Choroba popromienna

Wprowadzenie do choroby popromiennej Ostra choroba popromienna (acuteradiacja) jest chorobą ogólnoustrojową spowodowaną przez krótkotrwałe promieniowanie jonizujące dużą dawką (> 1 Gy) Ostra choroba popromienna może wystąpić zarówno podczas napromieniowania zewnętrznego, jak i wewnętrznego, ale główną przyczyną jest promieniowanie zewnętrzne. Promienie powodujące ostrą chorobę popromienną wywołaną przez zewnętrzne napromienianie obejmują promienie gamma, neutrony i promieniowanie rentgenowskie. Pracownicy radioaktywni powinni ściśle przestrzegać procedur operacyjnych i przepisów ochronnych, aby ograniczyć niepotrzebne narażenie. Osłony powinny być umieszczone między źródłem a personelem zgodnie z charakterem promieniowania; operacja powinna być sprawna, skrócić czas kontaktu ze źródłem; spróbować zwiększyć źródło Odległość między zmniejszeniem dawki promieniowania powinna być ściśle badaniem fizycznym przed zatrudnieniem, aktywną gruźlicą, cukrzycą, kłębuszkowym zapaleniem nerek, chorobami wewnątrzwydzielniczymi i układami krwionośnymi, z których wszystkie są przeciwwskazaniami do narażenia na promieniowanie, regularnym badaniem fizykalnym, ustaleniem zdrowia osobistego A dane pliku dawki, gdy używasz źródła promieniotwórczego, powinny ustawić cel, aby zapobiec wypadkom. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,0325% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: Wgłobienie Niedrożność jelit

Przyczyna choroby popromiennej

(1) Wojna nuklearna

Narażenie i osłanianie personelu podczas wybuchów jądrowych poniżej 101 kt, personel ekranowany w czasie wybuchu powyżej 101 kt, osoby, które przeszły i przebywały w silnie skażonym obszarze, narażone na wczesne promieniowanie jądrowe lub skażenie radioaktywne, duża liczba ostrych chorób popromiennych Główny czynnik rannych.

(dwa) zwykle

1. Wypadek promieniowania jądrowego

Obecnie na całym świecie działa ponad 430 elektrowni jądrowych, a nowe elektrownie jądrowe wciąż się powiększają. Od lat 50. ubiegłego wieku miało miejsce kilka wypadków, z których największą była awaria elektrowni jądrowej w Czarnobylu w 1986 r., Ponad 200 wypadków. Istnieje 29 przypadków ostrej choroby popromiennej, a różne rodzaje źródeł promieniowania są szeroko stosowane w różnych dziedzinach produkcji i leczenia. Z powodu niewłaściwego użytkowania lub przechowywania różne rodzaje wypadków radiacyjnych zdarzały się setki razy. Od lat 60. XX wieku Chiny również Było wiele incydentów ze źródłami promieniowania i wiele osób poniosło straty.

2, wypadki medyczne

Medyczne zastosowania radionuklidów i urządzeń radiacyjnych mogą również powodować wypadki medyczne, na przykład wypadki związane z użyciem nadmiernego leczenia radionuklidami w obcych krajach doprowadziły do ​​ostrej śmierci z powodu promieniowania spowodowanej promieniowaniem wewnętrznym i zdarzały się przypadki, w których pacjenci cierpią z powodu awarii urządzenia radiacyjnego. Wypadek nadmiernej ekspozycji.

3. Napromienianie terapeutyczne

Wysokie dawki promieniowania dla pacjentów ze względu na potrzeby leczenia mogą powodować ostrą chorobę popromienną, taką jak wysokie dawki (> 6 Gy) napromieniania całego ciała lub systemowego naświetlania węzłów chłonnych przed przeszczepem szpiku kostnego, jako leczenie wstępne przed przeszczepem szpiku kostnego.

