Zespół niedociśnienia pourazowego

Wprowadzenie do zespołu niskiego ciśnienia śródczaszkowego po urazie Zespół pourazowego niskiego ciśnienia śródczaszkowego odnosi się do zespołu spowodowanego bocznym naciskiem lędźwiowym pacjenta poniżej 7,84 kPa. Zakres normalnego ciśnienia śródczaszkowego powinien wynosić od 7,84 do 11,8 kPa (80 do 120 mm H2O), mierzony za pomocą nakłucia lędźwiowego. Zasadniczo ciśnienie śródczaszkowe po urazie czaszkowo-mózgowym często ma różne stopnie uniesienia i jest mniej pacjentów z niskim ciśnieniem śródczaszkowym. Niektórzy pacjenci mieli ciśnienie śródczaszkowe we wczesnym stadium po urazie i niedociśnienie śródczaszkowe występuje po plwocinie. Jego zapadalność wynosi około 5%. Przyczyną niedociśnienia śródczaszkowego może być skurcz naczyń mózgowych po urazie, który może hamować wydzielanie płynu mózgowo-rdzeniowego ze splotu naczyniówkowego, a także może być wtórny do wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego, wstrząsu, silnego odwodnienia, hiponatremii, hiperwentylacji i operacji lub Talia zużywa zbyt dużo płynu mózgowo-rdzeniowego. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,001% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: krwotok śródczaszkowy

Przyczyny zespołu niskiego ciśnienia śródczaszkowego po urazie

Może powstać w skurczu naczyń mózgowych po urazie, tak że funkcja splotu naczyniówkowego do wydzielania płynu mózgowo-rdzeniowego jest hamowana, może być również wtórna do wycieku płynu mózgowo-rdzeniowego, wstrząsu, silnego odwodnienia, hiponatremii, hiperwentylacji i nadmiernego płynu mózgowo-rdzeniowego podczas operacji lub nakłucia lędźwiowego Czekaj

Zapobieganie zespołowi niskiego ciśnienia śródczaszkowego po urazie

Choroba jest traumatyczną chorobą, zwracaj uwagę na bezpieczeństwo, prowadź ostrożnie, utrzymuj jasne środowisko domowe, chodź ostrożnie, obserwuj dzieci i unikaj traumy.

Powikłania zespołu niskiego ciśnienia śródczaszkowego po urazie Powikłania krwotok śródczaszkowy

Krwiak podtwardówkowy łatwy do wydzielania lub krwawienia wewnątrzczaszkowego.

Objawy zespołu niskiego ciśnienia śródczaszkowego po urazie Częste objawy Nudności zawroty głowy, zmęczenie, zawroty głowy, anoreksja, zaburzenia świadomości, śpiączka, silny ból głowy, niskie ciśnienie krwi, utrata wody

Ból głowy jest głównym objawem, który występuje dłużej niż 1-2 godziny lub 2-3 dni po urazie. Znajduje się w czole i tylnej okolicy potylicznej. Jest zaostrzony przez wzrost pozycji głowy i może być promieniowany na całe ciało. Kiedy pozycja na plecach lub pozycja głowy jest niska, Ból głowy ustępuje lub zanika, a następnie zawroty głowy i wymioty. Za każdym razem, gdy następuje zmiana pozycji głowy lub silny ból głowy, pojawiają się zawroty głowy, nudności i wymioty. Pacjenci często mają dobrą prędkość tętniczą, niskie ciśnienie krwi, światłowstręt, zmęczenie, anoreksję. Utrata sztywności wody i szyi itp., Gdy jest poważna, mogą wystąpić zaburzenia świadomości, lekka senność, ciężka śpiączka, niektórzy pacjenci mogą mieć objawy autonomiczne, takie jak znaczne wahania parametrów życiowych, napadowe zaczerwienienie skóry twarzy i szyi, nawet Poszczególni pacjenci tracą kawitację i amortyzację płynu mózgowo-rdzeniowego, a nerwy czaszkowe są bezpośrednio ściskane lub angażowane, a źrenice są nierówne i / lub paraliż mięśni porywacza. Diagnoza zespołu traumatycznego niskiego ciśnienia śródczaszkowego jest głównie Opiera się na cechach klinicznych i nakłuciu lędźwiowym w celu potwierdzenia diagnozy.

Badanie zespołu niskiego ciśnienia śródczaszkowego po urazie

Opierając się głównie na cechach klinicznych i ciśnieniu nakłucia lędźwiowego w celu potwierdzenia diagnozy, pomiar ciśnienia nakłucia lędźwiowego leżącego poniżej 80 mm H2O można wyraźnie zdiagnozować, jeśli ciśnienie jest niższe niż 40 mm H2O, jest to poważne, niskie ciśnienie śródczaszkowe.

Diagnoza i diagnoza zespołu niskiego ciśnienia śródczaszkowego po urazie

Rozpoznanie zespołu traumatycznego niskiego ciśnienia śródczaszkowego opiera się głównie na cechach klinicznych i nacisku lędźwiowym w celu potwierdzenia diagnozy. Klinicznie, po urazie głowy, cięższe objawy, takie jak zawroty głowy, ból głowy, zmęczenie, anoreksja itp., Są niespójne z nasileniem uszkodzenia mózgu, szczególnie gdy występuje znaczny wzrost bólu głowy i zmniejszenie bólu głowy. Oznacza to, że należy rozważyć możliwość niedociśnienia śródczaszkowego. Jeśli pozycja nakłucia lędźwiowego jest mniejsza niż 80 mm H2O, diagnoza może zostać potwierdzona. Jeśli ciśnienie jest niższe niż 40 mm H2O, jest to poważne niskie ciśnienie śródczaszkowe, któremu często towarzyszy znaczna utrata wody i nierównowaga elektrolitów. Ponieważ ciśnienie wewnątrzczaszkowe jest znacznie zmniejszone, objętość mózgu jest zmniejszona, żyła wewnątrzczaszkowa jest poszerzona i pociągnięta, i łatwo jest powodować krwawienie lub krwawienie. Dlatego płyn mózgowo-rdzeniowy jest często żółty lub ma różną liczbę czerwonych krwinek, a zawartość białka jest nieco wyższa. Poszczególni pacjenci są nawet równoczesni. Krwiak podtwardówkowy. Dlatego niektórzy autorzy sugerują, że nie należy wykonywać nakłuć lędźwiowych u pacjentów z niedociśnieniem śródczaszkowym, aby uniknąć dalszego zaostrzenia utraty płynu mózgowo-rdzeniowego. Zaleca się stosowanie metody wiercenia komorowego w celu leczenia niedociśnienia śródczaszkowego, które jest dokładne i bezpieczne. W rzeczywistości, w przypadku obrazowania mózgu do badania, obecnie jest bardzo rozwinięty, o ile cechy kliniczne są spójne, jeśli badanie CT lub MRI wykluczyło inne potencjalnie mylące zmiany, można to potwierdzić w badaniach klinicznych, stosując inhalację na wznak lub na wysokości głowy 5% CO2 i 95% 2 zmieszanego gazu przez 5 do 10 minut lub dożylnie destylowanej wody 10 do 15 ml, aby sprawdzić, czy ból głowy ustąpił, czy zniknął.

Poprzez cechy kliniczne i pomiar ciśnienia nakłucia lędźwiowego jest ogólnie jasny, łatwy do zidentyfikowania z innymi bólami głowy.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.