Choroba Meniere'a

Wprowadzenie do choroby Meniere'a Ménièresdisease to idiopatyczna choroba ucha wewnętrznego, którą po raz pierwszy zaproponował francuski lekarz Prosper Ménière w 1861 r. Główną patologiczną zmianą choroby jest wodogłowie, a objawami klinicznymi są nawracające zawroty głowy kręgosłupa, fluktuacja ubytku słuchu, szum w uszach i obrzęk ucha. Choroba występuje głównie u osób w średnim wieku i młodych w wieku od 30 do 50 lat, a dzieci są rzadkie. Nie ma istotnej różnicy między kobietami i mężczyznami. Około 8-10% pacjentów z chorobą obuuszną. Podstawowa wiedza Proporcja choroby: częstość występowania wynosi około 0,001% -0,003%, częściej u kobiet Osoby wrażliwe: większość młodych ludzi w wieku od 30 do 50 lat Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: szum w uszach, głuchota, nudności i wymioty, biegunka, ból głowy

Przyczyna choroby Meniere'a

Dokładna przyczyna jest wciąż niejasna, prawdopodobnie z powodu skurczu labiryntowego, miejscowego niedotlenienia, zwiększonej przepuszczalności ściany naczyń włosowatych, co prowadzi do nadmiernej produkcji endolimfatycznej lub z powodu zaburzenia wchłaniania woreczka limfatycznego, powodując utratę wody przez błonę. Zmiany patologiczne obejmują obrzęk ślimaka i balonu, a woda w eliptycznej kapsułce i kanale półkolistym jest lżejsza. Ciśnienie endolimfatyczne jest dalej zwiększane, co może powodować pęknięcie błony przedsionkowej, błony podstawnej lub ściany balonu.

Zapobieganie chorobom

Kiedy masz napad, powinieneś położyć się, rzucić palenie i przejść na dietę niskosolną. Ogranicz ilość wody, unikaj palenia, picia alkoholu i herbaty. W okresach przerywanych zachęcaj pacjentów do ćwiczeń, poprawiając sprawność fizyczną i zwracaj uwagę na pracę i odpoczynek.

Powikłania choroby Meniere'a Powikłania, szum w uszach, głuchota, nudności i wymioty, biegunka, ból głowy

Około 25% szumów usznych lub głuchoty stopniowo pojawiło się po ataku. Głuchota jest neurotyczna. Szumy uszne pogarszają się również, gdy atak jest ciężki. Pacjentowi często towarzyszy odwaga mrugania, nudności, wymioty, bladość, pocenie się, a nawet biegunka, ciśnienie krwi. Większość pacjentów ma szereg objawów, niektórzy mają bóle głowy; ogólny pacjent jest przytomny.

Objawy choroby Meniere'a Częste objawy Dysfagia, nudności, rehabilitacja, zatrucie narkotykami, szum w uszach, ataksja, oczopląs, głuchota, zawroty głowy, dyzartria

Typowa choroba Meniere'a ma następujące cztery objawy: zawroty głowy, głuchota, szum w uszach i drętwienie ucha.

Zawroty głowy

Głównie nagłe zawroty głowy. Pacjent często czuje, że otaczające przedmioty obracają się wokół siebie w określonym kierunku, a objawy można złagodzić, gdy oczy są zamknięte. Często towarzyszą mu nudności, wymioty, blady, zimny pot, ciśnienie krwi i inne objawy odruchu autonomicznego. Każdy ruch głowy może pogorszyć zawroty głowy. Świadomość pacjenta jest zawsze jasna, a poszczególni pacjenci pozostają przytomni, nawet jeśli nagle upadną.

Czas trwania zawrotów głowy wynosi zwykle 10 minut lub godzin, a najdłuższy nie przekracza 24 godzin. Po wystąpieniu zawrotów głowy można go przenieść na okres przerywany, objawy znikają, a długość odstępu zmienia się w zależności od osoby, od kilku dni do kilku lat. Zawroty głowy można powtarzać, a czas trwania i nasilenie każdego epizodu tego samego pacjenta nie są takie same, a pacjenci są różni. Im większa liczba odcinków ogłuszenia, tym dłużej trwa każdy odcinek i tym krótszy jest interwał.

Głuchota

Na wczesnym etapie ubytek słuchu zmysłowo-nerwowy, który jest przeważnie niską częstotliwością (125-500 Hz), może być zmiennością, a ubytek słuchu w okresie ataku może zostać częściowo lub całkowicie wyleczony. W miarę postępu choroby ubytek słuchu może się stopniowo zwiększać, a ubytek słuchu o wysokiej częstotliwości (2-8 kHz) stopniowo się pojawia. Istnieje również szczególne zjawisko zmiany słuchu w tej chorobie: zjawisko podwójne widzenie, to znaczy dźwięk ucha i ucha można usłyszeć w dwóch różnych tonach i barwach dla tego samego czystego tonu. Lub kiedy słyszysz dźwięk, masz ogon.

