Idiopatyczna dziura w plamce

Wprowadzenie do idiopatycznej dziury plamkowej Idiopatyczne otwory w plamce są najczęstszymi pierwotnymi zmianami w oku, takimi jak błędy refrakcji, uraz oka i inne zmiany witreoretinalne, które są najczęstsze w otworze plamki. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: zapadalność wynosi około 0,003% -0,005% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: odwarstwienie siatkówki

Idiopatyczna dziura plamkowa

(1) Przyczyny choroby

Nie ma oczywistej możliwej do wykrycia przyczyny idiopatycznej dziury plamki, a dziura plamki, która wydaje się wykluczać chorobę dna dna, stanowi większość dziury plamki. U takich pacjentów częstość występowania choroby sercowo-naczyniowej jest wysoka, dlatego rozważa się występowanie dziury plamki Może być związany z niedokrwieniem naczyniówkowym, a u pacjentów z estrogenem lub histerektomią częstość występowania plamki żółtej jest wysoka, więc uważa się, że hormony płciowe mogą być związane z patogenezą otworu plamkowego. W ostatnich latach podkreślono, że plamka szklista na powierzchni ciała szklistego jest wyciągana. Uważa się, że znaczenie plamki żółtej ma koncentrację i koagulację ciała szklistego, a przyczepność w kierunku stycznym dołka plamki odgrywa ważną rolę w tworzeniu dziury plamki.

(dwa) patogeneza

1. Rola przodu i tyłu ciała szklistego oraz kierunek styczny

Od lat 70. do wczesnych lat 80. XX wieku wielu uczonych zauważyło, że tworzenie się plamki żółtej jest związane z nieprawidłowością witreoretinalną w obszarze plamki żółtej. Uważa się, że choroba jest ściśle związana z trakcją ciała szklistego. W normalnych warunkach fizjologicznych kora ciała szklistego jest ściśle związana z obszarem plamki żółtej. Połączony, gdy oko porusza się, ruch ciała szklistego przyciąga plamkę. W stanie patologicznym ciało szkliste koncentruje się. Po skurczeniu trakcja na plamce jest bardziej oczywista. Długotrwała trakcja prowadzi do obrzęku siatkówki, zwyrodnienia i wreszcie dziury. W tym czasie sądzono, że Przednia i tylna przyczepność ciała szklistego jest główną przyczyną powstawania IMH. Tylne oderwanie ciała szklistego (PVD) odgrywa ważną rolę w tworzeniu IMH. Wielu uczonych popiera tę teorię od dawna.

Jednak w 1988 r. Gass i wsp. Stwierdzili, że tylko 12% pacjentów miało PVD w analizie dużej próbki IMH, co sugeruje, że przednia i tylna przyczepność ciała szklistego do siatkówki nie jest główną przyczyną powstawania IMH, a wręcz przeciwnie, wystąpienie PVD w pewnym stopniu temu zapobiegło. Wraz z dalszym rozwojem IMH, Gass zastosował biomikroskopię i angiografię fluoresceinową dna oka, aby obserwować grupę pacjentów z różnymi objawami i oczywistymi objawami przez długi czas, wskazano, że tylna część ciała szklistego dołkowej powierzchni plamki żółtej została skurczona i stycznie wyciągnięta. Ważną przyczyną powstawania dziur plamki żółtej i zgodnie z wynikami obserwacji IMH jest podzielony na 4 etapy, Guyer i Green uważają, że ciało szkliste w stycznej trakcji plamki spowodowało otwór plamki, mogą istnieć trzy mechanizmy: przepływ płynu wewnątrzgałkowego, przebudowa komórek szklistych A składnik błony komórkowej tworzy przyciąganie na wewnętrznej powierzchni ciała szklistego; proliferacja składników komórki wzdłuż wewnętrznej powierzchni kory szklistej przyczynia się do tworzenia przyczepności; agregacja komórek w korze szklistej i przegrupowanie włókien, skurcz powoduje przyczepność, a później uczeni obserwują Przejdź do zjawiska „stycznego ciągnięcia” i znajdź, że oprócz ciała szklistego, sieć wzrokowa rozrost powierzchnia jest również zaangażowane w tym procesie.

