Zespół cieśni nadgarstka

Wprowadzenie do zespołu cieśni nadgarstka Zespół cieśni nadgarstka (CarpalTunnelSyndrome) jest najczęstszym zaburzeniem ucisku nerwów obwodowych i jest najczęstszym zabiegiem chirurgicznym u chirurgów dłoni. Istnieje wiele niechirurgicznych metod leczenia zespołu cieśni nadgarstka, w tym wzmocnienia i zastrzyki z kortykosteroidów. Należy rozważyć leczenie chirurgiczne, jeśli leczenie zachowawcze nie łagodzi objawów pacjenta. Podstawą patologiczną zespołu cieśni nadgarstka jest ściskanie nerwu pośrodkowego w ciele nadgarstka. Jego częstość występowania wynosi około 0,4% w Stanach Zjednoczonych, aw Chinach nie ma wyraźnych statystyk. Podstawowa wiedza Współczynnik choroby: 0,05% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: torbiel zwoju zwoju obrzęku

Przyczyny zespołu cieśni nadgarstka

(1) Przyczyny choroby

Tunel na nadgarstek to kość dłoni - włóknista rurka, zginacz palców długich i cztery ścięgna zginacza palców, cztery ścięgna zginacza palców i nerw pośrodkowy wchodzą do dłoni przez rurkę, tunel nadgarstka znajduje się po stronie nadgarstka i kości nadgarstka Więzadło poprzeczne nadgarstka i więzadło poprzeczne nadgarstka są mocne, a proksymalny brzeg jest pogrubiony, co jest głównym czynnikiem ściskającym nerw pośrodkowy. Nerw pośrodkowy znajduje się powierzchownie w tunelu nadgarstka i jest łatwo ściskany przez więzadło poprzeczne nadgarstka, powodując uszkodzenie.

Początek zespołu cieśni nadgarstka wiąże się z przewlekłym urazem i łatwo go rozwinąć, gdy ręka i nadgarstek są pracochłonne.

Istnieje wiele przyczyn zespołu cieśni nadgarstka, który można z grubsza podzielić na trzy kategorie:

Czynniki lokalne:

1. Czynniki, które powodują zmniejszenie objętości tunelu nadgarstka: takie jak złamanie Collesa, złamanie Smitha, złamanie łódkowate i deformacja po zwichnięciu odcinka lędźwiowego i akromegalia. 2. Czynniki, które powodują wzrost zawartości tunelu nadgarstka: takie jak tłuszczak, włókniaki, torbiel zwojowa, nieprawidłowe położenie mięśni w tunelu nadgarstka (odnoszą się do powierzchownego zginacza powierzchownego zginacza, mięsień wybrzuszony jest zbyt wysoki), niespecyficzne zapalenie błony maziowej krwiak.

Współczynnik postawy:

Nadmierni robotnicy z nadgarstkami, tacy jak operatorzy komputerów, osoby niepełnosprawne chodzące o kulach, powtarzające się zgięcie i wyciąganie palców i nadgarstków, Gellman i wsp. Badali 77 przypadków pacjentów z paraplegią, z czego 38 (49%) z syntezą cieśni nadgarstka Znak Należy jednak zauważyć, że przyczyna niektórych pacjentów z zespołem cieśni nadgarstka jest niejasna.

Czynniki systemowe:

1. Czynniki powodujące neurodegenerację: takie jak cukrzyca, alkoholizm, infekcja, dna moczanowa itp. 2. Czynniki, które zmieniają równowagę płynów ustrojowych: takie jak ciąża, doustne środki antykoncepcyjne, długotrwała hemodializa i niedoczynność tarczycy.

