Zaćma popromienna

Wprowadzenie do zaćmy radiacyjnej Klinicznie będą wyraźne dowody na to, że zaćma wywołana promieniowaniem nazywa się promieniowaniem kataraktycznym. Komórki podnabłonkowe obszaru równikowego soczewki są bardzo wrażliwe na promieniowanie jonizujące. Uszkodzone komórki nabłonkowe mogą wytwarzać substancje ziarniste w kapsułce. Membrana migruje z części obwodowej do środka, szczególnie w biegunie bocznym. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,06% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: sick choroba radiacyjna przyczepności kuli

Przyczyny zaćmy popromiennej

Przyczyna choroby:

Soczewka jest bardzo wrażliwa na działanie promieniowania. Zaćma wywołana przez promieniowanie nazywana jest zaćmą promieniującą. Istnieją dwa rodzaje rannych osób, jedna to pracownik, który dotyka promieniowania, a druga to radioterapia. Promieniowanie: promieniowanie rentgenowskie, radowe, 60Co, 90Sr β, promieniowanie γ i promienie neutronowe kryptonu, ksenonu, kryptonu, podczerwieni, ultrafioletu i mikrofal.

Patogeneza:

1. Patogeneza: zaćma radiacyjna występuje i rozwija się w dwóch aspektach: 1 bezpośrednie promieniowanie bezpośredniego promieniowania do soczewki; 2 promieniowanie i inne skutki dla układu naczyniowego mięśni rzęskowych tęczówki, powodując dynamiczne zmiany krążenia cieczy wodnistej, zmniejszając w ten sposób soczewkę w Wymiana gazowa w cieczy wodnistej, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio, wpływa na występowanie i rozwój zaćmy.

W komórkach nabłonkowych strefy wzrostu pod przednią torebką soczewki, po poddaniu promieniowaniu jonizującemu, jądro ulega uszkodzeniu, powodując zwyrodnienie, nieprawidłowości chromosomalne, fragmentację jąder komórkowych i mitozę komórek, które są znacznie zahamowane. W tylnej części soczewki, na przykład za pomocą mikroskopu z lampą szczelinową, egzaminator może zobaczyć nieprzezroczyste plamy, takie jak dalszy rozwój uszkodzeń, uszkodzenie spowodowane przez zdenaturowane komórki mogą gromadzić się w tylnej soczewce nieprzezroczystego pierścienia, zwłóknienie soczewki, cała zmiana soczewki Zmętnienie

2. Dawka progowa zaćmy: Merrian i wsp. Badali związek między zaćmą promieniującą a dawką i doszli do wniosku, że promieniowanie rentgenowskie lub promieniowanie rentgenowskie daje najniższą dawkę promieniowania zaćmy, przy jednorazowej ekspozycji 51,6 mC / kg; 3 tygodnie do 3 miesięcy. Skumulowana ilość wielokrotnych ekspozycji wynosi 103,2 mC / kg; skumulowana ilość wielokrotnych ekspozycji w ciągu 3 miesięcy wynosi 141,9 mC / kg; jeżeli całkowita ilość napromieniowania przekracza 296,7 mC / kg, niezależnie od liczby ekspozycji i czasu, który upłynął, Zaćma, nie ma jednolitej wartości dla progowej dawki zaćmy spowodowanej promieniowaniem beta.

Promieniowanie zaćmy

Zaćma radiacyjna jest wynikiem pewnego rodzaju promieniowania działającego bezpośrednio na soczewkę, dlatego personel medyczny musi podjąć środki ostrożności, aby dawka zewnętrzna nie przekroczyła krajowego standardu ochrony. Ponadto, aby zapobiec uszkodzeniu soczewki przez promieniowanie, pracownicy powinni ją nosić. Ołów okulary ochronne.

Powikłania zaćmy popromiennej Komplikacje, zrosty krzyżowe

Promieniowe zapalenie skóry, ostre rzekomobłoniaste zapalenie spojówek, zrosty symbłonaronowe, owrzodzenia rogówki, uszkodzenie popromienne siatkówki, ostra choroba popromienna itp.

