Wrodzona hiperamonemia u dzieci

Wprowadzenie do wrodzonej hiperamonemii u dzieci Wrodzona hiperamonemia jest chorobą, w której wrodzona metaboliczna nieprawidłowość syntezy mocznika powoduje wzrost stężenia amoniaku we krwi i powoduje uszkodzenie układu nerwowego. Zasada leczenia polega na skorygowaniu nieprawidłowego metabolizmu dzieci, ale jednocześnie powinna zapewnić potrzeby żywieniowe ich wzrostu i rozwoju. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,0003% (zapadalność na noworodki wynosi 0,0003%) Wrażliwi ludzie: dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: zasadowica oddechowa, śpiączka

Przyczyny wrodzonej hiperamonemii u dzieci

Cykl mocznika (25%):

Amoniak wytwarzany przez rozkład aminokwasów w organizmie i amoniak wchłaniany przez jelito są normalnymi składnikami płynów ustrojowych, ale nadmiar amoniaku jest neurotoksyczny. Główną metodą detoksykacji amoniaku w ludzkim ciele jest synteza amoniaku w wątrobie, a następnie odprowadzenie go z moczem. Szlak metaboliczny syntezy mocznika nazywa się cyklem mocznikowym. W cyklu mocznikowym i innych metodach detoksykacji amoniak we krwi utrzymuje się na normalnym poziomie, zwykle 27–82 μmol / L (50–130 μg / dl), a cykl mocznika musi mieć 6 Udział enzymów:

(1) Tworzenie fosforanu karbamylu: Po pierwsze, w mitochondriach amoniak i CO2 tworzą grupy karbamylowe pod wpływem syntetazy fosforanu karbamylowego (CPS) i aktywatora allosterycznego N-acetyloglutaminianu. Kwas fosforowy

(2) Synteza cytruliny: Fosforan karbamoilu ulega kondensacji z ornityną z wytworzeniem cytruliny pod wpływem transkarbamoilazy ornityny (OTC), a następnie dostaje się do cytoplazmy przez błonę mitochondrialną.

(3) Tworzenie kwasu arginylobursztynowego: W cytoplazmie cytrulina i asparaginian tworzą kwas arginylobursztynowy poprzez działanie syntetazy argininobursztynowej (AS).

(4) Rozkłada się do argininy i kwasu fumarowego: bursztynian arginylu jest rozkładany do argininy i kwasu fumarowego przez argininoburcyna (AL).

(5) rozkład na ornitynę i nietoksyczny mocznik: następnie arginaza (ARG) rozkłada argininę na ornitynę i nietoksyczny mocznik, ten pierwszy jest przekształcany w cytrulinę, drugi przez Wydzielina nerkowa.

(6) Synteza N-acetyloglutaminianu (NAGS): N-acetyloglutaminian (NAG) wymagany do cyklu mocznikowego pochodzi z kwasu glutaminowego i acetylo-CoA poprzez N-acetyloglutaminian Katalizowany enzym syntetyczny (syntetaza N-acetyloglutaminianowa, NAGS).

Niedobór enzymów (10%):

Gdy jeden z enzymów w cyklu ma wrodzone wady, proces syntezy mocznika z amoniaku jest zaburzony, a wolny amoniak gromadzi się w organizmie, tworząc hiperamonemię, która jest klinicznie określana jako ciężka dysfunkcja mózgu.

Przyczyna choroby

Enzymy w cyklu mocznikowym mają defekty genetyczne, które powodują zaburzenia syntezy mocznika i zwiększone stężenie amoniaku we krwi.

Wrodzone zapobieganie hiperamonemii u dzieci

1. Wykrywanie heterozygotyczne: może być oparte na analizie rodziny, teście obciążenia białkiem, analizie genetycznej lub kontroli aktywności enzymu.

2. Diagnoza prenatalna: Analiza genetyczna komórek owodniowych lub kosmków może wcześnie zdiagnozować niedobór OTC, zmierzyć aktywność enzymatyczną komórek owodniowych lub kosmków, zdiagnozować niedobór AL i niedobór AS; zmierzyć specjalny poziom aminokwasów w płynie owodniowym, aby pomóc w diagnozowaniu.