(dwa) patogeneza

Tunel na nadgarstek to włóknista rurka włóknista złożona z tunelu na nadgarstek i więzadła poprzecznego nadgarstka. Tunel na nadgarstek to kość podwodna i kość szerokokątna; strona łokciowa to kość grochowa i kość haczykowa; strona tylna to czaszka i łódź. Kość, szaleńczyk i mała kość wielokątna; strona volar jest więzadłem poprzecznym nadgarstka, strona łokciowa więzadła poprzecznego nadgarstka jest przymocowana do kości grochu i rowka kości haczykowej, a strona skroniowa jest przymocowana do guzka łuskowatego i rogu najczęściej kości. Więzadło poprzeczne nadgarstka jest bardzo mocne. Przybliżony rozmiar trapezoidalny, rozmiar małego stempla (około 2 cm × 2 cm), grubość 1-2 mm, dystalny koniec i rozcięgno dłoniowe trwa nadal, bliższy koniec i więzadło volar (powięź głęboka przedramienia) trwają, jego pozycja jest około W pobliżu podstawy nadgarstka i śródręcza.

Rurka szyjna ma lekko eliptyczny przekrój z wierzchołkiem po stronie skroniowej, z 9 ścięgien zginaczy i 1 nerwem (tj. Nerwem pośrodkowym) przechodzącym przez tunel nadgarstka. Obszar kanału nadgarstka to 9 zginaczy i 1 nerw. Stosunek całkowitej powierzchni wynosi około 3: 1. Dlatego obszar tunelu nadgarstka zapewnia pewną przestrzeń dla aktywności tunelu nadgarstka. 9 ścięgien jest płytkich, a dwie warstwy są ułożone głęboko - płytka warstwa odnosi się do powierzchownego ścięgna zginacza. Palec wskazujący nakłada się w kolejności, a głęboka warstwa odnosi się do głębokiego zginacza

腱, od strony bocznej do strony łokciowej nakładającego się układu, są one otoczone dwiema plwocinowymi osłonkami plwociny, a mianowicie workiem skroniowym i workiem łokciowym, zginacz palcowy znajduje się po płytkiej stronie skroniowej, a jego położenie jest względnie Constant

Nerw środkowy znajduje się na powierzchni powierzchni ścięgna zginacza powierzchownego (głównie w środkowym palcu, ścięgno płytkiego palca jest płytkie), pozycja jest względnie stała, a nerw pośrodkowy jest zawsze w bezpośrednim kontakcie z więzadłem poprzecznym nadgarstka. Ten szczególny lokalny związek anatomiczny łączy się z nadgarstkiem. Więzadło poprzeczne jest względnie twardą tkanką włóknistą z mniej elastycznymi włóknami, więc poprzeczne wiązanie poprzeczne nadgarstka spowodowane dowolną przyczyną spowoduje tarcie i ściskanie nerwu pośrodkowego, zwłaszcza w odcinku nadgarstka. Większość nerwu pośrodkowego (około 95%) jest podzielony na dystalną krawędź poprzecznego więzadła nadgarstka, dwie zewnętrzne gałęzie, gałąź boczna wysyła gałąź do podparcia mięśnia odwodzącego kciuka, kciuka do mięśnia dłoni i krótkiego zginacza kciuka (płytka głowa), gałąź końcowa jest pierwsza Odnosi się do całkowitego nerwu volar, koniec jest podzielony na trzy wewnętrzne nerwy palpitalne, które są rozmieszczone w bocznej skórze kciuka, łokci i palca wskazującego, a wewnętrzny nerw do bocznej krawędzi palca wskazującego rozgałęzia się do pierwszego Przyśrodkowa gałąź jest podzielona na 2 i 3 palce nerwu całkowitego volar, a bliższa część stawu śródręczno-paliczkowego jest podzielona na dwa nerwy językowe dłoniowe, które są rozmieszczone w palcu wskazującym, środkowym i środkowym, a pierścień odnosi się do przeciwległej krawędzi skóry. Drugi palec od strony całkowitej nerwu również rozgałęzia się do drugiego mięśnia krzyżowego, a więc do środka Po kompresji odpowiadającym zaburzeń czuciowo pojawia się (fig. 1).