Krwiotwórcze uszkodzenie jest charakterystyczne dla choroby popromiennej typu szpiku kostnego. Przebiega przez cały proces choroby. Szpik kostny wykazuje zmniejszenie indeksu podziału komórek, ekspansję sinusoidalną, przekrwienie, a następnie martwicę szpiku kostnego, redukcję komórek krwiotwórczych, sączenie sinusoidalne i Zerwanie, krwotok, redukcja krwinek, zaczerwienienie jest wcześniejsze niż granulocytów, początkowo niedojrzałe komórki są zmniejszone, a dojrzałe komórki również zmniejszone. Stopień zmian szpiku kostnego jest związany z dawką napromieniowania. Mała dawka promieniowania, komórki krwi są tylko nieznacznie zmniejszone, a krwawienie nie jest oczywiste. W dużych dawkach komórki krwiotwórcze są poważnie upośledzone i całkowicie znikają, tylko komórki tłuszczowe, komórki siatkowe i komórki plazmatyczne, limfocyty mogą być względnie zwiększone. Inne, takie jak bazofile tkankowe, osteoklasty i osteoblasty. Poważne krwawienie, poważnie zahamowany szpik kostny. Jeśli szpik kostny zostanie zniszczony, jeśli jest wystarczająca ilość krwiotwórczych komórek macierzystych do odbudowy krwi, odzyskiwanie hematopoezy szpiku kostnego może rozpocząć się w trzecim tygodniu po napromieniowaniu, a oczywistą regenerację przywraca się po 4-5. Tydzień, jeśli dawka jest duża, funkcji krwiotwórczej często nie można odzyskać samodzielnie.

Zmiany limfocytów (głównie śledziony i węzłów chłonnych) są podobne do zmian w szpiku kostnym, są również spowodowane hamowaniem podziału komórek, martwicą komórek, redukcją i krwotokiem. Rozwój jest szybszy niż szpik kostny, a powrót do zdrowia jest szybszy niż szpik kostny, ale całkowite wyleczenie zajmuje więcej czasu. Czas

Wraz z rozwojem chorób narządów krwiotwórczych proces kliniczny choroby popromiennej typu szpiku kostnego ma oczywiste stadia, które można podzielić na etap początkowy, okres pseudo-gojenia, okres ekstremalny i okres rekonwalescencji, zwłaszcza etap średni i ciężki.

Zapobieganie chorobom popromiennym

Pracownicy radioaktywni powinni ściśle przestrzegać procedur operacyjnych i przepisów ochronnych, aby ograniczyć niepotrzebne narażenie. Osłony powinny być umieszczone między źródłem a personelem zgodnie z charakterem promieniowania; operacja powinna być sprawna, skrócić czas kontaktu ze źródłem; spróbować zwiększyć źródło Odległość między zmniejszeniem dawki promieniowania powinna być ściśle badaniem fizycznym przed zatrudnieniem, aktywną gruźlicą, cukrzycą, kłębuszkowym zapaleniem nerek, chorobami wewnątrzwydzielniczymi i układami krwionośnymi, z których wszystkie są przeciwwskazaniami do narażenia na promieniowanie, regularnym badaniem fizykalnym, ustaleniem zdrowia osobistego A dane pliku dawki, gdy używasz źródła promieniotwórczego, powinny ustawić cel, aby zapobiec wypadkom.

Kilka głównych środków chroniących przed promieniowaniem

1. Mercaptoetyloamina (MEA)

Cysteamina jest jednym z najwcześniejszych środków ochronnych zawierających tiol, jest dekarboksylowaną pochodną cysteiny i składnikiem koenzymu A. Wstrzyknięcie dootrzewnowe myszy 10 do 15 minut przed śmiercionośną dawką promieni gamma może poprawić przeżycie. Wskaźnik 80%, dożylne podawanie pacjentów z kliniczną radioterapią może zmniejszyć odpowiedź na promieniowanie, ale ten lek ma krótki skuteczny okres ochrony, wysoką toksyczność, słaby efekt doustny i niestabilność w powietrzu.

2, cystamina (cystamina)

Cystamina jest tlenkiem cystaminy, który można zredukować do cystaminy in vivo. Jego działanie ochronne jest lepsze niż cysteaminy i można ją przyjmować doustnie. Jest stabilny chemicznie. Doustne podawanie chlorowodorku cystaminy przed napromieniowaniem może zmniejszyć odpowiedź na promieniowanie i poprawić Leukocyty krwi obwodowej.

