Rak kikuta szyjki macicy

Wprowadzenie do raka pnia szyjki macicy Rak pnia szyjki macicy odnosi się do rakowej części szyjki macicy, która pozostaje po częściowej histerektomii Rak pnia szyjki macicy może wystąpić w ciągu kilku miesięcy do 2 lat po częściowej histerektomii, a może także wystąpić po latach lub dłużej. . Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,03% Ludzie podatni: kobiety Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: zakażenie bakteryjne

Przyczyny raka pnia szyjki macicy

Płeć pierwszego stosunku płciowego jest za wcześnie, a zachowania seksualne wielu partnerów seksualnych i partnerów płci męskiej są uważane za związane z występowaniem raka szyjki macicy. Uważa się, że jest to związane z metaplazją płaskonabłonkową szyjki macicy i wrażliwością na czynniki rakotwórcze.

Ponad 50 lat temu stwierdzono, że rak szyjki macicy jest niezwykle rzadki wśród zakonnic. Wiele badań wykazało, że małżeństwa i zaburzenia seksualne, takie jak pierwszy stosunek seksualny, wielu partnerów seksualnych i rak szyjki macicy są ze sobą ściśle powiązane, a rak szyjki macicy odnotowano w latach 70. XX wieku. Istnieje korelacja między wskaźnikiem śmiertelności przypadków a występowaniem rzeżączki, dlatego uważa się, że rak szyjki macicy jest głównie spowodowany infekcjami przenoszonymi drogą płciową. Wśród tych czynników najbardziej stałym związkiem z rakiem szyjki macicy jest liczba partnerów seksualnych. Tabela pokazuje kontrolę przypadków. Wyniki badania wskazują, że kobiety z rakiem szyjki macicy miały więcej partnerów seksualnych niż kobiety w grupie kontrolnej, a ryzyko choroby było wprost proporcjonalne do liczby partnerów seksualnych.Względne ryzyko ≥10 partnerów osobowości było mniejsze niż ≤1 partnerów osobowości. Ponad 3 razy wyższe, fakty pokazują, że wielu partnerów seksualnych ma znaczną korelację z CIN i rakiem szyjki macicy, ale korelacja z tym pierwszym jest bardziej oczywista, Slattery obliczył w jednym badaniu, liczbę partnerów seksualnych ≥ 10 w raku szyjki macicy 36% nowych przypadków, gdy liczba partnerów seksualnych ≥ 6 i pierwszy stosunek seksualny przed 15 rokiem życia, ryzyko raka szyjki macicy wzrosło od 5 do 10 razy.

Badania epidemiologiczne wykazały również, że pierwszy stosunek płciowy ma 16 lat, względne ryzyko ma więcej niż 20 lat, niektórzy uczeni zauważyli, że pierwszy wiek małżeński ma mniej niż 18 lat, wskaźnik rozpowszechnienia jest 13,3 razy wyższy niż w wieku powyżej 25 lat, Biswas (1997) podał, że początkowy wiek współżycia seksualnego był mniejszy niż 12 lat i ≥18 lat, wartość OR wynosiła 3,5, a związek z rakiem szyjki macicy był niezależny od innych czynników i niezależny.

Charakterystyka relacji seksualnych może również wpływać na ryzyko raka szyjki macicy. Niektórzy uczeni analizowali również liczbę partnerów seksualnych w różnym wieku. Brinton (1987) i Herrero (1990) nie znaleźli liczby partnerów seksualnych przed ukończeniem 20 roku życia niż partnerzy życiowi. Większe znaczenie, ale Peter (1986) odkrył, że rolę partnerów przez całe życie można przypisać roli wielu partnerów seksualnych przed 20 rokiem życia, a także stwierdził, że pierwsza miesiączka i krótka przerwa między początkowym stosunkiem seksualnym mogą zwiększyć ryzyko, w porównaniu z pierwszym stosunkiem seksualnym Rola pojedynczej osoby jest silna, ale późniejsze pokolenia nie potwierdziły, że stabilny partner seksualny (czas ≥ 3 miesiące), bardziej niestabilny partner seksualny jest bardziej istotny dla ryzyka raka szyjki macicy (Brinton, 1987; Herrero, 1990), Zjawisko to sugeruje, że ryzyko partnerów seksualnych z chorobami przenoszonymi drogą płciową może wzrosnąć w dłuższym okresie czasu, a ryzyko to wzrasta .. Herrero (1990) stwierdził, że ryzyko raka szyjki macicy podczas seksu analnego również wzrosło. Niezależnie od tego, czy jest to prawda, czy nie tylko odzwierciedla inne aspekty zachowań seksualnych po obu stronach, nadal nie jest jasne, czy seks.

Zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (20%):

Zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) jest głównym czynnikiem ryzyka raka szyjki macicy.Badania epidemiologiczne i analiza danych klinicznych wskazują, że istnieje ponad 30 typów i dróg rodnych narządów płciowych w ponad 80 rodzajach HPV. Związane ze zmianą.

