Zapalenie rogówki wywołane przez Acanthamoeba

Wprowadzenie do Acanthamoeba rogówki Acanthamoeba Keratitis (AK) to nowa zakaźna keratopatia wywołana przez pierwotniaki Acanthamoeba, która została odkryta w 1973 r., A liczba zachorowań z roku na rok wzrosła w ostatnich latach. Ze względu na skomplikowane objawy kliniczne choroby trudno jest zdiagnozować i leczyć i często błędnie rozpoznaje się ją jako opryszczkowe zapalenie rogówki lub grzybicze zapalenie rogówki, dlatego konieczne jest lepsze zrozumienie i badanie tej choroby. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,8% Osoby podatne: przeważnie młodzi i zdrowi, większość z nich nosi historię soczewek kontaktowych lub urazów oczu Tryb infekcji: kontakt kontaktowy Powikłania: jaskra obrzęk tarczy nerwu wzrokowego zanik optyczny uciskowa neuropatia odwarstwienie siatkówki zapalenie naczyniówki

Przyczyna zapalenia rogówki Acanthamoeba

(1) Przyczyny choroby

Patogeniczne życie samorodków Amoeba to jednokomórkowa struktura pierwotniaków, szeroko występująca w naturalnych środowiskach, takich jak słodka woda, słona woda, gleba, kurz w powietrzu, brud, rośliny psujące się oraz odpady ludzkie i zwierzęce, w wannie, filtracja powietrza Amoeba została odizolowana od wieży chłodzącej wodę, soczewek kontaktowych i roztworu do pielęgnacji pudełek z lustrami. Nazywa się go organizmem wodno-lądowym i należy do fakultatywnego pasożyta.

Acanthamoeba

Jest bardziej powszechny w glebie lub źródle wody zanieczyszczonej odchodami, ma trofozoit i torbielowaty Trofozoit jest formą aktywności i infekcji Acanthamoeba, jest podłużny i ma średnicę od 15 do 45 μm. Wiele procesów kolczastych, zwanych kręgosłupem rzekomym, zwykle opiera się na bakteriach i innych mikroorganizmach przeznaczonych do pożywienia i rozmnażanych jest w dwóch podziałach. Średni cykl reprodukcyjny wynosi około 10 godzin (6-24 godzin), gdy warunki otoczenia nie są odpowiednie. Trofozoit staje się mniejszy i wydziela grubą ścianę o podwójnych ściankach, tworząc torbiel.

Kapsułka jest okrągła i ma średnicę od 10 do 25 μm. Ściana wewnętrzna jest gładka i wieloboczna. Ściana zewnętrzna jest często pomarszczona. Ściany wewnętrzne i zewnętrzne są połączone ze sobą, tworząc otwór kręgosłupa. Jest to kanał metabolizmu torbieli, a kapsułka jest odporna na środowisko zewnętrzne. Silny, niewrażliwy na ogólne leki przeciwbakteryjne, chlorki, chemiczne środki dezynfekujące itp., Może przetrwać kilka lat w środowisku naturalnym, kapsułka może unosić się w powietrzu, a torbiele zostały odizolowane od nosogardzieli osób bezobjawowych. Gdy warunki środowiskowe są odpowiednie, szczególnie gdy składniki odżywcze są wystarczające, torbiele przekształcane są w trofozoity w ciągu 3 dni.

Pierwotniaki Acanthamoeba były wcześniej uważane za niepatogenne pierwotniaki, a w 1958 roku odkryto, że Acanthamoeba może powodować śmiertelne infekcje u zwierząt. Potwierdzono, że Acanthamoeba może powodować ziarniniakowe zapalenie mózgu u ludzi. I zapalenie rogówki.

Obecnie znaleziono 25 gatunków Acanthamoeba, z czego co najmniej 8 gatunków (A. castellanii, A. culbertsoni, A. hatchetti, A. lugdunensis, A. polyphaga, A. quina, A. rhysodes, A. Griffini) może powodować zapalenie rogówki u ludzi.

2. Nergen

Pierwotniaki F. striata są hodowane w słodkiej wodzie i mogą również powodować zakażenie rogówki ludzkiej Aktywny trofozoit ma długi ameby, wielkości 7 μm x 20 μm, z dużym pseudopodobnym z jednej strony, odżywiającym w nieodpowiednim środowisku. Ciało można zmienić w typ wici z dwoma lub nawet dwiema wici. Może również stać się torbielą. Wici nie dzieli się i nie tworzy kapsułkowania. Kapsułka N. falciparum jest mniejsza i ma średnicę 9 μm. Ściana kapsułki jest gładka i porowata W odpowiednich warunkach typ wici i torbiel można przekształcić w trofozoity.

