Dziecięcy wrodzony zespół nerczycowy

Wprowadzenie do wrodzonego zespołu nerczycowego u dzieci Wrodzony zespół nerczycowy u dzieci jest rzadką chorobą. Choroba nie jest pojedynczą chorobą, ale grupą chorób spowodowanych różnymi przyczynami; jej częstymi objawami klinicznymi są obrzęk, białkomocz, hipoproteinemia i hiperlipidemia po urodzeniu lub w ciągu sześciu miesięcy po urodzeniu. Wrodzony zespół nerczycowy (OUN) odnosi się do zespołu nerczycowego, który rozwija się w ciągu 3 miesięcy po urodzeniu. Ma te same objawy kliniczne, co dzieci z zespołem nerczycowym, to znaczy dużą ilością białkomoczu, obrzęku wysokiego, hiperlipidemii i hipoproteinemii przy urodzeniu lub w ciągu 3 miesięcy po urodzeniu. Jednak jego etiologia, zmiany patologiczne i rokowanie różnią się od starszych dzieci i dorosłych. Podstawowa wiedza Proporcja choroby: częstość występowania wynosi około 0,001% -0,002% Wrażliwi ludzie: dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: niedokrwistość, krzywica, przewlekła niewydolność nerek

Przyczyna wrodzonego zespołu nerczycowego u dzieci

(1) Przyczyny choroby

Zgodnie z klasyfikacją przyczyn zwykle dzieli się je na dwie kategorie:

1. Pierwotne: w tym fiński wrodzony zespół nerczycowy, rozlane stwardnienie mezangialne, minimalne zmiany, ogniskowe stwardnienie segmentowe.

2. Wtórne: może być wtórne do infekcji (wrodzona kiła, wrodzona jad pierwotniakowa, wrodzona choroba inkluzji olbrzymich komórek, różyczka, zapalenie wątroby, malaria, AIDS itp.), Zatrucie rtęcią, toczeń rumieniowaty układowy, Zespół hemolityczno-mocznicowy, zespół nadczynności tarczycy, zespół Drash, zakrzepica żył nerkowych itp.

(dwa) patogeneza

1. Patogeneza: Oczywiste jest, że fiński wrodzony zespół nerczycowy jest autosomalną recesywną chorobą dziedziczną, której gen znajduje się na długim ramieniu chromosomu 19, a patogeneza jest stopniowo wyjaśniana. W 1966 r. Norio występował u 57 rodzin fińskich. Badanie genetyczne, jasne, że ten znak jest autosomalną recesywną chorobą dziedziczną, wiadomo, że jego wadliwy gen znajduje się w długim ramieniu chromosomu 19 13.1, w 1983 r. Vernier i wsp. Wykryli 5 przypadków wrodzonego zespołu nerczycowego z kationową sondą PEI, stwierdzono GBM Liczba miejsc anionowych jest zmniejszona, autorzy uważają, że redukcja siarczanu heparanu jest odpowiedzialna za wzrost przepuszczalności białka w wewnętrznej błonie filtracyjnej kłębuszkowej W 1998 r. Karl Tryggrason i wsp. Stwierdzili, że choroba ma procesy kłębuszków kłębuszkowych. Nieprawidłowość nefryny na przegrodzie przegrody jest spowodowana mutacją genu NpHSI kodującego nefrynę.

2. Zmiany patologiczne: zmiany patologiczne mogą się różnić w zależności od choroby. W początkowej fazie choroby kłębuszki mogą być prawidłowe i może wystąpić ogniskowe stwardnienie segmentowe, komórki mezangialne i rozrost matrycy mezangialnej. W torbielowatym rozszerzeniu kanalików w zaawansowanym stadium choroby naczynia włosowate kłębuszkowe zapadają się i powodują stwardnienie rozlane. Kanaliki nerkowe rozszerzają się intensywnie i kurczą. Śródmiąższowa infiltracja komórek zapalnych i zwłóknienie, niektórzy twierdzą, że najbardziej charakterystyczną zmianą wewnętrzną jest torbielowate rozszerzenie bliższej zwiniętej kanaliki, znane jako „choroba mikrocystyczna”, ale można znaleźć uszkodzenie kanalików nerkowych Nabyta z powodu utrzymującej się dużej ilości białkomoczu i / lub niedrożności przepływu moczu w kanalikach, co powoduje zmiany torbielowate w kanalikach niekompletnie dojrzałych nefronów. Immunofluorescencja nie wykazuje Ig i uzupełnienia odkładania we wczesnym stadium choroby. Mikroskopia immunoelektronowa pokazuje Nieprawidłowości nefrynowe na przegrodzie międzyprotetycznej, mikroskopia elektronowa wykazała obrzęk komórek śródbłonka, fuzję procesu stopy komórki nabłonkowej, kurczenie się błony podstawnej i tak dalej.