Zapobieganie zespołowi cieśni nadgarstka

Zespół cieśni nadgarstka może być spowodowany różnymi przyczynami. Większość pacjentów jest spowodowana nadmiernym ruchem rąk i nadgarstków. Ma to znaczenie dla zapobiegania pacjentom spowodowanym takimi przyczynami. Znaczenie ma nie tylko zapobieganie przed chorobami, ale także łagodzenie objawów. Po zapobieganiu nawrotom.

1. Gdy intensywność pracy rąk i nadgarstków jest wysoka, zwróć uwagę na resztę podczas porodu, aby zapobiec ciągłemu ściskaniu nerwu środkowego nadgarstka. Kobiety w średnim wieku powinny zwracać na to większą uwagę podczas porodu. Ponadto rozluźnij nadgarstek przed i po porodzie. W pełni aktywne stawy nadgarstka pomagają zapobiegać zespołowi cieśni nadgarstka.

2. Uważaj, aby nie myć zimnej wody w pracy, unikaj zimnej stymulacji i nadmiernego zginania, zwracaj uwagę na lokalne ciepło.

3. W przypadku pacjentów, którzy już cierpieli na tę chorobę, jeśli objawy ustąpią po leczeniu, należy zwrócić uwagę, aby zapobiec ponownemu wystąpieniu choroby i uniknąć czynności z długimi rękami i siłą nadgarstka.

4. Złamania spowodowane urazem, jeśli pacjent z dyslokacją ma drętwienie i ból, należy udać się do szpitala na badanie i terminowe leczenie, i można uzyskać dobre wyniki.

Powikłania zespołu cieśni nadgarstka Powikłania, obrzęk, torbiel zwoju

Każda przyczyna ściśnięcia lub zmniejszenia objętości kanału nadgarstka może ściskać nerw pośrodkowy i powodować zespół cieśni nadgarstka, zespół złamania Colesa, zwichnięcie przedniej części lędźwi, obrzęk tkanek miękkich spowodowany infekcją lub urazem, pogrubiony więzadło poprzeczne nadgarstka, torbiel zwoju, tłuszcz Guz, ksantomy, niektóre choroby ogólnoustrojowe, takie jak otyłość, cukrzyca, dysfunkcja tarczycy, amyloidoza lub choroba Reynaud, mogą być czasami łączone z zespołem cieśni nadgarstka, na wczesnym etapie zmiany, obrzęku i przekrwienia nerwu pośrodkowego, stopniowo z powodu ucisku Niedokrwienie powoduje zwłóknienie nerwu, ucisk aksonów i zanik pochewki mielinowej, a tkanka nerwowa zostaje przekształcona w tkankę włóknistą, a rurka nerwu wewnętrznego znika i zostaje zastąpiona tkanką kolagenową, co staje się nieodwracalną zmianą.

Objawy zespołu cieśni nadgarstka Częste objawy Kciuk, jedzenie, palec środkowy ... Drętwienie palca sztywność, ból, palec wskazujący i palec środkowy, sztywny ból, ból palca poporodowego, zanik mięśni, dysfunkcja dystroficzna, osłabienie, ból ramienia

Objawami klinicznymi zespołu cieśni nadgarstka są głównie środkowy palec uciskowy nerwu nerwowego, drętwienie palca środkowego i serdecznego, mrowienie lub pieczenie, praca w nocy, pogorszenie w nocy, a nawet przebudzenie podczas snu; ból miejscowy często promieniuje na łokieć i ramię Oddział; siła mięśniowa porwania kciuka jest słaba, sporadyczny koniec, nagła utrata ręki podczas podnoszenia, kontrola: ucisk lub trzaskanie więzadła poprzecznego nadgarstka, ból w przedłużeniu stawów nadgarstka; osoby starsze mogą mieć zanik mięśni dużych mięśni, Nadgarstek, dłoń, kciuk, palec wskazujący, palec środkowy wydają się drętwienie, ból lub z nieelastycznymi ruchami dłoni, osłabieniem itp .; objawy bólowe mogą być nasilone w nocy lub wczesnym rankiem, mogą być promieniowane na łokieć, ramię, aktywność w ciągu dnia i utratę po ręce; Uczucie części jest osłabione lub zanikło; nawet mięśnie dłoni są zanikowe, a jeśli tak się stanie i nie ustępuje przez kilka dni, eksperci sugerują, że musisz jak najszybciej udać się do szpitala, aby odwiedzić lekarza, abyś mógł postawić wczesną diagnozę i podjąć środki.

