Drobnokomórkowy rak płuc

Wprowadzenie do drobnokomórkowego raka płuca Rak drobnokomórkowy płuca (SmallCellLungCancer, SCLC) stanowi około 20% raka płuca, z wysoką złośliwością, krótkim czasem podwojenia, wczesnymi i rozległymi przerzutami, wrażliwymi na chemioterapię i radioterapię oraz wysoką częstością początkowej remisji, ale jest podatny na wtórną oporność na leki. Łatwo jest nawrócić, a leczenie opiera się na ogólnoustrojowej chemioterapii. Klasyfikacja choroby Histopatologia SCLC można podzielić na drobnokomórkowego raka płuca (w tym raka komórek owsa w przeszłości), raka mieszanego (tj. Mieszaninę raka drobnokomórkowego i łusek lub gruczolakoraka). Najczęściej stosowanym systemem określania stopnia zaawansowania w dziedzinie terapii SCLC jest system określania stopnia zaawansowania SCLC opracowany przez US Veterans Hospital Lung Cancer Research Group: jeśli guz jest ograniczony do jednej strony klatki piersiowej (w tym regionalnych węzłów chłonnych drenuje, podobnie jak boczne uszy, śródpiersia lub nadobojczykowe węzły chłonne) oraz Może być włączony w dziedzinę radioterapii (LimitedDisease, LD) .Jeśli guz przekracza ograniczony okres, jest to okres rozległy (ExtensiveDisease, ED), z czego pierwszy stanowi około 1/3, a drugi 2/3. Ta metoda określania stopnia zaawansowania jest prosta i łatwa do wykonania i wiąże się ze skutecznością terapeutyczną oraz rokowaniem. Stopniowanie TNM jest obecnie również stosowane do stopniowania SCLC. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,015% Osoby wrażliwe: częściej u osób w średnim wieku i starszych Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: zapalenie płuc, arytmia

Przyczyny drobnokomórkowego raka płuca

Przyczyna choroby:

Palenie jest głównym czynnikiem ryzyka raka płuc, a SCLC jest ściśle związane z paleniem. Według podsumowującej analizy palenia tytoniu i raka płuc na całym świecie w latach 1970-1999 rak płuc był dodatnio skorelowany z intensywnością palenia (palenie) i czasem trwania, a związek z SCLC był najbardziej wyraźny.

Patogeneza:

W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci przeprowadzono wiele badań molekularnych mechanizmów SCLC, sugerujących, że występowanie SCLC może obejmować udział wielu genów. Badania wykazały, że gen supresorowy guza p53, gen RB (gen neuroblastomy optycznej), gen onkogenu Bcl-2, gen Myc, szlak przekazywania sygnału PI3K / AKT / mTOR są związane z występowaniem SCLC.

Patofizjologia

Ogólnie uważa się, że drobnokomórkowy rak płuc pochodzi z komórek Kulchitsky'ego (komórek arginofilowych) w błonie śluzowej oskrzeli lub nabłonku gruczołowym i należy do guza APUD (dekarboksylacja wychwytu prekursora aminowego). Uważa się również, że pochodzą z komórek macierzystych, które mogą być neuroendokrynnie różnicowane w nabłonku błony śluzowej oskrzeli. Drobnokomórkowy rak płuc jest najmniej zróżnicowanym rodzajem raka płuc o najwyższym stopniu złośliwości. Występuje głównie w środkowej części płuca, szybko rośnie i wcześniej daje przerzuty. Pod mikroskopem świetlnym komórki rakowe są małe i krótkie w kształcie wrzeciona lub limfocytów, z niewielką cytoplazmą i przypominają nagie jądra. Komórki rakowe są gęsto upakowane w grupy, oddzielone tkanką łączną, a czasami komórki rakowe są rozmieszczone w skupiskach wokół małych naczyń krwionośnych. Ultrastrukturę zaobserwowano za pomocą mikroskopii elektronowej. Cytoplazma komórek nowotworowych zawierała typowe granulki neuroendokrynopodobne podobne do aksonów, ale ilość granulek była różna i wykazano, że jest związana z 5-HT i ACTH. W badaniu immunohistochemicznym komórki nowotworowe były dodatnie pod względem Sy dla NSE, 5-HT, CgA i niektórych przypadków (10%), co dowiodło, że rak małych komórek ma funkcję neuroendokrynną. Ponadto pozytywne reakcje immunohistochemiczne były pozytywne zarówno dla CK, jak i EMA w tym samym guzie.