W zależności od zjadliwości HPV i rozmieszczenia zakażenia HPV w różnych tkankach CIN i raku szyjki macicy, HPV dzieli się na dwie kategorie: typ wysokiego ryzyka i typ niskiego ryzyka. Typ niskiego ryzyka prowadzi do neoplazji śródnabłonkowej szyjki macicy o niskim stopniu złośliwości (CINI) oraz Płaskie zmiany w plwocinie, głównie HPV 6,11,30,39,42,43 i 44, typu wysokiego ryzyka prowadzą głównie do wystąpienia CINII-III i raka szyjki macicy, głównie HPV 16,13,31,33,35,45, 52, 56 itd., Jak pokazano w tabeli 3, w porównaniu z prawidłową szyjką macicy i CIN, HPV 16 i 18 mają najwyższy dodatni wskaźnik w raku szyjki macicy, a następnie CIN, podczas gdy HPV 6,11 występuje częściej w CIN, HPV 16 Typ 18 występuje częściej w CINII i III, podczas gdy HPV 6,11 występuje częściej w CINI. Rozkład podtypów HPV w raku szyjki macicy pokazano w tabeli 4. Najczęstszym typem jest 16, a następnie 18 Typ 45, 31, 33 stanowił 2% do 5% Inne badanie wykazało, że HPV 18 jest najczęstszym typem gruczolakoraka szyjki macicy, a HPV typu 16 jest najważniejszy w odniesieniu do raka płaskonabłonkowego.

Zakażenie HPV w narządach płciowych przenoszone jest głównie drogą przenoszenia płciowego. Najczęściej występuje wśród młodych kobiet z aktywnymi zachowaniami seksualnymi. Szczytowy wiek zakażenia wynosi od 18 do 30 lat. Jako częsta choroba przenoszona drogą płciową, zakażenie HPV jest najczęściej przemijające. Większość raportów Naturalny czas klirensu zakażenia HPV szyjki macicy wynosi około 7 do 12 miesięcy i tylko niewielka liczba przetrwałych zakażeń. Wiele badań wykazało, że uporczywe zakażenie HPV wysokiego ryzyka jest koniecznym warunkiem zmian szyjnych. Podano, że utrzymywanie się HPV wysokiego ryzyka Zainfekowani pacjenci mają 100 do 300-krotnie zwiększone ryzyko rozwoju CINIII, podczas gdy u pacjentów wysokiego ryzyka z ujemnym wynikiem HPV istnieje mniejsze prawdopodobieństwo rozwoju HGSIL (w tym CINII i CINIII) w ciągu najbliższych 2 lat, a wyniki cytologiczne w badaniach kontrolnych są również łagodne lub graniczne. Nieprawidłowość zmieniła się w normalną.

Dalstein i wsp. (2003) donieśli o prospektywnym badaniu 781 kobiet z prawidłową cytologią szyjki macicy / ASCUS / LSIL Autorzy zastosowali HPV wysokiego ryzyka dla 781 kobiet stosujących metodę wychwytu hybrydowego drugiej generacji (HCII). HR-IPV), a następnie co 6 miesięcy, przy średnim okresie obserwacji wynoszącym 22 miesiące, wyniki wykazały, że średni czas infekcji u pacjentów wysokiego ryzyka z HPV wynosił 7,5 miesiąca (3 do 42 miesięcy), ponad 50% zakażonych osób było Klirens w ciągu 7,5 miesiąca, w porównaniu z pacjentami wysokiego ryzyka ujemnymi pod względem HPV, przemijające zakażenie HPV i przetrwałe zakażenie częściej występują w cytologii szyjki macicy ASCUS i SlL, przy względnym ryzyku (RR) odpowiednio 2,38 i 9,13. Pacjenci z CIN 2/3 lub wyższymi byli trwale zakażeni HPV wysokiego ryzyka Autorzy stwierdzili również, że pacjenci HPV wysokiego ryzyka z niskim do umiarkowanego obciążeniem wirusowym i wysokim obciążeniem wirusowym częściej mają nieprawidłowości w cytologii szyjki macicy niż pacjenci z ujemnym HPV o wysokim ryzyku. Ryzyko względne (RR) wynosi odpowiednio 1,65 i 8,66.

Schlecht i wsp. (2001) podali wyniki prospektywnego badania nad utrzymującym się zakażeniem HPV HPV i cytologii szyjki macicy u 1611 kobiet w latach 1993–2000, raz na cztery miesiące w pierwszym roku. Następnie, dwa razy w roku, pierwsze dwa kolejne pozytywne wyniki DNA HPV zdefiniowano jako przetrwałe zakażenie, a wyniki wykazały, że względne ryzyko SIL u pacjentów z przetrwałym zakażeniem HPV 16 lub 18 wyniosło 8,68 (95% CI, 5,9 ~) w porównaniu z pacjentami z ujemnym wynikiem HPV. 17,6); Względne ryzyko SIL w przypadku przetrwałej infekcji HPV wysokiego ryzyka wyniosło 10,17 w porównaniu z pacjentami wysokiego ryzyka HPV-ujemnymi, a względne ryzyko rozwoju HSIL wyniosło 11,6.