Zapobieganie wrodzonemu zespołowi nerczycowemu u dzieci

Wyjaśniono, że ten znak jest autosomalną recesywną chorobą dziedziczną i należy zwrócić uwagę na poradnictwo w zakresie chorób genetycznych i diagnozę prenatalną. Po 13 tygodniach ciąży stężenie alfa-fetoproteiny u płodu osiąga szczytowe wartości. Gdy płód rozwija białkomocz, AFP wchodzi z białkiem moczu. W przypadku płynu owodniowego diagnoza prenatalna często opiera się na wykrywaniu stężenia alfa-fetoproteiny w płynie owodniowym. AFP do wykrywania płynu owodniowego może pomóc w diagnozie prenatalnej u kobiet w ciąży, które urodziły tę chorobę po 11–18 tygodniach ponownego zajścia w ciążę. Ze względu na badanie sekwencji genów NpHSI oczekuje się, że diagnoza prenatalna, wtórna do różnych infekcji, powinna aktywnie zapobiegać, wzmacniać profilaktykę i leczenie zdrowia, wzmocnić opiekę ciążową i badanie prenatalne.

Powikłania wrodzonego zespołu nerczycowego u dzieci Powikłania, niedokrwistość, przewlekła niewydolność nerek

Równolegle z różnymi infekcjami, zatorowością, niedoczynnością tarczycy, niedokrwistością, krzywicą, przewlekłą niewydolnością nerek itp.

Objawy wrodzonego zespołu nerczycowego u dzieci Częste objawy Niedoczynność tarczycy Obrzęk nosa, niskie wzdęcie brzucha, wtórne zakażenie, białko moczu, rozlane stwardnienie mezangialne, wodobrzusze, białkomocz, stan nadkrzepliwości

1. Historia rodziny i historia produkcji Duża część dzieci z CNS ma pozytywną historię rodzinną. Większość dzieci ma przedwczesny poród od 35 do 38 tygodni. Masa ciała jest niska, często z zamkiem. Często występuje uduszenie wewnątrzmaciczne, a wynik Apgara jest niski. Mekon w płynie owodniowym, cechą wewnętrzną jest duże łożysko, normalne łożysko nie przekracza 25% masy płodu, podczas gdy Huttenen poinformował, że łożysko stanowiło 0,42, podczas gdy normalna kontrola wyniosła 0,18. Matce często towarzyszyło zatrucie ciążowe, płyn owodniowy. Zwiększone poziomy AFP są charakterystycznymi zmianami u dzieci, z powodu białkomoczu wewnątrzmacicznego, poziomy AFP w płynie owodniowym wzrosły podczas 16 do 22 tygodni ciąży.

2. Cechy kliniczne

(1) Wygląd specjalny: wspólny wygląd specjalny po porodzie, taki jak niski grzbiet nosa, szeroki dystans oka, dolne ucho, szeroki szew czaszki, szeroki przedni i tylny kostek, deformacja zgięcia stawu biodrowego, kolanowego i łokciowego, a następnie wspólna Wzdęcie, wodobrzusze, przepuklina pępowinowa.

(2) Obrzęk: Połowę obrzęku obserwuje się w ciągu 1–2 tygodni po urodzeniu lub można go znaleźć u rodziców po kilku miesiącach.

(3) Białkomocz: Białkomocz dziecka jest oczywisty i trwały. Jest to początkowo wysoce wybiórczy białkomocz, a selektywność jest zmniejszona w późniejszym stadium choroby. Dziecko ma oczywistą hipoalbuminemię i hiperlipidemię.

(4) Wzrost i zacofanie rozwoju: Z powodu niedożywienia białek dzieci często mają wzrost i rozwój, i istnieją doniesienia o refluksie żołądkowo-przełykowym i zwężeniu odźwiernika.

3. Zmiany wtórne często prowadzą do innych zmian patofizjologicznych spowodowanych statusem przewlekłej choroby nerek, takich jak:

(1) Niska odporność: z powodu utraty Ig w moczu i czynnika B układu dopełniacza czynnik D powoduje niską odporność i występuje wiele wtórnych infekcji (takich jak zapalenie płuc, posocznica, zapalenie otrzewnej, zapalenie opon mózgowych, infekcja dróg moczowych itp.); Jest to główna przyczyna wewnętrznej śmierci.

