśnieniowe są czynnikami przyczyniającymi się do rozwoju infekcji płuc, około 20 po operacji klatki piersiowej i górnej części brzucha % pacjentów ma klinicznie znaczące infekcje, a połowa pacjentów ma zdjęcia rentgenowskie wskazujące, że niektóre pooperacyjne powikłania płucne, palenie tytoniu i pierwotne zmiany w płucach, a czas operacji dłuższy niż 2 godziny zwiększy częstość zakażeń pooperacyjnych, zapalenie płuc Występuje 2 do 4 dni po zabiegu, a bakterie Gram-ujemne są najczęstszymi patogenami, stanowiącymi 60–80%, szczególnie Enterobacteriaceae i Pseudomonas aeruginosa, takimi jak Klebsiella. Bacillus jest bardziej powszechny i ​​może być również grypą Bacillus, Staphylococcus aureus, pneumokokami, Legionella pneumophila itp., Gdy humoralna funkcja immunologiczna jest niska, łatwo jest wywołać zapalenie płuc wywołane przez bakterie kapsułkowe (grypa, pneumokoki), komórkowa funkcja odpornościowa Niscy pacjenci mogą łatwo powodować Aspergillus, Candida, Pneumocystis carinii, wirus cytomegalii, wirus półpaśca, Chlamydia trachomatis, atypowe prątki, Legionella pneumophila i inne infekcje płuc, śpiączkę, wstrząs i innych pacjentów Bakterie beztlenowe (ziarniaki trawienne, paciorkowce trawienne, Fusobacterium itp.) Lub bakterie beztlenowe zmieszane z bakteriami tlenowymi mogą wystąpić z powodu wdychania wydzieliny ustnej. Syncytialny wirus oddechowy jest najważniejszą przyczyną infekcji dolnych dróg oddechowych u niemowląt w wieku 2 lat. Patogeny mają wysoką chorobowość i śmiertelność.

(D) posocznica : częstość występowania posocznicy w szpitalach wynosi od 0,3% do 2,8%, pierwotna posocznica (zmiany pierwotnego zakażenia nie są oczywiste lub w infuzji dożylnej, badanie wewnątrznaczyniowe i hemodializa wywołana posocznicą) stanowią około połowy posocznicy Inne to rany chirurgiczne dróg moczowych, dolne drogi oddechowe i infekcje skóry.

(5) Zakażenia układu pokarmowego: 1. rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, 2. wirusowe zapalenie wątroby, 3. zapalenie żołądka i jelit.

(6) Zakażenia skóry Zakażenia skóry w szpitalach stanowią około 5% wszystkich zakażeń szpitalnych, w tym ropne zapalenie skóry wywołane przez Staphylococcus aureus, krzywicę, liszajec itp., Hemolityczne paciorkowce piodermiczne i półpasiec. Częstość zakażeń skóry wywołanych przez Staphylococcus aureus jest wysoka, co często powoduje epidemie. Kiedy większość niemowląt jest hospitalizowana w pokoju dziecięcym przez ponad 4 dni, dochodzi do kolonizacji Staphylococcus aureus w pępku, nosie i skórze. Współczynnik kolonizacji może osiągnąć 25%, ale niekoniecznie jest to choroba. 30% personelu pokoju dziecięcego może mieć także Staphylococcus aureus w nosie. Staphylococcus aureus można również znaleźć w naczyniach, ubraniach, podłogach, stołach i krzesłach itp. Staphylococcus aureus rozprzestrzenia się poprzez kontakt w przedziale niemowlęcym, a ręce personelu odgrywają ważną rolę w zakażeniach krzyżowych, a przenoszenie w powietrzu jest rzadsze.

(7) Zakażenia centralnego układu nerwowego Zakażenia centralnego układu nerwowego często występują po operacji czaszkowo-mózgowej i przecieku płynu mózgowo-rdzeniowego Patogeny występują częściej u Enterobacteriaceae, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus, Epiphylococcus i Acinetobacter. , nawet mogą być Candida albicans, wysoka śmiertelność.

Kontrola zakażeń szpitalnych

Głównie do badania patogenów oraz eksperymentów dotyczących hodowli i wrażliwości na leki.

Diagnoza infekcji szpitalnej

Identyfikacja infekcji i chorób niezakaźnych, które powodują zapalenie w inny sposób, na przykład:

(1) Reakcja zapalna spowodowana urazem lub stan zapalny spowodowany abiotyczną (taką jak racjonalna, chemiczna) stymulacja.

(2) Kolonizacja bakterii występuje tylko w otwartych ranach lub wydzielinach między skórą a błonami śluzowymi, ale nie występują żadne objawy kliniczne ani oznaki.

(3) Zakażenia wywołane przez łożysko u niemowląt, takie jak wirus opryszczki pospolitej, wirus ospy wietrznej, toksoplazm itp. Oraz oznaki zakażenia w ciągu 48 godzin po urodzeniu.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.