Częstość zakażeń HPV w drogach rozrodczych znacznie wzrosła w ciągu ostatnich 30 lat Częstość występowania zakażeń HPV w obszarze Rockester w Stanach Zjednoczonych wzrosła 8 razy w latach 1950–1978, 106/10 na 100 000 w 1978 r. (Chuang, 1984) oraz w latach 1966–1984. Liczba pacjentów w Stanach Zjednoczonych z powodu wilgoci wzrosła 4,5 razy.

Wyniki badań różnych regionów w sześciu prowincjach i miastach w Chinach wykazały, że dodatni wskaźnik DNA HPV 16 w tkankach raka szyjki macicy wynosił 36% -64% metodą hybrydyzacji kwasu nukleinowego, 64% w prowincji Shanxi w obszarze o wysokiej zachorowalności i 36% w obszarze o niskiej zachorowalności w prowincji Syczuan. Istnieje znacząca różnica w wykrywalności wirusa HPV 16 między tymi dwoma miejscami (Zhang Wenhua, 1987), Si Jingwei i wsp. (1992) Wyniki badania dotyczącego Xinjiang, obszaru o wysokiej częstości występowania raka szyjki macicy, północnych Chin, Hubei, Heilongjiang i obszarów o niskiej zachorowalności w Guizhou Dodatni wskaźnik HPV typu 16 w raku szyjki macicy wynosił 60,4%, a dodatni wskaźnik HPV16 w raku szyjki macicy był znacząco różny i był zgodny ze wskaźnikiem umieralności z powodu raka szyjki macicy w różnych miejscach, takim jak Xinjiang, który wynosił 77% (wskaźnik śmiertelności przypadków wyniósł 15,78 / 100 000). W Guizhou było to 45% (wskaźnik śmiertelności przypadków wyniósł 4,92 / 100 000). Dalsza analiza wykazała, że ​​dodatni wskaźnik HPV 16 w wiejskim raku szyjki macicy w Xinjiang wyniósł 88%, co było znacznie wyższe niż w obszarach miejskich (66%).

W kilku badaniach kontrolnych przypadku zakażenie HPV było ściśle związane z rozwojem CIN i raka szyjki macicy Duże badanie kliniczne kontrolne w czterech krajach Ameryki Łacińskiej, w tym 759 raków szyjki macicy i 1467 kontroli Wykrywanie HPV6 / 11, 16/18 przez FISH wykazało, że istnieje znacząca korelacja między HPV 16/18 a rakiem szyjki macicy, a gdy HPV6 / 11 i HPV 16/18 były dodatnie, ryzyko względne było najwyższe. Zaobserwowano również, że zachowania seksualne i skutki infekcji HPV są niezależne od innych czynników (Reeves, 1989).

Dwa badania kliniczno-kontrolne w Stanach Zjednoczonych (Manos, 1991; Morri-son, 1991) również wykazały, że zakażenie HPV ma silną korelację z CINI-III, gdy jednocześnie występuje wiele rodzajów zakażeń HPV. Ryzyko jest większe Po uwzględnieniu czynników infekcji HPV pierwszy stosunek seksualny w obu grupach jest zbyt wcześnie, a korelacja między wieloma partnerami seksualnymi, doustnymi środkami antykoncepcyjnymi i paleniem znika lub maleje. Literatura przeglądowa Eileen z 2003 r. Uważa, że ​​drogi rozrodcze Istnieją różne rodzaje wielokrotnych infekcji HPV w infekcji HPV, a częstość infekcji wielokrotnych może osiągnąć 39%, a wiele infekcji wiąże się z ciężkością zmiany, z około 11,8% normalnych cytologicznie lub niezidentyfikowanych atypowych płaskonabłonkowych (ASCUS). Wśród kobiet i 35,4% kobiet z dysplazją łagodną do umiarkowanej można zaobserwować liczne infekcje, a przynajmniej jedna z nich to HPV wysokiego ryzyka.

Schellekens i wsp. Wykryli 12 HPV-DNA w 74 próbkach raka szyjki macicy, wskaźnik zakażeń HPV wynosił 96%, 14,1% stanowiło 2 do 3 zakażeń HPV, z których co najmniej 1 było HPV wysokiego ryzyka, a wiele zakażeń stwierdzono w skalach gruczołowych. Występował częściej w raku niż w raku płaskonabłonkowym i gruczolakoraku (p = 0,014).