Profilaktyka drobnokomórkowego raka płuca

Zapobieganie rakowi płuc jest lepsze niż leczenie i dzieli się głównie na trzy poziomy profilaktyki.

Zapobieganie zdrowym ludziom, w tym przede wszystkim zakaz palenia, z dala od wtórnego zanieczyszczenia dymem. Staraj się unikać zanieczyszczenia powietrza na zewnątrz i oparów kuchennych. Używaj przyjaznych dla środowiska materiałów dekoracyjnych. Zrównoważone odżywianie, jedz więcej zbóż, warzyw i owoców. Zachowaj optymistyczne, pozytywne podejście do życia i popraw odporność psychiczną.

Zapobieganie, tj. Zapobieganie rehabilitacji, pacjenci z rakiem płuc powinni postępować zgodnie z zaleceniami lekarza i udać się do szpitala na przegląd.

Powikłania drobnokomórkowego raka płuca Powikłania arytmii zapalenie płuc

1, powikłania oddechowe: zapalenie płuc, zatrzymanie plwociny itp. Są najczęstszymi powikłaniami oddechowymi drobnokomórkowego raka płuca. Wynika to z faktu, że po zakończeniu operacji zjawisko kaszlu jest często ograniczane przez ból rany, dlatego łatwo prowadzi do zatrzymania plwociny, co prowadzi do chorób płuc, takich jak niedodma.

2, podwzgórze, ropniak, przetoka opłucnowa oskrzeli: Jest to częste powikłanie po operacji raka płuc, ale częstość występowania jest często stosunkowo niska. Gdy pojawi się krwotok, należy go leczyć na czas, ponieważ choroba jest bardzo szkodliwa. Ropień jest często powodowany przez oskrzela i wydzieliny płucne zanieczyszczające klatkę piersiową. Plwocina opłucnej oskrzeli jest spowodowana niewłaściwą operacją, zatrzymaniem raka kikuta oskrzeli i tym podobnych.

3, powikłania układu sercowo-naczyniowego: ciśnienie krwi, arytmia.

Objawy drobnokomórkowego raka płuc częste objawy przerzuty limfatyczne krwioplucie z bólem w klatce piersiowej zmęczenie przekrwienie płucne zakażenie płuc

Manifestacja kliniczna

Wiele grup: Populacje palące są populacjami wysokiego ryzyka, a ponad 90% małych pacjentów z rakiem płuc ma historię palenia. Wiek początku to 35-68 lat, a średni wiek początku to 60 lat. Jest więcej mężczyzn niż kobiet.

Objawy choroby: Rak drobnokomórkowy płuc może być bezobjawowy we wczesnym stadium. Najczęstsze objawy w momencie rozpoznania to zmęczenie (80%), kaszel (70%), duszność (60%), utrata masy ciała (55%) i ból (40-50%). , krwioplucie (25%).

Po pierwsze, objawy i oznaki spowodowane pierwotnym guzem

(1) Kaszel: Jest to częsty wczesny objaw, najczęściej drażniący suchy kaszel. Gdy guz powoduje skurcz oskrzeli, może wystąpić uporczywy, głośny metalowy kaszel. Więcej kaszlu z niewielką ilością śluzu w połączeniu z ropną plwociną podczas wtórnej infekcji.

(B) krwioplucie: przeważnie krwawiący lub przerywany zastój krwi w plwocinie, niewielki krwioplucie z powodu erozji dużych naczyń krwionośnych.

(C) ucisk w klatce piersiowej, duszność: guz spowodowany zwężeniem oskrzeli lub przerzutami guza do przeźroczystych lub śródpiersiowych węzłów chłonnych, obrzęk węzłów chłonnych uciska główny oskrzeli lub tchawicy tchawicy.

Po drugie, objawy i oznaki ekspansji guza w jamie klatki piersiowej

(1) Ból w klatce piersiowej: Guz bezpośrednio atakuje opłucnę, żebra lub ścianę klatki piersiowej, powodując różne stopnie bólu w klatce piersiowej. Jeśli guz zaatakuje opłucnę, spowoduje nieregularny tępy ból lub tępy ból. Ucisk guza nerwu międzyżebrowego, ból w klatce piersiowej może być zmęczony jego obszarem dystrybucji.

