Zespół stymulatora

Wprowadzenie do zespołu stymulatora serca Zespół stymulatora serca to grupa zespołów klinicznych spowodowanych zaburzeniami hemodynamicznymi i elektrofizjologicznymi po wszczepieniu stymulatora. Głównie z powodu szeregu objawów i objawów spowodowanych niską wydajnością serca, ale różne osoby mają różne wyniki z powodu różnych zdolności kompensacyjnych funkcji serca. Ogólnie mówiąc, osoby starsze są bardziej powszechne. Podstawowa wiedza Współczynnik prawdopodobieństwa: Występowanie zużycia stymulatora serca wynosi około 3–8% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: omdlenie zastoinowej niewydolności serca

Przyczyny zespołu rozrusznika serca

(1) Przyczyny choroby

Przyczyna choroby jest wieloczynnikowa:

1 przypadek synchronicznej utraty skurczu, może zmniejszyć pojemność minutową serca o 20% do 30%, tak jak pierwotna dysfunkcja serca może zostać zmniejszona o ponad 50%;

2 niewydolność zastawek przedsionkowo-komorowych spowodowała powrót skurczowego krwi z powrotem do przedsionków, zwiększając obciążenie przedsionków;

3 podwyższone ciśnienie przedsionkowe, hamujące normalny skurcz i odruch obwodowych naczyń krwionośnych, prowadzące do spadku ciśnienia krwi;

4 stymulacja prawej komory powoduje, że skurcz dwukomorowy nie jest zsynchronizowany;

5 komór, przewodzenie wsteczne w sali aktywności elektrycznej przedsionków.

(dwa) patogeneza

Zespół rozrusznika serca po raz pierwszy zgłosili Mitsui i wsp. W 1960 r. W 1974 r. Hoss i Strait badali hemodynamikę i zmiany morfologiczne Od tego czasu badano mechanizm i zmiany patofizjologiczne zespołu rozrusznika. Przy głębszym zrozumieniu przyczyna choroby, przyczyna jest jasna, ale jej patogeneza to bezpośredni wpływ stymulacji komorowej i wpływ nieprawidłowych zjawisk elektrofizjologicznych.

1. Bezpośredni wpływ stymulacji komorowej

(1) Asynchroniczne skurcze przedsionkowo-komorowe: Już w XVII wieku brytyjski fizjolog Harvey odkrył, że skurcz przedsionków odgrywa ważną rolę w krążeniu krwi. Współczesna kardiologia udowodniła, że ​​skurcz przedsionków może przyspieszyć napełnianie komór i zastawkę przedsionkowo-komorową. Zamknięty efekt ten nazywa się mechanizmem pompy wspomagającej. Niektóre osoby stosowały pletyzmografię komorową, aby wykazać, że w wypełnieniu komorowym skurcz przedsionkowy może osiągnąć od 15% do 30%, szczególnie w przypadku niewydolności serca. Ze względu na niską funkcję kompensacyjną wypełniania komór konieczne jest bardziej poleganie na skurczu przedsionków w celu utrzymania prawidłowej pojemności minutowej serca. Po wszczepieniu sztucznego stymulatora serca w celu stymulacji komorowej mechanizm pobudzenia przedsionkowego znika, a pojemność minutowa serca może zostać wydana. Ilość jest znacznie zmniejszona, a niektóre badania wykazały, że rytm zatokowy jest zmniejszony o 10% do 35%.

(2) niedomykalność zastawki mitralnej i trójdzielnej: w stymulacji komorowej, z powodu sekwencyjnego zaniku skurczu przedsionkowo-komorowego, mogą wystąpić różne stopnie niedomykalności mitralnej i trójdzielnej, nawet jeśli przepływ wsteczny nie jest duży, Może być jednym z czynników wyzwalających zespół rozrusznika serca pod wpływem innych czynników, takich jak niezsynchronizowane skurcze przedsionkowo-komorowe.

(3) nieprawidłowy proces aktywacji komór: nieprawidłowa depolaryzacja komór może powodować osłabienie skurczu, stymulacja prawej komory jest procesem aktywacji bloku lewej komory, który może powodować przeszkody hemodynamiczne.

(4) Nieprawidłowy odruch naczyniowy: Po stymulacji komorowej, ponieważ skurcz przedsionkowo-komorowy nie jest zsynchronizowany, przedsionek rozszerza się, ciśnienie wzrasta, a następnie odruchowy obwodowy opór naczyniowy zmniejsza się, co powoduje spadek ciśnienia krwi i wzrost poziomu peptydu natriuretycznego przedsionkowego 7 ~ 8 razy.