Morrison (1991) wskazał również, że ryzyko zwiększonego obciążenia wirusem również wzrosło na podstawie intensywności sygnału hybrydyzacji, a między nimi istniał statystycznie istotny związek dawka-odpowiedź, Munonz i wsp. (1992) w badaniach kontrolnych w Kolumbii i Hiszpanii w ostatnich latach. DNA HPV wykryto trzema różnymi metodami hybrydyzacji, a w obu krajach istniała silna korelacja między HPV a rakiem szyjki macicy, a ryzyko raka szyjki macicy zaobserwowano również przy wzroście miana wirusa. Josefssonzai i in. Wyniki testu obciążenia wirusem HPV 16 przeprowadzono na 478 przypadkach raka szyjki macicy in situ i 608 normalnych kontrolach. Podzielono je na pięć grup w zależności od obciążenia wirusowego od niskiego do wysokiego. W porównaniu z pacjentami HPV 16 ujemnymi wystąpiła szyjka macicy. Wartość OR raka była stopniowo zwiększana z grupy o niskim obciążeniu wirusowym do grupy wysokiego poziomu, która wynosiła odpowiednio 2,0, 4,4, 8,1, 18,7 i 68,8, Ho i wsp. Obserwowali 100 kobiet w 1999 r. I obserwowali przez 6 tygodni w pierwszych 3 miesiącach. Pewnego razu, a następnie co 3 miesiące przez 15 miesięcy, dwa kolejne pozytywne wyniki HPV zdefiniowano jako przetrwałe zakażenie, a trwałe zakażenie HPV było związane z utrzymaniem się SIL, z OR wynoszącym 3,91 (95% CI, 1,58). ~ 9,65), Trwałe wysokiej wiremii 0R było 4,97 (95% CI, 1,45 ~ 17,02), po uwzględnieniu czynników HPV, doustnych środków antykoncepcyjnych, jest nadal ściśle związana z początkowym niskim poziomie wykształcenia i wczesnego współżycia seksualnego i raka szyjki macicy.

Badanie kohortowe jest idealną metodą do określenia naturalnego związku między HPV a rakiem szyjki macicy. Campion (1986) zastosował długoterminową obserwację 100 kobiet CIN przez 2 lata i wykrył DNA HPV przez FISH w odstępach 8 miesięcy, w wyniku czego u pacjentów z HPV 16/18-dodatnich stwierdzono 56%. W przypadku CINIII pacjentów z dodatnim wynikiem na HPV 6 jest tylko 20%, Schneider (1987) ma podobne doniesienia: Warto zauważyć, że 3 przypadki CINI-II szyjki macicy z zakażeniem HPV 16/18 zostały usunięte z ich partnerów seksualnych z HPV typu 16 Po infekcji zniknęły również ich zmiany. Fińskie kobiety z HPV 530 z dodatnim wynikiem w kierunku szyjki macicy były obserwowane średnio przez 60 miesięcy. Typ HPV w kształcie komórki zastosowano jako wskaźnik postępu choroby. Wyniki wskazały, że HPV16 jest bardziej skłonny do indukowania CIN niż inne typy. Pogorszenie (45% pogorszenie HPV typu 16 i 27% HPV typu 18, 0 i 13% dla HPV 6/11) (Syranen, 1990) Murthy (1990) wskazał, że 63 przypadki rozwinęły się z CIN do CIS. U kobiet dodatni wskaźnik HPV 16/18 w próbkach z biopsji zdiagnozowanych jako CIS wynosił 68,3%, podczas gdy u 44 kobiet z CIN bez progresji, HPV 16/18 dodatni wskaźnik wynosił 27,3%, a OR wyniósł 5,9 na koniec obserwacji. Istotne statystycznie.

Instytut Onkologii, Instytut Onkologii, Chińska Akademia Nauk Medycznych, w wysokiej częstości występowania raka szyjki macicy w powiecie Jixian w prowincji Shanxi, wykazał, że HPV wysokiego ryzyka zakażenia narządów płciowych jest głównym czynnikiem ryzyka raka szyjki macicy i śródnabłonkowej neoplazji szyjki macicy u lokalnych kobiet. Badanie przeprowadzone w 1997 r. Przez zamężne kobiety w wieku 45 lat, w tym 12 przypadków raka szyjki macicy, 31 przypadków CIN III, 43 przypadki CINII, 127 przypadków CINI, wskaźnik infekcji raka szyjki macicy inwazyjnej i CIN III HPV wynosiły 100% (12/12, 31/31) ), CINII wynosił 95,3% (41/43), CINI wynosił 61,4% (78/127), a normalna populacja wynosiła 14,2% (253/1784). Bosch i Manos pobrali 1008 próbek z biopsji raka szyjki macicy z 22 krajów. Analiza PCR ujawniła, że ​​DNA HPV było wykrywalne w 93% guzów i nie było znaczącej różnicy między krajami (Bosch FX, 1995) Ostatnio Manos i wsp. (Walboomers JM, 1999) ponownie przeanalizowali przypadki HPV-ujemne w tym badaniu. W połączeniu z poprzednimi danymi wykluczono czynnik niewystarczającej wielkości próby, a wskaźnik wykrywalności raka szyjki macicy na świecie wynosił 99,7%.

