Bakteryjne zapalenie rogówki

Wprowadzenie do bakteryjnego zapalenia rogówki Bakteryjne zapalenie rogówki (bakteryjne zapalenie rogówki) jest najważniejszą zakaźną chorobą rogówki w latach 60. Po 1970 r. Wirusowe zapalenie rogówki, grzybicze zapalenie rogówki i zapalenie rogówki wywołane przez Acanthamoeba gwałtownie wzrosły, ale bakteryjne zapalenie rogówki nadal występuje Zakaźna keratopatia o najwyższym wskaźniku zapadalności i ślepoty. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: zapadalność wynosi około 2% - 5% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: zapalenie gronkowca rogówki iridocyclitis

Przyczyna bakteryjnego zapalenia rogówki

(1) Przyczyny choroby

Bakterie chorobotwórcze uległy wielkim zmianom wraz ze zmianami czasów W latach 50. bakterie pneumokokowe były podstawą. Staphylococcus aureus dominował w latach 60. W latach 70. dominującym gatunkiem był Pseudomonas aeruginosa. W latach 80. XX wieku, ze względu na stosowanie antybiotyków aminoglikozydowych, Pseudomonas aeruginosa został stosunkowo zmniejszony, a gronkowiec oporny na penicylinę był stosunkowo zwiększony. Od lat 90. XX wieku stopniowo rosły inne bakterie Gram-ujemne, takie jak niefermentujące pałeczki Gram-ujemne, Serratia marcescens i bakterie beztlenowe.

Wśród najczęstszych bakterii chorobotwórczych występują cztery gatunki: bakterie Gram-dodatnie Streptococcus pneumoniae (S) i Staphylococcus aureus (S) oraz Pseudomonas aeruginosa w bakteriach Gram-ujemnych. (Pseudomonas aeruginosa, P) i Moraxella (M) są określane jako zakażenie SSPM. Według statystyk 120 przypadków bakteryjnego zapalenia rogówki na Uniwersytecie Yokohama w Japonii zakażenie SSPM stanowi 72,5% (87 przypadków). Bakterie chorobotwórcze stanowiły 15% (18 przypadków), 11,7% (14 przypadków), 35,8% (43 przypadki) i 10% (12 przypadków). Stany Zjednoczone i Kanada również miały takie same wyniki statystyczne. Tendencja ta pojawiła się nie tylko w rozwoju przemysłu. To samo dotyczy krajów i krajów rozwijających się: na Filipinach liczba zakażeń SS2 wyniosła 92,2% (1624), co stanowiło 4,7% (83 przypadki), 42,31% (745 przypadków), 26,6% (468 przypadków) i 18,6%. (328 przypadków).

Uraz jest jednym z najczęstszych czynników ryzyka bakteryjnego zapalenia rogówki. W zawodowym urazie odcinka przedniego występuje 6% bakteryjnego zapalenia rogówki. Na obszarach wiejskich infekcja bakteryjna występuje u 5% pacjentów z otarciami rogówki. Przyczyny urazu nabłonka rogówki i macierzy, po pierwsze wystawiają tkankę zrębu rogówki na normalną florę worka spojówkowego, który łatwo powoduje infekcję bakteryjną, obce ciało rogówki i rozpryskiwanie źródeł wody są ważnymi nosicielami bakterii zewnętrznych wchodzących do rogówki, jeśli pacjent ma przewlekłą chorobę Bakteryjne zapalenie powiek lub zapalenie pęcherza moczowego, bakterie w tych obszarach mogą łatwo prowadzić do infekcji rogówki.

