Zespół kruczego mięśnia piersiowego mniejszego

Wprowadzenie do zespołu mięśni kłykcia klatki piersiowej Po tym, jak kłykcik i mięsień piersiowy przeszły przez wiązkę nerwowo-naczyniową do kończyny górnej, Wright odkrył w 1945 r., Że normalna osoba miała ucisk wiązki nerwowo-naczyniowej, gdy kończyna górna została nadmiernie uprowadzona, ponieważ wiązka nerwowo-naczyniowa została zaciśnięta podczas przyjmowania klatki piersiowej. Spowodowane kompresją małych mięśni. Część miejsca ucisku, która przechodzi do tętnicy promieniowej w tętnicy podobojczykowej, może zademonstrować mechanizm tego ucisku zarówno na próbce anatomicznej, jak i na stole operacyjnym. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,025% Osoby wrażliwe: dobre dla młodych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: okresowe dyskinezy kończyn

Przyczyny zespołu mięśnia klatki piersiowej

W normalnych okolicznościach nadmierne uprowadzenie kończyny górnej, chociaż wiązka nerwu naczyniowego jest ściśnięta, ale nie wykazuje objawów, a gdy złamanie kłykci jest zniekształcone lub mięsień piersiowy mniejszy, pojawiają się objawy, ponieważ wiązka nerwowa jest ściśnięta. Jednocześnie jest to spowodowane kompresją mniejszych mięśni piersiowych, a ściśnięta część znajduje się w części tętnicy promieniowej, która przechodzi do tętnicy promieniowej.

Zapobieganie zespołowi mięśni kłykcia klatki piersiowej

Nie ma skutecznego środka zapobiegającego tej chorobie, a praca może zostać zwolniona, jeśli praca zostanie zmieniona. Masaż ma pewien efekt.

Powikłania zespołu kłykciowego mięśnia klatki piersiowej Powikłania, okresowe zaburzenia ruchu kończyn

Pacjenci z tą chorobą mogą mieć tkliwość mięśni dolnej części klatki piersiowej kłykcia, a po zwiększeniu ciśnienia mogą występować przedramiona, dłonie, palce, drętwienie, mrowienie i inne objawy, a powikłań jest mniej.

Objawy zespołu mięśni kłykcia klatki piersiowej Częste objawy Cierń palca lub ramienia ... Ręka i palce pełne wrażliwości mięśni

Choroba występuje u młodych ludzi z umięśnioną, krótką i grubą szyją, bardziej niż początkiem pracy, pełnią rąk i palców, drętwieniem i mrowieniem w przedramionach i palcach. Najbardziej oczywistym objawem jest tkliwość małych mięśni klatki piersiowej pod kłykciem. Po ucisku można powtórzyć przedramię, dłonie, palce, drętwienie, mrowienie i inne objawy. Nadmierne uprowadzenie dotkniętej kończyny może blokować pulsację tętnicy promieniowej.

Badanie zespołu mięśni kłykcia klatki piersiowej

Chorobę można zdiagnozować na podstawie objawów klinicznych. Badanie rentgenowskie jest często stosowane do badania pomocniczego. Badanie rentgenowskie może być wykorzystane do znalezienia zjawiska ucisku małych mięśni klatki piersiowej w normalnych okolicznościach.

Rozpoznanie i różnicowanie zespołu mięśni kłykcia klatki piersiowej

Diagnoza

Diagnoza może opierać się na historii choroby, objawach klinicznych i badaniach laboratoryjnych.

Diagnostyka różnicowa

Zespół mniejszego mięśnia piersiowego i zespół żebra szyjnego, zespół przedniego zrostu skroniowego, zespół blokady żebra i zespół nadmiernego uprowadzenia, obecnie zbiorczo określane jako zespół górnej części klatki piersiowej, różnica między tą chorobą a kręgosłupa szyjnego kręgosłupa Roztwór prokainy może być stosowany do uszczelniania w punkcie wrażliwym (przedni punkt skośny) .Jeśli jest to kręgosłup szyjny, objawy znikają po częściowym zamknięciu. Jeśli występuje zespół górnej części klatki piersiowej, objawy ucisku tętnicy nadobojczykowej i żyły nadobojczykowej pozostają niezmienione.

Jako rodzaj zespołu górnej części klatki piersiowej tę chorobę należy odróżnić od następujących chorób: zespół cieśni nadgarstka, zespół rurki nerwu łokciowego, choroba rękawów szkaplerzowych, parestezje w odcinku szyjnym, spondyloza szyjki macicy, jamistość rdzenia, zanik mięśni Stwardnienie boczne, postępująca atrofia mięśniowa i zespół bruzdy płucnej (płaty płucne obejmujące splot ramienny, widoczne cienie na czubku płuca).

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.