Oparzenie słoneczne

Wprowadzenie do oparzeń słonecznych Słoneczne zapalenie skóry, znane również jako oparzenie słoneczne, jest reakcją fototoksyczną, która zachodzi w skórze ludzkiego ciała po nadmiernej ekspozycji na światło ultrafioletowe na słońcu. Choroba jest spowodowana intensywną ekspozycją na UVB w świetle słonecznym, a około połowa UVB jest rozproszona w atmosferze, więc choroba może wystąpić w mgliste dni. Patogeneza oparzeń słonecznych może wynikać z transferu energii substancji wrażliwych na światło lub wiązania DNA z energią światła, a także z powodu peroksydacji błon komórkowych, stopnia reakcji, często ze światłem. Istnieją różnice w intensywności, czasie trwania i zakresie ekspozycji, czynnikach środowiskowych, głębokości koloru skóry i sprawności fizycznej. Badania nad tą chorobą polegają głównie na odkryciu chemicznych mediatorów zapalenia rumienia: potwierdzono prostaglandyny, histaminę, serotoninę i kininy. Choroba występuje częściej wiosną i latem. Dzieci i kobiety są podatne na zachorowalność. Podstawowa wiedza Współczynnik choroby: 0,5% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: 痱

Przyczyna oparzenia słonecznego

Czynniki fizyczne (30%):

Biała skóra jest bardziej wrażliwa na światło słoneczne. Ludzie o białej i suchej skórze są na ogół bardziej wrażliwi na światło słoneczne niż skóra tłusta i ciemna. Ponadto niektóre choroby mogą być indukowane lub zmieniane po ekspozycji na słońce, w szczególności toczeń rumieniowaty. 30% pacjentów z toczniem rumieniowatym jest wrażliwych na światło słoneczne. Ci pacjenci powinni starać się unikać ekspozycji na słońce. Powinni stosować krem ​​przeciwsłoneczny, parasol lub kapelusz z szerokim rondem, nosić jasne koszule z długimi rękawami i spodnie. Unikać leków światłoczułych.

Promieniowanie ultrafioletowe (35%):

Większość światła słonecznego składa się ze światła widzialnego, a zakres widma wynosi około 390–770 nm, oprócz zdolności do stymulowania siatkówki oka, ma także pewne działania biologiczne. Powyżej 770 nm to światło podczerwone, które jest niewidzialną gorącą linią, która może powodować zaczerwienienie skóry. W promieniach ultrafioletowych poniżej 390 nm chorobę wywołują promienie ultrafioletowe średniofalowe 290-320 nm Przyczyną tej choroby są promienie ultrafioletowe średniofalowe 290-320 nm Stopień reakcji skóry zmienia się w zależności od czasu napromieniowania, zakresu, czynników środowiskowych i koloru skóry. Zwiększając wrażliwość organizmu na światło ultrafioletowe, występowanie tej choroby jest również związane z podatnością osobnika, bardziej powszechną wczesną wiosną i wczesnym latem, mieszkańcami płaskowyżu, eksploracją śniegu lub złoczyńcami powierzchni wody bardziej.

Zapobieganie oparzeniom słonecznym

Regularnie bierz udział w ćwiczeniach na świeżym powietrzu, aby skóra produkowała melaninę, aby zwiększyć wrażliwość skóry na światło słoneczne. Staraj się unikać ekspozycji na słońce. Wychodząc, rób ochronę, taką jak parasole, słomkowe kapelusze, rękawiczki itp. I używaj innych środków chroniących przed światłem. : takie jak odblaskowy krem ​​przeciwsłoneczny, 15% maść na tlenek cynku; 5% emulsja ditlenku tytanu; 5% emulsja lub eliksir kwasu p-aminobenzoesowego; 10% maść salo (salo) itp. można wcierać na odsłoniętą skórę 15 minut przed ekspozycją On. Wzmocnij odżywianie skóry, zwykle jedz więcej świeżych owoców i warzyw, jedz trochę tłuszczu, aby zapewnić elastyczność skóry i poprawić witalność skóry przeciwzmarszczkowej. Witamina C i witamina B12 mogą zapobiegać i zmniejszać wrażliwość organizmu na światło ultrafioletowe oraz mogą sprzyjać zanikowi melaniny i przywracać elastyczność skóry, dlatego produkty bogate w multiwitaminy należy jeść latem. Unikaj jedzenia produktów światłoczułych, aby uniknąć nawrotów starych chorób.

Powikłania oparzenia słonecznego Powikłania

Najczęstszymi późnymi powikłaniami są wtórne infekcje, pigmentacja płytki nazębnej i wysypka przypominająca skorpiona. Skóra jest bardziej podatna na uszkodzenia słoneczne w ciągu jednego do kilku tygodni po złuszczeniu.

Objawy oparzenia słonecznego Częste objawy Oparzenia słoneczne rumień wysypka pęcherz lub rumień uszkodzenie rumienia (wyraźne zmęczenie skóry swędzenie kołatanie serca

Gdy skóra jest wystawiona na intensywne działanie promieni słonecznych przez kilka godzin do dziesięciu godzin, na odsłoniętych częściach, takich jak twarz, szyja, tył dłoni itp., Pojawia się wysypka. W zależności od nasilenia reakcji skórnej dzieli się ona na jednorazowe oparzenie słoneczne i oparzenie słoneczne drugiego stopnia.

Pewnego razu oparzenie słoneczne wykazało rozlany rumień po częściowej ekspozycji na słońce, a granica była wyraźna, z pikiem od 24 do 36 godzin.

Drugi stopień oparzenia słonecznego charakteryzuje się miejscowym zaczerwienieniem i obrzękiem skóry, a następnie pęcherzami, a nawet pęcherzami, napięciem ścianek pęcherza, płyn pęcherzy jest bladożółty, a objawy palą się lub swędzą. Pigmentacja lub przebarwienia.

Drugiego dnia po ekspozycji na słońce stan osiąga szczyt, któremu może towarzyszyć gorączka, ból głowy, kołatanie serca, zmęczenie, nudności, wymioty i inne objawy ogólnoustrojowe, które można odzyskać po tygodniu.

Badanie oparzenia słonecznego

Badanie skóry można zaobserwować na odsłoniętej skórze z wyraźnym rumieniem na granicy.W ciężkich przypadkach może wystąpić obrzęk, osiągający szczyt po 12-24 godzinach, któremu towarzyszy miejscowe pieczenie lub pieczenie, a niektóre mogą mieć miejscowe swędzenie.

Diagnoza oparzeń słonecznych

Diagnoza

Zgodnie z historią ekspozycji na słońce odsłonięte części skóry są zaczerwienione i opuchnięte lub tworzą się pęcherze, a ich występowanie jest związane z porą roku i świadomie pali się i mrowi.

Naskórek ma pojedyncze martwicze keratynocyty do dużej zlewnej martwicy, rozszerzenia naczyń powierzchniowych skóry właściwej i naciekania niewielkiej ilości limfocytów wokół naczyń krwionośnych.

Diagnostyka różnicowa

Chorobę należy odróżnić od kontaktowego zapalenia skóry i niedoboru niacyny Kontaktowe zapalenie skóry: ma historię narażenia na podrażnienia, nie ma nic wspólnego z ekspozycją na słońce, może wystąpić o każdej porze roku, wysypka występuje w miejscu kontaktu, świadomie swędzący, niedobór niacyny: Oprócz ekspozycji na słońce występują wysypki na obszarach nienaświetlonych, którym często towarzyszą objawy układu nerwowego i układu pokarmowego.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.