(B) zespół górnej żyły głównej: głównie spowodowany niedrożnością górnej żyły głównej lub mniej powszechnym zakrzepem guza śródczaszkowego, objawiającym się jako obrzęk twarzy, szyi, obrzęku kończyn górnych, obrzęk żył szyjnych, przekrwienie klatki piersiowej i żył Żylakom mogą towarzyszyć zawroty głowy, uniesienie głowy i ból głowy.

(3) trudności w połykaniu: guz atakuje lub uciska przełyk, powodując trudności w połykaniu.

(d) kaszel: przetoka tchawicza przełyku lub nawracające porażenie nerwu krtaniowego spowodowane przez wodę pitną lub jedzenie płynnego kaszlu.

(5) chrypka: występuje, gdy guz jest bezpośrednio ściśnięty lub przerzutowany, a węzeł chłonny jest dociskany do nawracającego nerwu krtaniowego (głównie po lewej stronie).

(6) Zespół Hornera: rak płuc znajdujący się na czubku płuc nazywany jest rakiem górnej bruzdy (rak trzustki) Gdy szyja 8 i tułowia współczulne tułowia są ściśnięte, pojawia się typowy zespół Hornera, opadające powieki i źrenice kurczą się. Gałka oczna jest badana, ipsilateralna twarz i ściana klatki piersiowej nie są spocone ani spocone; naruszenie splotu ramiennego jest miejscowym bólem, aktywność stawu barkowego jest ograniczona, zwana zespołem Pancoasta.

(7) Zakażenie płuc: nawracające zapalenie spowodowane niedrożnością guza dróg oddechowych, znane również jako obturacyjne zapalenie płuc.

Po trzecie, objawy i oznaki spowodowane przerzutami pozapłucnymi do guza

(1) Przeniesienie do węzłów chłonnych: przerzuty do węzłów chłonnych nadobojczykowych są bardziej ustalone, tekstura jest twarda, stopniowo rośnie, stopniowo rośnie, łączy się i jest bardziej bezbolesna.

(B) przeniesienie do opłucnej: powoduje ból w klatce piersiowej, wysięk opłucnowy, wysięk opłucnowy jest w większości krwawy.

(3) Przeniesienie do kości: bardziej okultystyczne, tylko 1/3 ma miejscowe objawy, takie jak ból, złamanie patologiczne. Po przeniesieniu do kręgosłupa w celu ściśnięcia korzeni nerwu rdzeniowego ból utrzymuje się i nasila się w nocy. Przerzuty do rdzenia kręgowego mogą szybko rozwinąć nieodwracalny zespół paraplegii w krótkim okresie czasu.

(D) przeniesienie do mózgu: z powodu zmian wewnątrzczaszkowych spowodowanych obrzękiem spowodowanym wysokim ciśnieniem krwi, bólem głowy, nudnościami, objawami wymiotnymi. Może również powodować podwójne widzenie, ataksję, porażenie nerwu czaszkowego, osłabienie, a nawet hemiplegię z jednej strony z powodu efektu masy.

(5) Przeniesienie do osierdzia: Może wystąpić wysięk osierdziowy, a nawet wykonanie tamponady osierdziowej, trudności w oddychaniu, oczywiste w pozycji na wznak, obrzęk żyły szyjnej, niższe ciśnienie krwi, wąska różnica ciśnień tętna, przekrwienie ogólnoustrojowe i zmniejszone wydalanie moczu.

(5) Przeniesienie do nadnerczy, wątroby i innych części, powodując zaburzenia czynności narządów lokalnych.

Po czwarte, objawy pozapłucne guza i objawy ogólnoustrojowe

Pozapłucne objawy guza obejmują niespecyficzne objawy ogólnoustrojowe, takie jak zmęczenie, anoreksja i utrata masy ciała. Uwzględniono również zespoły paraneoplastyczne, często występują:

(A) zespół rakowiaka: z powodu nadmiernego wydzielania serotoniny spowodowanego dusznością przypominającą astmę, napadowy częstoskurcz, wodnistą biegunkę, zaczerwienienie skóry.

(B) Zespół Eatona-Lamberta: zespół nerwowo-mięśniowy spowodowany przez guzy, w tym zwyrodnienie kory móżdżku, zwyrodnienie rdzenia kręgowego, neuropatia obwodowa, miastenia i miopatia.