3. Klasyfikacja Acanthamoeba

(1) Klasyfikacja morfologiczna: W 1977 r. Pussard i Pons podzielono głównie na 18 gatunków i 3 grupy zgodnie z morfologią torbieli. Patogenna Acanthamoeba należała głównie do grupy II, a A.culbertsoni w grupie III również miał Patogeniczność

Główne cechy grupy I to: duże torbiele i trofozoity, średnia średnica kapsułki wynosi ≥18 μm, odległość między wewnętrznymi i zewnętrznymi ścianami kapsułki jest szeroka, zewnętrzna kapsułka jest gładka lub lekko pomarszczona, wewnętrzna kapsułka ma kształt gwiazdy, a wewnętrzna i zewnętrzna ściana kapsułki znajdują się przy ścianie wewnętrznej. Połączony otwór na kręgosłup zakrywa wewnętrzną kapsułkę.

Główne cechy grupy II to: średnia średnica kapsułki wynosi <18 μm, odległość między wewnętrznymi i zewnętrznymi ścianami kapsułki jest duża lub mała, zewnętrzna kapsułka jest często falista lub brodawkowata, a wewnętrzna kapsułka może być w kształcie gwiazdy, wielokąta i trójkąta, a czasem okrągłego. Lub eliptyczny, nie powstają żadne oczywiste wypukłości, a nasadka kręgosłupa znajduje się na styku kapsułek wewnętrznych i zewnętrznych i jest zagłębieniem utworzonym przez kapsułkę wewnętrzną.

Główne cechy grupy III to: średnia średnica kapsułki wynosi <18 μm, zewnętrzna ścianka kapsułki jest cienka, ze zmarszczkami lub bez, wewnętrzna kapsułka jest okrągła, a ramiona lekko wystają od 3 do 5. Trudno jest sklasyfikować grupę III wyłącznie na podstawie cech morfologicznych. 5 gatunków w środku.

Ponieważ Acanthamoeba jest szeroko rozpowszechniona w przyrodzie i dzieli się na gatunki chore i niepatogenne, konieczne jest zidentyfikowanie Acanthamoeba w rodzaju i poniżej poziomu, ale amorficzny gatunek Acanthamoeba ma pewne ograniczenia. Na przykład niektóre warunki zewnętrzne mogą wpływać na morfologię torbieli; kapsułki różnią się w różnych okresach; różne formy w tej samej grupie są podobne, szczególnie grupy II i III. Dlatego wielu badaczy szuka bardziej obiektywnej i dokładnej klasyfikacji. Metoda

(2) Genotypowanie: Obecnie uważa się, że analiza różnic w sekwencji DNA jest najbardziej obiecującą metodą dokładnego typowania Acanthamoeba na następujących poziomach: Obecnie przeprowadza się więcej badań dotyczących sekwencjonowania genów 18SrDNA.

Według klasyfikacji 26 szczepów Acanthamoeba w 2004 r. Beijing Eye Institute wykazał, że 25 szczepów miało genotyp T 18 18SrDNA, a tylko 1 szczep był T3.

Identyfikacja genotypów ma ogromne znaczenie w diagnostyce laboratoryjnej zakażenia Acanthamoeba.W wielu laboratoriach z powodzeniem zastosowano technologię PCR do diagnozowania zapalenia rogówki Acanthamoeba. Oprócz morfologii i genotypowania istnieją laboratoria. Badanie zastosowania zymogramu izozymu, przeciwciała monoklonalnego i innych metod w klasyfikacji Acanthamoeba, a następnie badanie związku między różnymi typami Acanthamoeba oraz patogenności i skuteczności leku.

(dwa) patogeneza

Patogenne życie samotnie Pierwotniaki ameby mogą przetrwać w naturze bez konieczności pasożytowania u żywiciela. Żywi się bakteriami, grzybami i innymi pierwotniakami. Około 25% trofozoitów przenosi bakterie do gardła normalnych ludzi. Jelito izolowało również acanthamoebę, infekcję u ludzi wywołaną patogenną amebą wytwarzaną przez siebie, która jest przypadkowym zakażeniem kontaktowym lub zakażeniem oportunistycznym.

Pierwotniak ameby najpierw wiąże się z lipopolisacharydem błony komórkowej nabłonka rogówki, przylega do powierzchni nabłonka rogówki, a następnie uwalnia aktywne enzymy, takie jak neuraminidaza, która powoduje, że komórki nabłonka rogówki stają się cieńsze i martwicy, powodując zniszczenie bariery nabłonkowej. Inwazja zrębu rogówki, ostatnie badania wykazały, że ameba może uszkadzać komórki nabłonka rogówki na trzy sposoby:

Endocytoza

Podobnie jak w przypadku komórek fagocytujących, bezpośrednia fagocytoza niektórych składników błony komórkowej.

