Agranulocytoza

Wprowadzenie do agranulocytozy Normalna liczba białych krwinek we krwi obwodowej wynosi 4-10 × 10 ^ 9 / L, a liczba granulocytów obojętnochłonnych stanowi 60–75%. Neutropenia jest bezwzględną liczbą neutrofili we krwi obwodowej (całkowita liczba białych krwinek × odsetek neutrofili) <10 lat dzieci poniżej 1,5 × 10 ^ 9 / L, 10 ~ 14 lat dzieci poniżej 1,8 × 10 ^ 9 / L, dorośli poniżej 2,0 × 10 ^ 9 / L. Gdy liczba granulocytów obojętnochłonnych jest znacznie zmniejszona (mniej niż 0,5 × 10 ^ 9 / L), nazywa się to granulocytozą. Podstawowa wiedza Odsetek choroby: choroba jest powszechna, częstość występowania wynosi około 0,01% -0,02%, częściej w infekcji wirusowej lub po zastosowaniu niektórych antybiotyków Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: ból głowy, nudności i wymioty, zaburzenia świadomości, śpiączka

Przyczyny agranulocytozy

Normalni dorośli produkują codziennie dużą liczbę neutrofili w szpiku kostnym, około 1011 lub więcej. Czynniki stymulujące kolonię IL-3 i GM-CSF mogą promować krwiotwórcze komórki macierzyste G0 do wejścia w cykl proliferacji komórek, a G-CSF specyficznie indukuje proliferację i różnicowanie komórek progenitorowych granulocytów w puli proliferacji szpiku kostnego. Promielocyty przestały się namnażać i nadal różnicowały się w jądro w kształcie pręta i neutralne jądro zrazikowe. Komórki te mogą pozostawać w zbiorniku szpiku kostnego przez około 5 dni przed wejściem do otaczającej krwi. Przyczyna agranulocytozy wynika z faktu, że niektóre czynniki chorobotwórcze bezpośrednio uszkadzają szpik kostny, powodując nieprawidłowe lub ilościowe zaburzenia hematopoetyczne CFU-GM.

Szkody wywołane przez narkotyki (25%):

Zarówno leki przeciwnowotworowe, jak i środki immunosupresyjne bezpośrednio zabijają proliferującą populację komórek. Lek hamuje lub zakłóca syntezę kwasu nukleinowego granulocytów, wpływa na metabolizm komórkowy i blokuje podział komórek. Bezpośrednie działanie toksyczne leku powoduje, że neutropenia wiąże się z dawką leku. Inne klasy leków mogą również wykazywać bezpośrednią cytotoksyczność lub zmniejszać produkcję granulocytów poprzez mechanizmy immunologiczne.

Trucizny chemiczne i promieniowanie (20%):

Chemiczny benzen i jego pochodne, dinitrofenol, arsen, antymon i tym podobne wywierają toksyczny wpływ na hematopoetyczne komórki macierzyste. Promieniowanie rentgenowskie, promieniowanie gamma i neutrony mogą bezpośrednio uszkadzać hematopoetyczne komórki macierzyste i mikrośrodowisko szpiku kostnego, powodując ostre lub przewlekłe uszkodzenie promieniowaniem i neutropenię.

Współczynnik odporności (18%):

Neutropenia autoimmunologiczna: autoprzeciwciała, limfocyty T lub komórki naturalnych zabójców działają na różnych etapach różnicowania granulocytów, powodując uszkodzenie szpiku kostnego, co utrudnia produkcję granulocytów. Częste w reumatyzmie i chorobach autoimmunologicznych. Niektóre leki to hapteny, które dostają się do wrażliwego organizmu i wiążą się z białkami błony granulocytów lub wiążą się z białkami osocza, tworząc cały antygen, który adsorbuje się na powierzchni granulocytów. Te całe antygeny stymulują organizm do wytwarzania odpowiedniego przeciwciała przeciw granulocytom IgG lub IgM. Aglomeracja i niszczenie granulocytów powstają przy wielokrotnym podawaniu leku. Nazywa się to granulocytozą immunofarmaceutyczną. Niektórzy pacjenci mają reakcje alergiczne na niektóre leki (sulfonamidy, przeciwgorączkowe leki przeciwbólowe, antybiotyki itp.), Oprócz powodowania neutropenii, której często towarzyszy wysypka, pokrzywka, astma, obrzęk i inne objawy alergiczne. Przyczyna neutropenii immunogennej jest niezależna od zastosowanej dawki.