Szum w uszach

Szum w uszach może być najwcześniejszym objawem tej choroby, może być wyrażony na początku jako ciągła niska próbka włosów, a na końcu mogą pojawić się różne dźwięki toniczne, takie jak dzwonienie, buczenie, podmuch wiatru itp. Szumy uszne mogą nagle pojawić się lub nasilić przed wystąpieniem zawrotów głowy. Przerywany szum w uszach zniknął, a szum uszny u pacjentów z chorobą przewlekłą utrzymywał się. Niewielka liczba pacjentów może mieć obustronne szumy uszne.

Obrzęk ucha

Podczas epizodu zawrotów głowy dotknięte ucho może mieć uczucie pełności, ucisku i ciężaru w uchu. Niewielka liczba pacjentów skarżyła się na łagodny ból ucha i swędzenie.

Kontrola choroby Meniere'a

(1) Test na zimno i ciepło: wczesna funkcja przedsionkowej strony dotkniętej chorobą może być normalna lub łagodnie spadać Po wielu epizodach może pojawić się dominująca strona zdrowej strony, a późne przemieszczenie kanału lub utrata funkcji może wystąpić.

(2) przedsionkowe potencjały miogeniczne wywołane (VEMP): mogą wystąpić nieprawidłowości amplitudy i progu.

(3) Znak Henneberta: gdy płyta stopy piszczeli przylega do nadmuchanego balonu, zawroty głowy i oczopląs mogą być wywołane, gdy ciśnienie w zewnętrznym kanale słuchowym zostanie zwiększone lub zmniejszone. Pacjenci z chorobą Menenera ze znakiem Henenberta mogą być dodatni.

2. Elektrogram ślimakowy: Wykorzystanie charakterystyk progu odpowiedzi potencjału ślimakowego (AP) blisko progu słyszenia w celu obiektywnej oceny progu słyszenia u trudnych partnerów jest najdokładniejszą metodą identyfikacji lokalizacji głuchoty (przewodnictwo, ślimak lub zatok).

3. Badanie słuchu: Należy obserwować reakcję wywołaną stymulacją akustyczną, aby zrozumieć stan funkcji słuchowej i zdiagnozować diagnozę chorób słuchowych. Celem jest zrozumienie zakresu, charakteru ubytku słuchu i lokalizacji zmiany.

4. Badanie obrazowe: badanie CT kości piszczelowej może wykazać zwężenie wodociągu przedsionkowego. MRI labiryntu błony bębenkowej wewnętrznej pod szczególnym kontrastem może u niektórych pacjentów wykazać przerzedzenie limfatyczne.

5. Badanie immunologiczne: Raoch (1995) podał, że 47% pacjentów z chorobą Meniere'a miało przeciwciało HSP70, a obie strony 58,8%. Gottschlich (1995) zastosował Western blotting do wykrycia przeciwciał przeciwko bydlęcemu antygenowi ucha wewnętrznego u pacjentów z chorobą Meniere'a, pokazując, że 30% pacjentów ma przeciwciała antygenowe o masie 68 kD.

Diagnoza i identyfikacja choroby Meniere'a

Diagnoza

Dokładna diagnoza choroby Meniere'a jest prawie niemożliwa ze względu na niemożność przeprowadzenia patologicznego badania tkanki ucha in vivo. Obecnie diagnoza choroby Meniere'a opiera się głównie na historii choroby, kompleksowym badaniu i dokładnej diagnostyce różnicowej, a po wykluczeniu innych chorób, które mogą powodować zawroty głowy, można postawić diagnozę kliniczną.

Zgodnie z kryteriami Konferencji Guiyang z 2006 r. Chińskiej Akademii Otolaryngologii i Chińskiej Akademii Otorynolaryngologii Chirurgii Głowy i Szyi podstawą diagnozy choroby Meniere'a w Chinach jest:

1. Napadowe zawroty głowy 2 lub więcej razy, każde trwające od 20 minut do kilku godzin. Często towarzyszy im dysfunkcja autonomiczna i zaburzenia równowagi. Nieprzytomna utrata.

2. Zmienność ubytku słuchu, głównie ubytek słuchu niskiej częstotliwości we wczesnym stadium, ubytek słuchu stopniowo wzrasta wraz z postępem choroby. Co najmniej jedna audiometria czystego tonu oznacza ubytek słuchu zmysłowo-nerwowy i może wystąpić sprężystość słuchowa.

3. Towarzyszy szum w uszach i / lub obrzęk ucha.

4. Wyklucz zawroty głowy spowodowane przez inne choroby, takie jak łagodny napadowy zawrót głowy, zapalenie błędnika, przedsionkowe zapalenie nerwu, zawroty głowy wywołane lekami, nagła głuchota, niewydolność tętnicy podstawnej kręgowej i zmiany wewnątrzczaszkowe zajmujące przestrzeń.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.