2. Spontaniczna egzocytoza

W przypadku braku procesu aktywacji pierwotniaki ameby spontanicznie uwalniają enzymy lityczne, co powoduje uszkodzenie błony nabłonkowej.

3. Aktywacja membrany

Gdy ameba styka się z nabłonkiem rogówki, połączenie powierzchni błony komórkowej i receptora lub ligandu powierzchni błony nabłonkowej aktywuje proces uwalniania enzymu, powodując uszkodzenie komórek nabłonkowych.

Zapobieganie zapaleniu rogówki Acanthamoeba

W przypadku czynników ryzyka patogennego samoistnego amebowego zapalenia rogówki należy podjąć odpowiednie środki zapobiegawcze. W szczególności należy wzmocnić wiedzę na temat pielęgnacji soczewek przez osoby noszące soczewki kontaktowe. Należy ściśle unikać soczewek kontaktowych podczas snu i ściśle unikać takich soczewek. Wyczyść soczewkę wodą z kranu lub własnym płynem.

Powikłania zapalenia rogówki Acanthamoeba Powikłania jaskra obrzęk tarczy nerwu wzrokowego atrofia opresyjna neuropatia odwarstwienie siatkówki zapalenie naczyniówki

W niektórych ciężkich przypadkach może wystąpić jaskra oporna na leczenie, a tylny odcinek oka jest rzadko zaangażowany, ale obrzęk tarczy nerwu wzrokowego, neuropatia wzrokowa, zanik nerwu wzrokowego, odwarstwienie siatkówki, zapalenie naczyniówki i tworzenie blizn plamistych są widoczne, a nawet przeciwne zapalenie naczyniówki naczyniówki jest nawet widoczne. Istnieją raporty.

Acanthamoeba zapalenie rogówki objawy typowe objawy ból oka wrzód rogówki ropień zapalenie rogówki

Patogeniczne życie własne Pacjenci z amebicznym zapaleniem rogówki to w większości młodzi ludzie zdrowi, proporcje mężczyzn i kobiet są równe, większość z nich nosi historię soczewek kontaktowych lub uraz oka, znaczna większość zaangażowania pojedynczego oka, poszczególni pacjenci mogą również mieć początek obu oczu, Początek jest na ogół powolny. Wczesnym stadium stanu zapalnego jest głównie nieregularność nabłonka rogówki, szorstka lub powtarzająca się erozja nabłonka, czasami wykazująca zmiany pseudodendrytyczne. Pacjenci często odczuwają wyraźny ból oka, a stopień często przekracza objawy, tworząc objawy. Zjawisko separacji od znaków.

W miarę postępu choroby zapalenie stopniowo atakuje warstwę zrębu, tworząc płytkę, pół-pierścieniowy lub pierścieniowy naciek zrębu przed rogówki. Niektóre zmiany są podobne do zmian w krążkowym zapaleniu rogówki, a niektórzy pacjenci mogą mieć promieniowe zapalenie rogówki.

Jeśli nie zostanie zdiagnozowany i leczony w czasie, naciek rogówki szybko przekształca się w wrzód rogówki, ropień macierzy, tworzenie satelity i ropień komory przedniej. W ciężkich przypadkach dochodzi do martwicy rogówki. Jeśli owrzodzenie rogówki obejmuje rąbek, często prowadzi to do marginesu kończyny. Zapalenie, nawet zapalenie twardówki.

W ciężkich przypadkach występuje ponad 20% zaćmy, szczególnie po długotrwałej chorobie, przeszczepie rogówki i długotrwałym stosowaniu glikokortykoidów.

Pierwotniaki Acanthamoeba można mieszać z bakteriami, grzybami i wirusami, a mieszane infekcje obejmują głównie Staphylococcus epidermidis, Staphylococcus aureus, Streptococcus i Corynebacterium.

Rozpoznanie zapalenia rogówki Acanthamoeba zależy głównie od objawów klinicznych i badań laboratoryjnych, a skrobanie rogówki jest powszechnie stosowaną metodą w hodowli Acanthamoeba.