(2) zakrzepica, zatorowość: dzieci często mają stan nadkrzepliwości, a nawet zakrzepica, zator, 10% Mahana i wsp. Ma takie powikłania, można je zobaczyć w wielu naczyniach krwionośnych, takich jak tętnice obwodowe, zatok strzałkowy, Nerka, płuca i inne żyły.

(3) Inne: niedoczynność tarczycy z powodu utraty T4 i białka wiążącego tarczycę w moczu; niedokrwistość z niedoboru żelaza spowodowana utratą transferyny; utrata białka wiążącego witaminę D i niewystarczająca ilość witaminy D.

(4) zaburzenia czynności nerek: wraz ze wzrostem wieku czynność nerek stopniowo zmniejsza się powoli, GFR często wynosi <50 ml / (min. 1,73 m2) w drugim roku po urodzeniu i występuje odpowiednia biochemiczna zmiana przewlekłej dysfunkcji nerek u większości chorych dzieci W wieku 3 lat wymagana jest dializa lub przeszczep. Zespół nerczycowy występujący w ciągu 3 miesięcy po urodzeniu jest wrodzonym zespołem nerczycowym.

Badanie wrodzonego zespołu nerczycowego u dzieci

1. Zwiększone poziomy AFP w płynie owodniowym: Jest to charakterystyczna zmiana u dzieci z OUN Ze względu na białkomocz wewnątrzmaciczny poziomy AFP w płynie owodniowym zwiększają się w 16–22 tygodniu ciąży; wrodzona hipoplazja cewy nerwowej może również wystąpić w płynie owodniowym AFP Poziom jest podwyższony, ale poziom cholinoesterazy jest często zwiększany w tym samym czasie.

2. Zmiany w moczu: często objawiające się jako olbrzymia białkomocz i mikroskopijne krwiomocz.

3. Hipoproteinemia: Poziom albuminy w surowicy u dzieci z OUN jest bardzo niski, zwykle mniejszy niż 10 g / l.

4. Niewydolność nerek: czynność nerek jest często w normalnym zakresie.

5. Wtórny OUN ma laboratoryjne cechy pierwotnej choroby, takie jak kiła wrodzona, dodatni wynik testu VDRL, Toxoplasma gondii, różyczka, komórka olbrzymia, zakażenie wirusem zapalenia wątroby, podwyższone miano przeciwciał, zatrucie rtęcią, Toxoplasma gondii , różyczka, komórki olbrzymie, zakażenie wirusem zapalenia wątroby itp. często przedstawiają patologiczne zmiany w złożonym zapaleniu nerek. Ponadto u pacjentów zakażonych gigantycznymi komórkami ciała inkluzyjne gigantycznych komórek są obecne w komórkach śródbłonka.

6. Mikroskopia świetlna: we wczesnym stadium choroby kłębuszki nerkowe mogą być normalne i mogą również wykazywać ogniskowe stwardnienie segmentowe, komórki mezangialne i przerost macierzy mezangialnej; kanaliki nerkowe wykazują torbielowate poszerzenie, w zaawansowanym stadium choroby, nerki Kapilary małej kulki zapadają się i tworzą stwardnienie rozsiane; kanaliki nerkowe rozszerzają się intensywnie i kurczą. Śródmiąższowa infiltracja i zwłóknienie komórek zapalnych, we wczesnym stadium DMS jedynie powiększenie podocytów, fuzja procesu stopy, proliferacja macierzy mezangialnej; w stadium zaawansowanym większość kłębuszków jest skurczona i stwardniała Wakuolarne zwyrodnienie komórek nabłonkowych, zanik kanalików, naciek komórek zapalnych, zwłóknienie śródmiąższowe, wrodzone zakażenie kiły często wykazuje błoniaste lub proliferacyjne kłębuszkowe zapalenie nerek, któremu czasami towarzyszy tworzenie półksiężyca. Inwazyjne komórki zapalne z rozległym śródmiąższem.

7. Immunofluorescencja: wcześnie normalna; późno w obszarze mezangialnym może występować niewielka ilość odkładania IgM i C3, immunofluorescencja wrodzonej kiły można znaleźć w obszarze odkładania mezangialnego obecności antygenu Treponema pallidum.

8. Inne: rutynowo należy wykonywać badania obrazowe, takie jak badania ultrasonograficzne B i rentgenowskie.

Diagnoza i diagnoza wrodzonego zespołu nerczycowego u dzieci

Diagnoza

Typ fiński

(1) Diagnoza kliniczna zależy od

1 historia rodziny.

