Grzybicze wrzody rogówki

Wprowadzenie do grzybiczego owrzodzenia rogówki Grzybiczny wrzód rogówki został po raz pierwszy opisany przez Lebera w 1878 roku. W przeszłości, z powodu niskiej częstości występowania, rzadko pojawiał się w literaturze. Po latach pięćdziesiątych stopniowo rosły doniesienia o wartości spoza kraju. W ciągu ostatnich 10 lat choroba znacznie wzrosła również w Chinach. W rzeczywistości niektóre z tak zwanych „stłoczonych owrzodzeń rogówki”, które nie są leczone antybiotykami, mogą być grzybicze i warte uwagi. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,0005% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: zapalenie tęczówki

Przyczyna grzybiczego owrzodzenia rogówki

Grzyb jest bezpośrednio atakowany przez infekcję rogówki, a tkanka martwicza jest zdrapywana na powierzchni wrzodowej zakażonej rogówki w celu zbadania rozmazu. Często można znaleźć strzępki grzyba, a tkankę martwiczą zaszczepia się na pożywce grzybowej, która może mieć wzrost grzybowy. W rogówkach ludzkich występują dziesiątki patogennych grzybów, w analizie danych znajduje się 21 rodzajów i 25 gatunków, głównie Aspergillus, a następnie Fusarium.

W latach 1964–1976 204 szczepów grzybów wyhodowanych z 318 przypadków grzybiczego owrzodzenia rogówki zidentyfikowano w Instytucie Mikrobiologii Chińskiej Akademii Nauk.

W latach 1957–1965 w piśmiennictwie krajowym odnotowano 13 przypadków: Szczepy to Candida albicans, Aspergillus, Fusarium, drożdże i Cephalosporium.

Literatury obce to głównie Aspergillus, Fusarium, Candida albicans i Cephalosporium.

Większość przypadków ma historię wywoływania początku. Większość przypadków jest ściśle związana z wegetatywnymi zrazikami zrazikowymi podczas pracy w rolnictwie. W naszym przypadku najczęstszą przyczyną jest amputacja ryżu przez omłot, a następnie ciała obce, takie jak ścieranie liści i kurz. W oczach można to również zaobserwować u długoterminowych pacjentów z innymi rodzajami zapalenia rogówki wtórnego do infekcji grzybiczych, niektórzy uważają, że jest to związane z nadużywaniem antybiotyków lub kortykosteroidów do oka.

Uraz rogówki powoduje uszkodzenie nabłonka, powodując obrażenia, takie jak ryż, liście roślin lub kurz itp. Często występują grzyby. Gdy nabłonek rogówki jest uszkodzony, grzyb można zaszczepić w rogówce, powodując jego początek. Okres inkubacji wynosi zwykle od 1 do 4 dni, średnio średnio 2,4 dni.

Grzybicze owrzodzenie rogówki

Zdecydowana większość pacjentów to rolnicy, chociaż mogą występować przez cały rok, ale głównie koncentrują się na letnich żniwach rolniczych i jesiennych sezonach żniwnych.

1. Rozwijaj dobre nawyki higieniczne, często myj ręce i często obcinaj paznokcie.

2, nie noś soczewek kontaktowych przez długi czas, zachowaj ostrożność podczas wymiany soczewek kontaktowych.

3, tak samo jak zapobieganie ostremu zapaleniu spojówek, głównie w celu odcięcia źródła infekcji oraz dbałości o higienę oczu i dłoni.

4. Pacjentom nie wolno kąpać się i pływać w miejscach publicznych.

5, leczenie opiera się głównie na lekach miejscowych, doustne podawanie leku i akupunktura mają również pewien efekt.

6, jedz więcej żywności i owoców z zimnem, gorącem i biegunką, takich jak biały, zimowy melon, gorzka tykwa, świeży sorgo, trzcina cukrowa, banan, arbuz i tak dalej.

Powikłania grzybicze owrzodzenia rogówki Powikłania zapalenia tęczówki

Chorobie często towarzyszy ciężka reakcja tęczówki. Atropinę należy zastosować w celu pełnego powiększenia źrenicy. Kortykosteroidy mają dyfundujący wpływ na wrzód i nie są odpowiednie do stosowania miejscowego lub układowego.

Grzybicze owrzodzenie rogówki objawy wspólne łzy ból oka owrzodzenie rogówki obrzęk spojówek i wrzód rogówki zapalenie rogówki zapalenie spojówek przekrwienie spojówek martwica fotonów

Rozpoznanie grzybiczego owrzodzenia rogówki jest trudne, na ogół należy rozpocząć od następujących trzech aspektów.

