Hipernatremia

Wprowadzenie do hipernatremii Hipernatremia odnosi się do hipernatremii (zwykle> 145 mmol / l) z wysokim ciśnieniem osmotycznym krwi, z wyjątkiem kilku przypadków (wprowadzenie zbyt dużej ilości płynu zawierającego zbyt dużo soli sodowej), głównym problemem jest Utrata wody, której czasami towarzyszy utrata sodu, ale stopień utraty wody jest większy niż utrata sodu. Choroba ta często obniża poziom wody wewnątrzkomórkowej, ponieważ pozakomórkowe ciśnienie pozosmotyczne może wchłaniać wodę wewnątrzkomórkową z komórki, dlatego objętość krwi nie zaczyna się zmniejszać, ale można ją zmniejszyć na późniejszym etapie. Występuje w prawej niewydolności serca, zespole nerczycowym, marskości wątroby, wodobrzuszu i innej skąpomoczu przednerkowej; ostrej i przewlekłej niewydolności nerek i innej skąpomoczu nerkowej; kwasicy metabolicznej, resuscytacji krążeniowo-oddechowej i innych uzupełniających alkaliach; czynność nerek w podeszłym wieku lub noworodka Źle Zespół Cushinga, pierwotny aldosteronizm i inne choroby oszczędzające potas, przy użyciu deoksykortykosteronu, lukrecji potasu i leków oszczędzających sód. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,01% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: nadmierny wstrząs odwodnienia hiperkaliemii wody

Przyczyna hipernatremii

Niewystarczające pobranie wody (20%):

Brak wody w podróży lub na pustyni, śpiączka, odmowa jedzenia, zmiany w przewodzie pokarmowym powodują trudności z wodą pitną, uraz mózgu, wypadki naczyniowo-mózgowe itp., Powodując tępotę ośrodka pragnienia lub receptory osmotyczne nie są wrażliwe, pierwotna woda pitna może powodować wodę Niewystarczające spożycie prowadzi do hipernatremii.

Zbyt duża utrata wody (30%):

(1) Utrata przez nerki: duża ilość potu spowodowana intensywnymi ćwiczeniami w wysokiej temperaturze i środowisku o wysokiej temperaturze może powodować dużą utratę wody ze skóry; świszczący oddech, nadmierna wentylacja, tracheotomia itp. Mogą powodować nadmierną utratę wody z dróg oddechowych; Wodna biegunka osmotyczna może również powodować tę chorobę, a w połączeniu z zaburzeniami odżywiania sytuacja może ulec poważnemu pogorszeniu.

(2) Utrata nerek: spowodowana głównie przez moczówkę centralną moczówki i moczówkę prostą cukrzycy lub stosowanie dużej liczby diuretyków osmotycznych. Moczyca cukrzycowa nerek jest chorobą wywoływaną przez nieprawidłowy gen AVP receptora V2.W wrodzonej moczówki prostej nerki prawie 10% pacjentów jest spowodowanych mutacją genu AQP2. Ostatnie badania potwierdziły, że wiele nabytych moczówek moczowodów nerkowych, w tym zatrucie litem, hipokaliemia, hiperkalcemia i nefropatia obturacyjna, również ma zaburzenia regulacji AQP2. Niekontrolowana cukrzyca powoduje, że duża ilość nadmiaru cząstek substancji rozpuszczonej przechodzi przez kanaliki nerkowe, powodując diurezę osmotyczną; długotrwałe żywienie wysokobiałkowe w płynnej diecie i inne rozpuszczone leki moczopędne (zwane zespołem żywienia moczowego); należy stosować hipertoniczny roztwór glukozy, mannitol, Yamanashi Odwodnienie, takie jak alkohol i mocznik, powoduje rozpuszczoną diurezę.

Zbyt duży wkład sodu (10%):

Powszechnie stosowany w iniekcji NaHCO3, nadmierny wkład hipertonicznego NaCl itp. U pacjentów z cięższą objętością krwi.

Zmniejszenie sodu w nerkach (10%):

Występuje w niewydolności prawej serca, zespole nerczycowym, marskości wątroby, wodobrzuszu i innej skąpomoczu przednerkowej; ostrej i przewlekłej niewydolności nerek i innej skąpomoczu nerek, kwasicy metabolicznej, resuscytacji krążeniowo-oddechowej i innych uzupełniających alkaliach; czynność nerek w podeszłym wieku lub niemowląt Zły, zespół Cushinga, pierwotny aldosteronizm i inne choroby oszczędzające potas; stosowanie deoksykortykosteronu, lukrecji potasu i leków zatrzymujących sód.