Wraz z pogłębianiem zrozumienia IMH, coraz więcej obserwacji klinicznych wykazało, że przednia i tylna przyczepność oderwania ciała szklistego również odgrywa rolę w rozwoju IMH. Niektórzy uczeni używają OCT, ultradźwięków i HTZ do interfejsu witreoretinalnego IMH. W szczegółowym badaniu Kim i wsp. Zaobserwowali IMH fazy II i wzięli pod uwagę, że w procesie otworu II stopnia przechodzącego do stadium III lub IV, oprócz prostej witrektomii, inne siły skośne, przednie i tylne były również Odgrywa ważną rolę. Chan i wsp. Wykorzystali OCT do obserwacji sytuacji IMH w oku kontralateralnym. Stwierdzono, że w oku kontralateralnym wystąpiła poważna nieprawidłowość interfejsu witreoretinalnego i ostatecznie otwór plamki pełnej grubości. Badania te wykazały również rolę trakcji szklistej w tworzeniu dziury. Zaobserwowana przez Johna obserwacja plamki ciała szklistego za pomocą ultradźwięków o wysokiej rozdzielczości wykazała, że ​​zlokalizowane odwarstwienie ciała szklistego przed plamką było inicjatorem powstawania IMH. Spekuluje się, że tylne odwarstwienie ciała szklistego wokół dołka plamki żółtej może wywierać siłę do przodu na dołek, ruch oka. Lokalne dynamiczne przyciąganie można zastosować do fovea, aby spowodować rozszczepienie fovea, a Bishop studiował III, IV za pomocą RTA. Morfologia IMH sugeruje, że siła ciągnąca do przodu tylnego naciągu korowego jest czynnikiem inicjującym powstawanie IMH, podczas gdy styczna siła ciągnąca odgrywa ważną rolę w rozszerzaniu się przerwy, dlatego z bieżących wyników badań dla IMH Pod względem występowania i rozwoju trakcja przednia i tylna oraz styczna trakcja ciała szklistego.

2. Rola wewnętrznej membrany ograniczającej

W trwających badaniach wciąż istnieją problemy, których nie można w pełni wyjaśnić teorią Gassa dotyczącą patogenezy IMH. Zjawiska te sugerują, że oprócz roli ciała szklistego, inne czynniki mogą odgrywać ważną rolę w występowaniu i rozwoju IMH, IMH. Częstość występowania plamki nabłonkowej plamki wyniosła ponad 65%. Częstość występowania plamki przedniej błony plamkowej w stadium IV była znacznie wyższa niż w trzecim etapie (24,6%). Uznano, że plamka przednia błony plamistej była wtórna do utworzenia otworu. Dalsza ekspansja ma wpływ: po połączonym usunięciu plamki przedniej błony plamistej szybkość gojenia się dziury jest wyższa niż w przypadku samej witrektomii. ~ 100%, dlatego w rozwoju IMH, oprócz trakcji ciała szklistego do siatkówki, błona epiretinalna siatkówki uczestniczy również w rozwoju IMH, jej rola obejmuje co najmniej:

(1) Służy jako rusztowanie dla rozrostu powierzchni siatkówki.

(2) Wewnętrzne napięcie odśrodkowe samej wewnętrznej membrany ograniczającej bierze udział w procesie rozszerzania się szczeliny.

3. Rola ciśnienia wewnątrzgałkowego

Siatkówka i wewnętrzne błony ograniczające są tkankami elastycznymi, na które łatwo wpływa ciśnienie. W celu wyjaśnienia wpływu ciśnienia wewnątrzgałkowego na powstawanie i rozwój IMH przeprowadzono doświadczenia na zwierzętach z małpimi oczami, a warstwę neuroepitelialną obszaru plamki oka małpy wycięto laserem YAG. Wykonano model otworu plamkowego, a następnie podwyższono ciśnienie wewnątrzgałkowe do 40-50 mmHg. Po 1 godzinie dziennie i zwiększeniu ciśnienia śródgałkowego przez 2 miesiące otwór plamkowy został znacznie powiększony w porównaniu z grupą kontrolną. Spekuluje się, że ciśnienie wewnątrzgałkowe może również uczestniczyć w tworzeniu i rozwoju IMH, ale to się okaże. Dalsze potwierdzone.

Idiopatyczne zapobieganie otworom plamki żółtej

Nie ma skutecznego środka zapobiegającego tej chorobie, a wczesne wykrycie i wczesna diagnoza są kluczem do zapobiegania i leczenia tej choroby.

Powikłania idiopatycznego otworu plamki żółtej Powikłania

Torbielowaty obrzęk wokół otworu plamki żółtej, tworzenie się przedniej błony siatkówki, ale istnieje niewielkie ryzyko odwarstwienia siatkówki.

Objawy idiopatycznej dziury plamki Często objawy Nieprzezroczystość soczewki zniekształcenie wzrokowe Obrzęk torbielowaty plamki

Objaw

Początek choroby jest ukryty, postęp choroby jest powolny, a czasami odkrywa się, gdy drugie oko jest zakryte. Może być bezobjawowy na wczesnym etapie. W miarę postępu choroby objawy kliniczne różnych faz są różne. Typowe objawy obejmują zmniejszone widzenie i zniekształcenie wzroku. Itd., Ostrość wzroku często spada do 0,05 do 0,5, średnio 0,1. Kwadratowy stół Amslera można wykorzystać do wykrycia zniekształceń wizualnych i ciemnej plamki środkowej.