1. Historia:

W jednym z następujących przypadków patogen powinien być dalej badany: 1 pacjenci z obszarów wiejskich, historia urazów rolnych, takich jak ryż przed wystąpieniem, lub historia zapalenia rogówki lub historia zbierania ciał obcych; 2 długotrwałe kroplówki lub wstrzyknięcie podspojówkowe Antybiotyki i wrzody nie kontrolują.

2, objawy i oznaki:

1 często towarzyszy biały, żółto-biały lub szaro-biały wrzód przed ropniem, stopień rozwoju w porównaniu z przebiegiem choroby, stosunkowo przewlekły; 2 objawy podrażnienia oka i kontrast wielkości wrzodu, stosunkowo niewielki.

3. Patogeny:

1 owrzodzona tkanka martwicza do skrobania, może znaleźć strzępki grzyba, skrobak jest zaszczepiony na pożywce grzybowej, może wystąpić wzrost grzyba; 2 hodowle komórkowe są ogólnie ujemne lub tylko wzrost bakterii.

Metoda badania grzybiczego: należy wykonać badanie nektaru nekrotycznej tkanki powierzchni wrzodu Jeśli można znaleźć strzępki grzyba lub hodować tkankę martwiczą, a grzyb rośnie, jest to najbardziej wiarygodna podstawa diagnozy. Metoda próbki polega na pierwszym upuszczeniu znieczulenia powierzchniowego. Następnie za pomocą szpiczastego małego ostrza zeskrob niewielki kawałek martwiczej tkanki o średnicy 0,5 mm w naciekanym gęstym obszarze. Jako próbkę zwykle najpierw bada się rozmaz siarczanu potasu. Jeśli nadal istnieje próbka, można ją wykorzystać do hodowli grzybowej w tym samym czasie. Raz królik służy do uszkodzenia rogówki w okolicy źrenicy. Nie należy pobierać próbek głęboko w wrzód, aby zapobiec owrzodzeniu i perforacji.

Podczas skrobania próbek czasami można dokonać wstępnej identyfikacji między grzybem a bakterią. Mówiąc ogólnie, nekrotyczna tkanka powierzchni wrzodowej grzyba jest „twarda” lub „pasta do zębów”, tekstura jest luźna, brak lepkości, a bakterie Nekrotyczna tkanka powierzchni wrzodowej jest „żelowa” i lepka.

(1) metoda rozmazu grzybiczego: weź mały kawałek owrzodzonej martwiczej tkanki na szkiełku, upuść na nią niewielką kroplę 5% roztworu wodorotlenku potasu, przykryj szkiełkiem nakrywkowym, lekko naciśnij, sprawdź mikroskopem o dużym powiększeniu, tj. Można wykryć strzępki grzybicze, wiele często pełne widzenia, ale niewielką liczbę strzępek należy dokładnie zbadać, aby dowiedzieć się, rozmaz dodatni, ogólnie można zdiagnozować, próbkę należy sprawdzić w tym czasie, nie można zapisać.

(2) Metoda hodowli grzybowej: weź mały kawałek martwiczej tkanki i umieść go na zboczu stałego podłoża ziemniaczanego lub Sabouraud. Jeśli można go zaszczepić na kilku podłożach jednocześnie, pomoże to zwiększyć dodatnią szybkość hodowli i ustawić ją na 37 stopni Celsjusza. W pudełku codzienna obserwacja będzie zawierała organizmy grzybowe od następnego dnia po zaszczepieniu. Jeśli po tygodniu nie nastąpi wzrost, wynik jest dodatni. Metoda hodowli może obserwować morfologię, kolor i badanie mikroskopowe strzępek, zarodników itp. Pod mikroskopem. Identyfikacja czerwonki bakteryjnej, zachowanie szczepów i testy wrażliwości na leki, dodatni wskaźnik hodowli jest ogólnie niski.

Na początku tylko oko jest wrażliwe lub drażniące, któremu towarzyszy niewyraźne widzenie, historia urazu, wrzody w ciągu kilku dni po urazie, rozwój jest powolny i szybki rozwój owrzodzenia rogówki Pseudomonas aeruginosa po urazie .

Wczesny obrzęk powiek i zawroty głowy, łzy i inne objawy drażniące różnią się nasileniem. Większość objawów drażniących w ciężkim stadium jest łagodna, a przekrwienie jest często bardzo poważne, głównie mieszane. W niektórych przypadkach może występować niewielka ilość szarawo-białych wydzielin.