Zapobieganie hipernatremii

1. W oparciu o profilaktykę podczas leczenia często monitoruje się elektrolit, poziom cukru we krwi, czynność wątroby i nerek.

2. Aktywne leczenie w celu opanowania pierwotnej choroby.

3. Odpowiednia kontrola spożycia sodu i wody w celu utrzymania poziomu sodu we krwi w normalnym zakresie.

Powikłania hipernatremii Powikłania, hiperkapnia, hiperkaliemia, wstrząs odwodnienia

Klinicznie, bilans wodny i zaburzenie równowagi sodu są często typu mieszanego, którym może być niedobór sodu w połączeniu z niedoborem wody lub wysoki poziom sodu w połączeniu z nadmiarem wody; może to być również niedobór sodu w połączeniu z nadmiarem wody lub wysoki poziom sodu w połączeniu z niedoborem wody, dlatego historię medyczną należy dokładnie przeanalizować. Objawy kliniczne i wyniki badań laboratoryjnych, uchwycenie głównych czynników i głównych sprzeczności.

1. Hiperglikemia spowodowana ciężkim zakażeniem u pacjentów z cukrzycą

Poprzez kontrolę diety i doustne leki hipoglikemiczne większość pacjentów może utrzymać prawidłowy poziom cukru we krwi w normalnych czasach. Po zakażeniu są podatne na ciężką hiperglikemię i hipernatremię. Przyczyny hiperglikemii to: 1 reakcja na stres, nadnercza Poziomy kortykosteroidów, hormonu wzrostu, glukagonu itp. Są znacznie podwyższone i hamują działanie insuliny, powodując znaczny wzrost poziomu glukozy we krwi. 2 komórki tkanek mają zmniejszoną wrażliwość na insulinę. 3 poprawiony katabolizm, synteza glikogenu, zmniejszona zdolność obniżania poziomu cukru we krwi. 4 poważnie zakażonych pacjentów potrzebuje wystarczającego zaopatrzenia w energię, nie może przestrzegać ograniczeń dietetycznych, pacjenci mogą mieć ciężką hiperglikemię w krótkim czasie, ale niekoniecznie kwasicę ketonową, nadal stosować doustne leki hipoglikemiczne, a ogólne leczenie insuliną nie może kontrolować Znacząca hiperglikemia prowadzi do znacznego wzrostu ciśnienia osmotycznego w osoczu, co powoduje osmotyczne działanie moczopędne, utratę elektrolitów mniejszą niż utrata wody, co prowadzi do skoncentrowanej hipernatremii, z pewnym stopniem utraty sodu; pacjenci z ciężkimi zakażeniami łącznie Wysoka gorączka i wysoki katabolizm, duża utrata wody w drogach oddechowych i skórze, dodatkowo pogarszające skoncentrowaną hipernatremię; pacjenci z cukrzycą są w większości w podeszłym wieku, cukrzyca i starość łatwo łączą się ze zmniejszeniem funkcji koncentracji cewek nerkowych, co powoduje dalszy odsetek drenażu Nadmierne wydalanie sodu, pogarszające skoncentrowaną hipernatremię; terapia infuzyjna, taka jak antyinfekcja lub hipoglikemia, często wchodzi do roztworu soli fizjologicznej lub 5% roztworu soli fizjologicznej glukozy celowo lub nieumyślnie, powodując zwiększenie stężenia sodu we krwi z powodu stężenia we krwi i krwi nerkowej Szybkość przepływu jest zmniejszona, a pacjenci są skomplikowani z wysokim chlorem, hiperkaliemią i podwyższonym azotem mocznika. Objawy odwodnienia.

(1) Zasady leczenia: podwyższony poziom cukru we krwi jest podstawą hipernatremii. Stężenie krwi jest głównym czynnikiem hipernatremii, a wprowadzanie jonów sodu jest często ważnym czynnikiem dla dalszego pogorszenia. Dlatego należy kontrolować poziom cukru we krwi i zwiększyć wymianę płynów. Ilość, ograniczająca wprowadzanie jonów sodu.