Podsumowując, etiologia HPV i raka szyjki macicy można podsumować w następujący sposób: 1 Powyższe grupy badań wskazują, że korelacja między nimi jest silna i spójna; 2 jej korelacja znajduje odzwierciedlenie głównie w kilku specjalnych rodzajach wirusów , czyli wirus wysokiego ryzyka.

Czynniki związane z miesiączką i porodem (10%):

Zależność między wiekiem menstruacyjnym, wiekiem menopauzalnym i czynnikami zdrowotnymi a rakiem szyjki macicy jest rzadko opisywana Zhang i wsp. (1989) zwracali uwagę na ryzyko raka szyjki macicy u kobiet w wiejskich Chinach (hrabstwo Jing'an) przy złej higienie (bez mycia sromu itp.) I menstruacji. Druga grupa stwierdziła również, że w okresie menstruacyjnym połóg był słabo zdezynfekowany. Współczynnik RR między grupą przypadków a grupą kontrolną wynosił 2,27 (Liao Caisen, 1986), co było statystycznie istotne. Ponadto coraz więcej faktów wskazuje, że Produkcja i rak szyjki macicy są ściśle ze sobą powiązane.W wielu prowincjach i miastach w Chinach odnotowano najniższą częstość występowania 1-3 razy (110,38 / 100 000), 4-6 razy wyższą (192,36 / 100 000) i znacznie wzrosła ponad 7 razy (377,52 / 10) Badanie Wan (Wang Dawang, 1985), Brinton (1989) w Ameryce Łacińskiej, po uwzględnieniu czynników społeczno-ekonomicznych i seksualnych, wykazało, że ryzyko urodzenia ≥ 12 urodzeń w raku szyjki macicy wynosi od 0 do 1 dziecka. 4 razy wyższy, Wang (1996) podał, że dane z 1991 do 1994 r. Na Tajwanie w Chinach wykazały, że ryzyko porodu pochwowego ≥ 4 razy wzrosło 2 razy w porównaniu z ≤ 1, korelacja ta może być urazem szyjki macicy podczas porodu. I rola hormonalnego i odżywiania podczas ciąży, oprócz Wysoki poziom wykrywania HPV jest obecnie kobiety w ciąży, ciąża może wywołać zaburzenia odpornościowego z powodu zwiększonej aktywności wirusa.

Zachowania seksualne mężczyzn i powiązane czynniki (10%):

Niektóre badania wykazały, że zachowania seksualne mężczyzn są ściśle związane z rakiem szyjki macicy. Niektórzy badacze porównali zachowania seksualne i inne cechy behawioralne raka szyjki macicy i zdrowych małżonków kobiet, aby zbadać rolę mężczyzn w patogenezie raka szyjki macicy. Konsekwentny wniosek: liczba partnerów seksualnych małżonków raka szyjki macicy jest znacznie wyższa niż w małżonkach kontrolnych Badanie wykazało również, że większość małżonków pacjentów z rakiem szyjki macicy ma różną historię seksualną, w tym brodawki narządów płciowych, rzeżączkę, opryszczkę narządów płciowych i małżonków. Kobiety, które często używają prezerwatyw, mają niskie ryzyko raka szyjki macicy Badanie kohortowe z 415 przypadków raka szyjki macicy w powiecie Jing'an wykazało, że względne ryzyko raka szyjki macicy wzrosło wraz ze wzrostem stosunku płciowego męża i męża przed pierwszym stosunkiem seksualnym. Rośnie również mąż ma dwóch pozamałżeńskich partnerów seksualnych, względne ryzyko raka szyjki macicy wzrosło 5 razy, 306 par dochodzeń (Liao Caisen, 1986) również pokazuje, że zaburzenia seksualne osoby i małżonka są wysokie lub niskie w badaniu parowania. W badaniu porównawczym populacji normalnej w obszarze produkującym włosy grupa przypadków była wyższa niż w grupie kontrolnej, a obszar o wysokiej zachorowalności był wyższy niż obszar o niskiej zachorowalności.