Zgodnie z powyższym można skorzystać z poradnictwa genetycznego, a ciążę można przerwać w razie potrzeby.

Wrodzone powikłania hiperamonemii u dzieci Powikłania, zasadowica oddechowa, śpiączka

Alkoza oddechowa, bezdech, drgawki, często śpiączka, postępująca funkcja pnia mózgu, podwyższone ciśnienie śródczaszkowe, wtórne zakażenie, ataksja, zaburzenia zachowania, dysplazja, upośledzenie umysłowe.

Objawy wrodzonej hiperamonemii u dzieci Częste objawy Alkaloza układu oddechowego Odżywianie napięcia mięśniowego Hipertoniczne napięcie mięśni zmniejsza anoreksję Ataksja Wyraźna ambicja Zwiększone ciśnienie wewnątrzczaszkowe Zachowanie atakowe Senność

Objawami klinicznymi zaburzeń cyklu mocznikowego są głównie toksyczność hiperamonemii, więc objawy nakładają się na siebie. Nasilenie objawów klinicznych jest równoległe ze stopniem niedoboru enzymu. Objawy całkowitego niedoboru enzymu są poważne. Wczesny początek, piorunująca hiperamonemia w okresie noworodkowym, normalna po urodzeniu, endogenny amoniak po laktacji i endogenny amoniak rozkładający się w organizmie z powodu braku enzymów, nie mogą syntetyzować mocznika, więc wysoki amoniak Krwotok, rozpoczynająca się senność w ciągu kilku dni po urodzeniu, odmowa karmienia piersią, wymioty, ze zwiększonym gromadzeniem się amoniaku we krwi, nadmierna wentylacja, zasadowica oddechowa, hipotermia, bezdech, niskie lub zwiększone napięcie mięśni, mogą mieć drgawki , często spowodowane śpiączką, postępującą funkcją pnia mózgu, zwiększonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym i większą liczbą zgonów w okresie niemowlęcym.

Kiedy pojawia się częściowy niedobór enzymu, zwykle zaczyna się kilka miesięcy po urodzeniu lub później Objawy hiperamonemii w dzieciństwie są łagodne, pojawiają się sporadycznie, nie tolerują białka i jedzą więcej białka lub Kiedy dochodzi do infekcji, amoniak we krwi jest oczywiście podwyższony, napadowe ostre wymioty, anoreksja, ból głowy, ataksja, senność, splątanie, nawet śpiączka, niektóre drgawki, nieprawidłowe zachowanie, drażliwość, nadpobudliwość lub Zachowania agresywne, przewlekły przebieg, mogą mieć dysplazję, postępujące objawy zwyrodnieniowe, upośledzenie umysłowe, kwasuria sukcyno-bursztynowa ma specjalny piegowaty guzek (guzkowata guzkowica).

Badanie wrodzonej hiperamonemii u dzieci

1. Zwiększony poziom amoniaku we krwi: Amoniak we krwi wynosi zwykle 234,8 ~ 587 μmol / L (400 ~ 1000 μg / dl), normalna wartość to 27 ~ 82 μmol / L (46 ~ 139 μg / dl), śpiączka hiperamonemiczna, krew Amoniak może wynosić od 352,2 do 1526,2 μmol / L (600 do 2600 μg / dl).

2. Analiza ilościowa aminokwasów: Sprawdź aminokwasy we krwi i moczu, aby ustalić, czy występuje jakikolwiek wzrost swoistości, szczególną uwagę należy zwrócić na glutaminian, glutaminę, alaninę, cytrulinę, argininę i bursztyn arginylowy Analiza ilościowa w celu rozróżnienia defektów enzymatycznych w cyklu mocznikowym.

3. Test obciążenia białkiem: Gdy cykl mocznika jest zaburzony, nie toleruje pokarmów białkowych. Może być stosowany do testu obciążenia białkami do diagnozy klinicznej i wykrywania heterozygotycznego. Naturalnie jeść śniadanie, podać białko 1 g / kg, obserwować amoniak i krew we krwi, mocz. Zmiany w aminokwasach i kwasie serwatkowym mierzono raz na 2 godziny 3 razy.

