Przerost migdałka gardłowego

Wprowadzenie do przerostu gruczolakowatego Ciało gruczołowe jest również nazywane migdałkiem gardła lub ciałem proliferacyjnym. Znajduje się na szczycie nosogardzieli i tylnej ściany gardła. Należy do tkanki limfatycznej i ma powierzchnię płatka pomarańczowego. Migdałki, podobnie jak migdałki, rosną z wiekiem wraz z wiekiem i rozmnażają się w wieku 2-6 lat, a następnie stopniowo kurczą się po 10 roku życia. Adenoidalne migdałki sutkowate przechodzą patologiczny przerost z powodu powtarzanej stymulacji stanu zapalnego, co powoduje objawy niedrożności nosa i oddychania przez usta, szczególnie w nocy, a także chrapanie i niespokojny sen. Dzieci często przewracają się od czasu do czasu. Oczywiście bezdech może wystąpić, gdy jest ciężki. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: zapadalność wynosi około 0,005% - 0,007% Wrażliwi ludzie: dzieci Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: niedożywienie

Przerost gruczolakowaty

Czynniki zapalne (50%):

Czynniki genetyczne (20%):

Zapobieganie przerostowi gruczołu krokowego

1, nie można lekceważyć przerostu gruczolakowatego. Wczesne wykrycie, wczesne leczenie, gdy dziecko ma słaby słuch lub częste przekrwienie błony śluzowej nosa, katar, pomyśl o chorobie, którą może być nie tylko ucho lub nos, ale także sprawdź przerost gruczolakowaty.

2. W życiu codziennym rodzice powinni zwracać szczególną uwagę na przeziębienia dzieci i inne sytuacje. Zwłaszcza, gdy dzieci mają 2–10 lat, należy poprawić profilaktykę, na przykład unikać dzieci cierpiących na przeziębienie, katar, zatkany nos, kaszel, tarcie nosa, tarcie oczu, kichanie i inne objawy, jeśli towarzyszy im słaby słuch, oczywiste chrapanie itp. Objawy powinny iść do szpitala na diagnozę i leczenie.

Przerost gruczolakowaty Niedożywienie powikłań

Niewielka liczba przewlekłych niedrożności nosa, długotrwała niedotlenienie i choroba płuc, a nawet ostra niewydolność serca, przedłużony przerost gruczolakowaty, nos dziecka staje się płaski, nos nie jest dobrze rozwinięty, odległość oczu jest poszerzona, usta oddychają, mimika twarzy jest powolna , pokazując specjalną twarz gruczolakowatą, gdy wpływ na rozwój fizyczny i umysłowy dziecka jest bardzo duży.

Objawy przerostu gruczołowego częste objawy ucisk w klatce piersiowej gruczolak twarz plwocina kaszel usta oddychanie zaburzenia ruchowe wyrażenie matowe

(A) objawy miejscowe: dzieci z przerostem gruczolakowatym po zatkaniu nozdrzy i gardła trąbki słuchowej mogą wystąpić otolaryngeal i inne objawy, objawiające się oddychaniem przez usta podczas snu, korzenie języka często chrapiące, niespokojna plwocina, wydzielina z nosa Co więcej, podczas mówienia dochodzi do niedrożności nosa, głos jest niejasny z powodu długotrwałego oddychania przez usta, co powoduje zaburzenia rozwoju kości twarzy, wydłużenie kości szczęki, twarde wysklepienie wysokiego łuku, uzębienie nie jest pełne, odsłonięte siekacze górne, grube usta, brak wyrazu twarzy, demencja Wydajność, tworzenie się „gruczolakowatej twarzy”, między połykaniem a oddychaniem między zaburzeniami ruchowymi stawów, często kaszlem, wydzielinami pobudzającymi błonę śluzową dróg oddechowych, podatnymi na zapalenie tchawicy, z powodu niedrożności trąbki słuchowej może powodować ssanie wywołane przez nie ropne zapalenie ucha środkowego Zmniejszona błona bębenkowa jest badana.

(B) objawy ogólnoustrojowe: często mają ogólnoustrojowe odżywianie i zaburzenia rozwojowe, objawiające się głównie jako przewlekłe odruchowe objawy neurologiczne, takie jak powolna ekspresja, ucisk w klatce piersiowej, słabe rozszerzenie płuc, długotrwała klatka piersiowa lub płaska klatka piersiowa, niewielka liczba przewlekłych niedrożności nosa, Długotrwała niedotlenienie i choroba płuc, a nawet ostra niewydolność serca.

Przerost gruczolakowaty

(1) Dziecko oddycha z trudem, czasami pokazując typową „twarz gruczolakowatą”.

(2) Badanie jamy ustno-gardłowej wykazało, że twarde podniebienie było wysokie i wąskie, a na ścianie trzewiowej zaobserwowano lepkie wydzieliny spływające z nosogardzieli, w większości towarzyszące przerostowi migdałków.

(3) Przednie badanie nosa wykazało dużą ilość wydzieliny w jamie nosowej, a błona śluzowa była spuchnięta.

(4) Nasofaryngoskopia włóknista Widoczna zrazikowa tkanka limfatyczna z podłużnymi szczelinami na górnej i tylnej ścianie nosogardzieli, przypominająca pół obraną małą pomarańczę. Często blokuje ponad dwie trzecie nozdrzy. Jest to obecnie najczęstsza metoda badania gruczolakowatego.

(5) Boczny radiogram nosowo-gardłowy: Można zmierzyć stopień niedrożności dróg oddechowych nosogardzieli.

(6) Badanie dotykowe palcem przy badaniu palpacyjnym nosogardła, które może być miękkie i nierówne na wierzchołkowej i tylnej ścianie nosogardzieli.

(7) CT: Obraz osiowy CT pokazuje, że jama nosowo-gardłowa jest zdeformowana wąsko, tkanka miękka tylnej ściany jest pogrubiona, a gęstość jest jednolita.

Diagnoza i różnicowanie przerostu gruczolakowatego

Diagnoza może opierać się na historii choroby, objawach klinicznych i badaniach laboratoryjnych.

Diagnostyka różnicowa

(1) Rak nosogardzieli: wiek początku jest stosunkowo duży, a plwocina ma historię przekrwienia. Badanie CT pokazuje cień tkanek miękkich tylnego pogrubienia ściany gardła. Lewa i prawa strona są bardziej asymetryczne, asymetria wnęki gardła znika, a przestrzeń parafinowa jest rozmyta. , zwężony, a nawet niedrożny, może spowodować zniszczenie kości podstawy czaszki,

(2) ropień tylnej ściany gardła: więcej historii ran kłutych ciała obcego gardła, miejscowy pogrubiający cień tkanki miękkiej jest bardziej rozległy, można go zobaczyć w nosogardzieli, gardle i gardle, przednich kręgach, nierówna gęstość, widoczny ropień o niskiej gęstości Cień, widoczny cień powietrzny w ropniu, można zaobserwować wzmocnione badanie, że ściana ropnia jest bardziej jednolita i widoczna,

(3) torbiel gardła: znajduje się między długimi mięśniami lewej i prawej głowy, okrągłym piecem gazowym lub ciekłym o niskiej gęstości, krawędź jest czysta.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.