W krajach rozwiniętych noszenie soczewek kontaktowych jest najczęstszym czynnikiem ryzyka bakteryjnego zapalenia rogówki. Wszystkie rodzaje soczewek kontaktowych mogą powodować bakteryjne zakażenie rogówki. Wśród nich miękkie soczewki kontaktowe mają najwyższy odsetek osób noszących je przez noc. Statystyki pokazują, że Częstość występowania owrzodzeń rogówki w ciągu roku dla użytkowników sztywnych soczewek kontaktowych wynosi 0,02%, dla oddychających sztywnych soczewek kontaktowych 0,04%, dla codziennego noszenia miękkich soczewek kontaktowych 0,04%, a dla tradycyjnych miękkich soczewek kontaktowych wynosi 0,2 dla użytkowników dziennych i nocnych. %, noszenie soczewek kontaktowych spowodowanych infekcją bakteryjną rogówki, a także samych soczewek kontaktowych na strukturze i funkcji nabłonka rogówki, zanieczyszczenia bakteryjnego soczewek i soczewek, metody noszenia i pielęgnacji, a także nawyki życia i higieny użytkownika, itp. Bliski związek.

Wśród chorób powierzchni oka nieprawidłowość objętości łez i składników łez oraz zniszczenie funkcji zamykania powiek są częstymi czynnikami związanymi z infekcją bakteryjną rogówki Wszystkie zmiany powodujące zniszczenie nabłonka rogówki, takie jak monocystyczne uszkodzenia nabłonka rogówki, długotrwałe antybiotyki lub Zatrucie komórek nabłonkowych wywołane przez leki przeciwwirusowe, miejscowe długotrwałe stosowanie glukokortykoidów, keratopatia makrostronkowa spowodowana dekompensacją śródbłonka oraz różne zwyrodnienia i niedożywienie obejmujące nabłonek rogówki mogą być wtórne do zakażenia bakteryjnego.

(dwa) patogeneza

Objawy kliniczne zakażenia bakteryjnego rogówki są wynikiem połączenia odpowiedzi bakteryjnej i gospodarza.

Istnieje wiele rodzajów bakterii powodujących zapalenie rogówki, w tym mikrokoki (głównie gronkowce i mikrokoki), paciorkowce, Pseudomonas i Enterobacteriaceae, a około 87% bakteryjnego zapalenia rogówki Ze względu na powyższe cztery typy bakterii rozmieszczenie bakterii jest różne ze względu na takie czynniki, jak warunki geograficzne, środowiskowe, warunki życia i warunki sanitarne. Statystyki Departamentu Okulistyki, Beijing Institute of Ophthalmology, 1989-1998 pokazują, że miedź-zieleń pozostawia Monocytogeny, gronkowce koagulazo-ujemne, pneumokoki, bakterie coryneform i gronkowiec złocisty są głównymi patogenami bakteryjnego zapalenia rogówki.

1. Staphylococcus aureus keratitis Staphylococcus aureus może wytwarzać koagulazę w osoczu, która może wytwarzać różnorodne czynniki chorobotwórcze w zakażonych tkankach. Zgodnie z jego działaniem można go podzielić na dwa typy: czynniki związane z rozprzestrzenianiem się infekcji i związane z toksycznością Czynnik

(1) Czynniki związane z rozprzestrzenianiem się infekcji obejmują: hialuronidazę, lipazę, fosfolipazę, nukleazę, żelatynazę, plazminę, proteazę i enzym lityczny.

(2) Czynniki związane z toksycznością: endotoksyny A, B, C, D i E, toksyny hemolityczne a, p, 7 i 8, zespół wstrząsu toksycznego toksyna-1 oraz toksyny uwalniania naskórka A i B, złoto Koagulaza osoczowa Staphylococcus aureus tworzy błonę fibrynową wokół bakterii, która otacza zmianę, tworząc ropień, który ma funkcję zabijania białych krwinek.

2. Gronkowcowe zapalenie rogówki wywołane przez koagulazę Same bakterie nie wydzielają silnych toksyn, zwykle należących do atenuowanych bakterii lub patogenów warunkowych, które powodują wolniejszy przebieg chorób rogówki, a wokół bakterii powstaje biofilm. Składa się z glikoproteiny wydzielanej przez bakterie i pokrywa powierzchnię bakterii. Bakterie przylegają do otaczających bakterii, tworząc plamki bakteryjne. W tym stanie odporność bakterii na antybiotyki jest oczywiście zwiększona, co utrudnia działanie leku.