Białkomocz występuje w macicy 2. Kiedy objawy pojawiają się w klinice, albumina we krwi wynosi <10 g / l. Kiedy albumina we krwi jest korygowana do 15 g / l, białko w moczu może wynosić> 20 g / l.

3 łożysko jest duże (> 25% masy urodzeniowej).

4 objawy kliniczne, a GFR jest nadal normalny w ciągu 6 miesięcy.

5 Z wyjątkiem innych znanych przyczyn.

6 biopsja nerki.

(2) Diagnostyka prenatalna: Diagnostyka prenatalna często opiera się na alfa-fetoproteinie w płynie owodniowym AFP jest normalnym białkiem płodowym syntetyzowanym z wątroby płodu, woreczka żółtkowego i przewodu pokarmowego. Jego wielkość cząsteczki i właściwości elektrochemiczne są związane z Albumina krwi jest podobna. Stężenie we krwi płodu osiąga szczyt po 13 tygodniach ciąży. Gdy występuje białkomocz płodu, AFP dostaje się do płynu owodniowego wraz z białkiem moczu, dlatego ciężarna kobieta, która urodziła chorobę, jest ponownie w ciąży 11-18. Cotygodniowe wykrywanie AFP płynu owodniowego może przyczynić się do diagnozy prenatalnej, ale należy zauważyć, że ten wzrost białka można również zaobserwować u dzieci z wadami cewy nerwowej, ale oprócz zwiększonego AFP w płynie owodniowym cholinesteraza jest również zwiększona w wadach cewy nerwowej. Można go zidentyfikować, ponadto AFP można również zaobserwować u bliźniaków, zespołu Turnera itp. W ostatnich latach, ze względu na badanie sekwencji genów NpH-SI, oczekuje się postawienia diagnozy prenatalnej.

2. Typ niefiński: Choroba ta jest również autosomalną chorobą recesywną, która występuje głównie u dzieci w wieku od 3 miesięcy do 3 lat, a czasami przy urodzeniu lub w ciągu 3 miesięcy po urodzeniu. Patologiczną cechą jest rozproszenie kłębuszków nerkowych. Stwardnienie mezangialne lub stwardnienie rozsiane, ogniskowe stwardnienie segmentowe, torbielowate poszerzenie kanalików nerkowych, najbardziej widoczne w głębokiej korze, klinicznie większość z tych dzieci cierpi na zespół nerczycowy i szybciej przechodzi do etapu końcowego Choroba nerek

3. Zespół Drash: Zespół Drash objawia się jako wrodzony zespół nerczycowy, powikłany guzem Wilmsa i / lub pseudohermafrodytyzmem męskim, inne pokrewne zmiany, takie jak zaćma, zmętnienie rogówki, mała głowa, zez, oczopląs i odległość oka Zbyt szeroki itd. Zespół pojawia się u rodzeństwa, nie reaguje na leczenie i może nawracać po alloprzeszczepie nerki. U tych pacjentów po transplantacji dochodzi do ponownego przeszczepienia zespołu nerczycowego z powodu zakażenia wirusem cytomegalii lub odrzucenia przeszczepu, chociaż Pseudohermafrodytyzm męski 46XY i nieprawidłowości oczne są częstymi towarzyszącymi objawami zespołu Drash, ale zgłaszano je u pacjentki 46XY. Patologią nerek jest rozlane stwardnienie mezangialne ze względu na wysoką częstość występowania obustronnych guzów Wilmsa. Niektóre osoby zalecają profilaktyczną nefrektomię.

4. Zespół Galloway-Mowat i zespół Roosa: Zespół Galloway-Mowata objawia się również jako wrodzony zespół nerczycowy Typowa patologia nerek polega na tym, że na strukturalnie zniekształconej błonie podstawnej kłębuszków występują kłaczki i drobiny. Odkładanie się filamentu (6-8 nm), wyrażone jako mała głowa, skurcz niemowlęcy, zespół psychoruchowy bloku Roosa, jest również chorobą rodzinną, często towarzyszy mu zespół nerczycowy u niemowląt, zespół Roosa nerki Patologiczne objawy ogniskowego segmentalnego stwardnienia kłębuszkowego z rozległym rozpadem mezangium, dysplazją nabłonka kręgosłupa, upośledzeniem umysłowym, przewodzeniowym ubytkiem słuchu i barwnikowym zapaleniem siatkówki, również z ogniskową segmentową nerką w okresie niemowlęcym Stwardnienie sferyczne i zespół związany z zespołem nerczycowym.