4. Pomiar glukozy we krwi, analiza gazometrii, kwas organiczny w moczu: Alkalina układu oddechowego często występuje w zaburzeniach cyklu mocznikowego, kwasica organiczna jest również często związana z hiperamonemią, ale w przeciwieństwie do choroby cyklu mocznikowego, z powodu niższego poziomu cukru we krwi, metabolizmu Kwasica kwasowa, wydzielanie określonych kwasów organicznych z moczem.

5. Określenie aktywności enzymu: Hiperamonemia spowodowana brakiem aktywności syntazy karbamylofosforanu (CPS) wymaga przezskórnej biopsji wątroby w celu zmierzenia aktywności CPS, a także wymagana jest diagnoza niedoboru karbamoilotransferazy ornityny (OTC). Aby zmierzyć aktywność OTC hepatocytów, należy ustalić, czy nie występuje aktywność syntetazy argininobursztynianowej (AS) w diagnostyce cytrulinemii. W tym czasie można zastosować enzym hepatocytów lub fibroblasty skóry, a gdy stosuje się kwas bursztynowy aminokwasów, Może mierzyć aktywność liazy plemników (AL) w hepatocytach, czerwonych krwinkach obwodowych i fibroblastach skóry.W przypadku podejrzenia o argininę należy zmierzyć aktywność wątroby, czerwonych krwinek i arginazy leukocytowej.

6. Analiza genetyczna: Niedobór OTC i niedobór CPS można zdiagnozować za pomocą molekularnych metod genetycznych.

7. Diagnoza prenatalna: Analiza genetyczna komórek płynu owodniowego lub kosmków może wcześnie zdiagnozować niedobór OTC, zmierzyć aktywność enzymatyczną komórek owodniowych lub kosmków, zdiagnozować niedobór AL i niedobór AS; zmierzyć specjalny poziom aminokwasów w płynie owodniowym, aby pomóc w zdiagnozowaniu.

8. Wykrywanie heterozygotyczne: może być oparte na analizie rodziny, teście obciążenia białkiem, analizie genetycznej lub kontroli aktywności enzymu.

Badanie elektroencefalogramu ma nieprawidłowe fale mózgowe. Badanie TK mózgu wykonuje się, gdy spełnione są warunki. Inne rutynowe badania obejmują USG B i badanie rentgenowskie.

Diagnoza i diagnoza wrodzonej hiperamonemii u dzieci

Manifestanci kliniczni powinni najpierw sprawdzić stężenie amoniaku we krwi oraz oznaczenie ilości aminokwasów we krwi i moczu w celu zdiagnozowania hiperamonemii, a następnie przeprowadzić inne testy biochemiczne w celu zidentyfikowania przyczyny, w razie potrzeby wykonać oznaczenie aktywności enzymatycznej lub analizę DNA w celu potwierdzenia diagnozy.

Diagnostyka różnicowa

1. Przejściowa hiperamonemia noworodków: występująca głównie u wcześniaków, pacjentów z wyjątkowo wysokim stężeniem amoniaku we krwi, wczesnych objawów, ciężkich objawów zahamowania neurologicznego, trudności w oddychaniu, takich jak wczesna hemodializa, może wystąpić w ciągu 5 dni Objawy ustępują, a rokowanie jest dobre. Bezobjawową hiperamonemię można również zaobserwować u niemowląt o niskiej masie urodzeniowej z nieznanych przyczyn.

2. Kwasica organiczna: często towarzyszy hiperamonemii, która charakteryzuje się prawidłowym oznaczaniem aminokwasów we krwi, niskim poziomem kwasu moczowego, wysokimi specyficznymi kwasami organicznymi w moczu, niskim poziomem cukru we krwi i zwiększoną ilością glicyny we krwi. Kwasica metaboliczna.

3. Nietolerancja białka lizinuricznego: towarzyszy hiperamonemii, z powodu wad transportowych argininy, lizyny i ornityny w kanalikach nerkowych i nabłonku jelit, powyższe we krwi Wzrost każdego aminokwasu wpływa na funkcję metaboliczną cyklu mocznikowego.

4. Hiperamonemia - hiperornitemia - hiperamonemia hiperonitynemia homocitrullinuria: zespół HHH, zaburzenie transportu ornityny do mitochondriów.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.