3. Pneumokokowe zapalenie rogówki Kapsułka pneumokokowa może uniknąć fagocytozy granulocytów obojętnochłonnych, dzięki czemu łatwo jest zaatakować tkankę rogówki i szybko się rozprzestrzeniać. Bakterie mogą wydzielać lizynę, neuraminidazę i toksynę hemolityczną, powodując uszkodzenie tkanki. Enzym degradujący immunoglobulinę A wytwarzany przez bakterię może hydrolizować prawie wszystkie wydzielnicze IgA zaangażowane w miejscową odpowiedź immunologiczną, a miejscowa niespecyficzna funkcja immunologiczna oka jest hamowana.

4. Pseudomonas aeruginosa keratitis Zakażenie Pseudomonas aeruginosa związane jest z zjadliwością i inwazyjnością bakterii, głównie zjadliwością i inwazyjnością bakterii, które mogą wytwarzać egzotoksynę A, elastazę, zewnątrzkomórkowe Ważna patogenna substancja, taka jak enzymy, pod wpływem Pseudomonas aeruginosa wici i proteazy bakterie łatwo przenosi się w miejsce uszkodzenia tkanki; kompleks białkowy mukopolisacharydu powoduje, że bakterie przylegają do powierzchni komórek tkankowych; elastaza, zasady Proteaza, cytotoksyny i toksyny hemolityczne ułatwiają ich inwazję i reprodukcję oraz powodują martwicze uszkodzenie zrębu rogówki.

5. Zapalenie rogówki Moraxella Różne szczepy Moraxella mają podobną patogenność w oku, która może wytwarzać proteazę i endotoksynę, rozkładać i niszczyć tkankę rogową, a niektóre szczepy Moraxelli mogą wytwarzać podobną fosfolipazę , enzymy i toksyny hialuronidazy i toksyny hemolityczne.

6. Zapalenie rogówki wywołane przez Actinobacteria wywołane przez zapalenie rogówki w proporcji zakaźnego zapalenia rogówki mniej niż 1/100, Nocardia jest obowiązkowym wewnątrzkomórkowym wzrostem mikroorganizmów, może być rozmnażana w komórkach fagocytujących, Nie wytwarza egzotoksyny, a szybkość reprodukcji jest niska. Ściana komórkowa zawiera lipopeptydy i lipopolisacharydy. Te składniki będą się różnić w różnych szczepach i na różnych etapach wzrostu. Jony żelaza są ważnymi czynnikami dla wzrostu Nocardii w komórkach. Zakażenie Nocardia jest często drugorzędne w stosunku do drobnych uszkodzeń, a w mechanizm obronny zaangażowana jest zarówno odporność humoralna, jak i komórkowa.

7. Paciorkowcowe zapalenie rogówki Streptococcus może wytwarzać różne toksyny, głównie toksyny hemolityczne i erytrotoksyny, toksyny hemolityczne są cytotoksyczne; wysypka toksyczna jest egzotoksyną, paciorkowce mogą również wytwarzać szereg enzymów, głównie Istnieją streptokinaza i hialuronidaza, te pierwsze mogą aktywować plazminogen do plazmin, tak że fibryna rozpuszcza się; ta druga rozkłada macierz zewnątrzkomórkową, co jest korzystne dla rozprzestrzeniania się bakterii.

8. S. serranosus serranosus jest trudny do zaatakowania normalnej tkanki rogówki. Dopiero po zniszczeniu bariery nabłonkowej rogówki bakterie mogą zaatakować i rozmnażać się w zrębie rogówki. Eksperymenty potwierdziły, że Salmonella spowodowała Stopień zapalenia rogówki jest dodatnio skorelowany z ilością enzymów proteolitycznych wydzielanych przez bakterie. Ilość enzymu proteolitycznego wytwarzanego przez zjadliwy szczep jest duża, a reakcja lizy rogówki i martwicy jest oczywista. Przeciwnie, osłabiony szczep ma mniej wydzielania enzymu proteolitycznego i niszczenia tkanek. Również lekkie.