Sposób użycia: doustne podanie 1 g chlorowodorku cystaminy na 1 godzinę przed napromieniowaniem, efektem ubocznym jest pewne działanie stymulujące na błonę śluzową żołądka, powieszono pacjentów z przewodu pokarmowego.

3. Aminoetyloizotiomocznik (AET)

Aminoetylo izotiomocznik jest również wczesnym badaczem, jest pochodną cysteaminy sulfhydrylowej podstawionej tiolem, ma długi efekt ochronny, może być przyjmowany doustnie, jest stabilny chemicznie i ma dobre działanie zapobiegawcze, takie jak psy. Przed napromieniowaniem γ 5Gy bromowodorek AET 125 mg / kg wstrzykiwano dożylnie, a wskaźnik przeżycia wynosił 90%. Wszystkie zwierzęta kontrolne padły, ale skutki uboczne doustnego podania lub wstrzyknięcia były duże (nudności, wymioty, biegunka, zaczerwienienie skóry itp.). Ogranicz jego użycie.

4. Sól monosodowa tiofosforanu aminopropyloaminoetylowego (WR-2721)

Lepszym efektem ochronnym w środku ochronnym jest WR-2721. Jest to tiosiarczanowa sól MEA na bazie siarki, a grupa propyloaminowa jest podstawiona pochodną atomu wodoru na grupie aminowej MEA. Powyżej MEA i AET efektywny czas wynosi około 3 h. Na przykład beagle jest poddawany dożylnej mieszaninie promieni neutronowych i gamma w reaktorze jądrowym przez 2,5, 3,3, 5,5 i 150 mg / kg dożylnie przez pierwsze 30 minut 6,5 Gy, co może zwiększyć wskaźnik przeżycia o 100%. W 100%, 80% i 60% myszy są skuteczne doustnie, ale duże zwierzęta mają słabe działanie doustne, a dawki doustne, które osiągają skuteczne stężenie we krwi są zbyt duże, a zwierzętom trudno jest tolerować toksyczność leków.

Doustne podawanie 200 mg / kg jest tolerowaną przez ludzi i ochronną dawką. Ponieważ WR-2721 jest selektywnie dystrybuowany w normalnych tkankach, jest mniej dystrybuowany w tkankach litych guzów pozbawionych naczyń krwionośnych. Tkanka dla wzmocnienia efektu radioterapii nowotworów.

Godne uwagi po WR-2721 jest WR-3689, który ma jeszcze jedną grupę metylową niż WR-2721 (zastępuje jeden H na grupie propyloaminowej), a jego siła ochronna jest porównywalna z WR-2721, a nawet donosi Uważa się, że w porównaniu z WR-2721 jego indeks terapeutyczny (LD50 / najniższa skuteczna dawka leku) wynosi 13,6, podczas gdy WR-2721 wynosi 12,0, co jest wymienione jako lek alternatywny wobec WR-2721.

5, estrogen

Naturalne hormony steroidowe (takie jak estradiol) lub syntetyczne hormony niesteroidowe (takie jak dietylostilbestrol, dietylostilbestrol itp.) Wykazują pewien stopień ochrony przed promieniowaniem w doświadczeniach na zwierzętach oraz przed i po podaniu Wszystkie mają skutki, takie jak wstrzyknięcie psu estriolu w dawce 10 mg 36 godzin przed napromieniowaniem 2,6 ~ 2,8 Gy, poprawa przeżycia o 67%; wstrzyknięcie domięśniowe w dawce 10 mg 6 godzin po napromieniowaniu może nadal poprawić wskaźnik przeżycia o 60%, tak jak przed, po zdjęciu Dwa wstrzyknięcia 10 mg mogą poprawić wskaźnik przeżycia o 70%, co jest lepsze niż pojedyncze podanie. Może być stosowany klinicznie u pacjentów z radioterapią nowotworów w celu zmniejszenia leukopenii spowodowanej radioterapią. Wadą jest to, że ma aktywność kobiet i ma pewne skutki uboczne po zastosowaniu. Wstrzyknięcie zawiesiny oleju estradiolowego, zastosowanie profilaktyczne, wstrzyknięcie domięśniowe 10 mg w ciągu 6 dni przed napromieniowaniem lub bezpośrednio przed leczeniem, zastosowanie lecznicze, wstrzyknięcie domięśniowe 10 mg w ciągu 1 dnia po napromieniowaniu, w połączeniu ze wstępnym oświetleniem lub z innymi lekami Zastosowanie, może poprawić skuteczność, guzy ginekologiczne, niedokrwistość aplastyczna, choroby wątroby i powieszonych młodych pacjentów.