Badanie zapalenia rogówki Acanthamoeba

1,10% kontrola mokrego uszczelnienia KOH

Weź tkankę skrobiącą rogówkę obszaru uszkodzenia, hodowlę pierwotniaków Acanthamoeba lub chirurgicznie usunięty materiał rogówki, nałóż lub rozprowadź na szklanym szkiełku, dodaj 1 kroplę 10% roztworu KOH i wyraźnie pokaż podwójną warstwę pierwotniaków pod zwykłym mikroskopem. Kształt kapsuły ściennej jest prosty i praktyczny i nadaje się do szpitali pierwotnych. Szpitale warunkowe można badać za pomocą barwienia Hemacolor, potrójnego barwienia, bieli Calcoflour i innych metod barwienia.

2. Kultura pierwotniaków Acanthamoeba

Umieść tkankę skrobaka rogówki na powierzchni 2% agaru bez składników odżywczych. Upuść 1 kroplę żywego lub martwego bulionu Escherichia coli na powierzchnię inokulum i inkubuj w inkubatorze o temperaturze 35 ° C. Zasadniczo można go wyhodować w ciągu 3 do 7 dni. Pierwotniaki Acanthamoeba mogą bezpośrednio obserwować trofozoity i torbiele pierwotniaków Acanthamoeba oraz proces kręgosłupa w ciepłej wodzie destylowanej za pomocą odwróconego mikroskopu.

3. Kontrola techniki immunofluorescencyjnej

Obecnie co najmniej 8 gatunków Acanthamoeba może powodować ludzkie zapalenie rogówki, a różne gatunki przeciwciał pierwotniaków Acanthamoeba można stosować do identyfikacji gatunków Acanthamoeba przez pośrednią immunofluorescencję. Obecnie takich gatunków nie ma w Chinach. Przeciwciała można wysyłać do amerykańskich ośrodków kontroli chorób (CDC) w celu identyfikacji, jeśli to konieczne.

4. Badanie barwienia przekroju patologicznego

Materiały pobrano ze zmian keratotycznych wywierconych przez trefinę i chirurgicznie wyciętą keratopatię, utrwalono, odwodniono, zanurzono w wosku, zatopiono, skrojono, a następnie hematoksylinę-eozynę (HE) lub kwas okresowy-Schiffa Barwienie (PAS), barwienie powyższymi dwiema metodami może wyraźnie wykazywać enkapsulację torbielowatej ameby w rogówce, a wyniki skrobania lub hodowli pierwotniaków można zweryfikować przez badanie patologiczne, a przekrój patologiczny można potwierdzić zgodnie z potrzebami i warunkami. Do diagnozowania stosowane są metody barwienia, takie jak Giemsa, Wright, Triple i Calcoflour white.

5. Bezpośrednia inspekcja mikroskopem konfokalnym

Wszystkie wyżej wymienione metody badań są inwazyjnymi technikami diagnostycznymi. Aby uzyskać tkankę, należy ją pobrać w miejscu uszkodzenia, powodując pewne uszkodzenie rogówki. Niedawno wprowadzony mikroskop konfokalny może bezpośrednio obserwować pacjentów z AK, co jest nieinwazyjne, Wczesna metoda szybkiej diagnozy o wysokim kontraście i dużym powiększeniu może wykryć obrazy Acanthamoeba w różnych warstwach rogówki (od nabłonka do śródbłonka), a czasem nawet pseudopods wystające z pierwotniaków Acanthamoeba, lub nie Regularny obraz obrzęku nerwów i grubych krawędzi.

Rozpoznanie i różnicowanie zapalenia rogówki Acanthamoeba

Patogenne spontaniczne życie amebiczne zapalenie rogówki, wczesna identyfikacja zmian nabłonkowych monocystycznego zapalenia rogówki, częstość błędnej diagnozy jest wyższa, zmiany nabłonkowe początkowego początku, występuje tendencja do przedłużania nieleczonego, jednocześnie Pacjenci z urazem lub zużyciem soczewek kontaktowych powinni być bardzo podejrzliwi, a cytologia polegająca na skrobaniu rogówki jest pomocna w diagnostyce różnicowej, a gdy dochodzi do naciekania i owrzodzenia rogówki, powinno to wiązać się z monosorowatym dyskoidalnym zapaleniem rogówki. Rozpoznanie bakteryjnego i grzybiczego zapalenia rogówki, historia intensywnego bólu oka lub pojawienie się promieniowego zapalenia rogówki przyczyniły się do rozpoznania różnicowego W ostatnich latach zastosowanie konfokalnej mikroskopii rogówki jest wczesną szybką diagnozą zapalenia rogówki Acanthamoeba. Udostępniono nowe środki: za pomocą konfokalnego mikroskopu rogówkowego można zaobserwować torbiel akantamową w żywej rogówce, co jest pomocne w diagnozie klinicznej, ale mikroskopia konfokalna jest ujemna, a diagnozy klinicznej nie można całkowicie zaprzeczyć.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.