5. Wtórna wrodzona nefropatia

(1) Objawy kliniczne: Oprócz klinicznych objawów nefropatii wtórnemu OUN często towarzyszą objawy kliniczne niektórych unikalnych chorób pierwotnych, które można odróżnić od pierwotnego OUN.

(2) Badanie laboratoryjne: Oprócz podobnych wyników badań laboratoryjnych pierwotnego OUN, wtórny OUN ma również pewne cechy badania laboratoryjnego pierwotnej choroby, takie jak pacjenci z wrodzoną kiłą, wynik testu VDRL jest dodatni; Takich jak Toxoplasma gondii, różyczka, komórki olbrzymie, zakażenie wirusem zapalenia wątroby, a jego miano przeciwciał jest podwyższone.

(3) Patologia: Przy różnych przyczynach wtórny OUN często ma swoje własne cechy zmian patologicznych.

1 wrodzona infekcja kiły: mikroskopia świetlna często objawia się jako błoniaste lub proliferacyjne kłębuszkowe zapalenie nerek, któremu czasami towarzyszy tworzenie półksiężycowego, rozległego śródmiąższowego naciekania komórek zapalnych; immunofluorescencję można znaleźć w obszarze depozycji mezangialnej z kiłą Obecność antygenów krętkowych pod mikroskopem elektronowym można znaleźć wzdłuż błony podstawnej z małymi guzkami wypełnionymi osadzonymi pod śródbłonkiem.

2 Zatrucie rtęcią, Toxoplasma gondii, różyczka, olbrzymie komórki, zakażenie wirusem zapalenia wątroby: często przedstawia patologiczne zmiany w złożonym zapaleniu nerek; ponadto u pacjentów z zakażeniem olbrzymimi komórkami w komórkach śródbłonka można zaobserwować obecność wtrąceń olbrzymich komórek.

Diagnostyka różnicowa

Powinien być pierwszym, który wykluczy wtórną przyczynę znanej przyczyny, ponieważ można oczekiwać, że leczenie pierwotnej choroby (takiej jak wtórne leczenie kiły przeciw mejowi) łagodzi chorobę nerek, w połączeniu z innymi klinicznymi i laboratoryjnymi wynikami samej pierwotnej choroby spowodowanej wtórną Bardziej precyzyjnie zdiagnozowane, małe niemowlęta mają niewyjaśniony zespół nerczycowy z zewnętrznymi nieprawidłowościami narządów płciowych, powinny rozważyć zespół Drash, ten Drash odnotowany w 1970 r., Objawiający się jako guz zarodkowy nerki (guz Wilm), pseudohermafrodytyzm męski i Zajęcie nerek (można wyrazić jako zespół nerczycowy). Niektóre przypadki mają tylko dwa objawy: patologią nerek jest rozlane stwardnienie mezangialne i zanik kanalików. Zmiany na powierzchni kory nerkowej są ważniejsze niż rdzeń bliski. Pierwotny wrodzony zespół nerczycowy, oprócz fińskiego wrodzonego zespołu nerczycowego, może być spowodowany rozlanym stwardnieniem mezangialnym, choroba nie jest nienormalna w okresie okołoporodowym, rozmiar łożyska jest normalny, chociaż początek może być również wczesny w okresie noworodkowym Ale ponad 3 miesiące po urodzeniu.

Choroba weszła wcześniej w zaburzenie czynności nerek, zmarła na mocznicę, patologicznie wczesne stwardnienie mezangialne, zapaść kłębuszków włosowatych, brak proliferacji komórek; później stwardnienie kłębuszkowe i kanaliki nerkowe, zwłóknienie śródmiąższowe Ponadto, czasami wywołany zmianami mikroskopowymi, patologicznymi zmianami ogniskowego segmentalnego stwardnienia, wpływ leczenia na hormony kory nadnerczy jest taki sam jak u starszych dzieci, dziecięcego zespołu nerczycowego (INS) i OUN. W pierwszym roku po urodzeniu, ale początek INS następuje później niż w OUN, często rozpoczynając w drugiej połowie pierwszego roku, szczególnie w pierwszych 3 miesiącach po urodzeniu, obecnie uważa się, że jest to spowodowane głównie kłębuszkową błoną podstawną. Integralność jest zagrożona, a jej zwiększona przepuszczalność powoduje odfiltrowanie dużej ilości proteinurii.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.