Test antygenowy czynnika von Willebranda

Antygen czynnika von Willebranda jest mierzony na obecność lub brak stężenia antygenu czynnika von Willebranda, a choroba von Willebranda (vWD) jest zmniejszeniem lub masą wrodzonego czynnika von Willebranda (vWF). Zaburzenie krwawienia spowodowane nieprawidłowością. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: klasyfikacja badań wzrostu i rozwoju: badanie krwi Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: post Wskazówki: Nie jedz zbyt tłustych, wysokobiałkowych potraw poprzedniego dnia i unikaj intensywnego picia. Wartość normalna 1. metoda elektroforezy immunosferoidalnej Laurell 61,6% ~ 126,6%. 2. Metoda ELISA z przeciwciałem monoklonalnym 77,9% ~ 137,1%. 3. Metoda ELISA 0,46 ~ 1,58U / ml. Znaczenie kliniczne Nieprawidłowy wynik Zmniejszone stężenie przeciwciał, powszechne w chorobie von Willebranda (vWD), jest ważnym wskaźnikiem w diagnozie choroby von Willebranda (vWD). Zwiększone stężenie przeciwciał, zwykle po wysiłku fizycznym, pobudzające receptory adrenergiczne, ciąża środkowa i późna, angiografia mózgowa, wstrząs elektryczny, hipoglikemia indukowana insuliną, wstrzyknięcie hormonu wzrostu, zawał mięśnia sercowego, dławica piersiowa, choroba naczyń mózgowych, mała nerka Choroba piłki, mocznica, choroba płuc, choroba wątroby, cukrzyca, zespół nadciśnienia tętniczego wywołany ciążą, poważna operacja itp. Osoby wymagające badania mają osoby z objawami hemofilii. Wysokimi wynikami mogą być choroby: Środki ostrożności w przypadku cukrzycy Tabu przed testem: Nie jedz zbyt tłustych, wysokobiałkowych potraw na dzień przed testem, aby uniknąć nadmiernego picia. Zawartość alkoholu we krwi wpływa bezpośrednio na wyniki testu. Po godzinie 20 w dniu poprzedzającym badanie lekarskie należy pościć. Wymagania dotyczące badania: Podczas pobierania krwi należy rozluźnić umysł, aby uniknąć skurczu naczyń krwionośnych spowodowanego strachem i zwiększyć trudność w pobieraniu krwi. Proces kontroli Do badania wykorzystano pobranie krwi naczyniowej. Przed pobraniem krwi żylnej należy dokładnie sprawdzić, czy igła jest bezpiecznie założona oraz czy w strzykawce znajduje się powietrze i wilgoć. Użyta igła powinna być ostra, gładka, wentylowana, a strzykawka nie powinna przeciekać. Po pierwsze, skórę zdezynfekowano od wewnątrz na zewnątrz i zgodnie z ruchem wskazówek zegara od wybranej żyły nasączonej wacikiem jodowym 30 g / l. Po odparowaniu jodu jodowany ślad wymazano w ten sam sposób 75% etanolowym wacikiem. Zamocuj dolny koniec miejsca nakłucia żyły kciukiem lewej ręki, trzymaj strzykawkę strzykawką kciukiem i środkowym palcem prawej ręki, a następnie przymocuj dolne gniazdo igły palcem wskazującym, tak aby skos igły i podziałka strzykawki były skierowane do góry, a igła jest nachylona wzdłuż żyły, aby igła i skóra ukośnie penetrowały skórę pod kątem 30 °. Następnie przez ścianę żyły wprowadź jamę żylną do przodu pod kątem 5 °. Po zobaczeniu powrotu krwi igła zostanie sondowana w miejscu, aby uniknąć wyślizgnięcia się igły podczas pobierania krwi; ale nie jest możliwe użycie głębokiego nakłucia, aby uniknąć krwiaka, i natychmiast zdjąć mankiet. Wtyczkę igły można wypompować, nie można jej wepchnąć, aby uniknąć wstrzykiwania powietrza do żyły w celu utworzenia zatyczki gazowej, powodując poważne konsekwencje. Usunąć igłę strzykawki i powoli wstrzyknąć krew do rurki antykoagulacyjnej wzdłuż ścianki rurki, aby zapobiec hemolizy i spienieniu. Nie nadaje się dla tłumu Bez tabu. Działania niepożądane i ryzyko Dyskomfort: w miejscu nakłucia może wystąpić ból, obrzęk, tkliwość i widoczna wybroczyna podskórna.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.