9. Trądzik Propionibacterium keratitis Ponieważ normalna ludzka spojówka jest stosunkowo niedotleniona, często występują różne bakterie beztlenowe, z których 40% do 85% to Propionibacterium acnes, który jest patogenem warunkowym, zakażeniem Jest to na ogół związane z niszczeniem bariery śluzówkowej oraz niedotlenieniem tkanek i martwicą. Polisacharyd uwalniany przez tę bakterię ma chemotaksję leukocytową, a bakterie mogą się namnażać w komórkach. Propionibacterium acnes jest często zakażony innymi bakteriami tlenowymi lub beztlenowymi.

Większość bakterii może zaatakować warstwę zrębową rogówki tylko w przypadku uszkodzenia nabłonka rogówki Po wejściu bakterii do rogówki, leukocyty wielojądrowe (PMN) stają się chemotaksją, a uwalnianie enzymów litycznych prowadzi do martwicy macierzy, co jest szczególnie toksyczne. W przypadku zakażenia Pseudomonas aeruginosa, oprócz powyższych przyczyn, enzymy proteolityczne mogą być również wytwarzane podczas rozmnażania bakterii, więc stan jest poważniejszy i szybszy, chociaż wsteczna błona rogówki ma pewną odporność na penetrację bakterii. Ale w końcu dochodzi do perforacji rogówki.

Zapobieganie bakteryjnemu zapaleniu rogówki

Należy podjąć środki w celu zapobiegania infekcjom rogówki. Infekcje powinny być kontrolowane wcześnie, aby kontrolować stan zapalny, tak aby należy promować je w dobrych aspektach. Na przykład na obszarach wiejskich i fabrykach konieczne jest aktywne promowanie i podejmowanie środków zapobiegających wystąpieniu urazów oczu. W przypadku rannych należy je natychmiast leczyć, aby im zapobiec. Zakażenie powinno ponadto aktywnie leczyć jaglicę, korygować rzęsicę, leczyć zapalenie spojówek, zapalenie powiek i dakryocystę, korygować choroby oczu, takie jak koślawość lub przepuklina, i mieć pozytywne znaczenie w zapobieganiu bakteryjnemu zapaleniu rogówki.

Powikłania bakteryjnego zapalenia rogówki Powikłania, gronkowcowe zapalenie rogówki, zapalenie tęczówki

Podczas rozwoju bakteryjnego zapalenia rogówki może wystąpić szereg powikłań i następstw, powodujących różne stopnie utraty wzroku, a nawet ślepoty.

1. Najcieńszą bliznę w chmurze można zobaczyć tylko wtedy, gdy jest oświetlona ręką lub światłem.

2. Bliznę z lekko grubą płytką cętkowaną można zobaczyć w świetle pokoju.

3. Biała najgrubsza biała gęsta blizna.

4. Depresja rogówki W procesie odzyskiwania owrzodzenia rogówki nowa tkanka łączna nie wypełniła dna, a nabłonek pokrył długi, pozostawiając niewielką depresję rogówki.

5. Przylegający białaczka Po perforacji owrzodzenia rogówki tęczówka przylega do perforacji rogówki z przelewem cieczy wodnistej i ostatecznie tworzy bliznę, zwaną lepką leukoplakią.

6. Staphyloma rogówki (staphyloma rogówki) Po utworzeniu dużej leukoplakii rogówki, ze względu na przerzedzenie rogówki, nie może ona wytrzymać normalnego ciśnienia wewnątrzgałkowego, ale stopniowo wysuwa się do przodu, zwana staphyloma rogówki, na przykład blizna stanowi tylko część rogówki Rogówka jest obrzęknięta. Jeśli blizna stanowi całą rogówkę, nazywa się to obrzękiem rogówki.

