Okresowe zaburzenia ruchu kończyn

Wprowadzenie do okresowych zaburzeń ruchów kończyn Okresowe dyskinezy kończyn odnoszą się do powtarzalnej i uderzającej aktywności fizycznej podczas snu. Pacjent często nie zdaje sobie sprawy z ruchu kończyny i jej uszkodzenia snu, co często wystarcza, aby zakłócać sen w tym samym łóżku. Kończyny dolne są w spoczynku podczas okresu międzymiesiączkowego. Pacjenci zwykle skarżą się na trudności z zasypianiem, częste budzenie w nocy i nadmierną senność w ciągu dnia. Niektórzy poważni pacjenci mogą również mieć ruchy kończyn po przebudzeniu. Na skargę pacjenta może wpływać częstotliwość i pobudzenie początku ćwiczeń. Przyczyna choroby jest nadal niejasna. Może być spowodowany zmianami lub dysfunkcją autonomiczną w ośrodkowym układzie nerwowym mózgu. Ma wspólne podłoże patofizjologiczne z zespołem niespokojnych nóg. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,003% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: zespół bezdechu sennego

Przyczyny okresowych dyskinez kończyn

Czynnik pierwotny (30%):

Pacjentom z pierwotnym zespołem niespokojnych nóg często towarzyszy wywiad rodzinny, obecnie uważa się, że geny takie jak BTBD9, Meis1, MAP2K5 i LBXCOR1 mogą być związane z zespołem niespokojnych nóg.

Czynniki wtórne (30%):

U pacjentów z wtórnym zespołem niespokojnych nóg można zaobserwować niedokrwistość z niedoboru żelaza, matkę lub matkę, późną chorobę nerek, choroby reumatyczne, cukrzycę, chorobę Parkinsona, dziedziczną neuropatię ruchową typu II, móżdżek rdzenia kręgowego typu I / II Zaburzenia i stwardnienie rozsiane.

Inne czynniki (30%):

Przyczyna choroby jest nadal niejasna. Może być spowodowany zmianami lub dysfunkcją autonomiczną w ośrodkowym układzie nerwowym mózgu. Ma wspólne podłoże patofizjologiczne z zespołem niespokojnych nóg. Obecnie uważa się, że zespół niespokojnych nóg należy do choroby ośrodkowego układu nerwowego, a konkretna przyczyna nie została w pełni wyjaśniona.

Okresowe zapobieganie zaburzeniom ruchu kończyn

Zwykle ćwicz więcej, wzmacniaj ćwiczenia, popraw kondycję fizyczną.

Okresowe powikłania dyskinezy kończyn Powikłania zespół bezdechu sennego

Może powodować zespół bezdechu sennego.

Objawy okresowych dyskinez kończyn Częste objawy Dysfunkcja motoryczna Przerywany skurcz mięśni Poczucie porażenia prądem kończyny Czas przebudzenia ... Nagłe drgawki podczas snu Drętwienie snu Po śnie energia nie przywraca skurczu zgięcia palców Zgięcie kończyny typu skóry

Charakteryzuje się okresowymi nawracającymi i wysoce stereotypowymi ruchami kończyn podczas snu. Działania te są powszechne w kończynach dolnych, z epileptycznymi skurczami mięśnia piszczelowego przedniego. Charakteryzuje się rytmicznym przedłużeniem dużego palca, zgięcie grzbietowe od stawu łydkowego oraz sporadyczne częściowe zgięcie stawu kolanowego i biodrowego.

Częstość występowania dyskinez okresowych kończyn u osób w podeszłym wieku wynosi od 20% do 60% Często mięśnie przedniego łydki kurczą się, rytmicznie rozciągają się duże palce u nóg, a czasami zginają się stawy kolanowe i biodrowe. Działania te mogą występować raz na 20 do 40 sekund, za każdym razem trwając od 0,5 do 5 sekund, co najmniej trzy razy z rzędu. Ciężkie dyskinezy często powodują przebudzenie pacjenta.

Okresowe badanie dyskinez

Dzięki postępowi badań nad snem personel medyczny poczynił znaczne postępy w zrozumieniu patologii i etiologii zaburzeń snu. Zapisy fal mózgowych oraz zapisy elektryczne i fizjologiczne innych części ciała mogą pomóc lekarzom w zrozumieniu dynamiki fizjologii snu pacjenta w uzupełnieniu braków oceny klinicznej. Wiele elektrogramów podczas snu, oprócz rejestrowania zmian fal mózgowych podczas snu w nocy pacjenta, w tym synchronizacja bicia serca, oddychania, stężenia gazu we krwi, aktywności fizycznej itp., Czasem obejmująca ruchliwość przewodu pokarmowego i pH przełyku lub Jest to test funkcji seksualnych podczas nocnej erekcji. Jednak potrzeba uwzględnienia kilku testów musi również zależeć od ich diagnozy klinicznej.

Diagnoza i identyfikacja okresowych dyskinez kończyn

Diagnoza

Diagnoza może opierać się na historii choroby, objawach klinicznych i badaniach laboratoryjnych.

Diagnostyka różnicowa

(1) sedacja nie może być: większość długotrwałego stosowania leków przeciwpsychotycznych i leków przeciwdepresyjnych, działania niepożądane, czasem nawet niewielką ilość można zastosować, pacjenci często skarżą się na lęk, nogi i stopy nie mogą wylądować, poważni pacjenci często stoją wielokrotnie, Chodząc tam iz powrotem, objawy są bardziej wyraźne w nocy niż w ciągu dnia. Stosowanie leczenia przeciwlękowego jest skuteczne.

(2) Zespół niespokojnych nóg: badania zagraniczne pokazują, że wskaźnik rozpowszechnienia wynosi od 1% do 10% całkowitej populacji, szacuje się, że wskaźnik rozpowszechnienia w Chinach wynosi około 1,2% do 5%, co jest częstsze u osób w średnim wieku i starszych. Główną manifestacją tej choroby jest nieprawidłowe uczucie, które trudno jest opisać w kończynach dolnych. Pacjenci często odczuwają mrowienie, pieczenie lub swędzenie w szpiku kostnym obu nóg i często czują się komfortowo po chodzeniu lub klęczeniu. . W ciężkich przypadkach wstawanie i chodzenie mogą jedynie złagodzić, co powoduje złą przerwę nocną.

(3) bolesna noga i ruchome palce: ból kończyn dolnych i stóp, któremu towarzyszy dyskomfort, charakterystyczny mimowolny ruch palców, może wystąpić jedna kończyna lub obie kończyny, ten pacjent Nienormalny ból może wystąpić w kończynach dolnych i często może utrzymywać się. Mimowolny ruch kończyn dolnych objawia się głównie zgięciem palców oraz rotacją wewnętrzną i zewnętrzną, zgięciem i przedłużeniem stawów stóp oraz charakterem i cechami bólu zespołu niespokojnych nóg. Często w bólu pięty, bólu krzyża, rwie kulszowej i innych chorobach rdzenia i zakończeń nerwowych.

(4) Akroparestezja: drętwienie palców i palców podczas nocnego snu, ból podobny do akupunktury, często budzony przez ból. Dorosłe kobiety są bardziej powszechne. Występuje na końcu kończyn dolnych.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.