Niektórzy badacze dalej badali związek między ryzykiem raka szyjki macicy a rodzajem zachowań seksualnych małżonka, a niektórzy badacze w Europie, Tajlandii i na Tajwanie stwierdzili, że wysokie ryzyko raka szyjki macicy jest związane z liczbą plwociny małżowiny (Buckley, 1981). ; Kjaer, 1991; Wang, 1996), Reeves i Quiroz (1987) donieśli, że małżonkowie partnerów płci męskiej w Ameryce Łacińskiej mogą wpływać na rozpowszechnienie chorób przenoszonych drogą płciową, dlatego ważniejsze jest zbadanie wyżej wymienionych zachowań seksualnych, które są najbardziej przekonujące Dowody są takie, że kobiety monogamiczne są bezpośrednio związane z ryzykiem raka szyjki macicy (Buckley, 1981), a Skegg (1982) uważa, że ​​występowanie raka szyjki macicy u kobiet, które tradycyjnie utrzymują dziewictwo przed ślubem (indonezyjscy muzułmanie) Jest to bardzo wysokie, ponieważ ich mężowie przenoszą czynniki rakotwórcze na te kobiety. Zakażenie HPV narządów płciowych mężczyzn jest również ściśle związane z ryzykiem raka szyjki macicy u ich małżonków. Barrasso i wsp. (1987) wykorzystali kolposkopię do zbadania 294 przypadków raka szyjki macicy. 480 przypadków męskiego partnera z płaskim kłykcikiem i 186 przypadków śródnabłonkowej neoplazji szyjki macicy, 64% męskich narządów płciowych ma kłykcinę grudkowatą i grudki, śródnabłonkowy nowotwór szyjki macicy 32,8% (61 przypadków) partnerów seksualnych pacjenta miało również śródnabłonkową neoplazję prącia, podczas gdy tylko 1,4% (4 przypadki) partnerów seksualnych w płaskich brodawkach i 60% (36 przypadków) z 60 przypadków grudek prącia. Wykryto sekwencję DNA HPV, a HPV 16 i 33 znaleziono w prawie wszystkich nowotworach śródnabłonkowych prącia, a HPV 6, 11 i 42 znaleziono tylko w brodawkach narządów płciowych, co wspiera raka szyjki macicy i jej zmiany przedrakowe oraz mężczyzn. Związana z seksem infekcja HPV.

Istnieje również wiele doniesień na temat wpływu męskiego raka prącia na raka szyjki macicy W retrospektywnym badaniu zgonów w Chinach w latach 70. XX wieku rozkład geograficzny obu nowotworów był statystycznie istotny (P <0,01, Li Bing, 1987), Creham (1979) i Smith (1980) podali, że żona pacjentów z rakiem prącia była 3 do 6 razy bardziej narażona na raka szyjki macicy niż inne kobiety, a druga żona kobiety z rakiem szyjki macicy ma teraz żonę. Ryzyko raka szyjki macicy jest dwa razy wyższe niż w grupie kontrolnej.

Nie ma jednoznacznych wniosków na temat związku między obrzezaniem mężczyzn a rakiem szyjki macicy Niektórzy uczeni stwierdzili, że względne ryzyko raka szyjki macicy podczas obrzezania jest niezwykle niskie (RR 0,3).

Palenie (10%):

Palenie może być jednym z czynników patogenezy raka szyjki macicy Różne badania epidemiologiczne wykazały, że ryzyko wystąpienia inwazyjnego raka przedinwazyjnego i inwazyjnego u palaczy jest zwiększone. Po kontrolowaniu różnych innych czynników stwierdzono, że wpływ palenia nadal istnieje. W większości badań ryzyko raka szyjki macicy wzrosło 2-krotnie, a pacjenci wysokiego ryzyka byli w większości długoterminowymi palaczami, co sugeruje, że może wystąpić efekt zaawansowany. Efekt palenia jest wyrażany tylko u pacjentów z rakiem płaskonabłonkowym, ale z gruczolakorakiem lub gruczołem. Rak płaskonabłonkowy nie ma nic wspólnego. W wykrywaniu palacza śluzu szyjki macicy stwierdzono, że palenie ma wysoki poziom nikotyny i kotyniny. Badania wykazały, że lata palenia, codzienne palenie i początkowy wiek palenia są związane z rakiem szyjki macicy, chociaż ZurHausen (1982) uważa, że ​​palący wpływ palenia na HPV wymaga dalszych badań, biorąc pod uwagę hamujący wpływ palenia na odporność organizmu, ale należy także wziąć pod uwagę jego skutki biologiczne.

Patogeneza

Pniaki szyjne zostały rozbite w różnym stopniu, a plwocina była podobna do kalafiora, guzkowa, owrzodzona lub wydrążona, a tkanka parametryczna była pogrubiona i guzkowa.

Ponieważ resztkowa szyjka macicy po częściowej resekcji macicy nadal zachowuje pierwotny drenaż limfatyczny, rozprzestrzenianie się raka pnia szyjki macicy jest również takie samo jak w przypadku ogólnego raka szyjki macicy, który może rozciągać się na tkankę ściany miednicy, powodując kwas plecowy i obniżając dyskomfort w jamie brzusznej. Nowotwory mogą być przenoszone wzdłuż przyszyjkowych węzłów chłonnych do miednicy i odległych węzłów chłonnych. Nowotwory nowotworowe infiltrują do przodu. Pęcherz może mieć częste oddawanie moczu, bolesne oddawanie moczu, krwiomocz i inne objawy. Tylne rozprzestrzenianie się odbytnicy atakuje odbytnicę, powodując słabe ruchy jelit, ciężkie i ciężkie, opadanie i krew w stolcu. .