Ze względu na różnice w szczepach grzybów, czas trwania zakażenia i różnicę w poszczególnych warunkach morfologia wrzodów obserwowana w praktyce klinicznej jest bardzo niespójna Typowe wczesne wrzody są szare lub mlecznobiałe, często nieregularne, szorstkie, gęste, nieco wyższe. Poza płaszczyzną rozkład gęstości owrzodzeń i naciekania jest nierównomierny, a granica rogówki między wrzodem a zdrowym obszarem jest w większości wyraźna, a krawędź wrzodu często nie jest równa.

Większe wrzody są często żółto-białe, najczęściej o nieregularnym kształcie, a powierzchnia wydaje się sucha i szorstka. Jest to „skala pływowa” lub „pasta do zębów”. Matryca jest naciekana i gęsta, krawędź wrzodu jest lekko uniesiona, zmiana jest rozwinięta, a węzeł wokół owrzodzenia jest widoczny. Infiltracja macierzy guzkowej lub korzeniowej.

Następujące nazwy są powszechnie używane w przypadku grzybiczego zapalenia rogówki.

Strzęp mchu: Jest to strzępek i nekrotyczna tkanka przymocowana do powierzchni wrzodu. Kolor jest biały i nieprzezroczysty, lekko wybrzuszony, a rogówka jest wyraźnie oddzielona od zdrowego obszaru. Można ją zeskrobać, a powierzchnia owrzodzenia po skrobaniu jest bardziej przezroczysta.

Grzybnia: Jest to zmiana strzępek grzybiczych, które wrastają w zręb rogówki. Powierzchnia jest lekko sucha i szorstka. Gęstość infiltracji mętnego obszaru jest niespójna, a tekstura twarda. Podczas skrobania nożem skrobanie na czubku jest bardzo luźne. Wrzód jest nadal mętny i nieprzejrzysty.

Krawędź strzępek: niektóre krawędzie owrzodzenia są szorstkie, czasami infiltrują korzenie drzewa, zwane „pseudo-stopą”; lub istnieje izolowany okrągły guzkowy punkt naciekania wokół owrzodzenia, zwany „kuchenką satelitarną”.

Pierścień reakcyjny: Wokół pieca grzybni znajduje się krąg infiltracji bakterii zapalnych, który na ogół nie jest zbyt szeroki, około 1–2 mm. Jest to reakcja obronna organizmu na strzępki. Niektórzy nazywają to „pierścieniem immunologicznym”.

Graniczny bruzda: znajduje się w środku zmiany grzybni i pierścienia reakcyjnego, gdzie komórki zapalne infiltrują najbardziej, co jest płytkim rowem utworzonym przez płytką martwicę tkanek i łagodną depresję.

Badanie lampy szczelinowej grzybiczych owrzodzeń rogówki, rozwój owrzodzeń od płytkich do głębokich, wczesne owrzodzenia są powierzchowne, grubość rogówki jest prawie niezmieniona, a dno owrzodzenia jest gęsto infiltrowane, osiągając 0,2, 0,4 pełnej grubości rogówki. 0,6 nierówna, chociaż obrzęk macierzy jest lekki, ale często pełnej grubości, skierowany w kierunku śródbłonka za strzępki, często obrzęk szorstki i gruby, któremu towarzyszą zmarszczki, niektórzy nazywają to „płytką śródbłonka”, czasem całą Rozlany obrzęk mgły w rogówce sugeruje, że wrzód rozwija się.

Rozwój owrzodzeń często zaczyna infiltrować wokół lub na dole, a następnie powstają ropnie, owrzodzenie martwicy i owrzodzenie Martwicza tkanka powierzchni wrzodu topi się i odrywa, powodując, że rogówka staje się cieńsza i ostatecznie prowadzi do perforacji.

Perforacja jest ogólnie powolna, pozycja, rozmiar i kształt są niepewne. Perforacja jest często lekko wybrzuszona. Ilekroć tęczówka jest odsłonięta, rogówka jest lekko stożkowa w środkowej perforacji, a częstość perforacji wynosi około 10%.

Czasami tkanka martwicza nie odpada, rogówka już pojawia się zjawisko „wycieku wody”, tak że przednia komora znika nieświadomie, a czasami w martwiczej tkance rogówki ujawnia się niewielka tkanka tęczówki, co jest kolejną oznaką perforacji wrzodu.