2. Skutki nieprawidłowości elektrofizjologicznych

(1) Przewodnictwo wsteczne komory: już na początku lat 60. XX wieku sztuczna stymulacja serca wykazała, że ​​stymulacja komorowa może powodować przewodzenie wsteczne w pomieszczeniu, a następnie wielu badaczy przeprowadziło to zjawisko elektrofizjologiczne. Badanie wykazało, że ponad 60% pacjentów z zespołem zatoki zatokowej miało przewodzenie wsteczne w stymulacji komorowej, a 40% pacjentów z pełną stymulacją komorową bloku przedsionkowo-komorowego Utrzymując przewodzenie wsteczne komory 1: 1, pacjenci z przewodzeniem wstecznym komory, przedsionek nie przyspiesza napełniania komory na końcu rozkurczu, ale regularnie odprowadza przepływ krwi do układu płucnego i żyły głównej, gdy zastawka przedsionkowo-komorowa jest zamknięta. , co powoduje znaczny wzrost kompresji prawego przedsionka i płucnego kapilarnego naczynia krwionośnego, a zatem może powodować poważne zaburzenia hemodynamiczne. Nasze badanie 14 pacjentów z zespołem stymulatora serca wykazało, że ciśnienie klinowe włośniczkowego naczynia krwionośnego może wzrosnąć do 3,3 ~ 4,0 kPa (25 ~ 30 mmHg), z oczywistym niskim rzutem serca i klinicznym wyglądem omdlenia.

Badania wykazały, że zaburzenia hemodynamiczne wywołane wstecznym przewodzeniem komorowej stymulacji komorowej są znacznie poważniejsze niż migotanie przedsionków i przegrody przedsionkowo-komorowe, i są jedną z ważnych przyczyn zespołu stymulatora serca.

(2) arytmia: po stymulacji komorowej może powodować różne arytmie, takie jak przedwczesny skurcz komorowy, powtarzający się rytm serca lub arytmia nawrotowa itp., Częste arytmia, ciągłe występowanie może również powodować zaburzenia hemodynamiczne Prowadzi to również do przejściowego lub trwałego zmniejszenia pojemności minutowej serca i dlatego jest jedną z zasad zespołu rozrusznika serca.

Profilaktyka zespołu rozrusznika serca

Stymulator wszczepiony przed 1985 r. Nie był selektywny ze względu na tryb stymulacji, więc częstość występowania zespołu rozrusznika była wysoka, 4,6%. Wszczepiony stymulator w ciągu ostatnich 10 lat stosował głównie stymulację fizjologiczną. Częstość występowania spadła do 2,5%, a zespołowi stymulatora można zapobiegać Przed założeniem stałego stymulatora prawej komory wykonuje się proste testy elektrofizjologiczne i hemodynamiczne w celu znalezienia optymalnej częstotliwości stymulacji. I tryb stymulacji; unikaj stałej stymulacji u pacjentów z wsteczną stymulacją komór podczas stymulacji tymczasowej, szczególnie u pacjentów z zespołem chorej zatoki; spróbuj zastosować stymulację fizjologiczną u pacjentów poddawanych stymulacji VVI Jeśli ciśnienie krwi obniży się o więcej niż 20 mmHg po wszczepieniu, oznacza to, że prawdopodobnie wystąpi zespół stymulatora i należy wszczepić stymulator dwukomorowy, jednak stymulator dwukomorowy jest znacznie opóźniony w lewym przedsionku i zaprogramowany jest odstęp AV. W przypadku zbyt długiego czasu nie wyklucza się zespołu rozrusznika serca.

Powikłania zespołu stymulatora serca Powikłania, omdlenia, zastoinowa niewydolność serca, niedociśnienie

1. Powtarzające się omdlenia z powodu utraty synchronicznego skurczu przedsionkowo-komorowego, pojemność minutowa serca zmniejszyła się o 20% do 30%, tak jak pierwotna dysfunkcja serca pacjenta, pojemność minutowa serca może zostać zmniejszona o ponad 50%.

2. Zastoinowa niewydolność serca Po wszczepieniu stymulatora komorowego następuje zanik synchronicznego skurczu przedsionkowo-komorowego, wzrost ciśnienia przedsionkowego, wzrost obciążenia, zmniejszenie pojemności minutowej serca oraz wystąpienie zastoinowej niewydolności serca.

3. Po wszczepieniu niedociśnienia do stymulatora komorowego, rozszerzenie przedsionka, ciśnienie wzrasta, a odruchowy obwodowy opór naczyniowy zmniejsza się, co powoduje spadek ciśnienia krwi.