(3) Syndrom niewłaściwego wydzielania hormonu antiduretycznego (SIADHS): objawia się jako rozcieńczona hiponatremia, słaby apetyt, nudności, wymioty, zmęczenie, letarg, a nawet dezorientacja.

(D) przerostowa choroba zwyrodnieniowa płuc: większe naruszenie kości długich kończyn górnych i dolnych, pałka, ból palców, przerostowa choroba zwyrodnieniowa stawów.

(5) Zespół Cushinga: Guz wydziela adrenokortykotropowe substancje podobne do hormonów i redystrybuuje tłuszcz.

Badanie drobnokomórkowego raka płuca

Wspólne badanie rentgenowskie klatki piersiowej jest najłatwiejszym i najtańszym sposobem sprawdzenia.

Tomografia komputerowa klatki piersiowej (TK): może wykazać zmiany, których nie można wykryć za pomocą zwykłego badania rentgenowskiego, pokazując zakres i zakres zaangażowania w węzły chłonne węzłów chłonnych i śródpiersia.

Rezonans magnetyczny (MRI): Nie jest tak dobry jak CT w znajdowaniu małych zmian w płucach, ale może wyraźnie pokazać związek między guzami a dużymi naczyniami krwionośnymi. Ulepszony MRI jest preferowany, gdy nie ma transferu śródczaszkowego.

Pozytonowa tomografia komputerowa (PET): Systemowa PET jest znacznie bardziej dokładna w określaniu mas śródpłucnych, węzłów chłonnych lub odległych przerzutów niż tomografia komputerowa i skanowanie radionuklidowe kości.

Badanie cytologiczne: Wskaźnik dodatni jest związany z lokalizacją i rozmiarem guza, jakością plwociny oraz tym, czy jest ona jednocześnie zakażona. Wskaźnik wykrywalności raka centralnego płuca jest wysoki, ale trudno jest zidentyfikować typ. Nie jest to zalecane.

Bronchoskopia światłowodowa: Można obserwować lokalizację i wielkość guza oraz stopień naciekania światła oskrzeli i przeprowadza się badanie patologiczne tkanki. Endobronchial Ultrasound (EBUS) to nowa technika, która może pomóc w określeniu zasięgu zmiany i poprawić dokładność biopsji przezściennej w przypadku zmian, które mają jedynie ucisk dróg oddechowych bez masy śródmiąższowej.

Przezskórna biopsja płuca: zakończona pod kontrolą CT, dodatni wskaźnik biopsji wynosi aż 90%, a jeśli guz zawiera najbardziej martwicze obszary, często jest fałszywie ujemny.

Mediastinoskopia: W diagnostyce biopsji śródpiersia, którą trudno jest zdiagnozować konwencjonalnymi metodami, znaczące jest rozpoznanie przerzutów do górnych węzłów chłonnych śródpiersia lub inwazji węzłów chłonnych przednich śródpiersia.

Torakoskopia i torakotomia otwarta: torakoskopię lub biopsję torakotomii można rozważyć w przypadku trudnych do zdiagnozowania zmian obwodowych, śródpiersia lub zmian opłucnowych.

Powierzchowne ultradźwięki węzłów chłonnych: SCLC można łatwo przerzutować do nadobojczykowych węzłów chłonnych, badanie ultradźwiękowe szyi, nadobojczykowe, pachowe i inne miejsca w celu ustalenia przerzutów do węzłów chłonnych.

USG jamy brzusznej, CT lub MRI: Wątroba i nadnercza to miejsca, w których SCLC można łatwo przerzutować. Nowo zdiagnozowani pacjenci powinni zostać zbadani za pomocą obrazowania brzusznego.

Wzmocniony MRI: Ulepszony MRI jest bardziej wrażliwy na CT w przerzutach do mózgu.

Skan kości całego ciała: Skan kości całego ciała sugeruje miejsce o wysokim metabolizmie, o historię choroby należy dokładnie zapytać i połączyć ją z MRI, aby ustalić, czy jest to przerzut.

Badanie markerów nowotworowych: Głównymi markerami są NSE, CEA, SCC, CYFR21-1 itd., Brak swoistości i mają pewną wartość odniesienia do monitorowania choroby.

Diagnoza i różnicowanie drobnokomórkowego raka płuca

Diagnoza

Diagnoza może być oparta na przyczynie, objawach i powiązanych testach.

Diagnostyka różnicowa

W końcu został zidentyfikowany przez patologię z innymi typami raka płuc.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.