(2) Kontrolowanie poziomu cukru we krwi: Zastosowanie większej dawki insuliny w celu kontrolowania tempa spadku poziomu glukozy we krwi powinno odbywać się w infuzji dożylnej, aby uniknąć wstrzyknięcia podskórnego. Teoretycznie i zwykle należy wprowadzić sól fizjologiczną. Po znacznym spadku cukru we krwi należy użyć 5%. Należy odnotować, że roztwór glukozy stopniowo zmniejsza stężenie glukozy we krwi. Jeśli nie można go skutecznie obniżyć, wraz z wprowadzeniem soli fizjologicznej, wysokie stężenie sodu i hiperosmolar może ulec dalszemu pogorszeniu. Jeśli istnieją warunki, do wstrzyknięcia można użyć mikropompy. Kontroluj ilość chlorku sodu, oczywiście, tempo spadku stężenia glukozy we krwi nie powinno być zbyt szybkie, w przeciwnym razie doprowadzi to do szybkiego spadku ciśnienia osmotycznego w osoczu, dużej ilości wody do czerwonych krwinek, hemolizy, obrzęku mózgu i wstrząsu hipowolemicznego Niebezpieczeństwo, gdy stężenie glukozy we krwi spadnie do 8 ~ 12 mmoli / l, uważa się, że osiąga odpowiedni poziom, nie potrzebuje, nie powinno spaść do normalnego poziomu.

(3) Zwiększenie ilości zamiennika płynów: u pacjentów z niestabilnym ciśnieniem krwi należy wprowadzić koloid w tym samym czasie; u pacjentów ze stabilnym ciśnieniem krwi należy szybko zwiększyć pobór i pobór wody. Powszechnym dożylnym roztworem nawadniającym jest głównie 5% roztwór glukozy i normalna sól fizjologiczna, którą trudno kontrolować. Wprowadzanie cukru i jonów sodu powinno opierać się na spożyciu. Pacjenci, którzy mogą wejść do wody niezależnie, mogą pić wodę samodzielnie, w przeciwnym razie powinni być uzupełnieni przez zgłębnik żołądkowy. Oczywiście hipotoniczna glukoza i hipotoniczny roztwór chlorku sodu mogą również przechodzić przez żyłę. Suplement

(4) Kontrolowanie ilości jonów sodu: powyższym środkom można lepiej kontrolować ilość jonów sodu, ale przy kontroli poziomu cukru we krwi i poprawie objętości płynu ustrojowego jonom sodu, potasu i chloru mogą towarzyszyć te jony. Kiedy stężenie we krwi osiągnie normalnie niski poziom, suplement chlorku sodu i chlorku potasu powinien zostać zwiększony, w przeciwnym razie doprowadzi do niskiego poziomu sodu, niskiego chloru i hipokaliemii.

(5) Kontrola cukru we krwi i elektrolitów: należy to sprawdzać raz na 2 godziny, a liczbę kontroli należy zmniejszyć po ustabilizowaniu się stanu.

2. Ciężkie zakażenie płuc lub ostre uszkodzenie płuc powikłane hipernatremią

Drogi oddechowe i skóra pacjenta tracą dużo wody, co z łatwością prowadzi do skoncentrowanej hipernatremii. Pacjenci, którzy ustanawiają sztuczne drogi oddechowe tracą więcej wody. Terapia infuzyjna, taka jak antyinfekcja, często również celowo lub nieumyślnie wprowadza sól fizjologiczną lub 5% normalną sól fizjologiczną glukozy. Doprowadzić do zwiększenia prawidłowości sodu we krwi, więc pacjenci z mieszaną hipernatremią powinni być dużą ilością wody, uzupełnioną przez przewód pokarmowy, po poprawie objętości krwi, z jednej strony nawodnieniu, z jednej strony moczopędnym.

3. Wypadek naczyniowo-mózgowy u osób starszych z hipernatremią

(1) Wypadki mózgowo-naczyniowe z łatwością wpływają na funkcje hormonalne podwzgórza i przysadki mózgowej, powodując zmniejszenie wydalania sodu przez nerki.

(2) Czynność cewek nerkowych osób starszych jest w większości zmniejszona, a funkcja jonu sodu jest dostosowywana do zmniejszenia.

(3) często w połączeniu z tracheotomią, zwiększonym odwodnieniem dróg oddechowych.

(4) Pragnienie funkcji centralnej jest utracone lub niewrażliwe, aw przypadku podwyższonego stężenia sodu we krwi nie można zwiększyć spożycia wody.

(5) Powszechnie stosowane diuretyki osmotyczne, utrata wody jest większa niż utrata elektrolitu.

(6) Spożycie jonów sodu (zwykła dieta lub karmienie przez nos) i wkład często nie są skutecznie kontrolowane.

(7) Dieta wysokobiałkowa karmiona donosowo jest podatna na skoncentrowaną hipernatremię.

(8) Istnieje wiele chorób współistniejących lub powikłań, dlatego często występuje mieszana hipernatremia.

Zasada leczenia: Głównie w celu zapobiegania, często przeglądu elektrolitów, cukru we krwi oraz czynności wątroby i nerek, prawidłowego kontrolowania spożycia sodu i wody, unikania szybkiego spadku sodu we krwi i utrzymywania poziomu sodu we krwi na normalnym niskim poziomie; po znalezieniu sodu we krwi Na normalnym górnym limicie należy go leczyć na czas, w przeciwnym razie może wystąpić hipernatremia.