7. Wypukła rogówka z powodu stanu zapalnego lub owrzodzenia, osłabiona podczas powstawania gojących się blizn, nie może wytrzymać normalnego ciśnienia w oku i wystaje do przodu, zwana wybrzuszeniem rogówki.

8. Postelastyczne wybrzuszenie błony (descemetokol) Wrzody rogówki rozwijają się do głębszej warstwy, a gdy ma nastąpić perforacja, na podstawie owrzodzenia może pojawić się cienka warstwa przezroczystej tkanki i wybrzuszenie do przodu, co nazywa się wybrzuszeniem tylnej błony elastycznej.

9. Perforacja rogówki Po perforacji rogówki pacjent odczuwa silny ból i „gorące łzy” (humor wodny) .Po perforacji przednia komora staje się płytka i znika, a pierwotne objawy zanikają. Jeśli perforacja występuje w części obwodowej, często towarzyszy jej Tęczówka zostaje zwolniona.

10. Nieregularne zapalenie rogówki lub wrzód rogówki z zapaleniem tęczówki, jego toksyna wchodząca do przedniej komory może stymulować zapalenie tęczówkowo-rzęskowe, przekrwienie rzęsek tęczówki, obrzęk, zmiany przepuszczalności naczyń, komórki przenikają do cieczy wodnistej, światło Woda w pomieszczeniu jest mętna lub występuje metafizja rogówki; w ciężkich przypadkach występuje duża ilość ropnego wysięku osadzonego w przedniej komorze przedniej komory, zwanej pyogennym owrzodzeniem rogówki przedniej komory, jeśli nie zostanie leczona na czas, może powodować zrosty po tęczówce.

11. Tworzenie skurczu naczyń rogówki jest głównie siatkowate, występuje w rąbku w pobliżu zmiany, a głębokie wrzody mogą czasem rozwinąć głębokie, przypominające szczotkę naczynia krwionośne.

Bakteryjne zapalenie rogówki objawy typowe objawy zapalenie rogówki przekrwienie spojówek ciągłe plwocina owrzodzenie rogówki łzy światłowstręt

1. Objawy kliniczne zapalenia rogówki wywołanego przez różne infekcje patogenne nie są takie same.

2. Objawy są bardziej ostre, objawy są ciężkie, czerwone oczy, ból, światłowstręt, łzawienie, pogorszenie widzenia, mrowienie w oczach, uczucie obcego ciała, ból łuku brwiowego, zwiększone powieki i wydzieliny.

3. Znaki

(1) objawy poza rogówką: przekrwienie rzęsek, obrzęk powiek, przekrwienie spojówek i obrzęk, przekrwienie tęczówki (wyrażone jako przebarwienie tęczówki i rozszerzenie źrenicy).

(2) objawy rogówki: naciek rogówki, owrzodzenie rogówki, obrzęk rogówki, wybrzuszenie tylnej błony elastycznej, depresja rogówki, ropień przedniej komory i perforacja rogówki, owrzodzenie rogówki wywołane przez różne bakterie, objawy kliniczne są bardzo różne, 3 jest główną różnicą między zakaźnymi chorobami rogówki SSPM.

Badanie bakteryjnego zapalenia rogówki

1. W celu szybkiego rozpoznania choroby można zastosować test zeskrobywania zmian. Próbki woreczka rozmazu i spojówki można pobrać sterylnym bawełnianym wacikiem lub rozmazem, wydzieliną lub martwiczą tkanką z dna i krawędzi owrzodzenia szpachelką Kimura lub Lindner, metanolem lub 95% etanolu utrwala się przez 5 do 10 minut, a następnie barwi się metodą Grama i Giemsy, przy czym ten pierwszy wyróżnia bakterie Gram-dodatnie (barwione na fioletowo) lub bakterie Gram-ujemne (barwione na czerwono), z których wszystkie są barwione na niebiesko. Potrafi jednoznacznie zidentyfikować komórki zapalne i komórki nabłonka rogówki. Po barwieniu zmianami barwionymi metodą Grama można je szybko ustalić na podstawie morfologii komórki pod bezpośrednim badaniem mikroskopowym. Można również ustalić, które zakażenie bakteryjne jest spowodowane przez prątki i Nocardię. Może być stosowany do kwasoodporności.