Zasada działania środków ochrony przed promieniowaniem

1. Uczestniczyć w reakcjach chemicznych promieniowania

Reakcje chemiczne promieniowania na wczesnym etapie biologii radiacyjnej obejmują wytwarzanie wolnych rodników, reakcje chemiczne wolnych rodników, biologiczne uszkodzenia makrocząsteczkowe itp. Ponieważ środek ochronny przed promieniowaniem uczestniczy w wyżej wspomnianej reakcji chemicznej promieniowania, może zapewnić ochronę docelowej cząsteczki, zmniejszając w ten sposób jej uszkodzenie, takie jak ochrona. Środek bezpośrednio absorbuje energię, łagodzi działanie O2, zapewnia atomy wodoru w celu promowania naprawy uszkodzonych cząsteczek i chroni środek ochronny przed docelową cząsteczką lub kompleksem wiążącym komórkę Ogólnie uważa się, że środek ochronny przed promieniowaniem zawierający tiol może mieć taki efekt. Leki te są zwykle skuteczne tylko przed użyciem.

2. Interwencja biochemiczno-fizjologiczna odpowiedź

Niektóre chemiczne środki ochronne mogą zakłócać metabolizm komórkowy lub uczestniczyć w mechanizmach regulacji neurohumoralnej, zmieniając ich stany biochemiczne i fizjologiczne, zmniejszając w ten sposób uszkodzenia i promując naprawę, na przykład zmniejszając tempo metabolizmu komórkowego w celu zmniejszenia wrażliwości na promieniowanie komórkowe; Promuj proliferację i różnicowanie komórek.

Powikłania radiacyjne Komplikacje, wgłobienie, niedrożność jelit

Zakażenie jest poważnym powikłaniem ostrej choroby popromiennej i często staje się główną przyczyną śmierci. Ciężcy pacjenci lub duże dawki promieniowania brzucha mogą powodować powikłania, takie jak wgłobienie i niedrożność jelit.

Objawy choroby popromiennej Częste objawy Utrata apetytu, zawroty głowy, niestrawność, nudności, gorączka, letarg, przełom jelita cienkiego

Początkowe objawy

Początkowe objawy wykazane przez pacjenta w ciągu 1-2 dni po ekspozycji są przydatne do oceny stanu.

1. Na początku procedury mogą wystąpić nudności i utrata apetytu, dawka może być większa niż 1 Gy; osoby z wymiotami mogą być większe niż 2 Gy. Jeśli wystąpią wielokrotne wymioty, może być większa niż 4 Gy. Jeśli wymioty i biegunka występują bardzo wcześnie, możesz być narażony na więcej niż 6 Gy.

2. Wielokrotne wymioty występują w ciągu kilku godzin po operacji, a ciężka biegunka występuje bardzo szybko, ale osoby bez objawów neurologicznych można uznać za chorobę popromienną jelit.

3. Częste wymioty, dezorientacja, utrata ataksji, drżenie kończyn i zwiększenie napięcia mięśniowego w ciągu 1 godziny po leczeniu można zasadniczo zdiagnozować jako chorobę popromienną typu mózgowego. Jeśli konwulsja wystąpi przy braku czynnika traumatycznego, można to potwierdzić jako chorobę popromienną typu mózgu.