Przyczyny wpływu tej funkcji obejmują:

(1) W otworze plamki nie ma fotoreceptorów siatkówki.

(2) Płytkie oderwanie siatkówki wokół otworu plamki.

(3) Obrzęk torbielowaty wokół otworu plamki.

(4) Apoptoza komórek fotoreceptorów wokół otworu plamki.

2. Badanie dna oka

Zmiany oczne w idiopatycznych otworach plamki występują głównie w plamce dna oka. Większości przypadków towarzyszy niepełne lub całkowite oderwanie ciała szklistego z tyłu. Ponadto, ze względu na większość osób starszych, często występują różne stopnie zmętnienia soczewki lub twardnienia jądra soczewki.

Objawy dna IMH w różnych okresach mają swoją własną charakterystykę. Gdy wczesne dziury nie powstają, widoczne są tylko żółte plamki i żółte pierścienie w obszarze plamki żółtej. Czasami obecna jest trakcja szklista i błona prereinalna. Po postępie choroby tworzy się plamka żółta. Podstawa jest ciemnoczerwona pod oftalmoskopem. Okrągłe otwory mogą również mieć kształt półksiężyca lub podkowy, o różnych średnicach, ale większość z nich ma wielkość 1/4 ~ 1 / 2PD. Jeśli wokół otworu występuje torbielowaty obrzęk, można go wyrazić jako aureolę na brzegu otworu i po ciele szklistym w późnym etapie. Odłącz się lub towarzyszy mu bezpłatna ochrona.

Idiopatyczne badanie otworu plamki żółtej

Angiografia fluoresceinowa dna oka

Angiografia fluorescencyjna dna oka wyraźnie pokazuje morfologię pierścienia włośniczkowego w obszarze plamki żółtej, deformację małych naczyń krwionośnych, które rozwinęły zmiany, zjawisko zniekształcenia i nienormalnie silną fluorescencję z obszaru zmiany, maskowanie lub plamienie fluorescencyjne, nieregularne nacieki fluorescencyjne Wyciek

We wczesnym stadium idiopatycznej dziury plamki dna oka wykazywała jedynie płytką fovea, żółte plamki w obszarze plamki żółtej i brak zmian nabłonka pigmentu W tym czasie nie było widocznej nienormalnej zmiany w angiografii fluoresceinowej. Jeśli zmiana postępuje dalej, można ją znaleźć z powodu uszkodzenia RPE. Okno wygląda przezroczysto, ponieważ otwór wokół otworu jest wyraźnie oddzielony, a pierścieniowy region słabej fluorescencji poza centralną silną fluorescencją jest również widoczny.

2. Optyczna tomografia koherencyjna

Badanie OCT idiopatycznego otworu plamkowego jest bardzo intuicyjne i może zapewnić charakterystykę otworu plamkowego i jego głębokiego przekroju siatkówki, analizować lokalizację, kształt, rozmiar, siatkówkę i szklistą dziurę plamki w celu ustalenia obecności obrzęku torbielowatego. Obszar plamki jest płytko oderwany, a słaba i przezroczysta plamka przednia błony może wyraźnie zidentyfikować otwór pełnej grubości, blaszkowaty lub pseudo-plamkowy. W przypadku jednoogniskowych pacjentów z IMH OCT można również wykorzystać do oceny ryzyka powstawania MH w oku kontralateralnym. W jednym badaniu 21% pacjentów miało nieprawidłowości w ciele szklistym w oku bocznym.

Otwór plamki żółtej na etapie I pokazał, że zniknęła fovea normalnej plamki żółtej, a poniżej niej pojawił się obszar o niskim odbiciu. Nie było pęknięcia w wewnętrznej warstwie plamki. Obserwowano szklistą przyczepność w obszarze dołka. Zdjęcie OCT etapu IMH pokazało, że wewnętrzna powierzchnia siatkówki została zerwana z małą. Brakuje tkanki siatkówki o pełnej grubości. Otwór plamkowy III stopnia wykazuje dobrze zdefiniowany defekt siatkówki o pełnej grubości dołka. Zwiększona jest marginalna grubość warstwy neuro-nabłonkowej siatkówki, czemu towarzyszy zmniejszenie odruchu światła i obrzęku w siatkówce. Wysokie echo nasadki, etap IV pokazuje otwór plamki pełnej grubości z ciałem szklistym całkowicie odłączonym od plamki i dysku wzrokowego. Wygląd i zastosowanie OCT dodatkowo potwierdza i udoskonala stopień IMH wg Gassa i ma istotne znaczenie dla oceny wskazania chirurgicznego.