Zapobieganie rakowi kikuta szyjki macicy

Aby zmniejszyć częstość występowania raka pnia szyjki macicy, rak szyjki macicy musi być dokładnie zbadany przed podjęciem decyzji o przeprowadzeniu częściowej histerektomii lub histerektomii. Po całkowitej histerektomii pacjenci powinni regularnie uczestniczyć w spisie, a wczesna diagnoza, terminowa i odpowiednia Leczenie jest ważniejsze w przypadku raka kikuta, należy go regularnie sprawdzać po częściowej histerektomii, na przykład rutynowe badanie wymazu z szyjki macicy, wewnętrzna spektroskopia fluorescencyjna, kolposkopia i biopsja szyjki macicy w celu wyeliminowania złośliwej transformacji. Aby uniknąć pominiętej diagnozy, jeśli pacjent skarży się na krwawienie z pochwy po drugiej histerektomii, należy go wcześnie zdiagnozować. Po leczeniu należy regularnie wykonywać regularne kontrole. W przypadku nawrotu należy go leczyć aktywnie.

Powikłania raka kikuta szyjki macicy Powikłania zakażenie bakteryjne

Koinfekcja, przyczepność otaczających tkanek, nawrót.

Objawy raka kikuta szyjki macicy Częste objawy Metaplazja płaskonabłonkowa Nieregularne krwawienie z pochwy Krwawienie z pochwy Obrzęk pęcherzykowy Wydzieliny z pochwy Zwiększone rakowe zwężenie cewki moczowej Śluz szyjki macicy

Pacjenci domowi z rakiem szyjki macicy opisani przez Jiangsena i wsp. (1992), 10 przypadków analizy klinicznej czasu z poprzedniej operacji: 1 przypadek na 5 lat, 4 przypadki od 5 do 9 lat, 3 przypadki od 10 do 15 lat, 2 przypadki od 15 lat Zhang Rong (1997) poinformował o leczeniu 12 przypadków raka pnia szyjki macicy i przeanalizował częstość poprzedniej operacji od 3 miesięcy do 27 lat; 3 przypadki w <3 lata, 2 przypadki w ciągu 3 do 5 lat,> 10 lat 7 przypadków.

Objawy kliniczne mogą się różnić w zależności od stadium klinicznego i schematu wzrostu guza. Wczesne przypadki raka kikuta szyjki macicy mogą czasami przebiegać bezobjawowo, stanowiąc około 6%. Występują tylko podczas badania spisu lub innych przyczyn. Kikut szyjki macicy Pacjenci z rakiem inwazyjnym mogą mieć na ogół nieregularne krwawienie z pochwy i zwiększone wydzielanie z pochwy. Główne objawy są takie same jak rak szyjki macicy. Niektórzy uczeni donoszą, że pacjenci z rakiem szyjki macicy mają krwawienie z pochwy z 75% do 80%, a wydzielina z pochwy wzrasta z 10% do 14%. Jeśli guz jest wtórny do zakażenia, martwicy tkanek, wydzieliny może towarzyszyć smród, a także ból dolnej części pleców, podbrzusza i innych objawów.

1. Etap kliniczny raka szyjki macicy ma ponad 70 lat, a po kilku zmianach stopniowo się poprawia. Na początku nowotwór infiltrowano do ściany basenu, to znaczy „zamrożoną miednicę” sklasyfikowano jako etap IV i zmieniono w 1937 r., Gdy etap został zmieniony. Faza III; kiedy etap został zrewidowany w 1950 r., Postanowiono zaatakować ciało pałacu jako standard dla inscenizacji (pierwotny etapowy pałac został zaatakowany jako etap II); zainscenizowany standard z 1961 r. Określał, że rakiem stadium 0 był rak in situ, rak śródnabłonkowy, Wskazano również, że przypadek raka w stadium 0 nie jest uwzględniony w żadnej statystyce leczenia. W 1970 i 1985 r. Dodano koncepcję raka utajonego (OCC), a w trzecim etapie dodano wodonercze lub brak aktywności nerek, a następnie dodano etap 0 i IV. Wyjaśniono standard tego okresu: Podczas spotkania FI-GO w Santiago (Chile) w 2003 r. Zmieniono standard fazy I. Zmieniony standard klasyfikacji klinicznej raka szyjki macicy jest obecnie stosowany na arenie międzynarodowej. Kryteria oceny:

Etap 0: rak in situ, śródnabłonkowa neoplazja (tego przypadku nie ma w statystykach dotyczących leczenia).

Etap I: Zmiana ogranicza się do szyjki macicy (niezależnie od tego, czy macica jest dotknięta, czy nie).

Etap Ia: Rak inwazyjny zidentyfikowany tylko pod mikroskopem, zmiany widoczne gołym okiem, nawet powierzchowne naciekanie, to etap Ib; głębokość naciekania śródmiąższowego <5 mm, szerokość <7 mm (głębokość naciekania z nabłonka lub gruczołu w miejscu guza) Membrana piwnicy znajduje się <5 mm w dół, a naciek żyły lub strefy limfatycznej nie zmienia stadium.

Etap Ia1: głębokość infiltracji śródmiąższowej <3 mm, szerokość <7 mm.