Klinicznie u niektórych pacjentów może wystąpić zanik mięśnia „dużej ryby” pod kciukiem z powodu długotrwałej choroby; nawet sporadyczne białawe zabarwienie skóry i sinica; ciężkie przypadki mogą wykazywać sinicę, sinicę palca wskazującego, martwicę palca lub owrzodzenie zanikowe Stań się nieodwracalną zmianą.

Zespół cieśni nadgarstka występuje w wieku od 30 do 50 lat, 5 razy więcej niż u mężczyzn, 1/3 do 1/2 po obu stronach i 9: 1 po obu stronach z powodu nerwu pośrodkowego Ucisk, kciuk, jedzenie, środkowy palec powodują ból i drętwienie, często objawiające się jako zaburzenia czucia na opuszkach palców, często spowodowane drętwieniem lub palącym bólem kilka godzin po zaśnięciu, zwolnione po aktywności, niewielka liczba pacjentów pojawia się z powodu długiego przebiegu Zaburzenia neurotroficzne, duża atrofia ryb, sporadyczne wybielanie skóry, sinica, ciężki kciuk, przebarwienia palca wskazującego, martwica palców palców lub atroficzne owrzodzenia, trzaskanie strony volarowej nadgarstka podczas badania, powodujące nerw pośrodkowy Drętwienie dominującego obszaru, ból, jest to znak Tinela, niektórzy pacjenci z ekstremalnym zgięciem stawu nadgarstkowego po 60 sekundach nieprawidłowego nasilenia palca, jest to wynik testu Phalen, przy użyciu sfigmomanometru do zwiększenia ciśnienia w górnej części ramienia do rozszerzenia żyły dystalnej kończyny może wywoływać objawy Pojawił się.

Badanie zespołu cieśni nadgarstka

Brak powiązanych badań laboratoryjnych i istnieją cztery główne metody badania tej choroby:

Badanie elektrofizjologiczne

Badanie elektrofizjologiczne wykazało, że elektromiografia dużego mięśnia rybkiego i pomiar prędkości przewodzenia nerwu pośrodkowego palca nadgarstka miały znak uszkodzenia nerwu, co ma pewne znaczenie dla diagnozy.

(1) Pomiar prędkości przewodzenia nerwu: Normalny odstęp czasu od bocznego nadgarstka do krótkiego mięśnia odwodzącego nadgarstka wynosi mniej niż 5 ms, a czas przewodzenia nerwu jest wydłużony w zespole cieśni nadgarstka.

(2) Pomiar potencjału mięśniowego: Widać, że mięśnie unerwione przez nerw pośrodkowy dużej ryby mają zdenerwowane zmiany.

2. Kontrola rentgenowska

Film rentgenowski może zrozumieć kości nadgarstka i patologiczne zmiany stawów.

3. Artroskopia

Artroskopia to nowa metoda badania w ostatnich latach, w ramach artroskopii można zrozumieć patologiczne zmiany w tunelu nadgarstka, a diagnozę można dodatkowo potwierdzić. Uwolnienie tunelu nadgarstka można również wykonać pod mikroskopem.

4. Badanie CT i MRI

Badania MRI i TK nadgarstka dostarczają przydatnych informacji klinicznych, które można wykorzystać do zrozumienia stanu tunelu nadgarstka, ale nie do rutynowego badania.