Zaburzeniom równowagi wodno-sodowej często towarzyszą inne zaburzenia elektrolitowe i zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej Należy zwrócić uwagę na związek między różnymi jonami i kompleksowym leczeniem.

Objawy hipernatremii typowe objawy nadciśnienie, niedotlenienie, hipokaliemia, drażliwość, niepokój, kumulacja sodu, nudności i wymioty

Historia

Spragniony, zmniejszone spożycie wody i wydalanie moczu.

2. Znaki

W tym objawy odwodnienia, ciśnienia krwi i tętna, zmiany świadomości, zwiększenie napięcia mięśniowego i hiperrefleksja.

3. Kontrola laboratoryjna

W tym sód we krwi, krew, ciśnienie osmotyczne w moczu, jeśli sód we krwi> 150 mmoli / l, ciśnienie osmotyczne w osoczu> 295 mOsm / kg i ciśnienie osmotyczne w moczu <300 mOsm / kg, co sugeruje, że uwalnianie ADH lub jego docelowy docelowy defekt; jeśli ciśnienie osmotyczne w moczu > 800mOsm / kg, wskazując, że funkcja koncentracji kanalików nerkowych jest normalna, co sugeruje, że hipernatremia jest spowodowana zaburzeniem wydalania sodu (lub hipernatremią retencyjną). Jeśli przesiąkanie krwi jest większe niż wysięk z moczem, jest to głównie centralne lub nerkowe. Moczówka prosta.

Kontrola hipernatremii

1 powszechnie stosowane wskaźniki badania krwi

(1) Stężenie sodu w surowicy: podwyższone, większe niż 145 mmoli / l, któremu najczęściej towarzyszy hiperchloremia, a stopień wzrostu jest zasadniczo taki sam.

(2) Ciśnienie osmotyczne kryształu plazmy: zwiększone.

(3) Objętość krwi: normalna lub podwyższona, liczba czerwonych krwinek, hemoglobina, białko osocza i hematokryt są zasadniczo prawidłowe lub nieznacznie zmniejszone.

(4) Morfologia czerwonych krwinek: Objętość czerwonych krwinek jest zmniejszona, a średnie stężenie hemoglobiny w czerwonych krwinkach jest zwiększone.

2. Wspólne wskaźniki testu moczu

(1) Stężenie sodu w moczu: znacznie wzrosło, ale liczba pacjentów we wczesnym stadium odpowiedzi na stres zmniejszyła się, a stężenie sodu w moczu zmniejszyło się w zaburzeniach endokrynologicznych.

(2) Stężenie chloru w moczu: zgodne ze zmianami stężenia sodu w moczu.

(3) Ciśnienie osmotyczne w moczu i względna gęstość moczu: zgodnie ze zmianami stężenia sodu w moczu, większość pacjentów ma zwiększone wchłanianie wody z powodu zwiększonego wydalania chlorku sodu, ciśnienie osmotyczne i gęstość względna są znacznie zwiększone; zaburzenia endokrynologiczne, ciśnienie osmotyczne w moczu I stosunkowo niska gęstość.

3. Badanie płynu mózgowo-rdzeniowego: U niektórych pacjentów można znaleźć czerwone krwinki i białko.

4. Wykonaj badanie CT mózgu, jeśli to konieczne.

Diagnoza i różnicowanie hipernatremii

Diagnoza

1. Zmniejszona historia pragnienia, wody pitnej i wydalania moczu.

2. Objawy obejmują objawy odwodnienia, ciśnienia krwi i tętna oraz zmiany w świadomości. Zwiększone napięcie mięśni i hiperrefleksja.

3. Testy laboratoryjne obejmują ciśnienie osmotyczne sodu, krwi i moczu. Jeśli stężenie sodu we krwi wynosi> 150 mmoli / l, ciśnienie osmotyczne w osoczu wynosi> 295 mOsm / kg, a ciśnienie osmotyczne w moczu wynosi <300 mOsm / kg, oznacza to uwolnienie ADH lub wady narządu docelowego; jeśli ciśnienie osmotyczne w moczu wynosi> 800 mOsm / kg, funkcja koncentracji cewek nerkowych Normalne, co sugeruje, że hipernatremia jest spowodowana zaburzeniem wydalania sodu (lub hipernatremią retencyjną). Jeśli naciek krwi jest wyższy niż mocz, jest to głównie moczówka prosta centralna lub nerkowa.

Diagnostyka różnicowa

Hipernatynemia i hipernatremia septyczna są zupełnie inne.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.