Etap Ia2: Głębokość infiltracji śródmiąższowej wynosi od 3 do 5 mm, a szerokość <7 mm.

Etap Ib: Badanie kliniczne zmian jest ograniczone do zmian szyjnych lub przedklinicznych większych niż etap Ia.

Etap Ib1: klinicznie widoczne zmiany o średnicy <4 cm.

Etap Ib2: klinicznie widoczne zmiany> 4 cm średnicy.

Etap II: Zmiana znajduje się poza szyjką macicy, ale nie do ściany miednicy Naciek pochwy nie dociera do dolnej jednej trzeciej pochwy.

Etap IIa: brak oczywistej infiltracji parametrycznej.

Etap IIb: Istnieje oczywista infiltracja parametryczna.

Etap III: Zmiana infiltruje do ściany miednicy Nie ma przerwy między guzem a ścianą miednicy podczas badania doodbytniczego; rak obejmuje dolną jedną trzecią pochwy; nie ma innego powodu wodonercza lub braku funkcji nerek.

Etap IIIa: Zmiana nie dotarła do ściany miednicy, ale dotyczyła dolnej jednej trzeciej pochwy.

Etap IIIb: Zmiana dotarła do ściany miednicy lub ma wodonercze lub nie ma żadnej funkcji nerki.

Etap IV: Zmiana przekroczyła prawdziwą miednicę lub klinicznie naciekający pęcherz lub błonę śluzową odbytnicy.

Etap IVa: Zmiana rozprzestrzenia się na sąsiednie narządy.

Etap IVb: Zmiana przenoszona jest do odległego narządu.

2. Uwagi dotyczące inscenizacji

(1) Faza 0 obejmuje nietypowe komórki w całym nabłonku, ale nie nacieka śródmiąższowa.

(2) Rozpoznanie Ia (Ia1 i Ia2) należy ustalić zgodnie z obserwacją pod mikroskopem.

(3) Rozpoznanie stadium III powinno polegać na naciekaniu ściany miednicy, braku szczeliny między guzem a ścianą miednicy oraz określeniu zgrubienia kształtu guzka.

(4) Nawet jeśli zgodnie z innymi badaniami jest sklasyfikowany jako stadium I lub II, jeśli występuje zwężenie moczowodu i wodonercze lub brak funkcji nerek, należy go zaklasyfikować jako etap III.

(5) Obrzęku pęcherza nie można zaklasyfikować jako stadium IV, w cystoskopii obserwuje się torbiele i bruzdy, a gdy wybrzuszenie lub odbytnica można potwierdzić w badaniu pochwy lub odbytnicy, utrwalenie wybrzuszenia lub bruzdy i guza należy uznać za podśluzówkowe podśluzówkowe Inwazyjny płyn do irygacji pęcherza ze złośliwymi komórkami należy potwierdzić poprzez badanie patologiczne żywej tkanki w ścianie pęcherza.

Według objawów przedmiotowych i podmiotowych badanie kliniczne i diagnoza patologiczna raka pnia szyjki macicy nie jest trudna, diagnoza jest taka sama jak diagnoza ogólnego raka szyjki macicy Niektórzy uczeni uważają, że etap diagnozy raka pnia szyjki macicy jest lepszy niż okres diagnozy ogólnego raka szyjki macicy. Jest późno, ale niektórzy uczeni uważają, że krwawienie z pochwy po częściowej histerektomii jest bardziej prawdopodobne, że zwróci uwagę niż pacjenci bez operacji, dlatego większość przypadków stanowi wczesny przypadek, a rak pnia szyjki macicy jest spowodowany wycięciem macicy i wcześniejszą operacją. Wczesna diagnoza jest szczególnie ważna, ponieważ zmiany anatomiczne oraz możliwe powikłania utrudniają leczenie.

Badanie raka pnia szyjki macicy

1. Cytologia skrobania szyjki macicy: zwykle stosowana w badaniach przesiewowych w kierunku raka szyjki macicy, musi być w teście skrobania strefy przejściowej szyjki macicy, głównie w oparciu o zmiany jądrowe w celu określenia złośliwości komórek.

2. Test jodowy: test jodowy nie jest specyficzny dla raka: normalny nabłonek szyjki macicy jest bogaty w glikogen, który będzie barwiony brązowo-czarnym jodem, podczas gdy nabłonek rakowy ma niedobór glikogenu, jod nie jest zabarwiony, a żywa tkanka nie jest zabarwiona. Popraw dokładność diagnostyczną.

3. Kolposkopia: obserwuj obecność lub brak atypowego nabłonka lub wczesnego raka na powierzchni szyjki macicy i wybierz zmianę do biopsji, aby poprawić dokładność diagnostyczną.

4. Biopsja szyjki macicy i szyjki macicy: jest najbardziej niezawodną i niezbędną metodą diagnozy raka szyjki macicy i jej zmian przedrakowych.

Diagnoza i diagnoza raka pnia szyjki macicy

Należy zauważyć w przypadku zapalnej choroby szyjki macicy, pochwy.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.