Objawy zaćmy popromiennej Częste objawy Zaburzenia widzenia Widzenie rzeczy ma ducha

1. Okres inkubacji powstawania zaćmy

Soczewka ma tę samą wydajność po różnych obrażeniach popromiennych. Po otrzymaniu promieniowania okres inkubacji jest różny. Może trwać kilka miesięcy, lat lub dziesięcioleci. Jest związany z rodzajem otrzymanego promieniowania, ilością promieniowania i wiekiem. Rentgen powoduje Początek trwa od 2 do 4 lat, a promień neutronowy może powodować objawy w ciągu kilku miesięcy. Krótko mówiąc, im młodszy wiek, tym krótszy okres inkubacji; im większa dawka, tym krótszy okres inkubacji; warunki są różne, a różnica jest bardzo duża.

2. Morfologia kliniczna zaćmy

Kliniczna morfologia zaćmy spowodowanej promieniowaniem rentgenowskim, γ i neutronowym jest w zasadzie taka sama. Proces kliniczny zaćmy ludzkiej można podzielić na cztery etapy:

Pierwszy etap: kilka tylnych mętnych plamek pojawia się w tylnej torebce tylnej soczewki lub białe, szare, złote, opalizujące i małe wakuole w tylnej torebce. Ten etap nie powoduje pogorszenia wzroku.

Drugi etap: po pewnym czasie mętne małe punkty stopniowo rosną i gromadzą się, tworząc pierścień. Gdy obszar mętny powiększy się do średnicy od 1 do 2 mm, widać, że wokół niego są rozproszone wakuole i cząstki, a następnie zmętnienie rozszerza się w mętność podobną do tarczy. 3 do 4 mm.

Trzeci etap: dłuższy czas, więcej zmętnienia pod tylną kapsułką, stopniowo tworząc kształt dysku, nieregularny kształt, czasem w postaci kilku warstw nakładających się, zmętnienie w kształcie dysku stopniowo rozszerza się w kierunku równika i przed i po, podczas gdy kora soczewki występuje od równika Mętność w kształcie klina, która rozciąga się w kierunku środka, czasami występuje wcześniej od zmętnienia w środku niż w środkowej części, a otaczające zmętnienie jest często żółto-brązowe.

Czwarty etap: soczewka jest całkowicie mętna i nie można jej odróżnić od zaćmy starczej.

Badanie zaćmy radiacyjnej

1. Badanie specjalne oka

Istnieją wątpliwości lub specjalne wymagania dotyczące wyników chirurgicznych, a pacjenci podejrzewani o inne choroby oczu powinni zostać zbadani.

(1) Badanie komórek śródbłonka rogówki: obserwuj stosunek gęstości komórek (CD) i heksagocytów (heksagocytów). Kiedy śródbłonek rogówki jest mniejszy niż 1000 / mm2, należy dokładnie rozważyć operację zaćmy, aby uniknąć pooperacyjnej rogówki. Dekompensacja wpływa na wynik operacji i powrót do zdrowia po operacji.

(2) Test ostrości wzroku w siatkówce: na siatkówkę rzutowany jest określony obraz lub cel wizualny, niezależnie od tego, czy refrakcyjna śródmiąższowa jest mętna, bezpośrednio sprawdź ostrość wzroku siatkówki, aby zrozumieć najlepszą ostrość wzroku, jaką można uzyskać po operacji pacjenta, i stanowi przedoperacyjną ocenę plamki żółtej. Ważna metoda sprawdzania działania.

(3) Badanie pola widzenia: u pacjentów z lekkim zmętnieniem soczewki i pewnym widzeniem inne choroby z zaćmą można wykryć przez badanie pola widzenia, na przykład centralna ciemna plama powinna być czujna na obecność zwyrodnienia plamki żółtej, ekspansję fizjologicznych martwych punktów i charakterystykę pola widzenia. Defekty powinny być wyczulone na obecność jaskry i innych zmian dna oka, ponieważ zaćma może również powodować zmiany w polu widzenia, należy je zidentyfikować, kontaktując się z nieprzezroczystym obszarem soczewki obserwowanym przez lampę szczelinową.