Po perforacji owrzodzenia zapalenie stopniowo ustępuje, ale w porównaniu z perforacją okolicy większość przedniej komory jest trudna do ponownego utworzenia, a owrzodzona martwicza tkanka jest ciągle odłączana, dzięki czemu przezroczysta tylna elastyczna warstwa jest całkowicie odsłonięta, tęczówka jest wyraźnie widoczna i normalnej nie można się oprzeć. Ciśnienie wewnątrzgałkowe, które z kolei przekształca się w miejscowy lub całkowity obrzęk rogówki.

Kiedy wrzód ma tendencję do gojenia się, ból oka łagodzi, objawy podrażnienia ulegają poprawie, lepkie wydzieliny znikają, kolor owrzodzenia zmienia się z żółto-białej na szarawo-biały, powierzchnia wrzodu jest czysta, otaczający nabłonek rośnie do wewnątrz, zakres barwienia fluoresceiny jest zawężony, a ropnia przedniej komory i śledziona Zjawisko rogówki i odkładanie się rogówki ulega zmniejszeniu, a po wygojeniu owrzodzenia zręb rogówki pozostaje naciekany i obrzęk, którego wchłanianie często trwa kilka miesięcy.

Podczas gojenia się owrzodzeń można wstawić nowe naczynia krwionośne, a rzadkie pojedyncze gałęzie są rzadkie. Gęsta i krótka każda jest widoczna wokół grzybni, która jest podobna do zmniejszania się rogówki i przesuwania rąbka do wewnątrz.

Ciężka reakcja rzęskowego zapalenia tęczówki jest jedną z cech grzybiczego owrzodzenia rogówki. Około 50% przypadków może mieć ropień przedniej komory, od 1 mm lub 2 do 3 mm. W kilku przypadkach kumulacja ropy może sięgać ponad połowy przedniej komory lub nawet pełna. Cała przednia komora, kumulacja ropy jest biała lub jasnożółta, ta pierwsza jest wczesnym zjawiskiem wrzodów, podczas gdy ta druga często reprezentuje rozwój stanu zapalnego do poważnego stadium, ropa jest gruba, niełatwa do przenoszenia, wrzody, ropień i ropień komory przedniej w postaci Łatwo jest go pomylić i należy go zbadać za pomocą cięcia lampy szczelinowej, aby rozróżnić.

Istnieją dwa rodzaje osadów po rogówce, jeden to brązowo-szary proszek lub drobne granulki Za każdym razem, gdy jest widoczny we wczesnym stadium wrzodów, mniejszy obszar nie ma ropy ani niewielkiej ilości ropni w przedniej komorze, a drugi to bladożółta miazga. Pastowata lub szaro-biała płytka przymocowana do szorstkiego śródbłonka rogówki, któremu zwykle towarzyszy ropień przedniej komory, ropień przedniej komory, jeśli nie jest wchłonięty, a na końcu w kącie przedniej komory, tęczówka, tworzenie powierzchni kryształu Membrana

Grzybicze wrzody rogówki się zagoiły, wzrost nabłonka, a fluoresceina wcale nie plami, nadal istnieje możliwość nawrotu w krótkim okresie czasu, który różni się od owrzodzeń bakteryjnych.

Badanie grzybiczego owrzodzenia rogówki

1 owrzodzona tkanka martwicza do skrobania, może znaleźć strzępki grzybowe; skrobak jest zaszczepiony na podłożu grzybowym, może wystąpić wzrost grzyba.

Hodowla 2 komórek jest ogólnie ujemna lub rosną tylko bakterie.

Badanie lampą szczelinową, rozwój owrzodzeń od płytkich do głębokich, wczesne owrzodzenia są powierzchowne, grubość rogówki jest prawie niezmieniona, spód owrzodzenia jest gęstym naciekaniem matrycy, do 0,2, 0,4, 0,6 pełnej grubości rogówki, matryca Chociaż obrzęk jest lekki, często ma pełną grubość. Jest przeciwny do śródbłonka za strzępkami. Często ma obrzęk szorstki i gruby, któremu towarzyszą zmarszczki. Niektórzy nazywają to „płytką śródbłonka”, czasami rozproszona mgła pojawia się w rogówce. Obrzęk, sugerujący rozwój wrzodu.

Diagnoza i diagnoza grzybiczego owrzodzenia rogówki

Diagnoza

Niektóre wrzody są bardzo bakteriologiczne i muszą polegać na dokładnych badaniach klinicznych i diagnozie patogenów.

1, zgodnie z objawami klinicznymi, w połączeniu z tworzeniem się wrzodów, etiologią referencyjną i historią medyczną można zasadniczo postawić wstępną diagnozę.

2, skrobanie bakterii do barwienia bakterii, hodowla, pomaga potwierdzić diagnozę.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.