2. Kultura bakteryjna Ostateczna diagnoza choroby musi zostać ustalona na podstawie kultury bakteryjnej.

(1) Podłoże agarowe z krwią: Jest to najczęściej stosowane podłoże stałe i nadaje się do wzrostu większości popularnych bakterii oka.

(2) Pożywka wzbogacająca: Stosowanym płynnym medium jest zupa mięsna, zupa kremowa z mięsa, zupa mózgowa i tym podobne.

(3) Bakterie beztlenowe hoduje się w bulionie z kwasem tioglikolowym, pożywce z agarem z krwią itp. I hoduje w torbie beztlenowej lub zbiorniku beztlenowym w temperaturze inkubatora od 36 do 37 ° C.

(4) Aby poprawić dodatni wskaźnik hodowli bakteryjnej, należy to zrobić:

1 Kultura przed rozpoczęciem stosowania terapii przeciwdrobnoustrojowej.

2 Gdy kultura jest używana do leczenia, pacjent powinien przerwać stosowanie leku przeciwbakteryjnego na 12 do 24 godzin przed hodowaniem.

3 W razie potrzeby powtórz hodowlę materiałową wielokrotnie, szczególnie gdy bakterie niepatogenne zostaną zakażone oportunistycznie, gdy te same bakterie zostaną kilkakrotnie oddzielone w tej samej części, izolowane bakterie można określić jako bakterie chorobotwórcze.

3. Test limulus Na podstawie rozpuszczalnej endotoksyny lipopolisacharydowej w ścianie komórkowej pałeczek Gram-ujemnych endotoksyna jest uwalniana do zainfekowanej tkanki, gdy bakterie umierają, a patynę można szybko wykryć w ciągu 1 godziny za pomocą lizatu komórkowego podobnego do ameby. Zakażenia bakteriami Gram-ujemnymi, takie jak Pseudomonas, Moraxella, Serratia marcescens i Proteus.

4. Rutynowe badanie krwi może określić stopień infekcji.

Diagnoza i identyfikacja bakteryjnego zapalenia rogówki

Rozpoznanie bakteryjnego zapalenia rogówki można ustalić na podstawie aktualnego wywiadu, czynników ryzyka oraz pierwotnych chorób oczu i układowych. Jak wspomniano powyżej, różne czynniki mogą zmienić objawy kliniczne bakteryjnego zapalenia rogówki, leczenia antybiotykami lub antybiotyków - Terapia skojarzona kortykosteroidami może również wpływać na typowe cechy kliniczne wizyty i zmieniać ją, a diagnoza laboratoryjna musi zostać przeprowadzona w celu ustalenia bakteryjnego zakażenia rogówki.

Objawy kliniczne zakażenia rogówki wywołanego przez różne rodzaje bakterii są różne. Głównymi punktami identyfikacyjnymi różnych rodzajów zakażeń rogówki są objawy kliniczne oraz wyniki posiewu bakteryjnego rogówki i jej identyfikacji. Chorobę należy odróżnić od niebakteryjnego zapalenia rogówki, na przykład: Długotrwałe wady nabłonkowe, szczególnie po przeszczepie rogówki, mogą przekształcić się w nacieki macierzy podobne do zakaźnego zapalenia rogówki. Neurotroficzne lub eksponowane keratopatia mogą rozwinąć wrzody i zapalenie zrębu, zapalenie rogówki opryszczki zwykłej, zapalenie powiek Spowodowane przez niezakaźną infiltrację immunologiczną, infiltrację spowodowaną przez soczewki kontaktowe itp. Należy odróżnić od bakteryjnego zapalenia rogówki.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.