Zwróć uwagę na kompleksową analizę początkowych objawów, ale także wyklucz czynniki psychologiczne.

Początkowe objawy ostrej choroby popromiennej

Rodzaj szpiku kostnego

Łagodny: godziny do 1 dnia lub nie oczywiste> 1 zmęczenie, dyskomfort, nieco słaby apetyt.

Umiarkowane: 3 ~ 5h1 ~ 2 zawroty głowy, zmęczenie, utrata apetytu, nudności i wymioty, białe krwinki rosną po krótkim wzroście.

Ciężkie: 20min ~ 2h1 ~ 3 razy wymioty, może mieć biegunkę, białe krwinki znacznie wzrosły po krótkim wzroście.

Niezwykle ciężki: natychmiast lub 2 do 3 razy wymioty w ciągu 1 godziny, biegunka, łagodny ból brzucha, nagły spadek liczby krwinek białych po krótkim wzroście.

Rodzaj jelit: częste wymioty, ciężka biegunka, ból brzucha i podwyższony poziom hemoglobiny w ciągu kilkudziesięciu minut.

Rodzaj mózgu: natychmiastowe częste wymioty, biegunka, dezorientacja, szok, ataksja, zwiększone napięcie mięśniowe, drgawki.

Kontrola choroby popromiennej

1. Krew obwodowa

(1) Reguła zmiany białych krwinek wskazuje na etap rozwoju choroby. Podczas całego przebiegu choroby występuje siedem etapów zmian w liczbie białych krwinek we krwi obwodowej. Zgodnie z procesem zmian białych krwinek można przewidzieć rozwój choroby.

1, wzrost; 2, spadek; 3, niepowodzenia; 4, najniższa wartość; 5, odzysk; 6, nadmierny wzrost; 7, powrót do normy.

(2) Szybkość i minimalna wartość spadku leukocytów może odzwierciedlać nasilenie choroby.

Dane referencyjne zmian leukocytów u pacjentów z ostrym promieniowaniem typu szpiku kostnego

Prędkość redukcji indeksu (× 10 ⁹ / L · d) Wartość 7d po ekspozycji (× 10 ⁹ / L) Wartość 10d po ekspozycji (× 109 / L) <1 × 10 ⁹ / L Czas (po d) Wartość minimalna ( × 10 ⁹ / L) Najniższy czas wartości (po d).

Łagodny 4.5 4.0> 3.0.

Umiarkowane <0,25 3,5 3,0 20 ~ 32 1,0 ~ 3,0 35 ~ 45.

Ciężkość 0,25 ~ 0,6 2,5 2,0 8 ~ 20 <1,0 25 ~ 35.

Niezwykle ciężki> 0,6 1,5 1,0 <8 <0,5 <21.

(3) Osoby z odwróceniem stosunku granulocytów do limfocytów są umiarkowane lub wyższe, a osoby, które się nie pojawiają, są na ogół łagodne.

(4) Oprócz zmian ilościowych, białe krwinki mają również zmiany morfologiczne, widoczne jądra neutrofili, wakuole w osoczu, cytoplazmatyczne cząsteczki zatrucia, nadmierne płaty jądrowe, duże komórki lub duże jądra i kolce jądrowe, jądro stałe Skurcz, rozpuszczenie jądrowe itp. Limfocyty można zaobserwować w kondensacji chromatyny jądrowej, piknozie jądrowej, fragmentacji jądrowej, lobulacji jądrowej lub dwujądrowej, podczas odzyskiwania można zaobserwować atypowe limfocyty.

Zmiany morfologiczne płytek krwi można postrzegać jako zanik pseudopodów, zwyrodnienie wakuolarne, redukcję zwartych ciał (organell 5-HT), rozpuszczanie cząstek itp., A podczas odzyskiwania można zaobserwować gigantyczne lub nieprawidłowe płytki krwi.

Erytrocyty mają również zmiany morfologiczne, takie jak nierównomierny rozmiar komórek, komórki heterotypowe i barwiące wiele komórek, a czerwone krwinki można zobaczyć we krwi obwodowej podczas odzyskiwania.