Zakażenie ogólnoustrojowe (15%):

Zakażenia bakteryjne, takie jak prątki (zwłaszcza Mycobacterium tuberculosis) i zakażenia wirusowe, takie jak wirus zapalenia wątroby.

Nieprawidłowe naciekanie komórek szpiku kostnego (10%):

Przerzuty do szpiku kostnego, nowotwory krwiotwórcze i zwłóknienie szpiku powodują niewydolność hematopoetyczną szpiku kostnego.

Zaburzenie dojrzewania komórek - nieskuteczna hematopoeza (10%):

Brak kwasu foliowego i witaminy B12 wpływa na syntezę DNA. Szpik kostny jest krwiotwórczy, ale dojrzewanie komórek jest stagnacyjne i zniszczone w szpiku kostnym. Niektóre wrodzone agranulocytozy i ostra białaczka nielimfocytowa, zespół mielodysplastyczny, napadowa nocna hemoglobinuria również mają zaburzenia dojrzałości, a granulocyty są zmniejszone.

Zapobieganie agranulocytozie

1. W przypadku leków, które mogą powodować tę chorobę, wskazania do leków powinny być ściśle kontrolowane i nie powinny być nadużywane.

2. W przypadku osób, które były narażone na działanie materiałów promieniotwórczych przez długi czas, promieniowanie rentgenowskie i niektóre substancje chemiczne, należy zwrócić uwagę na działania zapobiegawcze, a obrazy krwi należy regularnie sprawdzać.

3. Pomieszczenie utrzymuje świeżą cyrkulację powietrza, unikając zimna i zapobiegając przeziębieniom.

Powikłania agranulocytozy Powikłania, bóle głowy, nudności i wymioty, zaburzenia czynności, śpiączka

Poważne powikłania tej choroby obejmują toksyczną encefalopatię lub zakażenie ośrodkowego układu nerwowego, ból głowy, nudności, wymioty, zaburzenia świadomości, a nawet śpiączkę. Złuszczające zapalenie skóry może wystąpić u pacjentów z alergią na leki. Jeśli nie wyzdrowieje w krótkim czasie, śmiertelność jest bardzo wysoka.

Objawy agranulocytozy częste objawy nudności zaburzenia świadome wysoka gorączka dreszcze plamica złuszczające zapalenie skóry duszność kaszel śpiączka żółtaczka

Przed początkiem u większości pacjentów występowała w przeszłości ekspozycja na lek, szybki początek, wysoka gorączka, dreszcze, ból głowy, skrajne osłabienie, ogólne złe samopoczucie, z powodu skrajnego braku granulocytów, odporność organizmu znacznie się zmniejszyła, infekcja stała się głównym powikłaniem, dziąseł, błony śluzowej jamy ustnej, Miękkie podniebienie, martwicze wrzody w przesmyku gardłowym, często pokrywające szaro-żółty lub jasnozielony pseudomembranowy, zapalenie skóry, jamy nosowej, pochwy, macicy, odbytnicy, odbytu, miejscowe zakażenie często powoduje powiększenie węzłów chłonnych w odpowiedniej części, poważne zakażenie płuc Ponieważ kaszel, trudności w oddychaniu, plamica, posocznica mogą być związane z uszkodzeniem wątroby, powiększeniem wątroby, żółtaczką, ciężkie przypadki mogą być związane z toksyczną encefalopatią lub infekcją ośrodkowego układu nerwowego, bólem głowy, nudnościami, wymiotami, zaburzeniami świadomości, a nawet śpiączką, alergią na leki Może wystąpić złuszczające zapalenie skóry, a jeśli nie wyzdrowieje w krótkim czasie, śmiertelność jest bardzo wysoka.

