Chłoniak

Wprowadzenie do zapalenia węzłów chłonnych Zapalenie węzłów chłonnych jest spowodowane przez bakterie atakujące węzły chłonne wzdłuż naczyń limfatycznych. Jednak nie u każdego rozwinie się zapalenie węzłów chłonnych po wystąpieniu infekcji bakteryjnych. Choroba ta może wystąpić tylko wtedy, gdy odporność organizmu jest zmniejszona. Długotrwałe niedożywienie, niedokrwistość i inne choroby przewlekłe mogą powodować zapalenie węzłów chłonnych po zakażeniu bakteriami. Bakterie wywołujące tę chorobę to często Staphylococcus aureus i hemolityczny paciorkowiec. W życiu ludzi ludzie często cierpią na przeziębienie lub inną infekcję, szyja, ucho, pachy lub pachwina mogą pojawiać się jako guzek wielkości szklanej kuli, miejscowe zaczerwienienie i tkliwość, zgodnie z twardym, to znaczy cierpiącym na zapalenie węzłów chłonnych. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,003% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: przerzuty do węzłów chłonnych szyjnych, zespół węzłów chłonnych błony śluzowej skóry

Przyczyna zapalenia limfatycznego

Niska odporność (35%)

Nie każdy zachoruje na zapalenie węzłów chłonnych po wystąpieniu infekcji bakteryjnych. Choroba ta może wystąpić tylko wtedy, gdy odporność organizmu jest zmniejszona. Długotrwałe niedożywienie, niedokrwistość i inne choroby przewlekłe mogą powodować zapalenie węzłów chłonnych po zakażeniu bakteriami.

Zakażenie bakteryjne (45%)

Patogenami są głównie paciorkowce i Staphylococcus aureus. Kiedy ciało ludzkie zostaje przypadkowo zranione lub wtórne do innych ropnych infekcji, ropne bakterie atakują lokalne węzły chłonne wzdłuż naczyń limfatycznych, co może powodować ostre zmiany zapalne. Główne zmiany patologiczne to przekrwienie węzłów chłonnych, obrzęk oraz zestalona limfa i bakterie.

Wtórne zakażenie (15%)

Zapalenie błony śluzowej jest często wtórne do innych ropnych infekcji spowodowanych przez patogenne bakterie atakujące węzły chłonne wzdłuż naczyń limfatycznych.

Zapobieganie zapaleniu węzłów chłonnych

Aktywne zapobieganie i leczenie zmian pierwotnych. Kiedy cierpisz na flegmę i stopę sportowca, należy tego unikać; aktywne leczenie, jeśli leczenie nie jest na czas, choroba może wystąpić wtórnie do infekcji. Ponieważ płyn limfatyczny jest węzłem chłonnym zgrupowanym w określonym obszarze, pierwotna infekcja określonego miejsca może powodować zapalenie węzłów chłonnych tylko w określonej części. Dlatego choroba występuje głównie w szyi, pachach i pachwinie. Po infekcji węzłów chłonnych może powodować stan zapalny wokół węzłów chłonnych, zrosty do masy i może przerodzić się w ropień. Pacjenci powinni zwracać uwagę na odpoczynek, lekką dietę i aktywnie leczyć pierwotne uszkodzenie.

Powikłania zapalenia chłonki Powikłania, przerzuty do węzłów chłonnych szyjnych, zespół węzłów chłonnych błony śluzowej skóry

Przerzuty do węzłów chłonnych szyjnych, zespół węzłów chłonnych błony śluzowej skóry.

Objawy zapalenia węzłów chłonnych Częste objawy Limfadenopatia szyjna, niska gorączka, nocne poty, niedrożność limfatyczna

Gruźlica węzłów chłonnych z powodu gruźlicy atakującej węzły chłonne szyjki macicy spowodowane przewlekłymi specyficznymi zakażeniami częściej występującymi u dzieci młodych prątków gruźlicy głównie poprzez próchnicę migdałków inwazyjnych zmian gruźlicy wtórnych do płuc lub oskrzeli tylko wtedy, gdy odporność organizmu na choroby jest niska.

Objawami są:

1. Szyjka (jedna strona lub obie strony) powiększonych węzłów chłonnych o różnych rozmiarach to izolowane pojedyncze guzki. Bezbolesne i gładkie, ruchome zmiany nadal rozwijają fuzję węzłów chłonnych w blok o nieregularnej ruchliwości, późną martwicę węzłów chłonnych i tworzenie się upłynnienia Zimny ​​ropień ma wrażenie fluktuacji. Po zerwaniu ropnia wydzielina z zatoki jest cienka i zawiera substancję podobną do sera.

2. Często występują objawy przewlekłego zatrucia, takie jak niskie ciepło, nocne poty, brak energii i utrata masy ciała.

Badanie zapalenia chłonki

1. Wydzieliny w ropnej zatokach lub zatokach są badane metodą rozmazu lub koncentracji, a gruźlicę można wykryć przez wybarwienie pałeczkami kwasoodpornymi. Szybkość sedymentacji erytrocytów jest mierzona łagodnie lub umiarkowanie, a śródskórna próba tuberkulinowa (test OT) jest dodatnia do diagnozy.

2. W celu zdiagnozowania gruźliczego zapalenia węzłów chłonnych można zastosować ultradźwięki.

3. Zastosowanie angiografii limfatycznej lub badania izotopowego może pomóc w diagnostyce różnicowej limfadenopatii.

4. Badanie laboratoryjne: leukocytoza rutynowa.

5. W razie potrzeby można to potwierdzić za pomocą biopsji.

Diagnostyka i różnicowanie zapalenia chłonki

Diagnozę przeprowadza się na podstawie wyników badania fizykalnego badania ciała.

1. Wczesna limfadenopatia, ból i tkliwość mogą być aktywne.

2. Na późniejszym etapie wiele węzłów chłonnych przylega do twardego bloku, który jest trudny do wypromowania. Skóra jest często czerwona, opuchnięta i delikatna oraz ma objawy ogólnoustrojowe, takie jak dreszcze, gorączka, ból głowy i zmęczenie. Jeśli nie uda się tego kontrolować w czasie, może powstać ropień. .

3. Częściej występujący na szyi, pod pachami i pachwinie.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.