2, badanie szpiku kostnego

(1) Wskaźnik podziału komórek szpiku kostnego: Wczesne wykrycie wskaźnika podziału komórek szpiku kostnego (liczba komórek dzielących / 1000 komórek jądrzastych szpiku kostnego) jest również pomocne w ocenie stanu. Normalny wskaźnik podziału komórek szpiku męskiego wynosi średnio 8,8 ‰ (6,3 ‰ do 10,0 ‰). Stopień spadku indeksu podziału komórek szpiku kostnego w 4. dniu po ekspozycji na 0,5 ～ 3Gy był istotnie skorelowany z dawką promieniowania Ogólnie uważa się, że indeks podziału komórek szpiku kostnego 1-3 dni po napromieniowaniu jest nadal wyższy niż 1,8 ‰, co może być łagodną chorobą popromienną; Ci, którzy mają 1,8 ‰ ～ 0,9 ‰, mogą być umiarkowani; ci, którzy spadną do 0,8 ‰ ～ 0,2 ‰, mogą być poważni, a ci, którzy spadną do 0, są wyjątkowo ciężcy.

(2) Szpik kostny: w trakcie choroby szpik kostny może być badany raz w tygodniu. Szpik kostny jest zasadniczo normalny i łagodną chorobą popromienną. Po 20 do 30 dniach po napromieniowaniu występuje „silne zahamowanie szpiku kostnego”, ale stopień jest łagodny, ale umiarkowany. Zjawisko „ciężkiej supresji szpiku kostnego” było poważne w ciągu 15 do 25 dni po napromieniowaniu i było wyjątkowo ciężkie w ciągu 10 dni po napromieniowaniu.

3, badanie biochemiczne

(1) Zwiększona zawartość amylazy we krwi i moczu: normalna zawartość amylazy we krwi ludzkiej wynosi 40-180u, ślinianka przyuszna jest napromieniowana, zawartość amylazy w moczu można znacznie zwiększyć, a stopień wzrostu jest związany z dawką promieniowania, Cherno Poważne uszkodzenie ciała w elektrowni jądrowej Bailey wzrosło do 10 do 100 razy normalnie po 36 do 48 godzin po napromieniowaniu.

(2) Zwiększone wydalanie aminokwasów z moczem: emisja niektórych aminokwasów w moczu wzrosła po napromieniowaniu, a bardziej oczywistymi były prolina, cystyna i tryptofan.

Tauryna jest metabolitem związków sulfhydrylowych (takich jak cysteina, glutation itp.) W organizmie jest jednym z aminokwasów wydalanych z moczem przez normalnych ludzi. Po napromieniowaniu ilość wydalanego moczu może być kilkakrotnie większa niż wartość normalna. Wyładowanie następuje najczęściej 1 do 4 dni po napromieniowaniu i jest związane z dawką napromienienia w określonym zakresie.

(3) Zwiększona produkcja kreatyny i zwiększony stosunek kreatyny do kreatyny: kreatyna jest syntetyzowana w wątrobie, przekształcana do fosforanu kreatyny w mięśniach, z których większość jest wydalana z moczem, a niewielka część jest odwadniana do kreatyniny i wydalana z moczem. Ilość wydalania wzrosła, a produkcja kreatyniny była względnie stała, więc stosunek kreatyny do kreatyniny wzrósł.

(4) Wydalanie produktów katabolicznych DNA z moczu: takich jak deoksycytydyna (CdR) i kwas β-aminoizomasłowy (BAIBA), ilość wydalania wzrosła po napromieniowaniu.

Diagnoza choroby popromiennej

Diagnoza

Diagnoza kliniczna jest kontynuacją wczesnej klasyfikacji, a obie są nierozłączne. Celem jest zakończenie ostatecznej diagnozy na podstawie dawki promieniowania, rozwoju choroby i różnych wskaźników laboratoryjnych.

(1) Określenie dawki fizycznej i dawki biologicznej

Prawidłowy pomiar dawki narażenia pacjenta jest główną podstawą oceny stanu: jeśli warunki na to pozwalają, dawkę fizyczną i dawkę biologiczną można osobno ustalić, a te dwie wartości mogą się uzupełniać, aby uzyskać dokładniejszą wartość.