Diagnoza i diagnoza zespołu cieśni nadgarstka

Diagnoza

W przypadku podejrzenia zespołu cieśni nadgarstka należy wykonać następujące testy w celu potwierdzenia diagnozy:

1 Znak palca, w bliższej krawędzi więzadła nadgarstka palcem uderzającym w nerw pośrodkowy, kciuk, jedzenie, trzy palce mają ból promieniujący jest dodatni.

2 badanie zgięcia nadgarstka, łokieć spoczywał na stole, przedramię było prostopadłe do blatu, a dwa nadgarstki były naturalnie dłoniowe. W tym czasie nerw pośrodkowy został dociśnięty do bliższej krawędzi poprzecznego więzadła nadgarstka, a zespół cieśni nadgarstka szybko stał się bolesny.

3 test kortyzonu, wstrzyknięcie hydrokortyzonu do kanału nadgarstka, takie jak uśmierzenie bólu, może pomóc w potwierdzeniu diagnozy.

4 test opaski uciskowej, napompowanie sfigmomanometru do 30 do 60 sekund powyżej ciśnienia skurczowego może wywołać ból palca jest dodatni.

5 Rozciągając test nadgarstka, utrzymując nadgarstek w pozycji nadmiernego wyprostowania, a ból natychmiast jest dodatni.

Test nacisku 6 palców, w bliższym brzegu więzadła poprzecznego nadgarstka, punkt kompresji nerwu pośrodkowego jest dodatni wraz z naciskiem palca.

7 środkowa prędkość przewodzenia nerwu, normalny nerw pośrodkowy od proksymalnych poprzecznych pasków nadgarstka do kciuka do mięśnia dłoni lub mięśnia odwodziciela kciuka między prędkością przewodzenia włókna motorycznego jest krótszy niż 5 mikrosekund, na przykład ponad 5 mikrosekund nieprawidłowy, synteza cieśni nadgarstka Znak może osiągnąć 20 mikrosekund, wskazując, że nerw środkowy jest uszkodzony, a czas przewodzenia powinien wynosić ponad 8 mikrosekund.

Diagnostyka różnicowa

(1) Najważniejszą różnicą w diagnostyce różnicowej jest rozróżnienie między obwodowym zapaleniem nerwu a radikulopatią.

Obwodowe zapalenie nerwów to głównie drętwienie palców, ból jest lżejszy, głównie dłonie, wykazując symetryczne zaburzenia czucia, a trudność w identyfikacji nie jest duża.

(2) Bardzo ważna jest identyfikacja radikulopatii kręgosłupa szyjnego i zespołu cieśni nadgarstka. Oba mogą mieć drętwienie i ból w palcach, ale leczenie jest zupełnie inne. Jednocześnie mogą istnieć w tym samym czasie, to znaczy, że ten sam pacjent ma w tym samym czasie spondylozę szyjną. Zespół cieśni nadgarstka należy odpowiednio dokładnie rozróżnić, aby osiągnąć dobre wyniki.

Radiculopatia szyjna kręgosłupa charakteryzuje się bolesną radioaktywnością, promieniującą od szyi i ramion do dystalnego końca, pacjent ma również objawy szyi, ramion, kończyn górnych i dłoni. Ból ma pewien związek z aktywnością szyi. Tabletki i CT mogą wykazywać zwyrodnienie szyjki macicy, odpowiadające zwężenie korzenia nerwu L, szeroki zakres bólu i zaburzeń czuciowych, EMG może zapewnić różnicową podstawę diagnozy, zespół cieśni nadgarstka to ból palca nocnego, test palca nadciśnieniowego, mioelektryczny Wykres bada prędkość przewodzenia nerwu pośrodkowego od proksymalnego nadgarstka poprzecznie do dużej ryby.

(3) Ponadto należy odróżnić od obwodowego zapalenia nerwów, cukrzycowego obwodowego zapalenia nerwów, reumatoidalnego zapalenia stawów i reumatoidalnego zapalenia stawów, niedoczynności tarczycy, dny moczanowej.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.