Zespół rozrusznika serca Objawy Częste objawy Blokowanie Dysleksja układu oddechowego Niedociśnienie tętnicze Szyjne starzenie żylne Przekrwienie płuc

Ogólny zespół stymulatora jest spowodowany stymulacją VVI, ale może również wystąpić w AAI (stłumiona stymulacja przedsionkowa na żądanie) lub w adaptacyjnej częstotliwości stymulacji przedsionkowej (AAIR).

Objaw

(1) Zawroty głowy: Około 92% pacjentów z zespołem rozrusznika serca może mieć zawroty głowy, z czego 60% ma charakter uporczywy, a reszta występuje sporadycznie.

(2) zawroty głowy: u około 85% pacjentów mogą wystąpić drgawki.

(3) Omdlenie: Około 49% pacjentów może mieć omdlenie, a 38% ma omdlenie.

(4) duszność: trudności w oddychaniu, kołatanie serca, letarg, ból w klatce piersiowej.

2. Znaki

(1) Niedociśnienie: Niedociśnienie jest jednym z ważnych objawów zespołu rozrusznika serca, stanowiącym około 25% zapadalności, u niektórych pacjentów z niedociśnieniem ortostatycznym, a u niektórych z wahaniami ciśnienia krwi.

(2) Objawy zastoinowej niewydolności serca: około 30% pacjentów z zespołem rozrusznika serca może wykazywać objawy zastoinowej niewydolności serca, takie jak wokalizacja płuc, obrzęk i obrzęk żyły szyjnej.

(3) Zmiany dźwięku serca i szmery serca: Mogą występować dźwięki serca od silnego do słabego, nieregularności rytmu serca i szmery serca podczas stymulacji.

(4) Pulsacja wątroby.

Ogólny zespół stymulatora jest powodowany przez stymulację VVI, ale może również wystąpić w AAI (stłumiona stymulacja przedsionkowa na żądanie) lub w adaptacyjnej częstotliwości stymulacji przedsionkowej (AAIR), która charakteryzuje się głównie zwiększoną częstością stymulacji po aktywności. Objawy, takie jak kołatanie serca, zawroty głowy i inna mała pojemność minutowa serca, głównym powodem jest dysfunkcja węzła przedsionkowo-komorowego, blok przedsionkowo-komorowy podczas stymulacji AAIR, częstość komorowa jest zbyt wolna, a pojemność minutowa serca jest niewystarczająca.

Kontrola zespołu rozrusznika serca

Badanie wskaźników elektrofizjologicznych i wskaźników hemodynamicznych:

1. Wskaźniki elektrofizjologiczne

Po stymulacji komorowej pokój jest przenoszony wstecznie i pojawiają się objawy, a objawy znikają po zatrzymaniu stymulacji lub zmianie tempa w pomieszczeniu.

2. Wskaźniki hemodynamiczne

W czasie stymulacji komorowej ciśnienie tętnicze zmniejszyło się o 2,67 kPa (20-30 mmHg), a ciśnienie klinowe naczyń włosowatych płuc i ciśnienie w prawym przedsionku wzrosły znacznie ponad 2,67 kPa (20 mmHg), a objawy pojawiły się w tym samym czasie.

Diagnoza i diagnoza zespołu rozrusznika serca

Diagnoza

Główną przesłanką diagnozy zespołu rozrusznika serca jest to, że u pacjenta rozwijają się objawy po założeniu sztucznego rozrusznika serca VVI; funkcja rozrusznika jest normalna; podczas stymulacji występują zaburzenia hemodynamiczne, takie jak ciśnienie krwi i objętość udaru mózgu Zmniejszone ciśnienie żylne, zwiększone tępe ciśnienie w płucach; objawy zniknęły lub zniknęły, gdy pojawił się rytm serca.

Diagnostyka różnicowa

Konieczne jest wykluczenie chorób neurologicznych i pacjentów, którzy czują się niekomfortowo i nietolerancyjnie podczas krótkotrwałej stymulacji. W przypadku pacjentów z prawidłową funkcją stymulacji i nawracającymi omdleniami lub zastoinową niewydolnością serca należy wykonać dalsze badanie elektrofizjologiczne wewnątrzsercowe. Oraz badania hemodynamiczne, takie jak stymulacja komorowa z przewodzeniem wstecznym i objawy w pomieszczeniu, a objawy ulegają znacznej poprawie lub zanikają po stymulacji przedsionkowej lub sekwencyjnej stymulacji przedsionkowo-komorowej; lub spadek ciśnienia tętniczego podczas stymulacji komorowej> 20 ~ 30 mmHg (2,67 ~ 4,0 kPa) i wzrost ciśnienia w prawym przedsionku> 20 mmHg (2,67 kPa), a osoby z objawami należy zdiagnozować jako zespół rozrusznika serca.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.