1, fizyczne określenie dawki

Konieczne jest szczegółowe poznanie pola promieniowania w chwili wypadku, geometrycznej pozycji osoby i źródła, obecności lub braku osłony, a także zmian w ruchu i czasie osoby, takich jak pacjent noszący osobisty dozymetr, aby zrozumieć pozycję noszącego, i zbieranie podręcznego pacjenta Oglądaj rubin i niektóre leki, ten pierwszy wykorzystuje metodę termoluminescencji, ten drugi wykorzystuje spektroskopię spinowego rezonansu elektronowego w celu ustalenia dawki, która ma być napromieniowana. W przypadku napromieniowania neutronem należy zebrać metalowe przedmioty noszone przez pacjenta i włosy pacjenta. Produkty biologiczne, takie jak próbki moczu i krew, są używane do pomiaru aktywacji neutronów, do zrozumienia dawki neutronów, do wykonania pomiaru aktywacji 24Na w razie potrzeby, do przeprowadzenia pomiaru naświetlania symulacji modelu ciała ludzkiego, a następnie do analizy i obliczenia wniosku.

2, dozymetria biologiczna

Wykorzystując pewne wrażliwe wskaźniki promieniowania biologicznego w ciele, aby odzwierciedlić dawkę ekspozycji pacjenta, wspomniana dozymetria biologiczna, obecnie uznaje się, że wskaźnik aberracji chromosomów limfocytów jest odpowiednim dozymetrem biologicznym, który jest funkcją dawki, szczególnie odpowiedniej dla 0,25 ~ Zakres dawek 5 Gy, ale metoda pomiaru jest bardziej skomplikowana i należy ją przeprowadzić w specjalnym laboratorium. Typami zniekształceń powszechnie stosowanymi w dozymetrii biologicznej są fragment, podwójne mitochondria i pierścień centromerowy w ciągu 24 godzin po napromieniowaniu ( Najpóźniej nie więcej niż 6 do 8 tygodni krew pobierano in vitro przez 48 do 72 godzin w celu zaobserwowania aberracji chromosomowej limfocytów.

Ostatnio niektórzy ludzie używali szybkości mikrojąder limfocytów jako metody dozymetrii biologicznej. Mikrojądro limfocytów jest kolistym lub eliptycznym ciałem wolnym od cytoplazmy. Struktura i barwienie są podobne do głównego jądra. 3, źródłem może być fragment chromosomu, metoda pomiaru jest podobna do aberracji chromosomu, a analiza obserwacji jest łatwiejsza niż aberracji chromosomu.W zakresie dawek 0,2-5 Gy szybkość mikrojądra jest liniowa z dawką.

(dwa) doświadczenie kliniczne

Początkowe i skrajnie poważne objawy kliniczne, a także ich czas i nasilenie, mogą być wykorzystane jako podstawa do diagnozy.

Diagnostyka różnicowa

Zmiany w układzie krwiotwórczym należy odróżnić od przewlekłego zatrucia benzenem, małopłytkowości, niedokrwistości i zakażenia niedoborem żelaza, niektórych chorób (zapalenie wątroby, hipersplenizm itp.), Zmian hematologicznych spowodowanych przez niektóre leki i substancje chemiczne oraz zahamowanie układu krwiotwórczego Większość z nich można odzyskać po oderwaniu od napromieniowania, a po oderwaniu od napromieniowania i aktywnym leczeniu, hematopoetyczne zahamowanie długotrwałego, nieleczonego leczenia musi rozważyć możliwość (lub połączenie) innych przyczyn. Objawy kliniczne powinny być związane z neurastenią, zawrotami ucha wewnętrznego i zespołem menopauzalnym. W identyfikacji chorób zaćmę radioaktywną należy odróżnić od zaćmy, takiej jak powikłanie (pigmentoza siatkówki, wysoka krótkowzroczność itp.), Metabolizm starczy, wrodzony i układowy.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.