3. Kontrola działania

Jako metoda badania psychofizycznego badanie pola widzenia może dokładnie odzwierciedlać wczesne zmiany chorób plamki poprzez pomiar progu plamki. Automatycznej perymetrii można użyć do analizy regionalnej wrażliwości na światło w zależności od zasięgu zmian plamki.

Wczesne idiopatyczne dziury plamki mogą nie wykazywać nieprawidłowości w polu widzenia.Większość późnych stadiów ma różne stopnie spadku wrażliwości na światło, co może być związane ze słabą ostrością wzroku, obrzękiem siatkówki, zaburzeniami układu fotoreceptorów, niedrożnością błony przedniej plamy, przeciekiem naczyniowym itp., Wykorzystując wrażliwość na światło. Zmiany i fluktuacje progu światła można wykorzystać do oceny funkcji wzrokowej postępu idiopatycznego otworu plamkowego i efektu chirurgicznego.

Wizualne badania elektrofizjologiczne powszechnie stosowane w celu określenia funkcji plamki obejmują wyraźny elektroretinogram, czerwone światło i jasnoczerwony elektroretinogram, elektroretinogram scyntylacyjny, elektroretinogram miejscowy plamki, elektroretinogram wieloogniskowy Wieloogniskowy elektroretinogram (mERG), wizualny potencjał wywołany itp., W którym badanie mERG ma cechy obiektywne, dokładne, zlokalizowane i ilościowe, które mogą dokładniej, wrażliwie i szybko określić funkcję wzrokową w odległości 23 ° od tylnej siatkówki. Otwór plamisty ma niewielki wpływ na aktywność elektryczną całej siatkówki. Wczesne wizualne badanie elektrofizjologiczne zasadniczo nie wykazuje oczywistych nieprawidłowości. W późnym etapie amplituda wieloogniskowego ERG jest bardziej oczywista, a zmiana wieloogniskowego ERG jest bardziej oczywista. Odpowiedź dołka jest znacznie zmniejszona lub zanikła. Jako obiektywny i czuły wskaźnik oceny funkcji wzrokowej ma ogromne znaczenie dla analizy postępu choroby i efektu operacji.

Diagnoza i diagnoza idiopatycznej dziury plamkowej

Diagnoza

Po szczegółowym badaniu dna oka, zwłaszcza pod lampą szczelinową, można ustalić diagnozę. Wystąpienie OCT to diagnoza i diagnostyka różnicowa otworu plamki, co zapewnia bardziej obiektywną i dokładną podstawę i staje się diagnozą i różnicowaniem otworu plamki. Złoty standard diagnozy.

Diagnostyka różnicowa

1. Plamka pełnej grubości

Krawędź żółtej dziury jest ostra, a jasna linia styczna pod lampą szczelinową pod lampą szczelinową jest przerwana lub przesunięta. Pacjent plwociny może obserwować światło i może wykryć przerwanie światła. Otwór ma aureolę lub zlokalizowane odwarstwienie siatkówki. Dno otworu może mieć żółte i białe kropki. Pacjent widzi półprzezroczystą folię przykrywającą, która przylega do miejscowo pogrubionego tylnego interfejsu ciała szklistego. Obraz OCT pokazuje defekt pełnej grubości (z pokrywką lub bez) pasma neuro-nabłonkowego siatkówki w obszarze plamki żółtej.

2. Otwór na płytkę plamki

Krawędź otworu jest czysta. Pod lampą szczelinową styczna światła staje się cieńsza pod lustrem przednim, ale nie ma przerw ani przemieszczeń. Pacjent nie odczuwa przerwania światła i nie ma otoczki wokół otworu. Tylko jasne odbicie jest odbijane na obrazie OCT. Część pasma światła neuroepitelialnego siatkówki w obszarze plamki żółtej.

3. Fałszywa dziura plamkowa

Powstawanie przedniej błony siatkówki może zagęścić siatkówkę i gromadzić się w jej środku. Jest jak plamka żółta w oftalmoskopie lub dnie oka, ale na obrazie OCT ma ostry kształt, a pasmo światła neuro-nabłonkowego siatkówki jest nienaruszone.

4. Cystoza plamki żółtej

Kiedy mała torbiel pęka tworząc dużą torbiel, może wystąpić zmiana podobna do otworu plamki pod oftalmoskopem, ale obraz OCT wyraźnie pokazuje całkowitą tkankę siatkówki i tworzenie torbieli.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.