Badanie agranulocytozy

Liczba białych krwinek i neutrofili jest główną eksperymentalną podstawą diagnostyczną. W cytoplazmie granulocytów znajdują się toksyczne cząstki i wakuole, co często sugeruje obecność infekcji bakteryjnych. Proporcja monocytów jest często kompensacyjna. Wzrost udziału jąder w kształcie pręta (> 20%) sugeruje, że szpik kostny ma wystarczającą zdolność do produkcji granulocytów. Obrazy szpiku kostnego różnią się w zależności od pierwotnej choroby. Agranulocytoza Neutrofile na różnych etapach szpiku kostnego są bardzo zmniejszone lub nawet całkowicie zanikają. Granulocyty wykazują znaczące zmiany toksyczne lub upośledzone dojrzewanie. Limfocyty, monocyty, komórki plazmatyczne i histiocyty można zwiększyć, a młode czerwone krwinki i megakariocyty są na ogół normalne. Kiedy stan ulega poprawie, komórki progenitorowe i dojrzałe granulocyty we krwi obwodowej pojawiają się jedna po drugiej, a niektóre mogą być krwią podobną do białaczki.

Po wyraźnej obecności neutropenii należy przeprowadzić dalszą diagnozę etiologiczną:

1. Historia: Dowiedz się, czy istnieje jakakolwiek historia narażenia na leki, chemikalia lub promieniowanie, która może powodować chorobę; czy istnieją podstawowe choroby, które powodują neutropenię, takie jak przewlekłe zapalenie, choroby autoimmunologiczne; wiek wystąpienia i wywiad rodzinny; czy występuje powtarzające się zakażenie Historia i tak dalej.

2, badanie szpiku kostnego: w celu zrozumienia proliferacji i dojrzewania granulocytów, ale także w celu zrozumienia, czy istnieją podstawowe choroby układu krwionośnego i przerzuty komórek nowotworowych.

3, funkcja puli magazynowej granulocytów szpiku kostnego: stosowanie pirogenów, takich jak keton cholesterylowy, lipopolisacharyd i prednizon (lub hydrokortyzon), poprzez rolę produktu pośredniego - „czynnika uwalniającego neutrofile” Uwalnianie granulocytów szpiku kostnego, aby zrozumieć funkcję uwalniania granulocytów. Jeśli liczba białych krwinek po doustnym podaniu prednizonu 40 mg przez 5 godzin jest większa niż 2 × 109 / l przed podaniem lub po dożylnym wstrzyknięciu hydrokortyzonu w dawce 200 mg przez 3 do 4 godzin, liczba białych krwinek wzrasta o 4 × 109 ～ 5 × 109 / przed podaniem. Te powyżej L są normalne.

4, test granulocytów na krawędzi komórek: test adrenaliny, podskórne wstrzyknięcie 0,2 mg epinefryny 20 minut po zliczeniu białych krwinek, takie jak zwiększenie 2 × 109 / L lub ponad 1-krotnie wyższy niż poziom pierwotny, taki jak brak powiększenia śledziony Zwiększona liczba granulocytów w puli brzeżnej, uważana za pseudo-neutropenię.

5, dynamika granulocytów i oznaczanie długości życia: można zmierzyć granulocytami znakowanymi DF32P, jest najbardziej wiarygodnym wskaźnikiem konwersji neutrofili.

Diagnoza i diagnoza neutropenii

Diagnoza

Według historii medycznej, wyniki kliniczne i dane laboratoryjne nie są trudne do oceny.

Diagnostyka różnicowa

Chorobę należy odróżnić od leukopenii, ta ostatnia:

(1) klinicznie bezobjawowe lub zawroty głowy, zmęczenie, niska gorączka, utrata apetytu, bezsenność, sny, dreszcze, kołatanie serca itp.

(2) podatne na infekcje wirusowe i bakteryjne, takie jak przeziębienia.

(3) Liczba białych krwinek (2,0 ~ 4,0) X109 / litr, liczba klasyfikacji może być normalna, liczba czerwonych krwinek i liczba płytek krwi są prawidłowe.

(4) Szpik kostny: widoczny przerost lub łagodne dojrzewanie układu granulocytów.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.