(4) Badanie mapy prądu siatkówki (ERG): Obecnie istnieją 3 rodzaje ERG, takie jak lampa błyskowa, grafika i ogniskowanie, które mogą rejestrować funkcję stożka siatkówki, funkcję pręta i funkcję mieszaną. Lampa błyskowa ERG odzwierciedla funkcję całej siatkówki, grafika ERG odzwierciedla przede wszystkim funkcję plamki żółtej Wielokogniskowy ERG może jednocześnie rejestrować ERG w ponad 100 miejscach siatkówki w centralnym polu widzenia 30 °, co sprzyja diagnozowaniu i ocenie pooperacyjnej funkcji siatkówki. Przedoperacyjny ERG był prawidłowy lub nieznacznie zmniejszony, a pooperacyjna poprawa ostrości wzroku została oceniona jako dobra, a jeśli przedoperacyjna ERG została znacznie zmniejszona lub nie została zarejestrowana, pooperacyjna poprawa widzenia została oceniona jako niezadowalająca.

(5) Wizualne wywołane badanie potencjału (VEP): VEP obejmuje flash VEP i graficzny VEP do rejestrowania funkcji ścieżki nerwowej od siatkówki do kory wzrokowej Kiedy nerwy plamkowe i wzrokowe pojawią się zmiany, mogą wykazywać zmniejszenie amplitudy i opóźnienie. Przedłużone, gdy przedoperacyjna ostrość wzroku pacjenta jest mniejsza niż 0,1, zwykle stosuje się badanie flash VEP, a gdy ostrość wzroku pacjenta jest dobra, można zastosować badanie wzrokowe VEP, dlatego też, gdy soczewka jest wyraźnie mętna, badanie VEP ma dokładniejszy stopień odzyskania pooperacyjnej funkcji wzrokowej. Predykcyjny.

2. Inne powiązane badania pomocnicze całego ciała

Jest to związane z czasem i dawką ekspozycji na radioaktywność.

Identyfikacja diagnostyczna zaćmy popromiennej

Diagnoza

1. Pacjent ma historię narażenia na promieniowanie.

2. Po ekspozycji na promieniowanie u pacjenta wystąpiły zaburzenia widzenia, ale później.

3. Przewlekłe uszkodzenie soczewki przez promieniowanie rentgenowskie i inne promieniowanie, zmętnienie zaczyna się najczęściej od tylnego bieguna, w tylnej torebce mogą znajdować się pęcherzyki pęcherzyków podtorebkowych, zmętnienie w tylnej torebce i mętnienie w tylnej torebce. Występuje, ale w większości mieszane.

4. Kora tylnej torebki pojawia się w wakuolach. Vacuole są małe i okrągłe lub pozostają niezmienione przez długi czas, lub stają się małą białą plamą przez ser, która sama nie może się wchłonąć i stopniowo rozszerza się w kierunku przodu i równika.

5. Przez długi czas nieprzezroczystość korowa tylnej torebki jest głównie zamglona i kropkowana, a całość jest cienka i okrągła. Początkowa jest ograniczona do promienia 2 mm w pobliżu tylnego bieguna i znajduje się blisko tylnej torebki i daleko od jądra.

6. Zmiany w soczewkach mogą wystąpić same lub z innym uszkodzeniem oka.

Diagnostyka różnicowa

1. Wysokie krótkowzroczne zmętnienie korowe tylnej torebki: często brązowe, a kora jest całkowicie mętna z tyłu jądra.

2. Zmiany spowodowane cukrzycą: Chociaż można je zlokalizować pod tylną torebką, nie dociera ona do tylnego bieguna, charakteryzuje się małym i okrągłym kształtem, a pęcherzyki są stabilne i długo pozostają niezmienione.

3. Równolegle z nieprzezroczystością barwnikowego zapalenia siatkówki i zapalenia błony naczyniowej oka: często mają drobinki kurzu przypominające kolana, nie o kształcie krążka.

4. Zaćma związana z wiekiem: Większość z nich ma klinowatą nieprzezroczystość w korze obwodowej.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.